|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας στους οποίους κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας Δ.30
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ECLI:CY:AD:2019:D475
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 196/2019)
20 Νοεμβρίου, 2019
[Γ.Ν. ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ
ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟ
ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ ΤΟΥ 2018
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ
xxx ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ, ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ
ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ
31 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2019, ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ ΣΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΠΑΡΑΤΑΣΗΣ ΧΡΟΝΟΥ ΓΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΚΛΗΣΗΣ ΓΙΑ ΟΔΗΓΙΕΣ, ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 23/05/2019,
(ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΙΤΗΣΗΣ 60/2018)
________________________
Αλέξανδρος Πατσαλίδης, μαζί με Χαράλαμπο Καστάνα, για τον Αιτητή.
________________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Γ.Ν. ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ.: Ο αιτητής, με την παρούσα μονομερή αίτηση, ζητά την παραχώρηση άδειας, προκειμένου να προωθήσει διαδικασία για έκδοση εντάλματος certiorari, προς το σκοπό ακύρωσης της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού, στην αγωγή αρ. 60/2018, ημερομηνίας 31.10.2019. Για να πετύχει η υπό εξέταση αίτηση, πρέπει να καταδειχθεί η ύπαρξη συζητήσιμης υπόθεσης επί συγκεκριμένου λόγου, σε σχέση προς τον οποίο ζητείται η ακύρωση της προαναφερθείσας απόφασης.
Σύμφωνα με τα γεγονότα, όπως αυτά εμφαίνονται στην ΄Εκθεση και την ένορκη δήλωση που συνοδεύουν την αίτηση, η εν λόγω αγωγή καταχωρίστηκε στις 10.1.2018. Ακολούθησε, στις 22.4.2019, η καταχώριση, εκ μέρους του αιτητή, ενάγοντα στην υπό αναφορά αγωγή, κλήσεως για οδηγίες, δυνάμει της Δ.30, Κ. 1(α)[1], των Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας, (Κ.Π.Δ.). Η συγκεκριμένη κλήση έπρεπε να είχε καταχωριστεί εντός ενενήντα ημερών από τις 20.11.2018, ημερομηνία συμπλήρωσης της δικογραφίας. Επομένως, η καταχώρισή της στις 22.4.2019, πέντε μήνες περίπου μετά, την καθιστούσε εκπρόθεσμη.
Προκειμένου αυτή να καθίστατο νομότυπη, καταχωρίστηκε, στις 23.5.2019, με βάση τη Δ.30, Κ. 2(β), αίτηση για παράταση του χρόνου. Στο μεταξύ, ο δικηγόρος της εναγομένης στις 3.5.2019, απέστειλε στον Πρωτοκολλητή επιστολή, με την οποία ζητούσε την απόρριψη της αγωγής. Εμφανώς, η απαίτηση της εναγομένης δεν έγινε διά κλήσεως, ούτε εντός δεκαπέντε ημερών από την πάροδο του προαναφερθέντος χρόνου των ενενήντα ημερών για καταχώριση κλήσεως για οδηγίες, που προβλέπει ο Κ. 1(γ)[2] της Δ.30. Επομένως, το Δικαστήριο δεν ενήργησε στη βάση του εν λόγω Κανονισμού.
Το Δικαστήριο, αφού εξέτασε την αίτηση για παράταση του χρόνου, την απέρριψε. ΄Εκρινε ότι ο λόγος ο οποίος είχε προταθεί από τον αιτητή για μη έγκαιρη καταχώριση της κλήσεως για οδηγίες δε δικαιολογούσε την άσκηση, προς όφελός του, της διακριτικής ευχέρειας που προβλέπεται από τις πρόνοιες της Δ.30, Κ. 2(β). Δεδομένης δε της κατάληξης αυτής, απέρριψε και την αγωγή. ΄Οπως το έθεσε: «Ενόψει του ότι οι προβλεπόμενες από τη Δ.30, Θ.1(α) και (γ) προθεσμίες έχουν παρέλθει άπρακτες, η αγωγή απορρίπτεται ως εγκαταλειφθείσα ...». Το Δικαστήριο άσκησε, εν προκειμένω, τη δέσμια εξουσία του, που προβλέπεται στην πρώτη επιφύλαξη του Κ. 1(γ) της Δ.30[3]. Με βάση τη Δ.30, Κ. 1(δ), ο αιτητής είχε τη δυνατότητα να καταχωρίσει αμέσως νέα αγωγή. Δεν το έπραξε, όμως, και, αντίθετα, προέβη στην καταχώριση της υπό εξέταση αίτησης.
Κατά την προφορική αγόρευσή του, ο συνήγορός του αιτητή, εισηγήθηκε ότι ο λόγος για τον οποίο ζητείται η ακύρωση της υπό αναφορά απόφασης αναφέρεται στην παράγραφο Στ. της ΄Εκθεσης που συνοδεύει την αίτηση, (η ΄Εκθεση). Σε αυτήν, καταγράφονται, συγκεκριμένα, τα εξής: «... σε καμία περίπτωση οι συνθήκες της αγωγής δεν μπορούν να προσδώσουν τον όρο εγκαταλειφθείσα, ούτε και οι ενέργειες του Ενάγοντα καταδεικνύουν κάτι τέτοιο καθότι από μία απλή ανάγνωση του φακέλου φαίνεται ότι ο Ενάγοντας ενέργησε πάντοτε πολύ γρήγορα αναφορικά με τα δικαιώματα του και την προστασία τους και το οποίο καταδείκνυαν οι ίδιες οι συνθήκες της αγωγής τις οποίες το Πρωτόδικο Δικαστήριο ζυγίζοντας τις σε σχέση με την διακριτική του ευχέρεια επί των τύπων, λανθασμένα αποφάσισε να θεωρήσει την παρούσα αγωγή σαν οποιαδήποτε αγνοώντας τα βασικά δικαιώματα του Ενάγοντα για πρόσβαση του στη δικαιοσύνη.» ΄Οσον αφορά το τελευταίο θέμα, με δεδομένη τη δυνατότητα που παρέχεται, ως ανωτέρω αναφέρεται, για καταχώριση νέας αγωγής, δεν τίθεται θέμα αποστέρησης από τον αιτητή του δικαιώματός του για πρόσβαση στη Δικαιοσύνη.
Ο αιτητής προσβάλλει την απόφαση για απόρριψη της αίτησής του για παράταση χρόνου, στη βάση ότι το Δικαστήριο άσκησε λανθασμένα τη διακριτική του εξουσία. Στηρίζει δε τη θέση του αυτή στη Δ.30, Κ. 2(β), όπου προνοείται ότι: «Οι προθεσμίες που προβλέπονται στον Κανονισμό 1(α) και 2(α) ανωτέρω, δύνανται να παραταθούν, εάν καταδειχθεί στο Δικαστήριο ότι υπήρχε αντικειμενική αδυναμία συμμόρφωσης με τις εν λόγω προθεσμίες ή άλλος καλός λόγος που να δικαιολογεί την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου για παράτασή τους.»
Στο πιο πάνω παρατεθέν απόσπασμα από την ΄Εκθεση, γίνεται αναφορά μόνο στις περιστάσεις της υπόθεσης και σε κανένα νομικό λόγο, από τον οποίο να διαφαίνεται ότι το Δικαστήριο άσκησε λανθασμένα, κατά το Νόμο, την εν λόγω διακριτική του εξουσία, να απορρίψει την αίτηση για παράταση του χρόνου έκδοσης κλήσεως για οδηγίες. Δε γίνεται οποιαδήποτε παραπομπή σε πασίδηλο νομικό σφάλμα του Δικαστηρίου ως προς τον τρόπο άσκησης της εξουσίας αυτής. Απόφαση δε η οποία λαμβάνεται κατόπιν άσκησης της διακριτικής εξουσίας του Δικαστηρίου, κατά κανόνα δεν παραμερίζεται· πόσο μάλλον αυτή να παραμεριστεί με την ακυρωτική θεραπεία που παρέχει το ένταλμα certiorari.
΄Οσον αφορά την απόρριψη της αγωγής, δεδομένης της πρόνοιας στην επιφύλαξη του Κ. 1(γ) της Δ.30, όπως ετέθη στην υπόθεση xxx Χαραλάμπους ν. xxx Γεωργίου κ.ά., Πολιτική ΄Εφεση Αρ. 185/2017, 18.4.2018, ECLI:CY:AD:2018:A173: «Εάν όντως είχαν παρέλθει οι προβλεπόμενες προθεσμίες, το Δικαστήριο δεν είχε άλλη επιλογή.» ΄Επρεπε να απορρίψει την αγωγή. Ως εκ των ανωτέρω, ο αιτητής απέτυχε να καταδείξει την ύπαρξη συζητήσιμης υπόθεσης.
Για τους λόγους, ανωτέρω, η αίτηση απορρίπτεται.
Γ.Ν. Γιασεμής,
Δ.
/ΜΠ
[1] «(α) Ο ενάγων σε κάθε αγωγή υποχρεούται εντός ενενήντα ημερών από το χρόνο κατά τον οποίο τα δικόγραφα θεωρούνται συμπληρωμένα και προτού λάβει οποιοδήποτε νέο μέτρο στην αγωγή, εκτός από αίτηση για παρεμπίπτον διάταγμα, να εκδώσει κλήση για οδηγίες, οριζόμενη ενώπιον του Δικαστηρίου σε χρονικό διάστημα όχι μικρότερο των εξήντα ημερών.»
[2] «(γ) Σε περίπτωση που ο ενάγων αμελήσει ή παραλείψει να εκδώσει την προνοούμενη στην παράγραφο (α) πιο πάνω κλήση για οδηγίες, ο εναγόμενος δύναται, εντός περαιτέρω 15 ημερών, να αιτηθεί την απόρριψη της αγωγής και το Δικαστήριο δύναται επιλαμβανόμενο τέτοιας αίτησης είτε να απορρίψει την αγωγή με τέτοιους όρους όπως ήθελε κρίνει δίκαιο είτε να θεωρήσει την αίτηση ως κλήση για οδηγίες δυνάμει της παρούσας διαταγής.
..»
[3] «Νοείται ότι, σε περίπτωση που παρέλθουν άπρακτες οι παραπάνω προθεσμίες, η αγωγή θα θεωρείται ως εγκαταλειφθείσα και το Πρωτοκολλητείο θα θέτει το φάκελο της υπόθεσης ενώπιον του Δικαστηρίου το συντομότερο δυνατό προς απόρριψή της, με έξοδα εναντίον του ενάγοντα.»