|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2019:D244
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 96/2019)
26 Ιουνίου, 2019
[ΛΙΑΤΣΟΣ, Δ.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964 (33/64) ΟΠΩΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗΚΕ
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ ΤΟΥ 2018
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ xxx ΣΑΒΟΥΛΛΑ, ΕΚ ΛΕΜΕΣΟΥ, ΟΔΟΣ Kxx 24, 400x ΛΕΜΕΣΟΣ, ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI, MANDAMUS KAI PROHIBITION
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΗΜΕΡ. 23/04/2019 ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΝΑ ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΜΕΣΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗΚΕ ΤΟ ΠΟΣΟ ΤΗΣ ΕΞ ΑΠΟΦΑΣΕΩΣ ΟΦΕΙΛΗΣ, ΕΞΟΔΩΝ ΚΑΙ ΤΟΚΩΝ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΑΙΤΗΤΗ ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ 3103/01, ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΜΕΣΟΥ, ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ 14/60 ΟΠΩΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΑΡΘΡΟ 33(1)(2)(3) ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΗΜΕΡ. 26/03/19 ΣΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΗΜΕΡ. 4/12/18 ΣΤΗΝ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΑΓΩΓΗ.
_ _ _ _ _ _
Λ. Βραχίμης, για τον Αιτητή.
_ _ _ _ _ _
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Α. ΛΙΑΤΣΟΣ, Δ.: Ο Αιτητής με μονομερή αίτηση, ως αρμόζει, αξιώνει άδεια του Δικαστηρίου προς καταχώρηση αίτησης διά κλήσεως για την έκδοση προνομιακών ενταλμάτων Certiorari, Mandamus και Prohibition. Επιδιώκει, μέσω του υπό αναζήτηση προνομιακού εντάλματος Certiorari, την προσαγωγή, ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου, προς ακύρωση, απόφασης, ημερομηνίας 23.4.2019, η οποία εκδόθηκε από Πρωτοκολλητή του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού και που αφορά υπολογισμό του ποσού εξ αποφάσεως οφειλής σε σχέση με την αγωγή υπ΄ αριθμό 3103/01 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού. Μέσω της σκοπούμενης έκδοσης Mandamus επιδιώκεται νέος υπολογισμός εκ μέρους του Πρωτοκολλητή του εξ αποφάσεως ποσού και δια του Prohibition αποζητείται η απαγόρευση εκτέλεσης της απόφασης στην πιο πάνω υπόθεση μέχρις ότου περατωθεί η παρούσα αίτηση.
Για να γίνει ευκολότερα κατανοητή η παρακολούθηση της απόφασης, επιβάλλεται η παράθεση των ιδιόμορφων γεγονότων που καλύπτουν την υπό κρίση περίπτωση:
Η απόφαση στην αγωγή 3103/01 εκδόθηκε εκ συμφώνου στις 25.4.2005. Δυνάμει αυτής ο Αιτητής και ακόμη ένα πρόσωπο διατάχθηκαν να πληρώσουν στους τότε Ενάγοντες το ποσό των ΛΚ23.000, πλέον έξοδα ως θα υπολογίζονταν από τον Πρωτοκολλητή. Είναι παραδεκτό ότι έναντι της πιο πάνω απόφασης πληρώθηκαν διάφορα ποσά. Στις 26.7.2018 καταχωρήθηκε εκ μέρους των Εναγόντων αίτηση προς έκδοση εντάλματος κινητών, η οποία υποστηριζόταν από ένορκο δήλωση δικηγορικού υπαλλήλου. Η ομνύουσα προέβαλε τον ισχυρισμό ότι οι εξ αποφάσεως οφειλέτες, συμπεριλαμβανομένου βεβαίως του Αιτητή, παρέλειψαν να καταβάλουν σημαντικό ποσό του εξ αποφάσεως χρέους. Στη βάση αυτών των ισχυρισμών εκδόθηκε το αιτούμενο ένταλμα. Όταν επιχειρήθηκε να εκτελεσθεί το υπό αναφορά ένταλμα ο Αιτητής, πρώην εναγόμενος 1, αντέδρασε με την καταχώρηση αίτησης στη βάση των προνοιών των Δ.40 θ. 7(α)(β) και Δ.44 θ.11 των περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικών Κανονισμών, ζητώντας την «διακοπή» του εντάλματος. Ισχυριζόταν ότι το εξ αποφάσεως χρέος είχε εξοφληθεί και έθετε πως η αντίδικη πλευρά προχώρησε σε αυθαίρετο υπολογισμό των τόκων του εξ αποφάσεως χρέους και των εξόδων, επιδιώκοντας, αβάσιμα κατά τη θέση του, την είσπραξη περαιτέρω ποσού πέραν των €28,000. Αντιθέτως, οι Ενάγοντες προώθησαν τη θέση ότι το ποσό για το οποίο εκδόθηκε το επίδικο ένταλμα ήταν και ορθό και αιτιολογημένο. Το πρωτόδικο Δικαστήριο διαπίστωσε την ύπαρξη σύγχυσης μεταξύ των διαδίκων ως προς το ποιο ποσό είναι που παρέμενε οφειλόμενο, αν όντως παρέμενε οφειλόμενο κάποιο ποσό. Υπό το πρίσμα αυτό και επικαλούμενο εξουσίες που του παρέχονται από την Δ.40 θ.11, έκρινε ότι υπό τις συγκεκριμένες περιστάσεις δεν θα ήταν δίκαιο να προχωρήσει η εκτέλεση του εντάλματος για το ποσό που αφορούσε, αλλά, ταυτόχρονα, δεν θα ήταν και δίκαιο όπως το ένταλμα ακυρωθεί ή ανασταλεί επ΄ αόριστο. Κατέληξε ότι πιο δίκαιη θεραπεία θα ήταν όπως η εκτέλεση του εντάλματος ανασταλεί μέχρις ότου ο Πρωτοκολλητής υπολογίσει εκ νέου ποιο φέρεται να ήταν το πραγματικά οφειλόμενο ποσό της απόφασης, των εξόδων και των τόκων, λαμβάνοντας υπόψη τρεις πληρωμές που όπως ήταν παραδεκτό είχαν προηγηθεί. Καθόρισε, περαιτέρω, ότι εάν όντως προέκυπτε να υπάρχει οφειλόμενο ποσό, τότε ο Πρωτοκολλητής να δώσει ανάλογες οδηγίες στον δικαστικό επιδότη κατ΄ ακολουθία της Δ.40 θ.6. Όπως καταγράφεται στην πρωτόδικη απόφαση: «Με αυτό τον τρόπο θα επιτευχθεί η ορθή εφαρμογή της διαδικασίας έκδοσης εντάλματος κινητών και αμφότεροι οι διάδικοι θα έχουν την ευκαιρία και το δικαίωμα να αμφισβητήσουν την όποια απόφαση του Πρωτοκολλητή προβαίνοντας στις ανάλογες διαδικασίες ως προνοούν οι Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας.»
Κατ΄ ακολουθία των πιο πάνω οδηγιών του Δικαστηρίου, Πρωτοκολλητής του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού υπολόγισε ως οφειλόμενο για ολική εξόφληση του εξ αποφάσεως χρέους το ποσό των €24,615.18.
Είναι την πιο πάνω απόφαση του Πρωτοκολλητή ως προς τον υπολογισμό του οφειλόμενου ποσού που επιχειρεί να ακυρώσει ο Αιτητής μέσω της υπό κρίση αίτησης. Προβάλλει ότι ο Πρωτοκολλητής αντί να υπολογίσει ο ίδιος το ακριβές ποσό στηρίχθηκε στους υπολογισμούς και μόνο των λογιστών των Εναγόντων, ενεργώντας καθ΄ υπέρβαση δικαιοδοσίας, πεπλανημένα και νομικά λανθασμένα, χωρίς να ασκήσει το καθήκον ή αρμοδιότητα που προβλέπεται από τις Δ.40 θ.6 και Δ.41 θ.1 και 2.
Είναι καλά γνωστές οι αρχές που διέπουν το ζήτημα παροχής άδειας προς καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος. Αναφέρεται, επιγραμματικά, ότι θα πρέπει να καταδειχθεί η ύπαρξη εκ πρώτης όψεως συζητήσιμου θέματος. Περαιτέρω, κατά κανόνα, δεν χορηγείται τέτοια άδεια όταν διαφαίνεται ότι υπάρχει άλλο ένδικο μέσο ή θεραπεία. Είναι πάγια αρχή ότι όπου υπάρχει αυτή η ευχέρεια, δηλαδή άλλου ένδικου μέσου, παροχή άδειας για την καταχώρηση αίτησης προς έκδοση προνομιακού εντάλματος δικαιολογείται μόνο όταν καταδεικνύονται επαρκώς εξαιρετικές περιστάσεις.
Στην υπό κρίση περίπτωση, έστω και αν γινόταν αποδεκτό ότι υπάρχει εκ πρώτης όψεως συζητήσιμο θέμα, εντοπίζεται η συνδρομή υπαλλακτικού ένδικου μέσου. Όπως και το ίδιο το πρωτόδικο Δικαστήριο σημείωσε, οι διάδικοι έχουν το δικαίωμα να αμφισβητήσουν την όποια απόφαση του Πρωτοκολλητή ως προς τον υπολογισμό του οφειλόμενου ποσού, προβαίνοντας στις ανάλογες διαδικασίες που προβλέπονται από τους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας. Εν προκειμένω, ο υπολογισμός από τον Πρωτοκολλητή έλαβε χώραν μετά από σχετικές οδηγίες του πρωτόδικου Δικαστηρίου. Η αμφισβήτηση της ορθότητας του υπολογισμού θέτει ουσιαστικά υπό αμφισβήτηση το ίδιο το ύψος της οφειλής για την οποία αναμένεται να λάβει χώραν εκτέλεση μέσω του επίδικου εντάλματος κινητών. Συνεπώς, είναι ανοικτό το περιθώριο προσφυγής στο πρωτόδικο Δικαστήριο προς τον σκοπό παρέμβασης και αναστολής της εκτέλεσης με ανάλογη διαταγή του. Εκ του περισσού προστίθεται ότι δεν τέθηκαν στην υπό εξέταση περίπτωση οποιασδήποτε γεγονότα τα οποία θα δικαιολογούσαν την κατάδειξη εξαιρετικών περιστάσεων προς παράκαμψη του γενικότερου κανόνα.
Ενόψει των πιο πάνω η αίτηση απορρίπτεται.
Α.Ρ. ΛΙΑΤΣΟΣ, Δ.
ΣΦ.