|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2019:A57
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Έφεση Αρ. 411/2012)
21 Φεβρουαρίου, 2019
[ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, ΛΙΑΤΣΟΣ, ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ/στές]
THOMAS KYRIAKOU & CO (LAND AND
PROPERTY DEVELOPERS) LTD,
Εφεσείοντες/Εναγόμενοι
ΚΑΙ
1. xxx PARKER
2. xxx xxx PARKER,
Εφεσίβλητοι/Ενάγοντες
Αφρ. Χαραλαμπίδη (κα) για L.G. ZAMBARTAS LLC, για τους Εφεσείοντες.
Γ. Ζαχαρίου (κα), για τους Εφεσίβλητους.
ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.: Η απόφαση είναι ομόφωνη, θα απαγγελθεί από το Δικαστή Παμπαλλή.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.: Με την υπό εξέταση αίτηση επιδιώκεται η επαναφορά απορριφθείσας, λόγω μη εμφάνισης κατά την ορισθείσα ημερομηνία ακρόασης, έφεσης.
Η μη εμφάνιση των εφεσειόντων ή των δικηγόρων τους κατά την προγραμματισθείσα ημερομηνία ακρόασης - 18 Μαρτίου 2018 - δεν αμφισβητείται. Τούτο οφείλεται, σύμφωνα με την ένορκη δήλωση της Γιασμίνα Λάζιτς, δικηγόρου στο δικηγορικό γραφείο που εκπροσωπεί τους εφεσείοντες, στο ότι η ειδοποίηση για ορισμό της ημερομηνίας ακρόασης, που δεόντως επιδόθηκε, ″είχε παραπέσει″ και η εν λόγω ειδοποίηση τοποθετήθηκε ″εκ παραδρομής με άλλα έγγραφα″ σε ένα φάκελο διαχείρισης του γραφείου των συνηγόρων.
Τη θέση αυτή επιβεβαίωσε και ο ευπαίδευτος συνήγορος κατά την ακρόαση της έφεσης, αποδεχόμενος ότι η κα Χαραλάμπους, στην οποία επιδόθηκε η ειδοποίηση, ήταν υπάλληλος του γραφείου των δικηγόρων των εφεσειόντων. Καταλήγει δε η ενόρκως δηλούσα:
″9. Εν όψει των πιο πάνω αναφερθέντων γεγονότων και λόγου του ειρημένου ατυχούς γεγονότος, δυστυχώς η ημερομηνία εμφάνισης για ακρόαση στην υπό τον πιο πάνω αριθμό και τίτλο έφεση ουδέποτε καταχωρήθηκε στο λογισμικό σύστημα του γραφείου μας αλλά ούτε έγινε ενημέρωση του ημερολογίου της κ. Βοσκαρίδου αλλά και του δικού μου ημερολογίου αφού πολύ πιθανόν να εμφανιζόμουν η ίδια την 16.03.2018 ενώπιον του Σεβαστού Δικαστηρίου εν όψει της απουσίας της κ. Βοσκαρίδου με άδεια μητρότητας.″
Την απόρριψη της έφεσης την αντελήφθησαν οι συνήγοροι των εφεσειόντων, όπως είναι αποδεχτό, στις 17 Μαΐου 2018, όταν τους επιδόθηκε κατάλογος εξόδων και τηλεφώνησαν στο γραφείο του αντιδίκου τους.
Η υπό εξέταση αίτηση καταχωρήθηκε δώδεκα ημέρες μετά, ήτοι, στις 29 Μαΐου 2018.
Οι εφεσείοντες, στο πλαίσιο του περιγράμματος αγόρευσης τους, εισηγούνται ότι δεν έχει επιδειχθεί οποιαδήποτε αδιαφορία ή καθυστέρηση που να υποδηλεί ασέβεια προς τη δικαστική διαδικασία. Επίσης οι εφεσείοντες δεν είναι ένοχοι κακοπιστίας. Η μη εμφάνιση οφειλόταν σε κατάσταση πέραν των δυνάμεων τους.
Στην αντίπερα πλευρά οι εφεσίβλητοι, με δικό τους περίγραμμα αγόρευσης, εισηγούνται ότι δεν κατατέθηκαν επαρκή στοιχεία που δικαιολογούν ή ακόμη επαρκούν για να ικανοποιηθούν τα κριτήρια που η νομολογία έθεσε για να εγκριθεί τέτοιο αίτημα.
Ακόμη και η πορεία της υπόθεσης, όπως καταγράφεται, δεν καταδεικνύει συνέπεια των εφεσειόντων με τις προθεσμίες, αφού και το περίγραμμα στο πλαίσιο της απορριφθείσας έφεσης, καταχωρήθηκε εκτός της προβλεπόμενης προθεσμίας, ούτε η παρούσα αίτηση καταχωρήθηκε εγκαίρως.
Η νομολογία έχει ξεκαθαρίσει τις δυνατότητες επαναφοράς απορριφθείσας έφεσης, δυνάμει της Δ.35, θ. 13 και του Κανονισμού 13 των Διαδικαστικών Κανονισμών του 1996, επί των οποίων στηρίζεται, μεταξύ άλλων, η παρούσα αίτηση. Απαιτείται να καταδειχθεί ότι η απουσία ενέργειας, ήτοι η μη εμφάνιση κατά την ακρόαση, επί του προκειμένου, οφείλεται σε λόγο ″πέραν των δυνάμεων″ των εφεσειόντων.
Σχετική επί του θέματος είναι η υπόθεση Ρουβανιάς Λτδ ν. Δημοκρατίας (2000) 3 Α.Α.Δ. 191, όπου λέχθηκαν τα εξής:
″Το κριτήριο επαναφοράς περικλείεται στη φράση «πέραν των δυνάμεων του εφεσείοντα ή αντεφεσείοντα». Εκφράζει με σαφήνεια την πρόθεση των συντακτών του Κανονισμού να περιορίσουν στο ελάχιστο το πεδίο άσκησης της δικαιοδοσίας για επαναφορά. Προφανώς γιατί διαφορετική αντιμετώπιση θα μπορούσε να δημιουργήσει επικίνδυνα ρήγματα στην εφαρμογή της αρχής της τελεσιδικίας. ................ Η φράση δεν μπορεί παρά να σημαίνει εξαιρετικό έκτακτο ή σπάνιο συμβάν ή περίσταση, που είναι απρόβλεπτο και εκτός ελέγχου.″
Παράλληλα οι εφεσείοντες επικαλούνται το Άρ. 30.3(β) του Συντάγματος που προστατεύει τη δυνατότητα πρόσβασης στο δικαστήριο.
Σχετικό είναι το πιο κάτω απόσπασμα από την υπόθεση Cyprus Import Corporation Ltd ν. Σενέκη (1998) 1(Β) Α.Α.Δ. 1108:
″Το δικαίωμα, το οποίο κατοχυρώνει το Άρθρο 30.3(β) του Συντάγματος, αποβλέπει στη διασφάλιση πρέπουσας ευκαιρίας στο διάδικο να προβάλει τους ισχυρισμούς του ενώπιον του δικαστηρίου και την παροχή σ' αυτό επαρκούς χρόνου για την προπαρασκευή της υπόθεσής του. Απολήγει στην κατοχύρωση δικαιώματος για την παροχή λογικής ευκαιρίας στο διάδικο να θέσει την υπόθεσή του ενώπιον του δικαστηρίου.
Μόνο όπου λόγοι πέραν της θελήσεως του διαδίκου εμποδίζουν την άσκηση του δικαιώματος αυτού, εγείρεται θέμα επαναφοράς της έφεσης, γιατί, σ' εκείνη την περίπτωση, τεκμαίρεται ότι ο διάδικος στερήθηκε της ευκαιρίας να παρουσιάσει την υπόθεσή του. Αυτό δε συμβαίνει εκεί όπου η μη άσκηση του δικαιώματος οφείλεται σε αδιαφορία, αμέλεια, ή σφάλμα του.″
Στην προκείμενη περίπτωση το κύριο προβληθέν στοιχείο κρίσεως είναι η αναποτελεσματικότητα του μηχανισμού τήρησης αρχείου του δικηγορικού γραφείου που εκπροσωπεί τους εφεσείοντες.
Η τοποθέτηση της σχετικής ειδοποίησης σε λάθος φάκελο, σαφώς δεν μπορεί, ως δικαιολογητικός λόγος να ερμηνευθεί ως εξαιρετικό, έκτακτο ή σπάνιο συμβάν ή περίσταση που είναι απρόβλεπτη και εκτός ελέγχου.
Σ' αντίθετη περίπτωση το σύστημα λειτουργίας του δικηγορικού γραφείου θα αναγόταν σε καθοριστικό παράγοντα παράκαμψης των προθεσμιών προς λήψη διαδικαστικών μέτρων, που θα απέληγε σε καταστρατήγηση του τρόπου λειτουργίας των δικαστηρίων.
Η έφεση απορρίπτεται, με έξοδα €1.500 προς όφελος των εφεσιβλήτων και εναντίον των εφεσειόντων.
Κ. ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.
Α. ΛΙΑΤΣΟΣ, Δ.
Τ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ.
/ΔΓ