ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Khlaief Essa Murad (Aρ. 1) (2003) 1 ΑΑΔ 1402
Azar Rashidi Mahdi Seyed ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (2016) 1 ΑΑΔ 2025, ECLI:CY:AD:2016:D406
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ TIKOV , Πολιτική Aίτηση Αρ. 62/2019, 10/5/2019, ECLI:CY:AD:2019:D181
Αγγλική νομολογία που περιλαμβάνεται στο bailii.org στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
ECLI:CY:AD:2019:D276
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 85/2019)
3 Ιουλίου 2019
Τ.Θ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ.
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 11 ΚΑΙ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΡΑΤΗΣΗ ΚΑΙ/Ή ΦΥΛΑΚΙΣΗ ΣΤΑ ΚΡΑΤΗΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΜΕΝΟΓΕΙΑΣ, ΛΑΡΝΑΚΑ ΤΟΥ xxx IVANOV ΕΚ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΙΑ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΚΑΙ/Ή ΤΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΑΡΧΕΙΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ xxx IVANOV ΕΚ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ, ΝΥΝ ΣΤΑ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΑ ΚΡΑΤΗΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΜΕΝΟΓΕΙΑΣ, ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΛΑΡΝΑΚΑΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ HABEAS CORPUS AD SUBJICIENDUM
-----------------------
Δρ Χρίστος Π. Χριστοδουλίδης, για τον αιτητή.
Πηνελόπη Χαραλάμπους (κα), εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους καθ΄ων η αίτηση.
Αιτητής παρών.
---------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ.: Ο αιτητής είναι υπήκοος της Βουλγαρίας και βρίσκεται στην Κύπρο από το 2007. Το 2017 καταδικάστηκε από το Μόνιμο Κακουργιοδικείο Λεμεσού σε ποινή φυλάκισης 4 ετών για το αδίκημα της πρόκλησης βαριάς σωματικής βλάβης. Την ημέρα της αποφυλάκισης του, δεν αφέθηκε ελεύθερος εφόσον συνελήφθη και κρατήθηκε με βάση διατάγματα απέλασης και κράτησής που είχαν εκδοθεί στις 27.2.2018 δυνάμει των άρθρων 29(1) και 35 του περί Δικαιώματος των Πολιτών της Ένωσης και των Μελών των Οικογενειών τους να Κυκλοφορούν και να Διαμένουν Ελεύθερα στη Δημοκρατία Νόμου του 2007 (Ν. 7(Ι)/2007), με την αιτιολογία ότι αποτελεί πραγματική, ενεστώσα και επαρκώς σοβαρή απειλή για τη δημόσια τάξη και δημόσια ασφάλεια (άρθρο 29(3)(α) του Νόμου). Μετά από παραστάσεις της τότε δικηγόρου του, πάντα σύμφωνα με την εκδοχή του, τα εν λόγω διατάγματα ημερομηνίας 27.2.2018 σύντομα ακυρώθηκαν και αφέθηκε ελεύθερος.
Στις 18.4.2019 εκδόθηκαν νέα διατάγματα απέλασης και κράτησης, οπότε και κρατήθηκε εκ νέου. Καταχώρισε προσφυγή (υπ΄αρ. 614/2019) δυνάμει του Άρθρου 146 του Συντάγματος και μονομερή αίτηση προς αναστολή εκτέλεσης, την οποία όμως αργότερα απέσυρε. Πριν την εκδίκαση της προσφυγής, τα διατάγματα ημερομηνίας 18.4.2019 ακυρώθηκαν. Όπως φαίνεται από το φάκελο, τούτο έγινε λόγω έκδοσης νέων διαταγμάτων στις 24.5.2019 μετά από επανεξέταση της περίπτωσης, με επίκληση και πάλιν λόγων δημόσιας τάξης και δημόσιας ασφάλειας. Εναντίον της τελευταίας αυτής απόφασης ο αιτητής καταχώρισε νέα προσφυγή στο Διοικητική δικαστήριο (υπ΄αρ. 773/2019).
Το αποτέλεσμα είναι ότι ο αιτητής κρατείται από τις 19.4.2019 επί τη βάσει, αρχικά, των ακυρωθέντων διαταγμάτων ημερομηνίας 18.4.2019 και στη συνέχεια επί τη βάσει των νέων διαταγμάτων ημερομηνίας 24.5.2019.
Ακολούθησε η παρούσα αίτηση για έκδοση προνομιακού εντάλματος habeas corpus με το οποίο ζητείται «να κηρυχθεί η διάρκεια της κράτησης και/ή η περαιτέρω κράτηση και/ή η φυλάκιση του αιτητή παράνομη και/ή καταχρηστική» και όπως ο αιτητής αποφυλακιστεί. Η αίτηση χαρακτηρίζεται από σύγχυση ως προς το αντικείμενό της, εφόσον ό,τι προσβάλλεται κατά κύριο λόγο είναι η ίδια η απόφαση για απέλαση. Αυτό θα μπορούσε να είναι το αντικείμενο προσφυγής δυνάμει του Άρθρου 146 του Συντάγματος (άρθρο 33(1) του Νόμου, Bekefi κ.α. ν. Δημοκρατίας, ΑΕ42/2013-45/2013, ημερομηνίας 30.6.2016).
Η Δημοκρατία εισηγήθηκε ότι η δυνατότητα για προσφυγή στο Διοικητικό Δικαστήριο με βάση το Άρθρο 146 του Συντάγματος αποτελεί υπαλλακτική θεραπεία και συνεπώς το αιτούμενο ένταλμα habeas corpus δεν μπορεί να εκδοθεί και ότι εν πάση περιπτώσει η διάρκεια της κράτησης του αιτητή είναι εύλογη και νόμιμη.
Η δυνατότητα ελέγχου του κατά πόσον μια νόμιμη κράτηση κατέστη εκ των υστέρων παράνομη έχει αναγνωριστεί τόσο από την κυπριακή νομολογία, όσο και από την αγγλική και από τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου. Είχα την ευκαιρία να εξετάσω το ζήτημα στην Αίτηση Azar, Πολιτική Αίτηση αρ. 54/2016, ημερομηνίας 22.8.2016, ECLI:CY:AD:2016:D406, με αναφορά στις υποθέσεις Essa Morad Khlaief v. Δημοκρατίας κ.α. (2003) 1 Α.Α.Δ. 1402, Habibi Pour Ali Fasel v. Δημοκρατίας, Πολιτική Έφεση αρ. 236/15, ημερ. 31.3.2016, R. v. Governor of Durham Prison, ex parte Hardial Singh (1984) WLR 704, Walumba Lumba and Kadian Mighty v. Secretary of State for the Home Department (2011) UKSC 12.
Η κράτηση δεν μπορεί να συνεχίζεται χωρίς περιορισμούς και έλεγχο, έστω και αν δεν προβλέπεται από το Νόμο τέτοιος περιορισμός. Τα πλαίσια τίθενται από το ίδιο το Σύνταγμα και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (Άρθρο 5.1(στ) της ΕΣΔΑ και Άρθρο 11.2(στ) του Συντάγματος). Η διάρκεια των διαδικασιών απέλασης εξαρτάται αποκλειστικά από τα γεγονότα της υπόθεσης. Η κράτηση είναι επιτρεπτή για εύλογη περίοδο που είναι αναγκαία και μόνο για τους σκοπούς της απέλασης. Εάν μετά την πάροδο τέτοιας εύλογης περιόδου η απέλαση δεν έχει καταστεί δυνατή, τότε δεν θα πρέπει να επιδιώκεται ή να επιτρέπεται η περαιτέρω κράτηση. Το κράτος θα πρέπει να ενεργεί με εύλογη επιμέλεια και ταχύτητα στην επίτευξη της απέλασης. Είχα επίσης την ευκαιρία να εξετάσω πολύ πρόσφατα το ζήτημα του ελέγχου του χρόνου κράτησης στην Αίτηση Τikov, Πολιτική Αίτηση αρ. 62/2019, ημερομηνίας 10.5.2019, ECLI:CY:AD:2019:D181.
Η κράτηση του αιτητή εν προκειμένω δεν είναι τέτοια ώστε να υποδηλώνεται παρανομία ή παραβίαση των δικαιωμάτων του ως εκ της διάρκειας της ή άλλως πως. Το διάταγμα απέλασης ανεστάλη, όπως είναι η θέση της Δημοκρατίας, για περίοδο 20 ημερών ώστε να δοθεί η δυνατότητα άσκησης ιεραρχικής προσφυγής που παρέχεται από το άρθρο 32Α του Νόμου. Στην πραγματικότητα, τα παράπονα του αιτητή αφορούν στην απόφαση για απέλαση που είναι το αντικείμενο της προσφυγής. Η αίτηση είναι καταδικασμένη σε αποτυχία.
Θα πρέπει για σκοπούς τάξης να σημειώσω ότι μετά που επιφυλάχθηκε η απόφαση, ο δικηγόρος του αιτητή έστειλε επιστολές στην άλλη πλευρά με κοινοποίηση στο φάκελο του Δικαστηρίου αναφορικά με δύο ποινικές υποθέσεις που αντιμετωπίζει ο αιτητής στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού, οι οποίες είναι ορισμένες για ακρόαση. Δεν μπορούν να ληφθούν υπόψιν ούτε εν πάση περιπτώσει έχουν σχέση με το αντικείμενο της παρούσας αίτησης που είναι η διάρκεια της κράτησης και μόνο.
Η αίτηση απορρίπτεται.
Τ.Θ. Οικονόμου, Δ.
/ΚΧ»Π