|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2019:D77
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΙΤΗΣΗ Αρ. 28/2019
(Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ.)
06 ΜΑΡΤΙΟΥ 2019
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΙΣ ΑΙΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ PROHIBITION ΚΑΙ CERTIORARI
ΚΑΙ
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
ΚΑΙ
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΥΠ' ΑΡ. 215/2018
ΚΑΙ
ΕΝΩΠΙΟΝ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ
ΚΑΙ
ΜΕΤΑΞΥ:
1. Μ.Α. MAKENZY LIMITED
2. xxx xxx ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
ΑΙΤΗΤΩΝ
ΚΑΙ
ΔΗΜΟΥ ΛΑΡΝΑΚΑΣ
ΚΑΘ' ΩΝ Η ΑΙΤΗΣΗ
Α. Ποιητής, για Αιτητές
----------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ. Με την υπό εξέταση αίτηση οι Αιτητές που είναι ο Δήμος Λάρνακας (εφ' εξής "Ο ΔΗΜΟΣ"), αιτούνται "Άδειας για καταχώρηση Αίτησης δια Κλήσεως για έκδοση προνομιακών ενταλμάτων Prohibition και Certiorari για ακύρωση του διατάγματος για αναστολή της ισχύος και/ή εκτέλεσης της απόφασης των Αιτητών/Καθ΄ ων η αίτηση ημερομηνίας 14.2.2019 με την οποία ο Δήμος Λάρνακας χορήγησε στον Υπουργό Εσωτερικών, ως Κηδεμόνα Τουρκοκυπριακών Περιουσιών, την υπ' αρ. 47/19 άδεια κατεδάφισης του Κτήματος Μxx και όλων των υποστατικών και/ή εγκαταστάσεων που έχουν ανεγείρει οι Αιτητές/Καθ' ων η Αίτηση αρ. 1 επί του τεμαχίου γης με αρ. x5 Φ/Σχ. 50/08 Ε2, Τμήμα 9, στην τοποθεσία Κουζάρη στην ενορία Σκάλα, στην επαρχία Λάρνακας αρ. εγγραφής 9/x3".
Οι λόγοι επί των οποίων ερείδεται η αίτηση είναι οι ακόλουθοι:
"1. Το Διοικητικό Δικαστήριο εξέδωσε διάταγμα χωρίς οι αιτητές να έχουν ιδιωτικό έννομο συμφέρον, παρά τη σχετική διάταξη του άρθρου 146 του Συντάγματος.
2. Το εκδοθέν διάταγμα διαιωνίζει ή και παρατείνει υφιστάμενη παρανομία, η οποία ήταν εμφανής από την ίδια την ένορκη δήλωση που συνόδευε την αίτηση των αιτητών.
3. Ολόκληρη η διαδικασία για την έκδοση του προσβαλλόμενου διατάγματος έγινε κατά περιφρόνηση προς το ήδη υφιστάμενο διάταγμα του Επαρχιακού Δικαστηρίου που διέτασσε τον Κηδεμόνα Τουρκοκυπριακών περιουσιών να προβεί στην κατεδάφιση των υφιστάμενων υποστατικών.
4. Υπάρχει προφανής υπέρβαση δικαιοδοσίας, προφανές λάθος, προφανής πλάνη περί το νόμο ή την εφαρμογή του.
5. Συντρέχουν εξαιρετικές περιστάσεις για χορήγηση του αιτούμενου διατάγματος."
Τα γεγονότα όπως παρουσιάζονται από τον "ΔΗΜΟ" στην Ένορκη Δήλωση που συνοδεύει την αίτηση είναι τ' ακόλουθα:
Το τεμάχιο αρ.x5, που αναφέρεται στην αίτηση, αρχικώς θεωρήθηκε ότι εμπίπτει στην αρμοδιότητα του Κηδεμόνα Τουρκοκυπριακών Περιουσιών. Αργότερα στην αγωγή αρ. 1082/2017 κρίθηκε από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας ότι αυτό δεν ήταν ορθό και με απόφαση του ημερ. 17.5.2018 (Τεκμ. 11 στην Ένορκη Δήλωση) διέτασσε τον Κηδεμόνα να εκκενώσει και παραδώσει στον εκεί Ενάγοντα, ελεύθερη κατοχή του κτήματος και αποκατάσταση πλήρως τα ιδιοκτησιακά του δικαιώματα.
Παρεμβάλλεται εδώ να λεχθεί ότι τα πιο πάνω δεν είναι απόλυτα ορθά. Η απόφαση (Τεκμ. 11) αφορούσε το ½ του εν λόγω τεμαχίου αρ. x5 και όχι ολόκληρο το τεμάχιο.
Στις 17.1.2019 ο Κηδεμόνας έλαβε κατοχή του ακινήτου από τους έχοντας την κατοχή του, M.A. MAKENZY LTD. Η M.A. MAKENZY LTD αγόρασε την επιχείρηση P.G. Makenzy Fun Park Ltd η οποία είχε συνάψει σύμβαση μίσθωσης του ακινήτου από τον Κηδεμόνα. Αργότερα, αυτό το ενοικίασε ο xxx Ματόλη από τον Κηδεμόνα με σύμβαση μίσθωσης ημερ. 14.12.2009. Ο ρηθείς xxx Ματόλη είναι ένας εκ των μετόχων και Διοικητικός Σύμβουλος της M.A. MAKENZY LTD. Ακολούθησαν οι συμβάσεις μισθώσεως του ακινήτου από την άνω εταιρεία ημερ. 5.5.2011 και 22.9.2014. Η σύζυγος του xxx Ματόλη αγόρασε από την σύζυγο και κληρονόμο του ενός από τους Τούρκους συνιδιοκτήτες το μερίδιο του. Ο Κηδεμόνας Τουρκοκυπριακών Περιουσιών στις 14.2.2019 εξασφάλισε την υπ' αρ. 47/19 άδεια κατεδάφισης από τον "ΔΗΜΟ" του "κτήματος Μxx και όλων των κατασκευών που βρίσκονται στο Τεμ. x5" (βλ. Παράρτημα Α, Τεκμ. 1). Στις 18.2.2019 η M.A. MAKENZY LTD και xxx xxx Χρυσοστόμου καταχώρησαν στο Διοικητικό Δικαστήριο την Προσφυγή αρ. 215/2019 με την οποία αιτούντο Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η ως άνω Άδεια Κατεδάφισης Αρ. 47/19 είναι άκυρη, παράνομη και στερούμενη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος. Παράλληλα την ίδια ημέρα εξασφάλισαν από το πρωτόδικο Δικαστήριο Διάταγμα αναστολής της ισχύος της Άδειας Κατεδάφισης ημερ. 14.2.2019 και με αριθμό 47/19 ως ανωτέρω.
Είναι η θέση της ομνύουσας την Ένορκη Δήλωση ότι οι αιτητές στην άνω προσφυγή δεν είχαν locus standi καθότι:
"(α) Οι επικαλούμενες μισθώσεις δεν αποτελούν εμπράγματο δικαίωμα.
(β) Το επικαλούμενο πωλητήριο δεν εδημιούργησε εμπράγματο δικαίωμα, αφού δεν κατετέθη στο Κτηματολόγιο.
(γ) Το αναφερόμενο πωλητήριο δεν εδημιούργησε οποιοδήποτε δικαίωμα, ούτε καν ενοχικό, στην 2η αιτήτρια, αφού έγινε με μια κληρονόμο και όχι με τον διαχειριστή της περιουσίας του αποβιώσαντος συνιδιοκτήτη, όπως καθορίζει ο νόμος στο Κεφ. 189, άρθρο 25."
Περαιτέρω είναι ο ισχυρισμός της ομνύουσας ότι με το άνω προσβαλλόμενο προσωρινό Διάταγμα διατηρείται μια παράνομη κατάσταση καθότι δια τα υποστατικά εντός του τεμαχίου δεν έχει εξασφαλιστεί άδεια οικοδομής αλλά μόνο πολεοδομική.
Επίσης, σύμφωνα με απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας ημερ. 21.1.2016 στην αγωγή υπ΄αρ. 3741/2011 διατάχθησαν οι Εναγόμενοι, Κυπριακή Δημοκρατία μέσω του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας και ο Υπουργός Εσωτερικών υπό την ιδιότητα του ως Κηδεμόνας Τουρκοκυπριακών Περιουσιών, μεταξύ άλλων, όπως "...απομακρύνουν από την ακίνητη ιδιοκτησία οποιεσδήποτε κατασκευές υφίστανται σ' αυτή". Να σημειωθεί ότι η αναφερόμενη ακίνητη ιδιοκτησία, όπως φαίνεται από την ίδια την απόφαση, είναι το ½ μερίδιο του Τεμ. x5.
Τα πιο πάνω ευρίσκοντο ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου και αυτό παρόλα τα πιο πάνω χορήγησε το προσβαλλόμενο διάταγμα. Σταμάτησε δηλαδή την ισχύ υφιστάμενου διατάγματος που εξεδόθη από άλλο Δικαστήριο βοηθώντας με τον τρόπο αυτό την συνέχιση της παρανομίας. Αυτό αποτελεί υπέρβαση δικαιοδοσίας με πολύ σοβαρό λάθος στη διαδικασία. Ειδικότερα προβάλλεται η θέση ότι, υπάρχει λανθασμένη ερμηνεία του Νόμου, λανθασμένη εφαρμογή του, παροχή βοήθειας για συνέχιση της παρανομίας και καταστρατήγηση ήδη εκδοθέντος διατάγματος του Επαρχιακού Δικαστηρίου. Όλα αυτά αποτελούν εξαιρετικές περιστάσεις. Προς συμπλήρωση της εικόνας, θα πρέπει να λεχθεί ότι κατόπιν ερωτήσεως του Δικαστηρίου ο ευπαίδευτος συνήγορος του "ΔΗΜΟΥ" πληροφόρησε ότι το προσβαλλόμενο διάταγμα ήταν επιστρεπτέο ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου στις 25.2.2019, ο "ΔΗΜΟΣ" εμφανίστηκε υπό διαμαρτυρία και δήλωσε ότι θα καταχωρούσε Αίτηση για Certiorari ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου και το πρωτόδικο Δικαστήριο ανέβαλε την υπόθεση για αρκετές ημέρες.
Οι αρχές βάσει των οποίων παρέχεται άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος είναι καλά θεμελιωμένες. Στην Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ. ν. Παντελίδου, (2012) 1 (Α) Α.Α.Δ. 878 λέχθηκαν τ' ακόλουθα σχετικά:
«Σύμφωνα με πάγια νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος παρέχεται μόνο όταν καταδεικνύεται από τον αιτητή ότι υπάρχει, στην ουσία, συζητήσιμο ζήτημα και, περαιτέρω, στην περίπτωση όπου προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή άλλη θεραπεία, ότι συντρέχουν επαρκώς εξαιρετικές περιστάσεις οι οποίες να καθιστούν συζητήσιμο το ότι πρέπει να γίνει παρέκκλιση από τον κανόνα ότι, εφόσον προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή άλλη θεραπεία, ο αιτητής δεν θεωρείται ότι απέδειξε συζητήσιμο ζήτημα. (Βλ., μεταξύ άλλων, R. v. Secretary of State (1986) 1 All E.R. 717, Ανθίμου (1991) 1 Α.Α.Δ. 41, Στ. Μεστάνας (2000) 1 Α.Α.Δ. 1469 και Χρ. Μιχαήλ και Στ. Μιχαηλιδη (2001) 1 Α.Α.Δ. 247). Στη Hellenger Trading Ltd (2000) 1 Α.Α.Δ. 1965, διευκρινίστηκε, ορθά, ότι η αρχή αυτή «ισχύει γενικά, ανεξάρτητα από το λόγο για τον οποίο επιδιώκεται το διάταγμα». Έστω, δηλαδή, και αν ο προβαλλόμενος λόγος είναι έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας. (Βλ. επίσης, Σ. Μαρκίδης κ.α. (2004) 1 Α.Α.Δ. 552). Αν δε, παρά τη μη ύπαρξη εξαιρετικών περιστάσεων, χορηγηθεί άδεια για καταχώρηση αίτησης για certiorari, η μη ύπαρξη τέτοιων περιστάσεων συνιστά, a fortiori, λόγο απόρριψης της αίτησης.»
(βλ. Base Metal Trading Ltd. v. Fastact Developments Ltd. κ.α. (2004) 1 Α.Α.Δ. 1535, ERIN RESOURCES S.A. κ.α. ν. Prime Int. Alliance Inc., Πολ. Έφεση 104/2013 και 124/2013, ημερ. 10/1/14).
Περαιτέρω σύμφωνα με τη νομολογία, (βλ. Αναφορικά με την Αίτηση της Marewave Shipping & Trading Company Ltd. (1992) 1 A.A.Δ. 116), αντικείμενο της διαδικασίας όπως η παρούσα δεν είναι ο έλεγχος της ορθότητας της απόφασης του πρωτόδικου Δικαστηρίου αλλά της νομιμότητας της. Εκεί όπου εκ πρώτης όψεως προκύπτει ότι το Δικαστήριο έχει δικαιοδοσία και ότι η διαδικασία εξελίχθηκε κανονικά το Ανώτατο Δικαστήριο δεν προχωρεί στην έκδοση προνομιακού διατάγματος επειδή ενδεχομένως το πρωτόδικο δικαστήριο αντιλήφθηκε λανθασμένα ένα νομικό σημείο (βλ. Αναφορικά με το Μάριο Χρίστου (1996) 1 Α.Α.Δ. 398). Το ίδιο συμβαίνει εκεί όπου το πρωτόδικο Δικαστήριο κέκτηται δικαιοδοσίας, δεν είναι δυνατό να θεωρηθεί ότι έχει υπερβεί ή ότι καταχράστηκε τη δικαιοδοσία του απλώς και μόνο επειδή ερμήνευσε λανθασμένα ένα νομοθέτημα. Δεν τίθεται θέμα αντικατάστασης, της κρίσης που διαμόρφωσε κατώτερο δικαστήριο αναφορικά με ζήτημα που αποφάσισε στα πλαίσια της δικαιοδοσίας του, με την κρίση του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Στο σύγγραμμα «Προνομιακά Εντάλματα» του Πέτρου Αρτέμη, σελ. 127-128, αναφέρεται ότι ο έλεγχος των κατωτέρων Δικαστηρίων με ένταλμα της φύσεως certiorari δεν περιλαμβάνει νομικά εσφαλμένες αποφάσεις ή λανθασμένη ερμηνεία νόμου. Θα πρέπει επίσης να λεχθεί ότι το certiorari δεν μπορεί να χρησιμοποιείται ως μεταμφιεσμένη Έφεση ούτε ως δεύτερη ευκαιρία επανακρόασης των ζητημάτων που απασχόλησαν το κατώτερο Δικαστήριο (βλ. Λυσιώτης & Υιός Λτδ (Αρ.3) (1996) 1 Α.Α.Δ. 1066).
Επίσης, όπου προβάλλεται σε αίτηση, πρόδηλη πλάνη Νόμου, αυτή θα πρέπει να είναι καταφανής από το πρακτικό και να αναφέρεται στις περιπτώσεις όπου υπάρχει φανερά εσφαλμένη ερμηνεία Νόμου ή εσφαλμένη εφαρμογή του σε δεδομένη περίπτωση. Η πλάνη θα πρέπει αμέσως να μπορεί να διακριβωθεί από το Δικαστήριο και όχι κατόπιν έρευνας όλων των στοιχείων ή της μαρτυρίας. (βλ. Σύγγραμμα "Προνομιακά Εντάλματα" (άνω) σελ. 127). Όταν δε γίνεται αναφορά σε "πρακτικό" αυτό σημαίνει κατά κανόνα το κείμενο της προσβαλλόμενης απόφασης και οτιδήποτε άλλο που με ρητή αναφορά ενσωματώνεται σ' αυτό. (βλ. "Προνομιακά Εντάλματα" (άνω) σελ. 129).
Έχω εξετάσει με προσοχή όλα όσα έχει προωθήσει ενώπιον μου ο ευπαίδευτος συνήγορος του Αιτητή. Κατ' αρχάς να σημειώσω ότι όσα λέχθηκαν στην Z Ltd v. A. and others (1982) 1 All E.R. 556 η οποία αναφέρθηκε από τον ευπαίδευτο συνήγορο, δεν μπορούν να τύχουν εφαρμογής στην υπό εξέταση υπόθεση. Η Z Ltd (άνω) αναφέρεται στην ευθύνη τρίτου ο οποίος έχει γνώση Δικαστικού Διατάγματος και παρεμποδίζει την εκτέλεση του. Στην υπό εξέταση υπόθεση με την προσφυγή υπ' αρ. 215/2019 προσβάλλετο η απόφαση του "ΔΗΜΟΥ" ημερ. 14.2.2019 χορήγησης της υπ' αρ. 47/19 Άδειας Κατεδάφισης των υποστατικών στο κτήμα Μxx και το εκδοθέν Διάταγμα αναστολής από το πρωτόδικο Δικαστήριο ημερ. 18.2.2019, αναστέλλει την απόφαση ημερ. 14.2.2019 ως άνω και τίποτε άλλο. Ουδεμία παρέμβαση γίνεται αναφορικά με την απόφαση ημερ. 21.1.2016 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας στην αγωγή αρ. 3741/2011. Συνεπώς, η εισήγηση του ευπαίδευτου συνηγόρου ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο βρίσκεται σε περιφρόνηση του άνω Διατάγματος, δεν με βρίσκει σύμφωνο. Υπενθυμίζεται ότι στην παρούσα διαδικασία το ζητούμενο δεν είναι η ορθότητα του Διατάγματος που έχει εκδοθεί αλλά η νομιμότητα της Δικαστικής Πράξης του πρωτόδικου Διοικητικού Δικαστηρίου. Δεν έχω ικανοποιηθεί ότι ενήργησε έξω από την αρμοδιότητα του. Μπορεί ένα άλλο Δικαστήριο να μην εξέδιδε το προσβαλλόμενο Διάταγμα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχει ικανοποιηθεί εκ πρώτης όψεως ως προς την αναγκαιότητα να εκδώσει το προσβαλλόμενο Διάταγμα για την διατήρηση των οικοδομών που βρίσκονται στο επίδικο ακίνητο μέχρι την τελική εκδίκαση της αίτησης αφού ακούσει πρώτα τόσο τον "ΔΗΜΟ" όσο και το ενδιαφερόμενο μέρος, ήτοι τον Υπουργό Εσωτερικών υπό την ιδιότητα του ως Κηδεμόνα των Τουρκοκυπριακών περιουσιών. Συνεπώς, είναι η κρίση μου ότι δεν έχει καταδειχθεί συζητήσιμο θέμα και η αίτηση θα πρέπει να απορριφθεί. Ακόμη και να κατάληγα ότι κατεδείχθη συζητήσιμο θέμα και πάλι δεν θα χορηγούσα την αιτούμενη άδεια ενόψει του ότι στη διάθεση του Αιτητή υπάρχει άλλο ένδικο μέσο, αυτό της ένστασης στην πρωτόδικη διαδικασία. Δεν κατεδείχθη δε η ύπαρξη εξαιρετικών περιστάσεων που να επιτρέπουν την παράκαμψη του κανόνα (βλ. Αίτηση Γεωργίου Ανθίμου (1991) 1 Α.Α.Δ. 41). Όλα τα ζητήματα που εγείρονται εις την παρούσα υπόθεση δεν θα λυθούν με προνομιακά εντάλματα αλλά αντίθετα με γρήγορη εκδίκαση της αίτησης ημερ. 18.2.2019 και Διατάγματος της ίδιας ημερομηνίας, από το Διοικητικό Δικαστήριο και έτσι αναμένεται από αυτό να πράξει.
Η αίτηση απορρίπτεται.
Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ.
/γκ