|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2020:A84
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Έφεση Αρ. 427/2017)
4 Μαρτίου 2020
[ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, ΠΑΝΑΓΗ, ΓΙΑΣΕΜΗ,
ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, ΠΟΥΓΙΟΥΡΟΥ, Δ/στές]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ 33/1964 ΟΠΩΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗΚΕ
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ xxx DZHANDZHGAVA ΑΠΟ ΤΗΝ ΡΩΣΣΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΚΑΙ ΟΥΓΓΑΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΑΔΕΙΑΣ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ HABEAS CORPUS
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΜΕΣΟΥ ΣΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΕΚΔΟΣΗΣ 3/2016 ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΣΕ ΤΟΝ xxx DZHANDZHGAVA ΑΠΟ ΡΩΣΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΚΑΙ ΟΥΓΓΑΡΙΑ
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΕΚΔΟΣΕΩΣ ΦΥΓΟΔΙΚΩΝ ΝΟΜΟ 97/1970 ΑΡΘΡΑ 9(5)(β) ΚΑΙ 10(3)(β)
Αίτηση για άμεση αποφυλάκιση του εφεσείοντα, ημερ. 13/5/2019
Ν. Κληρίδης, για τον Εφεσείοντα-Αιτητή.
Μ. Σπηλιωτοπούλου (κα), Εισαγγελέας της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για την Εφεσίβλητη-Καθ'ης η αίτηση.
ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.: Η απόφαση είναι ομόφωνη, θα απαγγελθεί από το Δικαστή Παμπαλλή.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.: Ο εφεσείων - αιτητής είναι εκζητούμενο πρόσωπο. Δυνάμει διαταγής του δικαστηρίου ημερομηνίας 8 Σεπτεμβρίου 2017, «διατάχθηκε η έκδοση του στη Ρωσική Ομοσπονδία», με ταυτόχρονη διαταγή όπως αυτός παραμείνει υπό κράτηση μέχρι τότε.
Καταχωρήθηκε αίτηση για την έκδοση προνομιακού εντάλματος της φύσεως Habeas Corpus, με σκοπό την απελευθέρωση του εφεσείοντα - αιτητή. Η αίτηση απορρίφθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2017 και ακολούθησε η καταχώριση της παρούσας έφεσης στις 19 Δεκεμβρίου 2017. Mετά την απόφαση για κράτηση του, o εφεσείων υπέβαλε, στις 19 Σεπτεμβρίου 2017, αίτημα για αναγνώριση του ως πολιτικός πρόσφυγας.
Η διαδικασία που ακολούθησε μετά την καταχώριση της έφεσης ήταν περίπλοκη, με πολλαπλές καταχωρίσεις αιτήσεων, μεταξύ των οποίων και η αίτηση ημερ. 13 Μαΐου 2019 που αφορά αίτηση για την έκδοση διατάγματος αποφυλάκισης του εφεσείοντα - αιτητή.
Στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την αίτηση, η ενόρκως δηλούσα, δικηγόρος στο δικηγορικό γραφείο των δικηγόρων του εφεσείοντα, αναφέρει ότι ο εφεσείων - αιτητής βρίσκεται υπό κράτηση για σκοπούς έκδοσης του για περίοδο πέραν των 20 μηνών. Οι λόγοι, συνεχίζει η ενόρκως δηλούσα, που επικαλείται ο αιτητής για την έκδοση των αιτούμενων διαταγμάτων είναι ότι, τόσο ο ίδιος όσο και η οικογένεια του διαμένουν μόνιμα στην Κύπρο. Η σύζυγος του και τα δύο του παιδιά ζουν στην Κύπρο από το 2002. Η XXX του κόρη παντρεύτηκε το XXX και απέκτησε XXX. Η δε XXX του κόρη, η οποία γεννήθηκε το XXX, φοιτά σε XXX σχολείο στη Λεμεσό. Όλα τα μέλη της οικογένειας του έχουν βίζα κατηγορίας F για μόνιμη παραμονή στην Κύπρο. Υπάρχουν δε και περιουσιακά στοιχεία ιδιοκτησίας της οικογένειας στην Κύπρο.
Στην αίτηση του για άμεση αποφυλάκιση προβάλλεται για πρώτη φορά ότι τα αδικήματα για τα οποία κατηγορείται ο εφεσείων - αιτητής έχουν παραγραφεί. Όπως αναφέρει η ενόρκως δηλούσα, με βάση τον Ποινικό Κώδικα της Ρωσικής Ομοσπονδίας, αδικήματα όπως αυτά που αντιμετωπίζει ο εφεσείων - αιτητής παραγράφονται μετά την πάροδο 10 ετών από την ημέρα διάπραξης τους. Για υποστήριξη των όσων ανέφερε επισύναψε ως τεκμήρια 1 και 2 πιστοποιητικό και τη μετάφραση του, από το Υπουργείο Εσωτερικών της Ρωσικής Ομοσπονδίας, με βάση τα οποία τα ποινικά αδικήματα που αντιμετωπίζει ο εφεσείων - αιτητής παραγράφηκαν στις 14 Απριλίου 2019. Πρόβαλε επίσης ότι το μεγάλο χρονικό διάστημα που έχει διαρρεύσει μεταξύ της διάπραξης των αδικημάτων και της έκδοσης του διατάγματος, έχει επιφέρει «τέτοιες διαφοροποιήσεις στις προσωπικές και οικογενειακές συνθήκες του εφεσείοντα που θα ήταν άδικο και καταπιεστικό να εκδοθεί με επακόλουθο την πλήρη ανατροπή των δεδομένων της ζωής του και των εύλογων προσδοκιών του». Η ενόρκως δηλούσα περαιτέρω αναφέρεται στην υπόθεση Sergeenva (Αρ. 2) (2012) 1 Α.Α.Δ. 1574, για να υποστηρίξει το υποβληθέν αίτημα.
Καταχωρήθηκε εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα ένσταση, με την οποία υποστηρίζεται ότι ο εφεσείων - αιτητής βρίσκεται, νομίμως, υπό περιορισμό, δυνάμει απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού, ημερομηνίας 8 Σεπτεμβρίου 2017, με σκοπό την έκδοση του στις αρμόδιες αρχές της Ρωσίας. Αυτή τούτη η ορθότητα της προαναφερθείσας κράτησης εξετάστηκε μέσα στο πλαίσιο της αίτησης υπ' αριθμό 137/2017 για έκδοση προνομιακού εντάλματος Habeas Corpus και η οποία απερρίφθη από το Ανώτατο Δικαστήριο και δεν υπάρχει λόγος έφεσης επί τούτου. Περαιτέρω, προβάλλει ότι εσφαλμένα αναφέρεται από τον εφεσείοντα - αιτητή ότι τα αδικήματα παραγράφονται και ότι το πιστοποιητικό στο οποίο αναφέρεται δεν αποτελεί την επίσημη θέση των Ρωσικών Αρχών. Σημειώνει ότι η επίσημη θέση των Ρωσικών Αρχών είναι αυτή που αναφέρεται στο Παράρτημα Ι της ένστασης, σύμφωνα με το οποίο η παραγραφή διακόπτεται όταν ο φυγόδικος δεν βρίσκεται εντός ρωσικού εδάφους.
Ακολούθησε στη συνέχεια η καταχώριση αίτησης από τον εφεσείοντα - αιτητή για προσκόμιση συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης, με σκοπό την προσκόμιση νέας απόφασης του Υπουργείου Εσωτερικών για το θέμα της παραγραφής, η οποία απορρίφθηκε.
Όπως προκύπτει από τα γεγονότα, όπως είχαν τεθεί ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού κατά το στάδιο της εξέτασης της αίτησης για έκδοση φυγοδίκου, τα ισχυριζόμενα αδικήματα είχαν διαπραχθεί την περίοδο 1η Μαρτίου 2008 μέχρι τις 11 Οκτωβρίου 2010.
Όπως είναι καταγεγραμμένο στην απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού, ζητείται η έκδοση του εφεσείοντα - αιτητή για αδίκημα το οποίο κατηγορείται ότι διέπραξε την περίοδο 1η Μαρτίου 2008 ως 11 Οκτωβρίου 2010 (σελίδες 37-38). Το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού εξέτασε το θέμα της παραγραφής. Σύμφωνα με τα άρθρα 15 και 78 του Ποινικού Κώδικα της Ρωσικής Ομοσπονδίας, αδικήματα όπως αυτά που αντιμετωπίζει ο εφεσείων - αιτητής παραγράφονται με την πάροδο 10 ετών από την ημέρα διάπραξης τους, αλλά, όπως αποφάσισε το δικαστήριο, στην περίπτωση του εφεσείοντα - αιτητή η ποινική του ευθύνη δεν είχε παραγραφεί.
Στην εξουσιοδότηση του Υπουργού Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως, Παράρτημα 1 στην ένσταση της εφεσίβλητης - καθ'ης η αίτηση, αναφέρεται ότι όπως καταγράφεται στα έγγραφα τα οποία διαβιβάστηκαν με την αίτηση για έκδοση, ο εφεσείων - αιτητής κατηγορείται για αδικήματα τα οποία διέπραξε την περίοδο 1η Μαρτίου 2008 - 11 Οκτωβρίου 2010.
Συνεπώς, μέχρι σήμερα δεν έχουν παρέλθει δέκα χρόνια από την ισχυριζόμενη διάπραξη των αδικημάτων και επομένως οποιαδήποτε συζήτηση για την παραγραφή και των εγγράφων που προσκομίσθηκαν, είναι αχρείαστη.
Η παρούσα αίτηση στηρίζεται στον περί Εκδόσεως Φυγοδίκων Νόμο του 1970 (Ν. 97/70). Συγκεκριμένα, προβάλλεται ως νομική βάση η υποπαράγραφος (β) της παραγράφου (5) του άρθρου 9 του Νόμου και η υποπαράγραφος (β) της παραγράφου (3) του άρθρου 10 του Νόμου.
Στο άρθρο 9 γίνεται αναφορά στη διαδικασία εκδόσεως και παραχωρείται εξουσία στο επαρχιακό δικαστήριο να εξετάσει το ενδεχόμενο προφυλάκισης του εκζητουμένου ή να διατάξει όπως αυτός αφεθεί ελεύθερος. Επί του προκειμένου, το επαρχιακό δικαστήριο εξέτασε τις συνθήκες που είχαν τεθεί ενώπιον του και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο εφεσείων - αιτητής θα πρέπει να παραμείνει υπό κράτηση μέχρι την έκδοση του.
Ο εφεσείων - αιτητής χρησιμοποίησε τη διαδικασία που προβλέπεται από το άρθρο 10 του Νόμου και προχώρησε και καταχώρισε αίτηση προνομιακού εντάλματος Habeas Corpus. Η παράγραφος (3) του άρθρου 10 καθορίζει τη δυνατότητα που προσφέρεται στο Ανώτατο Δικαστήριο να διατάξει την αποφυλάκιση του υπό έκδοση προσώπου ως ήθελε κρίνει. Μέσα στις προβλέψεις είναι και η πάροδος μεγάλου χρόνου από τη διάπραξη του αδικήματος της υποπαραγράφου (β), την οποία επικαλείται ο εφεσείων - αιτητής.
Ο αδελφός Δικαστής, ο οποίος είχε επιληφθεί της αιτήσεως για Habeas Corpus, απορρίπτοντας την αίτηση διέταξε όπως ο εφεσείων - αιτητής παραμείνει υπό κράτηση.
Ο εφεσείων - αιτητής καταχώρισε έφεση εναντίον της απόφασης αυτής, η εκδίκαση της οποίας εκκρεμεί.
Αυτό το οποίο επιδιώκεται με την παρούσα αίτηση είναι μια δεύτερη κεκαλυμμένη ευκαιρία εξέτασης της ορθότητας της πρωτόδικης απόφασης, δυνάμει της οποίας απερρίφθη το Habeas Corpus, κάτι το οποίο, κατά την άποψη μας, όχι μόνο δεν προβλέπεται, αλλά θα προσθέταμε ότι το πιο σημαντικό είναι ότι αποτελεί κατάχρηση της δικαστικής διαδικασίας. Η διαδικασία ασκήθηκε, υπήρξε αποτέλεσμα και αμφισβητείται η ορθότητα της με έφεση. Οποιαδήποτε άλλη διαδικασία η οποία στοχεύει ευθέως στο αποτέλεσμα της πρωτόδικης απόφασης, δεν μπορεί παρά να θεωρηθεί ως υποσκάπτουσα τη διαδικασία και κρίνεται απαράδεκτη και απορρίπτεται.
Συνακόλουθα η αίτηση απορρίπτεται.
Κ. ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.
Π. ΠΑΝΑΓΗ, Δ.
Γ.Ν. ΓΙΑΣΕΜΗ, Δ.
Τ. ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Δ.
Α. ΠΟΥΓΙΟΥΡΟΥ, Δ.
/ΔΓ