|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2018:D523
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 154/2018)
4 Δεκεμβρίου 2018
[ΝΑΘΑΝΑΗΛ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3, 5, 9, 11 ΚΑΙ 15 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964 ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 19 ΚΑΙ 29 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1960 (Ν. 14/60) ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28 ΚΑΙ 29 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ 2018
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ... ISTOMIV ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 24/10/2018 ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΜΕΣΟΥ ΣΤΗΝ ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΙΤΗΣΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 19/10/2018 ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΜΕ ΑΡΙΘΜΟ 2263/2018 ΔΙΑ
ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟ
ΑΝΤΙΑΓΩΓΙΚΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 23/11/2018 ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΜΕΣΟΥ ΣΤΗΝ ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΙΤΗΣΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 19/10/2018 ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΜΕ ΑΡΙΘΜΟ 2263/2018 ΔΙΑ
ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΠΡΟΣΩΡΙΝΟ
ΑΝΤΙΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ
--------------------------------------------
Γ. Γεωργιάδης με Κ. Σκορδή και Γ. Τυμβίου (κα),ασκούμενη δικηγόρο,
για τους Αιτητές.
--------------------------------------------
ΑΠΟΦΑΣΗ (EX-TEMPORE)
ΝΑΘΑΝΑΗΛ, Δ.: Ενώπιον του Δικαστηρίου έχει καταχωρηθεί μονομερής αίτηση από δύο άτομα αιτητές τους xxx Istomiv και xxxx Stewart, με την οποία ζητείται άδεια για την καταχώρηση αιτήσεως διά κλήσεως για την έκδοση προσωρινού διατάγματος τύπου Certiorari με το οποίο να ακυρώνεται απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού ημερ. 24.10.2018, στην ενώπιον του υπόθεση υπ΄ αρ. 2263/2018, με την οποία εκδόθηκε αντιαγωγικό διάταγμα. Ζητείται επίσης παρόμοια άδεια για να ακυρωθεί με την καταχώρηση αιτήσεως διά κλήσεως η απόφαση του ιδίου Δικαστηρίου στην ίδια υπόθεση, ημερ. 23.11.2018, με την οποία εκδόθηκε αντιεκτελεστικό διάταγμα παγκοσμίου βεληνεκούς. Ζητείται, ταυτόχρονα, η αναστολή της ισχύος των δύο ενδιάμεσων αποφάσεων του εν λόγω Δικαστηρίου.
Σύμφωνα με την έκθεση που συνοδεύει την αίτηση, αλλά σύμφωνα και με τη σχετική ένορκη δήλωση των αιτητών, εκ μέρους των οποίων ορκίστηκε ασκούμενος δικηγόρος, το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού σε συνθήκες που περιγράφονται και που δεν είναι αναγκαίο επί του παρόντος να αναφερθούν λεπτομερώς, εξέδωσε διατάγματα τα οποία επηρεάζουν ήδη εκδοθείσες αποφάσεις στη Ρωσική επικράτεια κατά τρόπο που επεμβαίνουν στην ουσία στη δικαιοδοσία ξένου Δικαστηρίου και αναστρέφουν ήδη δικαιώματα τα οποία έχουν αποκρυσταλλωθεί για τους αιτητές στο ξένο Δικαστήριο, ενώ έχουν αναχαιτίσει δικαστικές εν εξελίξει διαδικασίες στην αλλοδαπή αυτή χώρα. Μάλιστα, αναφέρεται ότι ενώπιον του Δικαστηρίου της Μόσχας ουδέποτε ηγέρθηκε από τους νυν ενάγοντες στην αγωγή υπ΄ αρ. 2263/2018, οποιαδήποτε ένσταση αναφορικά με τη δικαιοδοσία του Δικαστηρίου εκείνου και ούτε στις μεταξύ των διαδίκων συμφωνίες υπάρχει οποιαδήποτε ρήτρα αποκλειστικής ή άλλης δικαιοδοσίας. Ούτε και υπάρχει συμφωνία μεταξύ των διαδίκων παραπομπής των οποιωνδήποτε διαφορών τους στα Δικαστήρια της Κύπρου.
Τα διατάγματα τα οποία εξέδωσε το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού θεωρούνται από τους αιτητές ότι εκδόθηκαν προδήλως κατά νομική πλάνη και υπέρβαση εξουσίας του Δικαστηρίου, επηρεάζουν δε τα δικαιώματα των αιτητών τόσο στη βάση του Άρθρου 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, και αυτά που απορρέουν από το Σύνταγμα της Δημοκρατίας, όσο και από τις πρόνοιες της Συνθήκης μεταξύ της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Ένωσης Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών για Παροχή Νομικής Συνδρομής σε Θέματα Αστικού και Ποινικού Δικαίου του 1984, που κυρώθηκε στη Δημοκρατία με το Νόμο αρ. 172/86, αλλά είναι και περαιτέρω αντίθετα με το Άρθρο 33 του Regulation 1215/12. Η έκδοση των αντιαγωγικών διαταγμάτων από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού αποτελεί επέμβαση στην επικράτεια ξένου κράτους και καταφρόνηση των διαδικασιών που εκκρεμούν ενώπιον Δικαστηρίων άλλης χώρας και εμφανώς το Δικαστήριο έχει υπερβεί δικαιοδοσία.
Τα ίδια αναφέρονται στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την αίτηση, η οποία επίσης αναφέρει ότι υπάρχουν εξαιρετικές περιστάσεις λόγω της έκδηλης πλάνης ως προς το Νόμο και της έλλειψης νομιμότητας στην έκδοση τέτοιου διατάγματος. Στην αίτηση επισυνάπτονται σωρεία εγγράφων, τα οποία με τη σειρά τους περιέχουν άλλα έγγραφα τα οποία αφορούν όλες τις διαδικασίες που έχουν λάβει χώραν στο εξωτερικό. Μεταξύ των εγγράφων αυτών, πέραν των ιδίων των διαταγμάτων που εξέδωσε το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού, είναι και η αίτηση την οποία εισήγαγαν οι Tanberg Investment Ltd από τις Βρετανικές Παρθένες Νήσους και Adeal Import LLC από τη Ρωσική Ομοσπονδία, εναντίον της UCL Invest Ltd και της UCF Partners Ltd, οι οποίες περιγράφονται ως προερχόμενες ή έχοντας την έδρα τους στη Λεμεσό ως Κυπριακές εταιρείες. Μεταξύ των εναγομένων στην αγωγή υπ΄ αρ. 2263/18, είναι και οι παρόντες αιτητές xxxx Istomiv και xxxx Stewart.
Εν συντομία, τα γεγονότα, όπως αυτά γίνονται κατανοητά, αφορούν διαφορές μεταξύ των διαδίκων σε σχέση με δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας και εκχώρηση αυτών συναρτώμενα προς δέκα οπτικοακουστικά και/ή διαφημιστικά μηνύματα υπό τη γενική ονομασία «Rules for Online Stores», και συναφείς συμφωνίες για τη δημιουργία οπτικοακουστικών έργων και παροχή υπηρεσιών. Ο εκ των αιτητών xxx Istomiv φέρεται να εκχώρησε τα δικαιώματα του στα πιο πάνω οπτικοακουστικά έργα στην UFC Partners Ltd, μια των εναγομένων στην αγωγή στη Δημοκρατία. Η πιο πάνω εταιρεία με έδρα τη Λεμεσό ήγειρε αγωγή στη Μόσχα εναντίον της Adeal Import, η οποία δεν αμφισβήτησε την εκεί δικαιοδοσία καταχωρώντας και σχετική υπεράσπιση. Εκδόθηκε απόφαση υπέρ της Adeal με αποτέλεσμα η UFC Partners Ltd να ασκήσει έφεση. Η Adeal καταχώρησε την αγωγή στη Δημοκρατία δύο μήνες μετά την πρωτόδικη στη Μόσχα απόφαση και έλαβε το αντιαγωγικό διάταγμα ημερ. 24.10.2018. Το Ρωσικό Δικαστήριο λαμβάνοντας γνώση για το εν λόγω διάταγμα, θεώρησε εαυτόν μη δεσμευμένο και εξέτασε την έφεση εκδίδοντας απόφαση υπέρ της UFC Partners, η δε Adeal προχώρησε στην Κυπριακή αγωγή να ζητήσει και να πετύχει στις 23.11.2018, μονομερώς την έκδοση του αντιεκτελεστικού διατάγματος παγκόσμιας εμβέλειας.
Το σημαντικό είναι ότι το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού στην εν λόγω αγωγή εξέδωσε δυνάμει αιτήσεως χωρίς ειδοποίηση και το αντιαγωγικό διάταγμα και το αντιεκτελεστικό διάταγμα, για τα οποία παραπονούνται σήμερα οι αιτητές, στη βάση ένορκης δήλωσης στην οποία περιγράφονται οι σχέσεις μεταξύ των διαδίκων για τις οποίες και πάλι η αναφορά σε λεπτομέρειες δεν είναι αναγκαία, αλλά η ουσία τους είναι ότι οι ενάγοντες στην εν λόγω αγωγή παραπονούνται εναντίον και των παρόντων αιτητών, ότι δυνάμει δόλου, απάτης, συνωμοσίας και σχεδιασμού εξαπάτησης, που χρησιμοποίησαν οι αιτητές, επηρεάστηκαν τα δικά τους δικαιώματα προερχόμενα από τις συμφωνίες πνευματικής ιδιοκτησίας και άλλες και οι αγωγές που καταχωρήθηκαν στη Μόσχα ήταν ακριβώς για να επηρεαστούν τα δικά τους δικαιώματα και χωρίς στην ουσία να δικαιούντο να το πράξουν.
Αναφέρεται εν μέρει στην ένορκη δήλωση που υποστηρίζει την παρούσα αίτηση, όχι στο σώμα της, αλλά στο σώμα των διαταγμάτων που επισυνάφθησαν και τα οποία εκδόθηκαν από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού, ότι το μεν αντιαγωγικό διάταγμα είχε οριστεί επιστρεπτέο στις 2.11.2018, το δε αντιεκτελεστικό διάταγμα στις 30.11.2018. Διαφάνηκε από τη σημερινή συζήτηση κατά την εξέταση της παρούσας αίτησης, όπως πληροφόρησε το Δικαστήριο ο ευπαίδευτος συνήγορος των αιτητών μετά από ερωτήσεις του Δικαστηρίου, ότι έγινε εμφάνιση εκ μέρους τους στο Επαρχιακό Δικαστήριο και δόθηκε δικαίωμα για καταχώρηση ένστασης, η δε υπόθεση είναι ορισμένη στις 17.12.2018 για ακρόαση, ενώ στις 11.12.2018 είναι επιστρεπτέο το αντιαγωγικό διάταγμα. Επίσης στις 11.12.2018 έχει οριστεί αίτηση για παραμερισμό από τους παρόντες αιτητές ολόκληρης της αγωγής υπ΄ αρ. 2263/18, η οποία, καθώς αναφέρθηκε σήμερα, είναι ορισμένη ενώπιον Προέδρου του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού. Αυτή η δικονομική κίνηση προφανώς έγινε, ως αναφέρεται στην παράγραφο 6 της ένορκης δήλωσης που συνοδεύει την παρούσα αίτηση, ως ένα από τα μέτρα που λήφθηκαν από τους συνηγόρους των αιτητών στην Κύπρο για να αναχαιτιστεί η δημιουργηθείσα σε βάρος τους κατάσταση, εφόσον ο αιτητής δεν είχε έγκαιρα ειδοποιηθεί για το επιστρεπτέο του διατάγματος στις 2.11.2018.
Είναι γνωστό και αναγνωρίζεται και από τους συνηγόρους, ότι τα προνομιακά εντάλματα κατά προνόμιο δίνονται, εξ ου και το όνομα τους, διότι αποτελούν εξαίρεση στη φυσιολογική πορεία των πραγμάτων που είναι αφενός η εξάντληση των διαθέσιμων ένδικων μέσων, όπου υπάρχουν, ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου που ανέλαβε δικαιοδοσία στην υπόθεση και αφετέρου, κατ΄ ακολουθίαν, η αναθεώρηση της οποιασδήποτε απόφασης με το ένδικο μέσο της έφεσης που είναι και η ορθόδοξη πορεία ελέγχου της ορθότητας της απόφασης. Σκοπός του προνομιακού εντάλματος δεν είναι η υποκατάσταση της έφεσης, (Global Consolidator Public Ltd (2006) 1 Α.Α.Δ. 404). Αναφέρεται επίσης από τη νομολογία ότι ακόμη και όπου υπάρχει άλλο ένδικο μέσο, δυνατόν το προνομιακό ένταλμα να εκδοθεί εάν υπάρχουν εξαιρετικές περιστάσεις, (δέστε, μεταξύ άλλων, Πέτρου Αρτέμη: Προνομιακά Εντάλματα, σελ. 166-167, Genaro Perella (Αρ. 2) (1995) 1 Α.Α.Δ. 692 και Hellenger Trading Ltd (2000) 1 Α.Α.Δ. 1965).
Αναφέρεται ταυτόχρονα από τη νομολογία ότι τυχόν λανθασμένη ερμηνεία νόμου ή λανθασμένη αντίληψη του Δικαστηρίου, δεν ελέγχεται με προνομιακό ένταλμα Certiorari, αλλά ελέγχεται ως προς την ορθότητα της με το ένδικο μέσο της έφεσης, (δέστε Πέτρου Αρτέμη: Προνομιακά Εντάλματα σελ. 127-128, Αίτηση της Νέδας Μουστερή κ.ά., Πολ. Αίτηση αρ. 150/2017, ημερ. 24.10.2017, ECLI:CY:AD:2017:D367 και Αίτηση της Content Union S.A., Πολ. Αίτηση αρ. 64/18, ημερ. 11.6.2018), ECLI:CY:AD:2018:D286. Και αυτό, διότι είναι η νομιμότητα της έκδοσης που τίθεται στο μικροσκόπιο στο προνομιακό ένταλμα και όχι η ορθότητα ή το λανθασμένο της πρωτόδικης κρίσης. Επίσης είναι νομολογημένο ότι όπου υπάρχουν διαδικασίες με τις οποίες γίνεται προσπάθεια επανεξέτασης ή ακύρωσης των διαταγμάτων που δόθηκαν πρωτοδίκως δεν είναι δυνατό ταυτόχρονα να γίνεται και προσπάθεια στο Ανώτατο Δικαστήριο διά της προνομιακής του δικαιοδοσίας προς ακύρωση, διότι αυτό αποτελεί κατάχρηση της όλης διαδικασίας.
Έχει λοιπόν φανερωθεί από τη συζήτηση ότι τρέχουν τώρα τρεις παράλληλες διαδικασίες στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού. Μια που αφορά το αντιαγωγικό διάταγμα στις 11.12.2018, μια που αφορά το αντιεκτελεστικό διάταγμα παγκόσμιας εμβέλειας στις 17.12.2018, με στόχο βεβαίως και οι δύο διαδικασίες να ακυρώσουν τα δοθέντα διατάγματα, ενώ υπάρχει και τρίτη διαδικασία αυτή της καθ΄ ολοκληρίαν ακύρωσης της υπ΄ αρ. 2263/18 αγωγής που έχει καταχωρηθεί. Αυτές δείχνουν ότι η παρούσα διαδικασία αποτελεί στην ουσία κατάχρηση διότι δεν μπορεί να τρέχει παράλληλα με τη διαδικασία στο Επαρχιακό Δικαστήριο την οποία δικαιωματικά χρησιμοποιούν οι παρόντες διάδικοι. Πρέπει, όμως, ταυτόχρονα να καταγραφεί και το ότι είναι υπόψη του Δικαστηρίου και η εντελώς πρόσφατη απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στη Αίτηση των xxx Instomiv και xxx Stewart για Certiorari, Πολ. Αίτηση υπ΄ αρ. 152/18, ημερ. 23.11.2018, με την οποία επιδιωκόταν η ίδια ακριβώς θεραπεία, όπως και στην παρούσα. Με την απόφαση του το Ανώτατο Δικαστήριο, (Πούγιουρου, Δ.), απέρριψε την αίτηση αρνούμενο να χορηγήσει άδεια προς καταχώρηση αίτησης διά κλήσεως λόγω του ότι αφενός δεν είχε επισυναφθεί πιστό αντίγραφο του διατάγματος-προσβαλλόμενης απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού και αφετέρου η όλη αίτηση ως προς τα γεγονότα και την πορεία του διατάγματος ως προς το επιστρεπτέο αυτού, ήταν ασαφής. Η απόφαση αυτή ουδόλως μνημονεύθηκε από τους αιτητές και τους συνηγόρους τους, παρόλο που η υπό κρίση αίτηση καταχωρήθηκε μόλις τρεις ημέρες αργότερα, γεγονός που αναμφίβολα είναι κατακριτέο και αποτελεί απόκρυψη δεδομένων, το ουσιώδες ή επουσιώδες του οποίου έπρεπε να αφεθεί προς ανάλογη απόφαση στο Δικαστήριο. Η μη πλήρης αποκάλυψη του γεγονότος αυτού, μόνο σε επιπρόσθετη κατάχρηση της όλης διαδικασίας παραπέμπει και καθιστά την υπό κρίση αίτηση και εξ αυτού του λόγου απορριπτέα.
Ταυτόχρονα, οποιαδήποτε λανθασμένη ερμηνεία ή θεώρηση από το Δικαστήριο ότι μπορούσε να εκδώσει τα διατάγματα αντιαγωγικής φύσεως επεμβαίνοντας έτσι ενδεχομένως στη δικαιοδοσία τρίτης χώρας, είναι θέματα τα οποία δεν αφορούν στην ουσία υπέρβαση δικαιοδοσίας, αλλά συναρτώνται προς την ορθότητα της όποιας απόφασης του. Το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού από τα ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου δεδομένα, εφόσον είχε ενώπιον του αιτήματα και ανάλογη αγωγή που αφορούσαν διαδίκους που εδρεύουν στη Λεμεσό, εντός, δηλαδή, της επαρχίας του και της δικαιοδοσίας του, μπορούσε να τα εξετάσει και να αποφασίσει ανάλογα. Εάν κακώς αποφάσισε αυτό δεν εκφεύγει της δικαιοδοσίας του. Είναι ζήτημα που ενδεχομένως αφορά την ορθότητα της κρίσης του για την οποία ελέγχεται με το ένδικο μέσο της έφεσης, αφού, βεβαίως, δοθεί πρώτα στο ίδιο το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού η δυνατότητα επανεξέτασης της θέσης που εξέφρασε διά της έκδοσης των διαταγμάτων μετά που θα ακούσει εμπεριστατωμένα και λεπτομερώς τις θέσεις όλων των διαδίκων.
Σημειώνεται επιπρόσθετα ότι παρόλο που αιτήτρια φέρεται να είναι και η xxxx Stewart, η σχέση της με την όλη διαφορά δεν είναι καθόλου σαφής. Αφενός η σχέση αυτή δεν αναφέρεται καθόλου στην αίτηση ή την ένορκη δήλωση, ενώ εάν συσχετίζεται στη βάση των συνημμένων εγγράφων, οι συνήγοροι όφειλαν να το υποδείξουν με ανάλογη σαφή παραπομπή. Οι δε εξαιρετικές περιστάσεις οι οποίες θα μπορούσαν να ληφθούν υπόψη προς παράκαμψη του κανόνα ότι εφόσον διατίθενται άλλα ένδικα μέσα δεν χορηγείται προνομιακό ένταλμα, ουδόλως επεξηγούνται. Η απλή εξίσωση των εξαιρετικών περιστάσεων με την έκδηλη πλάνη ως προς το Νόμο και την έλλειψη νομιμότητας στην έκδοση των διαταγμάτων, ουδόλως ικανοποιεί την ύπαρξη τους εφόσον αυτές αποτελούν θέμα γεγονότων και όχι νομικής επιχειρηματολογίας ως εισηγήθηκε ο συνήγορος.
Για όλους αυτούς τους πιο πάνω λόγους, η αίτηση απορρίπτεται.
Στ. Ναθαναήλ,
Δ.
/ΕΘ