|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
ECLI:CY:AD:2019:D15
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 1/2019)
24 Ιανουαρίου 2019
Τ.Θ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ.
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964 (Ν. 33/64)
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ ΤΟΥ 2018
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΧΧΧΧΧ KHOSHORAULI ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΕΩΡΓΙΑ ΜΕ ARC ΧΧΧΧΧΧ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ HABEAS CORPUS
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΥ 4 ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 155 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΠΡΟΣ ΕΛΕΓΧΟ ΤΗΣ ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑΣ ΤΗΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΚΡΑΤΗΣΗΣ ΤΟΥ
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΡΑΤΗΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝ. ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΑΡΧΕΙΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ ΣΤΙΣ 30.01.18 ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 9ΣΤ(2) ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΝΟΜΟΥ, ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΥΠΟ ΚΡΑΤΗΣΗ ΤΟΝ ΧΧΧΧ KHOSHORAULI ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΕΩΡΓΙΑ ΜΕ ARC ΧΧΧΧ ΧΧ ΚΑΤΑ ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΥ 7, ΑΡΘΡΟ 11 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
-----------------------
Ανδρέας Θ. Γιάγκου, για τον αιτητή.
Αντώνης Λοϊζίδης εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους καθ΄ων η αίτηση.
----------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ.: Ο αιτητής, υπήκοος Γεωργίας, αφίχθηκε στην Κύπρο με συγγενικά του πρόσωπα το 2003 όταν ήταν 6 ετών. Οι γονείς του βρίσκονταν ήδη εδώ.
Το 2003 η οικογένεια υπέβαλε αίτηση για πολιτικό άσυλο η οποία απερρίφθη. Τους ζητήθηκε ν΄ αναχωρήσουν. Δεν το έπραξαν. Συνέχισαν να διαμένουν παρανόμως. Στα χρόνια που διέρρευσαν ο μεν πατέρας απελάθηκε, η δε μητέρα και αδελφή αναχώρησαν.
Ο αιτητής παρέμεινε στην Κύπρο και το 2015 του δόθηκε άδεια προσωρινής παραμονής για ανθρωπιστικούς λόγους μέχρι την ολοκλήρωση της σχολικής χρονιάς (1.9.2016). Συνέχισε, παρά ταύτα, να παραμένει στην Κύπρο. Στις 6.6.2017 συνελήφθη και τέθηκε υπό κράτηση για υπόθεση διάρρηξης κτηρίου και κλοπή. Στις 30.6.2017 καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης 7 μηνών. Εν τω μεταξύ όμως, λίγες μέρες προηγουμένως, στις 14.6.2017, είχε υποβάλει αίτηση για πολιτικό άσυλο. Η αίτηση του εκκρεμεί στην Υπηρεσία Ασύλου.
Μετά την καταδίκη του κατέστη απαγορευμένος μετανάστης (άρθρο 6(1)(δ) του περί Αλλοδαπών και Μετανάστευσης Νόμου, Κεφ. 105). Ως αιτητής ασύλου δεν μπορούσε να κρατηθεί με σκοπό την απέλασή του (άρθρο 9ΣΤ(1) του περί Προσφύγων Νόμου, Ν. 6(Ι)/2000. Το άρθρο 9ΣΤ(2) προβλέπει εξαιρέσεις. Μια τέτοια εξαίρεση επικαλέστηκε η αρμόδια αρχή. Έκρινε ότι υπήρχαν βάσιμοι λόγοι, λόγω του καθυστερημένου χρόνου που υπέβαλε την αίτηση, ώστε να θεωρείται ότι την υπέβαλε προκειμένου να καθυστερήσει απλώς ή να εμποδίσει την απόφαση επιστροφής. Οπότε με βάση την εξαίρεση που εισάγει το εδάφιο (δ) της παραγράφου (2) του εν λόγω άρθρου 9ΣΤ διατάχθηκε η κράτησή του.
Ειδικότερα στις 30.1.2018 εκδόθηκε διάταγμα κράτησης του δυνάμει του άρθρου 9ΣΤ(2)(δ) του περί Προσφύγων Νόμου και διάταγμα απέλασης του δυνάμει του άρθρου 6(1)(δ) του Κεφ. 105. Η εκτέλεση του διατάγματος απέλασης αναστάληκε αυθημερόν λόγω της εκκρεμούσας αίτησης ασύλου. Η αίτηση εκκρεμεί μέχρι σήμερα.
Ένα σχεδόν χρόνο μετά την έναρξη της κράτησής του ο αιτητής καταχώρησε την παρούσα αίτηση προσβάλλοντας, όπως διευκρινίστηκε κατά την ακρόασή της, τη διάρκεια της κράτησης (άρθρο 7(9)(i)). Αυτή τούτη η κράτηση δεν προσεβλήθη και τεκμαίρεται ως εκ τούτου νόμιμη. Τέτοια δυνατότητα παρείχε το άρθρο 9ΣΤ(6) του περί Προσφύγων Νόμου.
Ενώ είναι δεδομένη η νομιμότητα της αρχικής κράτησης, μια νόμιμη κράτηση είναι δυνατόν να καταστεί εκ των υστέρων παράνομη όταν διαπιστώνεται υπέρβαση του ευλόγου χρόνου που απαιτείται για το σκοπό της κράτησης, ήτοι, εν προκειμένω, της διευθέτησης της απέλασης εάν απορριφθεί το αίτημα για πολιτικό άσυλο. (Essa Morad Khlaief v. Δημοκρατίας κ.α. (2003) 1 Α.Α.Δ. 1402, Habibi Pour Ali Fasel v. Δημοκρατίας, Πολιτική Έφεση αρ. 236/15, ημερ. 31.3.2016,R. v. Governor of Durham Prison, ex parte HardialSingh (1984) WLR 704, Walumba Lumba and Kadian Mighty v. Secretary of State for the Home Department (2011) UKSC 12) Mikolenko v. Estonia, Application no. 10664/05, ημερ. 8/10/2009, Abdi v. The United Kingdom, Application no. 37289/12 ημερ. 9.4.2013 και J.N. v. The United Kingdom, Application no. 37289/12, 19.5.2016).
Συγκεκριμένο χρονικό όριο δεν τίθεται. Τούτο, σε αντιδιαστολή με τα προβλεπόμενα από το άρθρο 18ΠΣΤ του Κεφ. 105. Σύμφωνα όμως με το εδάφιο 4(α) του άρθρου 9ΣΤ η κράτηση έχει τη μικρότερη δυνατή διάρκεια και διαρκεί μόνο για όσο διάστημα ισχύει ο λόγος κράτησης που προβλέπεται στο εδάφιο (2). Περιπλέον το παρατεταμένο ή μη της κράτησης εξετάζεται υπό το φως του Άρθρου 11.2(στ) του Συντάγματος και του αντιστοίχου άρθρου 5.1(στ) της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Σύμφωνα με την πάγια νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου και του ΕΔΑΔ το κατά πόσον η διάρκεια των διαδικασιών απέλασης μπορεί να επηρεάσει τη νομιμότητα της κράτησης, εξαρτάται αποκλειστικά από τα γεγονότα της υπόθεσης, με δεδομένο πάντοτε ότι η κράτηση δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά διενεργείται με σκοπό την απέλαση. Σκοπός ο οποίος εν προκειμένω περιλαμβάνει και προϋποθέτει την εξέταση και απόρριψη του αιτήματος για πολιτικό άσυλο.
Η κράτηση συνεχίζεται από 30.1.2018. Διαπιστώνεται καθυστέρηση στην εξέταση της αίτησης για πολιτικό άσυλο. Ο λόγος που προβλήθηκε από πλευράς των καθ΄ ων η αίτηση είναι ο εξαιρετικά μεγάλος φόρτος εργασίας της Υπηρεσίας Ασύλου.
Σύμφωνα με το εδάφιο 4(β) του άρθρου 9ΣΤ, οι διοικητικές διαδικασίες που συνδέονται με λόγο κράτησης ο οποίος προβλέπεται στο εδάφιο (2), όπως είναι η περίπτωση του αιτητή, εκτελούνται χωρίς περιττές καθυστερήσεις και οι καθυστερήσεις των διοικητικών διαδικασιών που δεν μπορούν να αποδοθούν στον αιτητή δεν δικαιολογούν τη συνέχιση της κράτησης.
Στην εξέταση του ζητήματος υπεισέρχεται η αρχή της αναλογικότητας. Στο εδάφιο (3) προβλέπεται ότι αντί κράτησης μπορεί να επιβληθούν εναλλακτικά μέτρα ως λ.χ. η τακτική εμφάνιση ενώπιον των αρχών της Δημοκρατίας. Βέβαια το ενδεχόμενο τούτο τεκμαίρεται ότι εξετάστηκε στο αρχικό στάδιο όταν εκδόθηκε το διάταγμα κράτησης το οποίο, ως άνω, δεν προσεβλήθη, εφόσον το εδάφιο (3) ορίζεται ότι ο Υπουργός δύναται, αντί να θέσει τον αιτητή υπό κράτηση, να του επιβάλει τα εναλλακτικά μέτρα. Όμως η δυνατότητα αυτή υπάρχει καθόλη τη διάρκεια της κράτησης και θα πρέπει να εξετάζεται όταν η κράτηση υπερβαίνει τα εύλογα όρια.
Δηλώθηκε από πλευράς καθ΄ ων η αίτηση ότι λαμβάνονται όλες οι αναγκαίες ενέργειες για διεκπεραίωση της αίτησης για άσυλο το συντομότερο δυνατό. Δεν ήταν όμως σε θέση οι καθ΄ ων η αίτηση να δώσουν συγκεκριμένη ένδειξη. Υπό τις περιστάσεις, ήτοι, της συνέχισης της κράτησης για ένα ολόκληρο χρόνο προκειμένου να εξεταστεί μια αίτηση για άσυλο και με δεδομένο τον φόρτο εργασίας για ενωρίτερη εξέταση, θα έπρεπε να διερευνηθεί η δυνατότητα εφαρμογής εναλλακτικών μέτρων που να αναλογούν πλέον στις περιστάσεις.
Ως έχουν τα πράγματα, η συνέχιση της κράτησης παραβιάζει τα προαναφερθέντα Άρθρα του Συντάγματος, της Σύμβασης και του Νόμου.
Διατάσσεται η άμεση απελευθέρωση του αιτητή.
Έξοδα υπέρ του αιτητή όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Τ.Θ. Οικονόμου, Δ.