public Νικολάτος, Μύρων-Μιχαήλ Γεωργίου Παρπαρίνος, Λεωνίδας Χριστοδούλου, Μιχαλάκης Λιάτσος, Αντώνης Οικονόμου, Τεύκρος Θ. CY AD Κύπρος Ανώτατο Δικαστήριο 2018-11-01 el Τμήμα Νομικών Εκδόσεων, Ανώτατο Δικαστήριο ΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ Α. amp;amp; Π. ΦΩΚΑΣ ΛΤΔ, Πολιτική Έφεση Αρ. 314/2017, 1/11/2018 Δικαστική Απόφαση

ECLI:CY:AD:2018:A474

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

(Πολιτική Έφεση Αρ. 314/2017)

 

 

1 Νοεμβρίου 2018

 

 

[Μ.Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Π., Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Μ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ,

Α.Ρ. ΛΙΑΤΣΟΣ, Τ.Θ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, ΔΔ.]

 

--------------

 

ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟΝ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΚΑΙ

ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΑΡ.  33/1964

ΚΑΙ

ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ Α. & Π. ΦΩΚΑΣ ΛΤΔ ΔΙ΄ΑΔΕΙΑ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΙ΄ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI

ΚΑΙ

ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΗΜΕΡ. 2.8.2017 ΣΤΗΝ ΠΟΙΝΙΚΗ ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 27001/11 Ε.Δ. ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΥΠΟ Α. & Π. ΦΩΚΑΣ ΛΤΔ ΕΝΑΝΤΙΟΝ D.N.I. CO LTD ΚΑΙ XXXXX ΑΓΑΘΑΓΓΕΛΟΥ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ ΤΩΝ ΚΑΤΗΓΟΡΩΝ-ΑΙΤΗΤΩΝ Α. &. Π. ΦΩΚΑΣ ΛΤΔ, ΠΕΤΡΟΥ Μ. ΠΕΤΡΑΚΗ, ΑΠΟ ΤΟΝ Κ. ΠΑΝΑΓΟ, ΔΙΚΗΓΟΡΟ ΤΟΥ ΚΡΙΣ ΙΑΚΩΒΙΔΗ ΠΑΡΑΛΗΠΤΗ-ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΩΝ ΚΑΤΗΓΟΡΩΝ-ΑΙΤΗΤΩΝ Α. & Π. ΦΩΚΑΣ ΛΤΔ ΔΥΝΑΜΕΙ ΟΜΟΛΟΓΟΥ

---------------

 

Π. Πετράκης παρών.

---------------

 

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

(Ex tempore)

 

ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ.: Η εταιρεία A. & Π. Φωκάς Λτδ (εν τοις εφεξής καλούμενη «η εταιρεία») ήταν κατήγορος στην ιδιωτική ποινική υπόθεση υπ΄αρ. 27001/2011 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας.  Το κατηγορητήριο είχε καταχωριστεί από τον δικηγόρο κ. Πέτρο Μ. Πετράκη ο οποίος και την εκπροσωπούσε μέχρις ενός σταδίου στη διαδικασία. 

 

Στο μεταξύ, εκκρεμούσης της διαδικασίας,  διορίστηκε παραλήπτης και διευθυντής της εταιρείας (receiver and manager) επί τη βάσει ομολόγου κυμαινόμενης επιβάρυνσης, ο οποίος έπαυσε με επιστολή του τον κ. Πετράκη από δικηγόρο της εταιρείας, διορίζοντας άλλο δικηγόρο. Ο κ. Πετράκης όμως επέμεινε να εμφανίζεται εκ μέρους της εταιρείας και τελικά το θέμα της εκπροσώπησης της εταιρείας τέθηκε προς επίλυση από το Δικαστήριο.

 

Επί αυτού του θέματος το Δικαστήριο έκρινε ότι ο κ. Πετράκης δεν είχε πλέον εξουσιοδότηση να εκπροσωπεί την εταιρεία, εφόσον δεν είχε εξουσιοδότηση από τον παραλήπτη και διευθυντή να συνεχίσει και αντ΄αυτού δέχθηκε την εμφάνιση άλλου δικηγόρου ο οποίος είχε τέτοια εξουσιοδότηση.

 

Στη συνέχεια καταχωρίστηκε από τον κ. Πετράκη αίτηση στο όνομα της εταιρείας ώστε να δοθεί άδεια για καταχώριση αίτησης προς έκδοση εντάλματος της φύσεως certiorari προς ακύρωση της πιο πάνω απόφασης.  Άδεια δεν δόθηκε επειδή ο αδελφός Δικαστής που επιλήφθηκε πρωτοδίκως έκρινε πως επρόκειτο για αναθεώρηση της ορθότητας της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου που θα μπορούσε να ελεγχθεί στα πλαίσια της εφετειακής δικαιοδοσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου και όχι με προνομιακό ένταλμα. 

 

Ακολούθησε η παρούσα έφεση στην οποία θέσαμε το προκριματικό ερώτημα αναφορικά με την πρακτική αξία που θα είχε, εν πάση περιπτώσει, η έκδοση ενός εντάλματος certiorari, δεδομένου ότι η εν λόγω ποινική διαδικασία έχει περατωθεί με απόσυρση του κατηγορητηρίου και αθώωση των κατηγορουμένων.  Ο κ. Πετράκης απάντησε ότι, παρά ταύτα, η διαδικασία για έκδοση certiorari συνεχίζει να έχει αντικείμενο γιατί τούτο απαιτεί το συμφέρον της δικαιοσύνης, θεωρώντας ειδικότερα πως εάν ακυρωθεί η απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου που τον απομάκρυνε από δικηγόρο της υπόθεσης, η ποινική αυτή υπόθεση θα αναβιώσει.

 

Η φύση του εντάλματος certiorari είναι αποκλειστικά ακυρωτική.[1]  Απαιτείται δε, το ακυρωτικό αποτέλεσμα να έχει πρακτική αξία.  Ένα διάταγμα certiorari  δεν εκδίδεται για σκοπούς αναγνώρισης νομικού σφάλματος και μόνο.  Ακόμα και αν καταδειχθεί καλός λόγος, η έκδοση του δεν μπορεί να είναι αλυσιτελής, χωρίς συγκεκριμένη πρακτική  συνέπεια. Όπως αναφέρεται στους Halsbury's Laws of England, 3rd Ed. Vol. 11, σελ. 141:

 

«Where grounds are made out upon which the Court might grant the order, it will not do so where no benefit could arise from granting it.»

 

Εν προκειμένω, ασφαλώς η ποινική υπόθεση δεν θα μπορούσε να αναβιώσει έστω και αν θα εκδιδόταν τελικά ένταλμα certiorari.  Ούτε και οποιαδήποτε άλλη πρακτική αξία βρίσκουμε ότι θα είχε ένα ένταλμα certiorari για να μπορούσε να δοθεί άδεια προς καταχώριση σχετικής αίτησης.

 

Είναι φανερό ότι ζητείται η άσκηση της εξαιρετικής και αποδιδόμενης κατά προνόμιο δικαιοδοσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου, επί ματαίω.

 

Η έφεση απορρίπτεται.

 

 

                                                          Μ.Μ. Νικολάτος, Π.

 

                                                          Λ. Παρπαρίνος, Δ.

 

                                                          Μ. Χριστοδούλου, Δ.

 

                                                          Α.Ρ. Λιάτσος, Δ.

 

                                                          Τ.Θ. Οικονόμου, Δ.

 

 

 

 

 

 

/ΚΧ»Π