ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας στους οποίους κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας Δ.30
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ECLI:CY:AD:2019:A228
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Έφεση Αρ. 99/2019)
11 Ιουνίου, 2019
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Π., ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, ΓΙΑΣΕΜΗΣ,
ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, ΔΔ.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΎΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΚΥΠΡΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΛΤΔ ΓΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΔΙΑ ΚΛΗΣΕΩΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ ΤΥΠΟΥ CERTIORARI
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΚΗΣ ΔΙΚΑΣΤΟΥ ΜΑΡΙΑΣ ΛΟΪΖΟΥ, ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 28.2.2019 ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ 1019/17 Ε.Δ. ΛΑΡΝΑΚΟΣ, Η ΟΠΟΙΑ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΚΑΘ΄ΥΠΕΡΒΑΣΗ ΕΞΟΥΣΙΑΣ, ΛΟΓΩ ΠΛΑΝΗΣ, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΝΤΙΔΙΚΙΑ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΜΕΡΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΑΝΟΝΙΣΜΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΑ ΚΑΤΑ ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 25 ΤΟΥ ΚΕΦ. 9, ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΝ 30.2 ΚΑΙ 30.3 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 6 ΤΗΣ ΕΣΑΔ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΙΑΤΑΓΗΣ 30(4), (5), 5(4), (5), (7), (8) ΚΑΙ (9) ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΡΧΩΝ ΦΥΣΙΚΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ
Γ. Ζαχαρίου (κα) για Α.Β. Ζαχαρίου & Σία ΔΕΠΕ, για τους εφεσείοντες-αιτητές και Ολ. Λάμπρου (κα) για Α. Μαθηκολώνη, για το ενδιαφερόμενο μέρος.
---------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
(Ex Tempore)
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Π.: Η απόφαση είναι ομόφωνη.
Με την ενώπιον μας έφεση ζητείται η ανατροπή της πρωτόδικης απόφασης Δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου (το πρωτόδικο δικαστήριο) με την οποία απορρίφθηκε αίτηση για παραχώρηση άδειας για καταχώριση αίτησης προνομιακού εντάλματος τύπου Certiorari, εναντίον απόφασης Επαρχιακού Δικαστηρίου (το Επαρχιακό Δικαστήριο).
Οι λόγοι έφεσης είναι τρεις: (α) ότι η πρωτόδικη απόφαση είναι εσφαλμένη, (β) ότι το όλο ζήτημα που προέκυψε ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου δεν ενέπιπτε στον τρόπο άσκησης της διακριτικής ευχέρειας του, όπως, λανθασμένα, έκρινε το πρωτόδικο δικαστήριο και (γ) ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο, επίσης εσφαλμένα, έκρινε ότι δεν παραβιάστηκαν συγκεκριμένα δικαιώματα των μερών για δίκαιη δίκη.
Η έφεση υποστηρίχθηκε ενώπιον μας τόσο από τους εφεσείοντες-αιτητές όσο και από το ενδιαφερόμενο μέρος.
Εξετάσαμε με προσοχή όλα τα ενώπιον μας στοιχεία, υπό το φως της ικανής αγόρευσης της ευπαίδευτης συνηγόρου των εφεσειόντων- αιτητών.
Οι περιστάσεις υπό τις οποίες προέκυψε η παρούσα έφεση είναι οι εξής:
Το Επαρχιακό Δικαστήριο, σε αγωγή κλίμακας άνω των €3.000.-, έδωσε οδηγίες όπως η μαρτυρία, την οποία επιθυμούσαν να προσάξουν οι διάδικοι, κατατεθεί γραπτώς. Η θέση των εφεσειόντων και του ενδιαφερόμενου μέρους είναι ότι, δεδομένου πως δεν υπήρχε η συναίνεση των διαδίκων για κάτι τέτοιο, έγινε παραβίαση των προνοιών της νέας Δ.30 θ.5 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας με αποτέλεσμα να παραβιαστούν και τα δικαιώματα των διαδίκων για δίκαιη δίκη.
Το πρωτόδικο δικαστήριο απέρριψε την αίτηση των εφεσειόντων-αιτητών για άδεια καταχώρισης προνομιακού εντάλματος Certiorari.
Θεωρούμε ότι οι οδηγίες που έδωσε το Επαρχιακό Δικαστήριο για κατάθεση της μαρτυρίας των διαδίκων, γραπτώς, ήταν οδηγίες που δόθηκαν κατά την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου εκείνου, στα πλαίσια της εξουσίας του να ρυθμίζει την ενώπιον του διαδικασία. Πέραν της Δ.30 θ.5, την οποίαν επικαλέστηκαν οι εφεσείοντες, υπάρχει και η Δ.30 θ.9 η οποία παρέχει ανάλογη διακριτική ευχέρεια στο Επαρχιακό Δικαστήριο, την οποία άσκησε, εντός των επιτρεπτών πλαισίων και η οποία, υπό τις περιστάσεις, δεν μπορεί να ελεγχθεί με προνομιακό ένταλμα Certiorari.
Επιπρόσθετα, το πρωτόδικο δικαστήριο είχε διακριτική ευχέρεια να καταλήξει στο συμπέρασμα στο οποίο κατάληξε, ότι δεν αποδείχθηκε, στην προκειμένη περίπτωση, εκ πρώτης όψεως, παραβίαση οποιωνδήποτε αρχών της δίκαιης δίκης, παραβίαση, δηλαδή, του Άρθρου 30.2 του Συντάγματος. Συμφωνούμε με αυτή τη θέση.
Εν πάση περιπτώσει, και πέραν των προαναφερθέντων, παρατηρούμε ότι οι εφεσείοντες έχουν δικαίωμα, στο τέλος της ημέρας, εάν προκύψει ανάγκη, να καταχωρίσουν έφεση, εναντίον της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου, στην οποία να περιλάβουν ως λόγο και τις εσφαλμένες, κατά τον ισχυρισμό τους, οδηγίες που έδωσε το Επαρχιακό Δικαστήριο για παρουσίαση της μαρτυρίας, γραπτώς, χωρίς τη συγκατάθεσή τους. Δεν δόθηκαν στοιχεία και δεν αποδείχθηκαν οποιεσδήποτε εξαιρετικές περιστάσεις οι οποίες να δικαιολογούν την παροχή άδειας για Certiorari, παρά την ύπαρξη δικαιώματος, στο τέλος, για καταχώριση έφεσης. Συνεπώς η πρωτόδικη κρίση υπήρξε ορθή.
Υπό τις περιστάσεις, η έφεση απορρίπτεται.
Μ.Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Π.
Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ.
Μ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, Δ.
Γ.Ν. ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ.
Τ. ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Δ.
/ΕΑΠ.