|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2020:A61
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 268/2013
14 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2020
[Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Α.Ρ. ΛΙΑΤΣΟΣ, Τ. ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Δ/ΣΤΕΣ]
xxxx ΛΑΝΙΤΗ
ΕΦΕΣΕΙΟΝΤΑ
ΚΑΙ
ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ (ΚΥΠΡΟΥ) ΛΤΔ
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ
--------------------
Σ. Χ''Αδάμου για Παπαντωνίου & Παπαντωνίου, για Εφεσείοντα
Α. Ρήγας για Α.Τριανταφυλλίδη & Υιοί, για την Εφεσίβλητη:
-------------------------------------
ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ..: Η απόφαση του Δικαστηρίου είναι ομόφωνη και θα δοθεί από τον Παρπαρίνο, Δ.
-----------------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ. Ο Εφεσείοντας/Εναγόμενος καταχώρησε εμφάνιση στην αγωγή που καταχώρησε εναντίον του η Εφεσίβλητη και που αφορούσε αξίωση δυνάμει γραπτής σύμβασης παροχής πιστωτικών διευκολύνσεων. Ακολούθως, ο Εφεσείων καταχώρησε Έκθεση Υπεράσπισης και Ανταπαίτηση. Η υπόθεση οδηγήθηκε σε ακρόαση η οποία και άρχισε στις 17.1.2013. Κατάθεσε μια μάρτυρας η οποία, πλην της προφορικής μαρτυρίας της κατάθεσε και 23 τεκμήρια, τα οποία αφορούσαν διάφορα έγγραφα σχετικά με την σύμβαση, ενεχυρίαση τίτλων του Εφεσείοντα, εξουσιοδοτήσεις του, επιστολή τερματισμού της σύμβασης, κατάσταση λογαριασμού του, συμπεριλαμβανομένης συγκεντρωτικής κατάστασης και διάφορα άλλα. Κατόπιν αιτήματος του συνήγορου του Εφεσείοντα η ακρόαση αναβλήθηκε για τις 30.1.2013 ότε και θα προχωρούσε ο τελευταίος σε αντεξέταση της Μ.Ε.1. Αντ' αυτού, ζητήθηκε από τον συνήγορο, παρόντος του Εφεσείοντα, άδεια του Δικαστηρίου να αποσυρθεί. Δόθηκε άδεια, για λόγους που έκρινε ικανοποιητικούς το Πρωτόδικο Δικαστήριο, και η συνέχιση της ακρόασης ορίστηκε αρχικά στις 27.2.13 και εν συνεχεία στις 28.3.2013 ώστε μέχρι τότε ο Εφεσείων να διορίσει νέο δικηγόρο, ως ήταν η επιθυμία του. Παρόλα ταύτα ο Εφεσείων δεν εμφανίστηκε στις 28.3.2013 αλλά ούτε και συνήγορος γι' αυτόν. Η υπόθεση αναβλήθηκε εκ νέου στις 8.4.2013 και αργότερα στις 16.4.2013. Ο Εφεσείων δεν εμφανίστηκε σε καμία από αυτές τις ημερομηνίες, αλλά είτε με μήνυμα, είτε μέσω φίλου του στο Δικαστήριο, είτε με επιστολή του προς τον δικηγόρο της Εφεσίβλητης "δικαιολογούσε" την απουσία του. Το πρωτόδικο Δικαστήριο στις 16.4.2013 έκρινε ότι δεν είχε έγκυρο διάβημα αναβολής της ακρόασης και προχώρησε σ' αυτήν. Ο συνήγορος της Εφεσίβλητης έκλεισε στο στάδιο εκείνο την υπόθεση για την Εφεσίβλητη, αγόρευσε και κάλεσε το Δικαστήριο όπως εκδώσει απόφαση ως η αξίωση, βάσει της μαρτυρίας που προσεφέρθη.
Το Δικαστήριο προχώρησε και εξέδωσε απόφαση αμέσως εναντίον του Εφεσείοντα, απέρριψε την Ανταπαίτηση και τον καταδίκασε και σε έξοδα. Το σχετικό μέρος της πρωτόδικης απόφασης έχει ως ακολούθως:
"Δεν προτίθεμαι να επαναλάβω το περιεχόμενο της προσαχθείσας μαρτυρίας η οποία παρέμεινε αναντίλεκτη και εν πάση περιπτώσει καλύπτεται πλήρως από τα δικόγραφα των εναγόντων. Στη βάση της είμαι ικανοποιημένος ότι οι ενάγοντες απέδειξαν την απαίτησή τους εναντίον του εναγόμενου. Με συνυπολογισμό των σχετικών τόκων θεωρώ ότι δικαιούνται στην έκδοση απόφασης, ως η παράγραφος 37 της γραπτής δήλωσης της ΤΘ ημερομηνίας 17.1.2013, που ήταν και η μόνη που κατάθεσε ως μάρτυρας στην υπόθεση.
Κατά συνέπεια εκδίδεται απόφαση υπέρ των Εναγόντων .........."
Με τους δύο λόγους έφεσης, αρ. 3 και 4 ενόψει ότι όλοι οι υπόλοιποι απεσύρθησαν, ο Εφεσείων προσβάλλει την πρωτόδικη απόφαση ως εσφαλμένη, διατείνοντας ότι είναι πλήρως αναιτιολόγητη, χωρίς αξιολόγηση της μαρτυρίας και εσφαλμένη παρέλειψε και/ή αρνήθηκε να εξετάσει τις εγειρόμενες στην Έκθεση Υπεράσπισης και Ανταπαίτηση, υπερασπίσεις.
Με την αγόρευση του, ο ευπαίδευτος συνήγορος για τον Εφεσείοντα, προώθησε το μέρος των λόγων έφεσης που εισηγείται ότι η πρωτόδικη απόφαση είναι πλήρως αναιτιολόγητη. Με αναφορά σε νομολογία εισηγήθηκε ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο δεν υπεισήλθε στην επίδικη διαφορά, δεν αξιολόγησε και δεν αιτολόγησε τις νομικές υπερασπίσεις του Εφεσείοντα ως αυτές περιέχοντο στην Έκθεση Υπεράσπισης και δεν τις αντιπαρέβαλε με τους νομικούς ισχυρισμούς της Εφεσίβλητης.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος για την Εφεσίβλητη, υποστήριξε την πρωτόδικη απόφαση ως ορθή.
Με όλο το σεβασμό προς τον ευπαίδευτο συνήγορο του Εφεσείοντα, οι αποφάσεις στις οποίες αναφέρθηκε, αναφέρονται σε διαφορετικά περιστατικά. Αφορούν υποθέσεις όπου έγιναν πλήρεις ακροάσεις και το Δικαστήριο είχε ενώπιον του αντικρουόμενες εκδοχές οι οποίες παρουσιάστηκαν με τον προβλεπόμενο τρόπο, είτε προφορικά είτε με ένορκη δήλωση. Ως αποτέλεσμα το Δικαστήριο όφειλε να αιτιολογήσει γιατί επέλεξε την μια εκ των δύο εκδοχών αφού όπου παρίστατο ανάγκη προέβαινε πρώτα σε αξιολόγηση της σχετικής μαρτυρίας. Εδώ, δεν συμβαίνει το ίδιο. Ενώπιον του Δικαστηρίου υπήρχε μόνο μία εκδοχή αυτή της Εφεσίβλητης και δεν υπήρξε αντεξέτασή της Μ.Ε. Συνεπώς δεν τίθετο θέμα επιλογής και συνεπακόλουθα αιτιολόγησης της επιλογής.
Στην Μιχαηλίδης ν. Παπακυριακού (2004) 1 (Α) Α.Α.Δ. 209, την οποία παράθεσε ο ευπαίδευτος συνήγορος του Εφεσείοντα αναφέρεται, μεταξύ άλλων, ότι "τι αποτελεί δέουσα αιτιολογία εις μια απόφαση εξαρτάται από τα περιστατικά και τη φύση της υπόθεσης".
Στην Wynne v. Mavronicolas (2009) 1 A.A.Δ. 1138, 1146, τέθηκε το ορθό πλαίσιο αντιμετώπισης καταστάσεων όπως η παρούσα.
"Όταν υπάρχει μια μόνο εκδοχή ως προς τα γεγονότα, τότε συνήθως αυτό που απομένει να εξεταστεί, εκτός και αν υπάρχουν εγγενείς δυσκολίες σε σχέση με το μάρτυρα και την αξιοπιστία του, είναι αν τα γεγονότα όπως βρίσκονται ενώπιον του Δικαστηρίου είναι αρκετά για να αποδείξουν την υπόθεση στο αναγκαίο επίπεδο."
Τα πιο πάνω υιοθετήθηκαν στην Τράπεζα Κύπρου Δημ. Εταιρεία Λτδ ν. Χαραλάμπους (2010) 1 Α.Α.Δ. 829, 841.
"Συμφωνούμε βέβαια με τη γενική αρχή ότι επειδή στη διαδικασία απόδειξης δεν έλαβε μέρος ο αντίδικος, ενώ είχε τη δυνατότητα, αυτό δεν σημαίνει ότι το Δικαστήριο θα απαλλασσόταν από την υποχρέωση να εξετάσει και αξιολογήσει την επάρκεια και αξιοπιστία της μαρτυρίας που προσφερόταν από την πλευρά της εφεσείουσας. (Barry Wynne v. David Costakis Mavronicola, ως διαχειριστή της περιουσίας του Κωστάκη Δαυΐδ Μαυρονικόλα, ανικάνου προσώπου (2009) 1 A.A.Δ. 1138). Όπως όμως ειδικά αναφέρθηκε στην ίδια την υπόθεση Barry Wynne, όταν υπάρχει μια μόνο εκδοχή ως προς τα γεγονότα, τότε συνήθως αυτό που απομένει να εξεταστεί, εκτός και αν υπάρχουν εγγενείς δυσκολίες σε σχέση με το μάρτυρα και την αξιοπιστία του, είναι το εάν τα γεγονότα όπως τέθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου είναι αρκετά για να αποδείξουν την υπόθεση στο αναγκαίο επίπεδο."
Στην παρούσα υπόθεση δεν εντοπίζονται "εγγενείς δυσκολίες σε σχέση με τη μαρτυρία και αξιοπιστία της" Μ.Ε.1, αλλά ούτε και μας υπεδείχθη κάτι τέτοιο. Εδώ το πρωτόδικο Δικαστήριο πολύ ορθά αναφέρει ότι "στη βάση της (μαρτυρίας) είναι ικανοποιημένο ότι οι Εφεσίβλητοι/Ενάγοντες απέδειξαν την απαίτηση τους εναντίον του Εφεσείοντα/Εναγόμενου".
Το πρωτόδικο Δικαστήριο ενήργησε κατά την κρίση μου νόμιμα και ορθά μέσα στα νομολογημένα πλαίσια και δεν παρέχεται δυνατότητα παρέμβασης μας.
Η Έφεση απορρίπτεται με €2.500 έξοδα εις βάρος του Εφεσείοντα.
Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ.
Α.Ρ. ΛΙΑΤΣΟΣ, Δ.
Τ. ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Δ.
/γκ