---

ΑΝΑΦΟΡΕΣ:

---

Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:

Evand Promotions Ltd και Άλλοι ν. Frank Rutman (1999) 1 ΑΑΔ 568

Παπαφιλίππου Λ. & Σία ν. Liberty Life Insurance Public Company Ltd (2013) 1 ΑΑΔ 1917

Γεωργιάδης Λεύκος ν. Υπουργικού Συμβουλίου της Κυπριακής Δημοκρατίας (1999) 3 ΑΑΔ 35

Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας στους οποίους κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:

Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας Δ.59

Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:

Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή

---

ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΟΦΑΣΗΣ:

---

public Παμπαλλής, Κώστας Σταύρου Χριστοδούλου, Μιχαλάκης Γιασεμή, Γιασεμής Ν. Η εφεσείουσα Μαρία Αντωνίου εμφανίζεται προσωπικά. CY DOD Κύπρος Δευτεροβάθμιο Οικογενειακό Δικαστήριο 2019-01-22 el Τμήμα Νομικών Εκδόσεων, Ανώτατο Δικαστήριο Κ. Ε. ν. Δ. Χ, ΄Εφεση Αρ. 25/2014, 22/1/2019 Δικαστική Απόφαση

ECLI:CY:DOD:2019:1

 

ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ

 

(΄Εφεση Αρ. 25/2014)

 

22 Ιανουαρίου, 2019

 

 

[ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ/στές]

 

 

Κ. Ε.,

 

Αιτήτρια,

ν.

 

 

Δ. Χ,

 

Καθ' ου η Αίτηση.

________________________

 

΄Εφεση από Μαρία Π. Αντωνίου Δ.Ε.Π.Ε. εναντίον της απόφασης για αναθεώρηση εξόδων

στη Γενική Αίτηση Αρ. 64/2011

_________________________

 

Η εφεσείουσα Μαρία Αντωνίου εμφανίζεται προσωπικά.

Η εφεσίβλητη Κ. Ε. παρούσα.

________________________

 

ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.:  Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου

θα δώσει ο Δικαστής Γ.Ν. Γιασεμής. 

_________________________

 

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

 

Γ.Ν. ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ.:  Η παρούσα έφεση στρέφεται κατά απόφασης του Προέδρου του Οικογενειακού Δικαστηρίου Λεμεσού σε αίτηση δικηγόρου για αναθεώρηση της ψήφισης εξόδων, την οποία διενήργησε Πρωτοκολλητής του εν λόγω Δικαστηρίου.  Με τον υποβληθέντα, σχετικά, κατάλογο, είχε επιδιωχθεί ο καθορισμός της αμοιβής που η αιτήτρια στη γενική αίτηση αρ. 64/2011, (η εφεσίβλητη), έπρεπε να καταβάλει στη δικηγόρο της, (η εφεσείουσα), αφού αυτή έπαυσε να την εκπροσωπεί.

 

΄Οσον αφορά τα σχετικά γεγονότα, την έγκριση της προαναφερθείσας γενικής αίτησης ακολούθησε η καταχώριση στο εν λόγω Δικαστήριο της κύριας αίτησης αρ. 46/2011, η οποία αφορούσε σε απαίτηση της εφεσίβλητης για επίλυση περιουσιακών διαφορών, που αυτή είχε με τον πρώην σύζυγό της.  Σημειώνεται δε, συναφώς, πως, με τη γενική αίτηση, ζητείτο άδεια για καταχώριση της εν λόγω κύριας αίτησης, η οποία προοριζόταν να επιδοθεί προς το σύζυγο της εφεσίβλητης στο εξωτερικό, όπου αυτός φέρεται ότι είχε τη μόνιμη διαμονή του.  Επομένως, υπό τις περιστάσεις, ανωτέρω, ήταν αναγκαία η εξασφάλιση της προαναφερθείσας άδειας.  Τα γεγονότα αυτά, λογικά, ήταν μέρος των πληροφοριών που η εφεσίβλητη είχε δώσει στην εφεσείουσα, κατά το εντελώς αρχικό στάδιο των οδηγιών, προς το σκοπό λήψης, από την τελευταία, του νομικού διαβήματος στο οποίο αφορά η κύρια αίτηση.  Με τη διακοπή της επαγγελματικής τους σχέσης, η εφεσείουσα υπέβαλε προς την αρμόδια Πρωτοκολλητή τον προαναφερθέντα κατάλογο για ψήφιση της αμοιβής, την οποία η ίδια θεωρούσε ότι δικαιούτο να λαμβάνει από την εφεσίβλητη για τις υπηρεσίες που της είχε προσφέρει μέχρι την ημερομηνία που αυτή έπαυσε να την εκπροσωπεί.

 

Η πιο πάνω δυνατότητα παρέχεται σε δικηγόρο δυνάμει του Κ. 17 της Δ.59 των περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικών Κανονισμών[1].  Η διεξαγόμενη, σχετικά, διαδικασία, λαμβάνει χώρα ενώπιον αρμόδιου Πρωτοκολλητή, παρουσία του αιτούντος δικηγόρου και του πρώην πελάτη του.  Ο Πρωτοκολλητής, κατά τη διεργασία υπολογισμού της δίκαιης, υπό τις περιστάσεις, αμοιβής, ασκεί διακριτική εξουσία, η δε απόφασή του, σχετικά, υπόκειται σε αναθεώρηση από το Δικαστή του δικαστηρίου που επιλαμβάνεται της κύριας διαδικασίας.  ΄Οπως λέχθηκε στην υπόθεση Evand Promotions Ltd κ.ά. ν. Rutman (1999) 1 A.A.Δ. 568, στη σελίδα 570:  «. είναι διαδικασία δικαστικής φυσιογνωμίας, η οποία διεξάγεται στο πλαίσιο του συστήματος της αντιδικίας», (βλ., επίσης, Γεωργιάδης ν. Υπουργ. Συμβουλίου (1999) 3 Α.Α.Δ. 35 και Λ. Παπαφιλίππου & Σία ν. Liberty Life Insurance Public Company Ltd (2013) 1 Α.Α.Δ. 1917).

 

Στην προκειμένη περίπτωση, κατά τη διεξαχθείσα διαδικασία ψήφισης, η εφεσείουσα, κατ' αρχάς, διατύπωσε την αντίθεσή της σε σχέση με την κατάληξη της Πρωτοκολλητού για τρία στοιχεία του υποβληθέντος καταλόγου.  Συγκεκριμένα, δεν την βρήκαν σύμφωνη τα ποσά τα οποία η Πρωτοκολλητής καθόρισε σε σχέση με τα εξής:   (1) τις οδηγίες για έγερση αγωγής, (2) την ετοιμασία κλητηρίου εντάλματος, όπου το κλητήριο καταχωρείται με την έκθεση απαίτησης και (3) την εμφάνιση ενώπιον του Πρωτοκολλητή για καταχώριση της αίτησης για ψήφιση εξόδων.  Εισηγήθηκε ενώπιον της Πρωτοκολλητού ότι η γενική αίτηση αρ. 64/2011 αφορούσε σε διαδικασία η οποία ήταν ανεξάρτητη από τη διαδικασία της κύριας αίτησης αρ. 46/2011.  ΄Οπως διαπιστώνεται, η Πρωτοκολλητής ενέκρινε τα ελάχιστα ποσά αμοιβής που προέβλεπε, σχετικά, ο ισχύων κατά τον ουσιώδη χρόνο Κανονισμός[2], για το κάθε ένα από τα προαναφερθέντα σημεία του καταλόγου.  Μαζί με τα υπόλοιπα εγκριθέντα στοιχεία, για τα οποία δεν υπήρξε ένσταση, η καταβλητέα αμοιβή ανήλθε στο συνολικό ποσό των €682,00.

 

Ακολούθως, η Πρωτοκολλητής, λαμβάνοντας υπόψη το πιο πάνω ποσό στο οποίο ανήλθε η αμοιβή και εφαρμόζοντας τα προβλεπόμενα στην παράγραφο (13) του σχετικού Κανονισμού[3], σε σχέση με τη χαρτοσήμανση αίτησης για ψήφιση καταλόγου εξόδων, υπολόγισε το ποσό του πληρωτέου τέλους χαρτοσήμων στα €34,10.  ΄Εκρινε ότι αυτό ήταν το ποσό στο οποίο δικαιούτο η εφεσείουσα, στην προκειμένη περίπτωση, υπό μορφή πραγματικών εξόδων, αντί του ποσού των €52,10, το οποίο η τελευταία είχε επικολλήσει στο σχετικό βιβλίο.  Η εφεσείουσα υπολόγισε το πιο πάνω ποσό σε χαρτόσημα με βάση το μεγαλύτερο ποσό αμοιβής, που η ίδια είχε υπολογίσει ότι έπρεπε να της καταβληθεί και σε τούτο βάσισε και την ένστασή της.

 

΄Οπως έχει ήδη αναφερθεί, ο Πρωτοκολλητής, κατά τη διαδικασία ψήφισης καταλόγου εξόδων, καθορίζει το ποσό της δικηγορικής αμοιβής, το οποίο ο αιτών δικηγόρος δικαιούται να λαμβάνει, ασκώντας προς τούτο διακριτική εξουσία.  Στο πλαίσιο αυτό, έχει, ιδιαιτέρως, κατά νου ότι το ύψος της δικηγορικής αμοιβής για προσφερθείσες υπηρεσίες συναρτάται, κυρίως, με την προσπάθεια η οποία καταβάλλεται στη διεκπεραίωση της κάθε συγκεκριμένης δικηγορικής εργασίας και το χρόνο ο οποίος αφιερώνεται προς τούτο, συνυπολογιζομένων, βέβαια, και οποιωνδήποτε άλλων σχετικών προς την υπόθεση παραγόντων ή γεγονότων που, ευλόγως, μπορεί να λαμβάνονται υπόψη προς το σκοπό αυτό. 

 

΄Οπως προκύπτει από το πρακτικό, το οποίο τηρήθηκε κατά τη διαδικασία ψήφισης των εξόδων σε σχέση με τη γενική αίτηση αρ. 64/2011, κατά τον ίδιο χρόνο, η εφεσείουσα είχε υποβάλει κατάλογο εξόδων σε σχέση και με την αμοιβή της στην κύρια αίτηση αρ. 46/2011.  Μάλιστα, η ψήφιση του καταλόγου εκείνου είχε προηγηθεί της ψήφισης του καταλόγου εξόδων σε σχέση με τη γενική αίτηση αρ. 64/2011.  Δεδομένων των ενστάσεων της εφεσείουσας για το κάθε ένα από τα τρία στοιχεία, ανωτέρω, η Πρωτοκολλητής, αιτιολογώντας την απόφασή της, επεσήμανε, ειδικά, το πιο πάνω γεγονός και ότι λογικό ήταν οι οδηγίες που οδήγησαν στην καταχώριση της γενικής αίτησης αρ. 64/2011 να δόθηκαν κατά το χρόνο που δόθηκαν οι οδηγίες σε σχέση με την κύρια αίτηση αρ. 46/2011.  Επίσης, επεσήμανε τη μονομερή φύση της γενικής αίτησης, σε αντίθεση με αυτήν της κύριας αίτησης, η οποία, ουσιαστικά, υπέχει τη θέση κλητηρίου εντάλματος, με ενσωματωμένη την έκθεση απαίτησης.  Τέλος, η Πρωτοκολλητής επεσήμανε και το γεγονός ότι οι κατάλογοι εξόδων για τις προαναφερθείσες αιτήσεις, αλλά και για άλλες συναφείς αιτήσεις, καταχωρίστηκαν σε μία μόνο εμφάνιση στο Πρωτοκολλητείο του εν λόγω Δικαστηρίου.  ΄Εκρινε δε έτσι ότι, για τα τρία αυτά στοιχεία, καταβλήθηκε η ελάχιστη προσπάθεια και απαιτήθηκε ο ελάχιστος χρόνος που απαιτείτο για τη διεκπεραίωση της κάθε αντίστοιχης εργασίας.  Επομένως, ήταν λογικό η εφεσείουσα να δικαιούτο γι' αυτά την ελάχιστη προβλεπόμενη αμοιβή, σημειώνοντας, συγχρόνως, ότι οι ανάλογες απαιτήσεις της αναφορικά με την κύρια αίτηση είχαν ικανοποιηθεί πλήρως. 

 

΄Οσον αφορά την αποδοθείσα πραγματική δαπάνη, που αφορούσε στο τέλος χαρτοσήμων, η Πρωτοκολλητής έκρινε, ουσιαστικά, στη βάση της ίδιας, πιο πάνω, συλλογιστικής, ότι, αφού η εφεσείουσα, για τα συγκεκριμένα τρία στοιχεία, έπρεπε, λογικά, να είχε ζητήσει την ελάχιστη αμοιβή, ανάλογα μειωμένο θα ήταν και το τέλος που η ίδια έπρεπε να είχε καταβάλει για τον υπό αναφορά κατάλογο εξόδων.  Θεώρησε, επομένως, ότι αυτή κατέβαλε το μεγαλύτερο τέλος ιδίω κινδύνω, ώστε δε δικαιούτο στην επιστροφή της διαφοράς μεταξύ των δύο ποσών.  Το Δικαστήριο, κατά την αναθεώρηση του υπό αναφορά καταλόγου εξόδων, έκρινε την απόφαση της Πρωτοκολλητού ορθή, υπό τις περιστάσεις, και ως ληφθείσα εντός της διακριτικής της εξουσίας.  Το Δικαστήριο τούτο, συμμεριζόμενο την πιο πάνω κρίση, διαπιστώνει ότι δε συντρέχει λόγος για επέμβαση στην πρωτόδικη απόφαση, προς ανατροπή της κρίσης της Πρωτοκολλητού. 

 

Για τους πιο πάνω λόγους, η έφεση αποτυγχάνει και απορρίπτεται, με έξοδα υπέρ της εφεσίβλητης και εναντίον της εφεσείουσας.  Αυτά να υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή, στην κλίμακα του υπό αναφορά καταλόγου εξόδων, και να εγκριθούν από το Δικαστήριο.     

 

 

 

 

                                                     Κ. Παμπαλλής, Δ.

 

 

 

                                                     Μ. Χριστοδούλου, Δ.

 

 

 

                                                     Γ.Ν. Γιασεμής, Δ.

/ΜΠ