|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2019:D302
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΙΤΗΣΗ Αρ. 115/19
Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ.
12 ΙΟΥΛΙΟΥ 2019
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟΝ 115.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΑΙ
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΑΡ. 33/1964 ΩΣ ΕΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 30 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΘΕΣΜΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
ΚΑΙ
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ xxx ΕΛΛΗΝΑ, xxx ΛΑΡΚΟΥ ΚΑΙ SHARELINK FINANCIAL SERVICES LIMITED, ΕΚ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ, ΜΕΤΟΝΟΜΑΣΘΕΙΣΑΣ ΣΕ SFS GROUP PUBLIC COMPANY LTD, ΔΙ' ΑΔΕΙΑ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ, ΔΙ' ΕΚΔΟΣΙΝ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ CERTIORARI & MANDAMUS
ΚΑΙ
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΗΝ ΓΕΝΙΚΗ ΑΙΤΗΣΗ ΥΠ' ΑΡ. 59/2016 ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
ΚΑΙ
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ, ΗΜΕΡ. 25.2.2016, ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ, ΥΠΌ ΤΟΥ ΕΝΤΙΜΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ Χ.Ι. ΠΟΓΙΑΤΖΗ, ΔΙΑ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΤΑΝ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ, ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΟΝ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ (ΕΚ) 44/2001, Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΕΦΕΤΕΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ, ΜΕ ΑΡΙΘΜΟ ΑΝΑΦΟΡΑΣ 6461/2013 ΚΑΙ Η ΟΠΟΙΑ ΕΞΕΔΟΘΗ ΧΩΡΙΣ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΝΑ ΕΧΕΙ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΚΑΙ/Η ΕΓΚΥΡΗ ΕΝΟΡΚΗ ΔΗΛΩΣΗ
Αίτηση ημερ. 1η.07.2019
Α. Πετρίδης για Πολύκαρπος Δ. Πετρίδης & Σία, για τους Αιτητές
------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ. Οι Αιτητές με την υπό εξέταση αίτηση τους αιτούνται:
"(Α) Άδεια δια καταχώρηση Αιτήσεως δι' έκδοσιν Διατάγματος Certiorari & Mandamus, διά τη μετακίνηση και/ή μεταφορά εις το Ανώτατο Δικαστήριο, με σκοπό την ακύρωση της Απόφασης και/ή του Διατάγματος ημερομηνίας 25/2/2016, του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας εκδοθείσας στα πλαίσια της Γενικής Αίτησης υπ' αρ. 59/2016 και/ή
(Β) Διάταγμα αναστέλλον πάσα ενέργεια εν σχέσει και/ή απορρέουσα από την απόφαση, ημερομηνίας 25/2/2016, εκδοθείσας στα πλαίσια της Γενικής Αίτησης υπ' αρ. 59/2016, εκδοθείσας στα πλαίσια της Γενικής Αίτησης υπ' αρ. 59/2016, μέχρι και του πέρατος της παρούσης διαδικασίας ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
(Γ) Έξοδα, πλέον Φ.Π.Α."
Ο μοναδικός λόγος επί του οποίου στηρίζεται η αίτηση, είναι ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο στις 25.2.2016 όταν εξέτασε την μονομερή Γενική Αίτηση υπ' αρ. 59/16 ημερ. 12.2.16 εξέδωσε διάταγμα με το οποίο η απόφαση του Εφετείου Αθηνών, με αναφορά 6461/2013 ημερ. 31.10.2013, αναγνωρίζετο, εγγράφετο και κηρυσσόταν εκτελεστή, ενήργησε καθ' υπέρβαση εξουσίας. Η υπέρβαση εξουσίας, σύμφωνα με τους Αιτητές, εντοπίζεται στο γεγονός ότι εξέδωσε το ως άνω Διάταγμα χωρίς να έχει ενώπιον του μαρτυρία, αφού η Ένορκη Δήλωση της Α.Σ., ημερ. 12.2.16 που φαίνεται να υποστηρίζει την μονομερή αίτηση, δεν φέρει βεβαίωση του Πρωτοκολλητή (Jurat) και ούτε φαίνεται η φερόμενη ως ομνύουσα να έχει ορκιστεί ενώπιον Πρωτοκολλητή, καθότι ελλείπει τέτοια βεβαίωση του αλλά και διότι τα χαρτόσημα δεν έχουν ακυρωθεί. Συνεπώς το Δικαστήριο δεν είχε μαρτυρία ενώπιον του προς αξιολόγηση ώστε να μπορέσει να εκδώσει το προσβαλλόμενο διάταγμα ημερ. 25.2.2016.
Στην ένορκη δήλωση ημερ. 1.7.2019 του κ. xxx Μυτιληναίου η οποία συνοδεύει την αίτηση, αναφέρονται μεταξύ άλλων και συμπληρωματικά, τα ακόλουθα:
(α) Αίτηση των αιτητών για αναστολή της απόφασης ημερ. 25.2.2016 απερρίφθη με απόφαση του πρωτόδικου Δικαστηρίου στις 21.6.18.
(β) Με αίτηση τους ημερ. 18.7.2018 ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου οι αιτητές αιτήθηκαν παράταση του χρόνου για καταχώρηση Αίτησης, δυνάμει του Άρθρου 43 του ΕΚ44/2001, για την ακύρωση και/ή τον παραμερισμό της απόφασης του Δικαστηρίου ημερ. 25.2.2016 δια της οποίας ανεγνωρίσθη και ενεγράφη στην Κύπρο η ως άνω απόφαση του Εφετείου Αθηνών.
(γ) Εις την πιο πάνω αίτηση τους ημερ. 18.7.2018 κατεχωρήθη ένσταση και στις 26.6.2019 όταν ήταν ορισμένη για οδηγίες η αίτηση ημερ. 18.7.2018 για αναστολή, ο Πρόεδρος του εκδικάζοντος Δικαστηρίου τους πληροφόρησε ότι από το φάκελο του Δικαστηρίου φαινόταν ότι στις 25.2.2016 που εξεδόθη το Διάταγμα αναγνώρισης, εγγραφής κ.λ.π. η ένορκος δήλωση που συνόδευε την αίτηση δεν έφερε την αναγκαία βεβαίωση Πρωτοκολλητή (Jurat) και τα χαρτόσημα δεν ήταν ακυρωμένα. Κάλεσε δε προς τούτο τους δύο συνηγόρους που εμφανίζοντο να επιθεωρήσουν το φάκελο. Σ' αυτό το χρονικό πλαίσιο αντελήφθησαν οι Αιτητές τα πιο πάνω και άμεσα καταχώρησαν την παρούσα αίτηση.
Θα πρέπει επίσης να λεχθεί ότι κατόπιν ερώτησης του Δικαστηρίου, ο ευπαίδευτος συνήγορος δέχθηκε ότι μετά την έκδοση του Διατάγματος αναγνώρισης, εγγραφής κ.λ.π. ημερ. 25.2.2016, αυτό μαζί με την αίτηση, ένορκη δήλωση και άλλα έγγραφα που την συνοδεύουν επιδόθησαν στους αιτητές περί τον Απρίλιο 2016. Ο ίδιος δεν μπορούσε να καθορίσει ακριβώς τον χρόνο επίδοσης καθότι τότε δεν ήταν ο δικηγόρος τους.
Οι αρχές βάσει των οποίων παρέχεται άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος είναι καλά θεμελιωμένες. Στην Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ. ν. Παντελίδου, (2012) 1 (Α) Α.Α.Δ. 878 λέχθηκαν τ' ακόλουθα σχετικά:
«Σύμφωνα με πάγια νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος παρέχεται μόνο όταν καταδεικνύεται από τον αιτητή ότι υπάρχει, στην ουσία, συζητήσιμο ζήτημα και, περαιτέρω, στην περίπτωση όπου προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή άλλη θεραπεία, ότι συντρέχουν επαρκώς εξαιρετικές περιστάσεις οι οποίες να καθιστούν συζητήσιμο το ότι πρέπει να γίνει παρέκκλιση από τον κανόνα ότι, εφόσον προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή άλλη θεραπεία, ο αιτητής δεν θεωρείται ότι απέδειξε συζητήσιμο ζήτημα. (Βλ., μεταξύ άλλων, R. v. Secretary of State (1986) 1 All E.R. 717, Ανθίμου (1991) 1 Α.Α.Δ. 41, Στ. Μεστάνας (2000) 1 Α.Α.Δ. 1469 και Χρ. Μιχαήλ και Στ. Μιχαηλιδη (2001) 1 Α.Α.Δ. 247). Στη Hellenger Trading Ltd (2000) 1 Α.Α.Δ. 1965, διευκρινίστηκε, ορθά, ότι η αρχή αυτή «ισχύει γενικά, ανεξάρτητα από το λόγο για τον οποίο επιδιώκεται το διάταγμα». Έστω, δηλαδή, και αν ο προβαλλόμενος λόγος είναι έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας. (Βλ. επίσης, Σ. Μαρκίδης κ.α. (2004) 1 Α.Α.Δ. 552). Αν δε, παρά τη μη ύπαρξη εξαιρετικών περιστάσεων, χορηγηθεί άδεια για καταχώρηση αίτησης για certiorari, η μη ύπαρξη τέτοιων περιστάσεων συνιστά, a fortiori, λόγο απόρριψης της αίτησης.»
(βλ. Base Metal Trading Ltd. v. Fastact Developments Ltd. κ.α. (2004) 1 Α.Α.Δ. 1535, ERIN RESOURCES S.A. κ.α. ν. Prime Int. Alliance Inc., Πολ. Έφεση 104/2013 και 124/2013, ημερ. 10/1/14).
Εξέτασα τους λόγους επί των οποίων στηρίζονται οι αιτητές και παρατηρώ ότι:
(α) Η αναγνώριση, εγγραφή και κήρυξη της απόφασης του Εφετείου ως εκτελεστή έγινε σύμφωνα με τον Κανονισμό (ΕΚ) αρ. 44/2001 και ως αποτέλεσμα εξεδόθη το σχετικό διάταγμα ημερ. 25.2.2016.
(β) Το διάταγμα και η αίτηση ημερ. 12.12.2016 για αναγνώριση, εγγραφή κ.λ.π. που οδήγησε στην έκδοση του Διατάγματος ημερ. 25.2.2016 επιδόθηκε στους Αιτητές περί τον Απρίλιο 2016 ως είναι παραδεκτό από τον ευπαίδευτο συνήγορο των Αιτητών.
(γ) Επί του παρόντος ευρίσκεται σε εξέλιξη διαδικασία ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου με την οποία οι Αιτητές αιτούνται παράταση του χρόνου για καταχώρηση Αίτησης δυνάμει του Άρθρου 43 του Κανονισμού 44/2001 για ακύρωση και παραμερισμό του Διατάγματος ημερ. 25.2.2016.
Έχοντας υπόψιν τα πιο πάνω η αίτηση θα πρέπει να απορριφθεί για τους ακόλουθους λόγους:
Α. ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ
Στην Odyssey Retriever Inc Πολ. Εφ. 59/16 ημερ. 3.5.2017 λέχθηκαν τα ακόλουθα:
"Ως προς τον 1ο λόγο που αφορά την καθυστέρηση στην υποβολή της αιτήσεως για άδεια certiorari έχουμε εξετάσει τις σχετικές θέσεις του ευπαιδεύτου συνηγόρου της εφεσείουσας καθώς και τη νομολογία που μας εδόθη σε συνάρτηση με το χρόνο που θεωρήθη ότι συνιστά καθυστέρηση στη νομολογιακή διαδρομή του Ανωτάτου Δικαστηρίου αλλά και αγγλικών υποθέσεων. (Βλ. Aeroporos (1988) 1 C.L.R. 202, In re Antonios Mouskos (1977) 1 C.L.R. 100, In re Christofis (1985) 1 C.L.R. 692, In re Charalambous (1985) 1 C.L.R. 746, In re Ellinas (1988) 1 C.L.R. 371, Θεοδούλου (Αρ. 1) (1990) 1 Α.Α.Δ. 438, Τρύφωνος (1991) 1 Α.Α.Δ. 1124, Μιχαήλ (1992) 1 Α.Α.Δ. 472, Laertis Shipping Ent. (1992) 1 A.A.Δ. 686, Καλοπαίδη (1993) 1 Α.Α.Δ. 114, Πιττάκης κ.ά. (1994) 1 Α.Α.Δ. 297, Beogradska Banka D.D. (1995) 1 A.A.Δ. 737, Ερμής Ασφαλ. Εταιρεία Λτδ. κ.ά. (1995) 1 Α.Α.Δ. 811, Σωτηρούλλα Κωνσταντινίδου (1995) 1 Α.Α.Δ. 827 και Αναφορικά με το ένταλμα έρευνας Ε.Δ.Λεμεσού ημερ. (2002) 1 Α.Α.Δ. 571).
Δεν θα παραθέσουμε ολόκληρο τον κατάλογο των σχετικών αυθεντιών διότι είναι αρκετά μεγάλος. Θα αρκεστούμε να πούμε ότι όντως από την παράθεση αυτών των υποθέσεων προκύπτουν τα εξής χαρακτηριστικά:
(α) Καθυστέρηση στην υποβολή αιτήσεων για έλεγχο με προνομιακό ένταλμα certiorari αποτελεί λόγο άρνησης έκδοσης του. Το Δικαστήριο στην άσκηση της διακριτικής του ευχέρειας λαμβάνει σοβαρά υπόψη την καθυστέρηση στην υποβολή της αίτησης. (Ηalsbury's Laws of England, 4η έκδοση, Τόμος 1(1), παράγρ.170).
(β) Το θέμα του χρόνου αντιμετωπίζεται στο γενικότερο πλαίσιο της μακράς και αδικαιολόγητης καθυστέρησης χωρίς να καθορίζονται a priori αυστηρά χρονικά πλαίσια. Στην Αγγλία ισχύει η προθεσμία των 3 μηνών για την καταχώρηση αιτήσεων για προνομιακά εντάλματα (βλ. Διαταγή 53.4 (1) των Αγγλικών Διαδικαστικών Κανονισμών), πλην όμως αποτελεί απλώς το ανώτατο επιτρεπτό όριο και αίτηση μπορεί να απορριφθεί λόγω αδικαιολόγητης καθυστέρησης ακόμη και αν καταχωρηθεί εντός της επιτρεπομένης προθεσμίας. Στην Κύπρο δεν έχουν θεσπιστεί κανονισμοί ως προς τη διαδικασία έκδοσης προνομιακών ενταλμάτων και καθορισμού προθεσμίας. ΄Εχει όμως νομολογηθεί ότι ο χρόνος μέσα στον οποίο υποβάλλεται η αίτηση αποτελεί ουσιώδη παράγοντα για την ανάληψη και άσκηση δικαιοδοσίας.
(γ) Η καθυστέρηση στην υποβολή αίτησης πρέπει να αιτιολογείται. ΄Οσο μεγαλύτερη είναι η καθυστέρηση ανάλογη είναι και η υποχρέωση για αιτιολόγηση της καθυστέρησης.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο έκρινε αρχικά ότι αντικειμενικά η παρέλευση των 5 εβδομάδων δεν συνιστούσε άνευ ετέρου καθυστέρηση. Ωστόσο η παρέλευση του χρόνου σε συσχετισμό με τα γεγονότα της υπόθεσης και ιδιαίτερα με την παντελή έλλειψη αιτιολόγησης ως προς την καθυστέρηση αξιολογήθηκε εν τέλει από τον πρωτόδικο Δικαστή ότι τω όντι οδηγούσε σε εύρημα καθυστέρησης, καταλήγοντας ως εξής:
«.... λαμβάνοντας υπόψιν ότι υπήρχε δυνατότητα της αιτήτριας από 24.12.15 να αναζητήσει θεραπεία όπως αυτή που τώρα επιζητεί και δεν το έπραξε παρά μόνο στις 2.2.16, ήτοι μετά πάροδο 5 περίπου βδομάδων χωρίς απολύτως καμία δικαιολόγηση. Η αναφορά του συνηγόρου της περί των εορτών δεν μπορεί να έχει καμία τύχη λόγω του ότι δεν προβάλλεται, ως θα έπρεπε, στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την αίτηση, αλλά και διότι κρίνεται ως αβάσιμος. Διαφορετική θεώρηση θα εξουδετέρωνε τις πιο πάνω αρχές που έχουν αναφερθεί. Διά το λόγο αυτό θα απέρριπτα την αίτηση».
Προκύπτει από τη νομολογία ότι εφόσον η άδεια για καταχώρηση αίτησης χορηγείται κατά διακριτική ευχέρεια (βλ. Supreme Court Practice 1999, σελ.908) η επέμβαση του Εφετείου χωρεί σε συγκεκριμένα πλαίσια. Τα πλαίσια αυτά έχουν συνοψιστεί στην υπόθεση Μαρκιτανή (2000)1 Α.Α.Δ. 923 ως εξής:
«(α) Όπου διαπιστώνεται ότι η διακριτική ευχέρεια ασκήθηκε έξω από το πλαίσιο που παρέχεται από το Νόμο, όπως όταν διαπιστώνεται ότι υπεισήλθαν στην άσκηση της εξωγενείς παράγοντες.
(β) Όπου η άσκηση της διακριτικής ευχέρειας οδηγεί σε πασιφανή αδικία, όπως είναι η περίπτωση στην οποία δε θα μπορούσε να προέλθει κανένα δικαστήριο (Αρέστη ν. Ηλία (1991) 1 Α.Α.Δ. 984, 988, 989, Σιακόλας ν. Federal Bank of Lebanon (1992) 1 Α.Α.Δ. 710).
(γ) Όπου υπάρχει πλάνη ως προς τα γεγονότα, σφάλμα νόμου, εφαρμογή λανθασμένων αρχών δικαίου, λήψη υπόψη άσχετων στοιχείων, μη λήψη υπόψη σχετικών στοιχείων (Νεάρχου ν. Χαραλάμπους (1991) 1 Α.Α.Δ. 954, Donald Campbell & Co. Ltd v. Pollak [1927] A.C. 732, Evans v. Bartlam [1937] A.C. 473, Young v. Thomas [1892] 2 Ch. 234 και Egerton v. Jones [1939] 3 All E.R. 892)».
Με βάση τα πιο πάνω πλαίσια δεν είναι ορθό το Εφετείο απλώς να επαναξιολογήσει τα γεγονότα για να κρίνει το ίδιο αν υπήρξε καθυστέρηση στο διάβημα. Θα εξετάσει μόνο αν συντρέχει λόγος επέμβασης στη διακριτική εξουσία του Δικαστηρίου σε συνάρτηση με τους πιο πάνω λόγους. Δεν έχουμε διαπιστώσει ότι υπάρχει δυνατότητα επέμβασης μας αφού κανένας από τους πιο πάνω λόγους δεν έχει στοιχειοθετεθεί από την εφεσείουσα. ΄Επεται ότι και ο λόγος 1 απορρίπτεται."
Στα περιστατικά της παρούσας υπόθεσης παρατηρείται καθυστέρηση στην υποβολή της αιτήσεως πέραν των δύο ετών από τον Απρίλη 2016 που επιδόθηκε η αίτηση ημερ. 12.02.2016 στους Αιτητές. Η αναφορά του συνηγόρου ότι "συνήθως τα δικόγραφα που επιδίδονται δεν είναι συμπληρωμένα ή δεν έχουν όλα τα στοιχεία και συνεπώς δεν υπήρχε η δυνατότητα στους αιτητές να γνωρίζουν την έλλειψη της βεβαίωσης του Πρωτοκολλητή (Jurat) όπως και την μη ακύρωση των χαρτοσήμων" δεν μπορεί να έχει οιανδήποτε τύχη. Ο συνήγορος δεν γνώριζε τι ακριβώς έγινε στην περίπτωση ήτοι εάν επιδόθηκαν αντίγραφα κατά τον τρόπο που εισηγήθηκε ή πραγματικά αντίγραφα (true copies) της καταχωρηθείσας επίδικης ένορκης δήλωσης. Επίσης, οι αιτητές έλαβαν μέτρα για αναστολή εκτέλεσης Διατάγματος ημερ. 25.2.2016 (βλ. §4(στ) της ένορκης δήλωσης Μυτιληναίου) όφειλαν συνεπώς να λάβουν τα αναγκαία διαβήματα να γνωρίζουν όλες τις παραμέτρους συμπεριλαμβανομένων αυτών που τώρα παραπονούνται, που περιβάλλουν την αίτηση ημερ. 12.2.2016.
Ο χρόνος γνώσης των αιτητών των όσων παραπονούνται τώρα δεν είναι ο Ιούνιος 2019 (26.6.2019) ως ο ομνύων, κ. Μυτιληναίος διατείνεται στην Ένορκη Δήλωση του. Οι Αιτητές γνώριζαν αυτό ή όφειλαν να το γνωρίζουν από τον Απρίλιο 2016 όταν τους επιδόθηκε η αίτηση, ένορκη δήλωση ημερ. 12.2.16 κ.λ.π.
Έχοντας υπόψιν τα πιο πάνω, κρίνω ότι υπάρχει υπέρμετρη καθυστέρηση στην υποβολή του αιτήματος και για τον λόγο αυτό η αίτηση θα πρέπει να απορριφθεί.
Β. ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ
Όπως έχει προαναφερθεί οι αιτητές τροχοδρόμησαν πρωτοδίκως διαδικασία για ακύρωση και/ή παραμερισμό του Διατάγματος ημερ. 25.2.2016. Η διαδικασία ευρίσκεται σε εξέλιξη και συγκεκριμένα αίτηση τους ημερ. 18.7.2018 για παράταση χρόνου υποβολής αίτησης ακύρωσης του Διατάγματος ημερ. 25.2.2016 βάσει του Άρθρου 43 του Καν. 44/2001. Επιδιώκουν συναφώς με δύο παράλληλες δικαστικές διαδικασίες την επίτευξη του όμοιου σκοπού, ήτοι την ακύρωση του Διατάγματος ημερ. 25.2.2016. (Βλ. Διευθυντή των Φυλακών ν. Τζεννάρο Περρέλλα (1995) 1 Α.Α.Δ. 217, Ηλία (Αρ.3) (1995) 1 Α.Α.Δ. 786, Εμπεδοκλής κ.α. (Αρ.3) (2009) 1 Α.Α.Δ. 529)
Γ. ΣΥΖΗΤΗΣΙΜΟ ΘΕΜΑ
Θεωρώ ότι οι αιτητές δεν έχουν καταδείξει συζητήσιμο θέμα. Το πρωτόδικο Δικαστήριο, στην προκειμένη περίπτωση, εξέδωσε το Διάταγμα στη βάση των εξουσιών που του παρέχονται από τον Κανονισμό 44/2001. Το Άρθρο 33.1 προνοεί:
"1. Απόφαση που εκδίδεται σε κράτος μέλος αναγνωρίζεται στα λοιπά μέλη χωρίς ιδιαίτερη διαδικασία."
Η έκδοση του Διατάγματος ημερ. 25.2.2016 από Πρόεδρο του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας ήταν εντός των πλαισίων αρμοδιότητας, δικαιοδοσίας και εξουσίας του. Υπενθυμίζεται ότι αντικείμενο της παρούσας διαδικασίας δεν είναι ο έλεγχος της ορθότητας μιας απόφασης αλλά της νομιμότητας της.
Έχοντας υπόψιν όλα τα πιο πάνω η Αίτηση απορρίπτεται.
Λ. Παρπαρίνος, Δ.
/γκ