|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2019:A1
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Εφεση Αρ. 303/2018)
8 Ιανουαρίου, 2019
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Π., ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ,
ΛΙΑΤΣΟΣ, ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ/ΣΤΕΣ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3, 4 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964 ΟΠΩΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗΚΕ
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ ΤΟΥ 2018
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΧΧΧΧΧ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ, ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥ ΣΤΙΣ ΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΦΥΛΑΚΕΣ, ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ MANDAMUS
KAI
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΦΥΛΑΚΩΝ ΝΟΜΟ 1996, ΑΡΘΡΑ 9, 10, 12, 14 Α(5), 14 Α(1) ΚΑΙ 14 Β(1) (α-γ) ΚΑΙ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 11, 12, 28, 30, 34, 35 ΚΑΙ 179 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΣΤΙΣ 19 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2018 ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΙΤΗΣΗ ΑΡ. 115/2018.
_ _ _ _ _ _
Εφεσείων προσωπικά.
_ _ _ _ _ _
Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου
θα δοθεί από τον Νικολάτο, Π.
_ _ _ _ _ _
Α Π Ο Φ Α Σ Η
(ex tempore)
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Π.: Με την παρούσα έφεση προσβάλλεται η ορθότητα πρωτόδικης απόφασης, δυνάμει της οποίας, απορρίφθηκε αίτηση του Εφεσείοντα-αιτητή για άδεια καταχώρησης αιτήσεως διά προνομιακό ένταλμα Mandamus.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο, αφού εξέτασε την αίτηση του Εφεσείοντα-αιτητή, αποφάσισε ότι δεν πληρούνταν οι προϋποθέσεις για την έκδοση της ζητηθείσας άδειας. Αναφέρθηκε μεταξύ άλλων σε δύο πρωτόδικες αποφάσεις, Αναφορικά με την Αίτηση του Αθου Χαραλάμπους, Πολ. Αίτηση αρ. 28/14, ημερ. 25.2.14 και Αναφορικά με την αίτηση του Παναγιώτη Αγαπίου, Πολ. Αίτηση αρ. 100/17, ημερ. 19.7.17, ECLI:CY:AD:2017:D266. Σύμφωνα με το σκεπτικό του πρωτόδικου Δικαστηρίου, αλλά και το σκεπτικό των δύο προαναφερθεισών πρωτόδικων αποφάσεων, το θέμα ενέπιπτε στη σφαίρα του Δημοσίου Δικαίου και προσφερόμενη θεραπεία ήταν η προσφυγή, δυνάμει του άρθρου 146 του Συντάγματος.
Οι λόγοι έφεσης είναι επτά και όλοι αναφέρονται στο σφάλμα του πρωτόδικου Δικαστηρίου να θεωρήσει ότι επειδή ο Εφεσείων-αιτητής έχει δικαίωμα καταχώρησης προσφυγής δεν δικαιούτο σε άδεια καταχώρησης προνομιακού εντάλματος Mandamus.
Είναι η θέση του Εφεσείοντα ότι η προσφυγή δεν θα εξυπηρετήσει τα θεμιτά συμφέροντά του ενώ, αντίθετα, εάν εκδοθεί το προνομιακό ένταλμα Mandamus, θα υποχρεωθεί, το Συμβούλιο Αποφυλάκισης επ΄ Αδεία, να προχωρήσει σε ακρόαση της αίτησης του Εφεσείοντα για αποφυλάκιση, επί της ουσίας, όπως προνοεί ο περί Φυλακών Νόμος του 1996.
Ενώπιόν μας έγινε δήλωση από τον Εφεσείοντα-αιτητή ότι, εν τω μεταξύ, η αίτησή του για αποφυλάκιση εξετάστηκε και απόφαση του Συμβουλίου Αποφυλάκισης επ΄ Αδεία, εκδόθηκε, τελικά, στις 7.12.2018. Ο Εφεσείων-αιτητής μας παρέδωσε και αντίγραφο της απόφασης του Συμβουλίου, η οποία είναι ομόφωνη και με την οποία απορρίπτεται το αίτημά του για αποφυλάκιση, ως πρόωρο. Ενόψει της κρίσης εκείνης, δεν εξετάστηκε η ουσία του αιτήματος.
Εξετάσαμε με προσοχή όλα τα ενώπιόν μας στοιχεία και καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι ενόψει της μεσολάβησης της εξέτασης του επίδικου αιτήματος και της έκδοσης της πιο πάνω απόφασης του Συμβουλίου Αποφυλάκισης, η έφεση είναι πλέον άνευ αντικειμένου. Δεν θεωρούμε ότι το προνομιακό ένταλμα Mandamus μπορεί να εκδοθεί στην προκείμενη περίπτωση, ώστε να διαταχθεί το Συμβούλιο Αποφυλάκισης επ΄ Αδεία να εξετάσει το αίτημα του Εφεσείοντα-αιτητή, επί της ουσίας, όπως προνοεί ο περί Φυλακών Νόμος του 1996. Προνομιακά Εντάλματα της φύσεως Mandamus εκδίδονται για να διατάξουν κατώτερο Δικαστήριο ή Αρχή να πράξει το καθήκον της σύμφωνα με το νόμο. Δεν αφορούν, όμως, στον τρόπο με τον οποίο ένα Δικαστήριο ή μία Αρχή εκτελεί το καθήκον της, σύμφωνα με το Νόμο.
Είναι προφανές ότι, στην προκείμενη περίπτωση, το Συμβούλιο Αποφυλάκισης επ΄ Αδεία, εξέτασε και αποφάσισε αναφορικά με την αίτηση του Εφεσείοντα-αιτητή για αποφυλάκιση. Αν κατά τη γνώμη του Εφεσείοντα-αιτητή η απόφαση του Συμβουλίου είναι εσφαλμένη, έχει κάθε δικαίωμα να καταχωρήσει προσφυγή στο αρμόδιο Δικαστήριο δυνάμει του άρθρου 146 του Συντάγματος.
Επομένως κρίνουμε την έφεση, υπό τις περιστάσεις, ως αβάσιμη και ουσιαστικά ως άνευ αντικειμένου.
Κατά συνέπεια, η έφεση απορρίπτεται.
Μ.Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Π.
Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ.
Μ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, Δ.
Α.Ρ. ΛΙΑΤΣΟΣ, Δ.
Τ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ.
ΣΦ.