|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:DOD:2020:16
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ
Έφεση Αρ. 8/2018
14 Απριλίου, 2020
[ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ/ΣΤΕΣ]
xxx ΜΑΥΡΟΝΙΚΟΛΑ
Εφεσείουσα
ΚΑΙ
xxx ΞΑΝΘΟΥ
Εφεσίβλητος
---------
Αίτηση ημερομηνίας 1.11.2019 για παράταση χρόνου καταχώρισης περιγράμματος αγόρευσης εφεσίβλητου
Α. Μερακλής, για τον αιτητή-εφεσίβλητο.
Α. Ταμάσιος, για την καθ΄ ης η αίτηση-εφεσείουσα.
---------
Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ.: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από τον Τ.Θ. Οικονόμου, Δ.
---------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Τ.Θ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ.: Στις 19.10.2018 το Δευτεροβάθμιο Οικογενειακό Δικαστήριο έδωσε οδηγίες για καταχώριση περιγραμμάτων σύμφωνα με τους Θεσμούς. Η εφεσείουσα συμμορφώθηκε καταχωρώντας το περίγραμμα της στις 3.12.2018. Ο εφεσίβλητος δεν το καταχώρισε ποτέ μέχρι την ημερομηνία που η υπόθεση τέθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου για ακρόαση στις 17.10.2019, οπότε και υποβλήθηκε εκ μέρους του «προφορικό αίτημα» για παράταση του χρόνου. Η άλλη πλευρά είχε ένσταση, οπότε ακολούθησε η υπό εξέταση τώρα αίτηση την 1.11.2019 με την οποία ο εφεσίβλητος ζητά παράταση χρόνου για την καταχώριση του περιγράμματος αγόρευσης του για 45 ημέρες από την έκδοση του διατάγματος.
Η εξήγηση που πρόσφερε η πλευρά του αιτητή αφορά σε λάθος του γραφείου του δικηγόρου του. Δεν θα επεκταθούμε. Η παράλειψη ήταν σοβαρή και μακρά.
Είχαμε την ευκαιρία πολύ πρόσφατα να εξετάσουμε (Χρυσοχού ν. Ιωαννίδου, Έφεση Αρ. 7/2017, ημερ. 23.1.2020) το ζήτημα της παράτασης χρόνου και να συνοψίσουμε την νομολογία στα ακόλουθα:
«Η διακριτική ευχέρεια του δικαστηρίου ασκείται με κύριο γνώμονα το συμφέρον της δικαιοσύνης μέσα από ένα αντιστάθμισμα μεταξύ των λόγων καθυστέρησης και των δυσμενών επιπτώσεων στα συμφέροντα του αντιδίκου (Χόππη ν. Παναγή (1993) 1 ΑΑΔ 140). Στην αποτίμηση των συμφερόντων της δικαιοσύνης προέχει η διασφάλιση δίκαιης δίκης. Η διασφάλιση δίκαιης δίκης συναρτάται τόσο με το δικαίωμα κάθε διαδίκου να ακουστεί στην υπόθεση του, όσο και με το δικαίωμα αμφοτέρων για διεκπεραίωση της δίκης μέσα σε εύλογο χρόνο. Η λειτουργία των Θεσμών σ΄ αυτή την εξισορρόπηση έχει επεξηγηθεί από τον Γ.Μ. Πική, Π. στην Κολλάτου ν. Παναγιώτου (2003) 1 ΑΑΔ 895, ως εξής:
«.Οι Θεσμοί έχουν ως κύριο αντικείμενο την καθιέρωση του θεσμικού πλαισίου για τη διασφάλιση δικαίας δίκης. Κάθε απόκλιση από αυτούς πρέπει να δικαιολογείται. γίνεται δεκτή, εφόσον δεν αντιστρατεύεται τα θέσμια της δικαίας δίκης, ως η περίπτωση της ηθελημένης αδιαφορίας για την τήρησή τους. Τα συμφέροντα του αντιδίκου, του διαδίκου που εξαιτείται την παράταση, λαμβάνονται υπόψη, όλως ιδιαίτερα, ο πιθανός επηρεασμός των ουσιαστικών, καθώς και των δικονομικών του δικαιωμάτων. Η τήρηση των διαδικαστικών κανόνων δεν αποτελεί αυτοσκοπό αλλά το μέσο για την επίτευξη δικαίας δίκης. Εφόσον παρέκκλιση από τα θέσμια δεν αναιρεί το σκοπό, αυτή αντιμετωπίζεται θετικά. Αντιμετωπίζεται αρνητικά, όταν αντιστρατεύεται τη διασφάλιση δικαίας δίκης, που εξυπακούει και την προστασία των δικαιωμάτων του αντιδίκου.»»
Στην Κολλάτου, ειδικότερα αναφέρθηκαν αμφότεροι οι ευπαίδευτοι δικηγόροι. Ο μεν δικηγόρος του αιτητή για να υποδείξει ότι προέχει η διασφάλιση δίκαιης δίκης και να εισηγηθεί πως ο αιτητής δεν αδράνησε για οποιοδήποτε σημαντικό χρονικό διάστημα, ούτε επέδειξε ουσιαστική αδιαφορία για την προώθηση της έφεσης, τονίζοντας τον κίνδυνο ότι η απόρριψη της αίτησης θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε στέρηση του δικαιώματος του να ακουστεί. Ενώ η άλλη πλευρά δεν θα επηρεαστεί δυσμενώς αν η αίτηση εγκριθεί. Ο δε δικηγόρος της καθ΄ ης η αίτηση για να υποβάλει ότι, υπό τις περιστάσεις της υπόθεσης ο εφεσίβλητος όχι μόνο αδράνησε για σημαντικό χρονικό διάστημα, αλλά αδράνησε καθόλο το χρονικό διάστημα της ύπαρξης της έφεσης χωρίς να προσφέρει βάσιμη εξήγηση, με τρόπο ώστε να προκύπτει ηθελημένη αδιαφορία για την υπόθεση και τους Θεσμούς. Στη μακρά όμως και έντονη αγόρευση του ο ευπαίδευτος δικηγόρος της καθ΄ ης η αίτηση, ενώ ανέπτυξε εν εκτάσει την πτυχή της παράλειψης της άλλης πλευράς, η οποία είναι δεδομένη, δεν επικαλέστηκε καθόλου οποιοδήποτε πιθανό επηρεασμό των ουσιαστικών ή δικονομικών δικαιωμάτων της πελάτιδας του από τυχόν έγκριση του αιτήματος.
Θεωρούμε ότι η τελευταία αυτή παρατήρηση έχει βαρύνουσα σημασία, παρά το ότι η παράλειψη της πλευράς του αιτητή ήταν μακρά και η έλλειψη επιμέλειας του δικηγορικού γραφείου σοβαρή. Η ένσταση και η αγόρευση της άλλης πλευράς, όχι απλώς επικεντρώθηκε, αλλά εξαντλήθηκε πλήρως στην πτυχή της παράλειψης τήρησης των διαδικαστικών κανόνων, ως εάν τούτο να αποτελούσε αυτοσκοπό. Όπως όμως υποδείχθηκε στην Κολλάτου η τήρηση των κανόνων δεν αποτελεί αυτοσκοπό, αλλά το μέσο για την επίτευξη δίκαιης δίκης. Για τυχόν επηρεασμό της δίκαιης δίκης για την καθ΄ ης η αίτηση καμιά αναφορά δεν έγινε, αλλά ούτε και στην ένσταση προβάλλεται τέτοιος λόγος. Τούτο έχει ως αποτέλεσμα να μην έχει τεθεί στην πλάστιγγα από πλευράς της καθ΄ ης η αίτηση η σημαντική, για το τελικό αντιστάθμισμα, παράμετρος του πιθανού επηρεασμού των δικαιωμάτων της.
Βέβαια η απώλεια της δικασίμου στις 17.10.2019 και η συνεπαγόμενη καθυστέρηση θα μπορούσε να προσμετρήσει ως παράγοντας σχετικός με τον επηρεασμό των δικαιωμάτων του εφεσίβλητου. Όμως, όχι μόνο δεν προβλήθηκε αυτός ο ισχυρισμός, ή έστω γενικότερη τέτοιας φύσεως θέση, στην ένσταση αλλά κατά την ημέρα εκείνη ο δικηγόρος του εφεσίβλητου είχε δηλώσει, χωρίς οποιαδήποτε επιφύλαξη, ότι δεν είχε ένσταση στο να δοθεί αναβολή, ώστε να δοθεί η ευκαιρία στην άλλη πλευρά να καταχωρίσει αίτηση για παράταση χρόνου.
Υπ΄ αυτές τις ιδιαίτερες περιστάσεις, παρά τη δεδομένη πλημμελή διαγωγή και μακρά παράλειψη της πλευράς του αιτητή δεν μπορούμε παρά να θεωρήσουμε ότι ο οποιοσδήποτε δυσμενής επηρεασμός μπορεί να αντιμετωπιστεί με τα έξοδα.
Ένα άλλο ζήτημα που έθεσε η πλευρά της καθ΄ ης η αίτηση αφορά το γεγονός ότι η αίτηση συνοδεύεται από ένορκη δήλωση του δικηγόρου του αιτητή. Αναφέρεται στην ένσταση ότι πρόκειται για «ακατάλληλη ένορκη δήλωση». Σαφής είναι η νομολογία ότι τούτο είναι ανεπιθύμητο, εκτός όταν είναι αναγκαίο. Από τις περιστάσεις δε, προκύπτει ότι είναι ο δικηγόρος εν προκειμένω που γνώριζε τα γεγονότα. Θα μπορούσε βέβαια περαιτέρω να λεχθεί ότι κατά γενική αρχή όταν ένας δικηγόρος έχει καταστεί μάρτυρας γεγονότων, τότε κωλύεται λόγω ασυμβιβάστου να συνεχίσει να εμφανίζεται ως δικηγόρος. Η ένορκη δήλωση όμως δεν πάσχει ώστε να πρέπει να αγνοηθεί ή να απορριφθεί (Rybolovlev v. Rybolovleva (2010) 1 AΑΔ 82).
Δίδεται άδεια για καταχώριση του περιγράμματος αγόρευσης του εφεσίβλητου εντός 7 ημερών (τηρουμένης της αναστολής των προθεσμιών για τη διενέργεια δικαστικών πράξεων με βάση την Ανακοίνωση Ανωτάτου Δικαστηρίου αναφορικά με την ανάγκη λήψης μέτρων προς παρεμπόδιση της εξάπλωσης του κορωνοϊου Covid-19, ημερ. 16.3.2020 ή με βάση οποιαδήποτε άλλη εν τω μεταξύ σχετική ανακοίνωση, απόφαση ή πράξη του Ανωτάτου Δικαστηρίου).
Έξοδα υπέρ της καθ΄ ης η αίτηση όπως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο. Στα έξοδα περιλαμβάνονται τόσο τα έξοδα της παρούσας αίτησης όσο και τα έξοδα που προέκυψαν λόγω της παράλειψης του εφεσίβλητου να συμμορφωθεί στις οδηγίες του Δικαστηρίου.
Λ. Παρπαρίνος, Δ.
Κ. Σταματίου, Δ.
Τ.Θ. Οικονόμου, Δ.
/φκ