|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Marewave Shipping & Trading Co Ltd (1992) 1 ΑΑΔ 116
Seamark Consultancy Services Ltd και Άλλοι ν. Joseph P. Lasala και Άλλων (2007) 1 ΑΑΔ 162
Tράπεζα Kύπρου Δημόσια Eταιρεία Λτδ και Άλλος (Aρ. 1) (2009) 1 ΑΑΔ 1114
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
ECLI:CY:AD:2018:D518
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Πολιτική Αίτηση αρ.151/18
26 Νοεμβρίου, 2018
[Τ.ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Δ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
Και
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ ΤΟΥ 2018
Και
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ xxx ΑΥΓΟΥΣΤΗ, EVELTHON DEVELOPMENTS LIMITED (ΗΕ35575), CLENCHBY PROPERTIES LIMITED (HE 196320), TYRUSLAND LIMITED (HE 113329) LANDRIAN ESTATES LIMITED (HE124249) ΕΚ ΛΕΜΕΣΟΥ ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI
Και
ANAΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ xxx ΑΥΓΟΥΣΤΗ, EVELTHON DEVELOPMENTS LIMITED (ΗΕ35575), CLENCHBY PROPERTIES LIMITED (HE 196320), TYRUSLAND LIMITED (HE 113329) LANDRIAN ESTATES LIMITED (HE124249) ΕΚ ΛΕΜΕΣΟΥ ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ PROHIBITION
Και
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΜΕΣΟΥ ΗΜΕΡ. 02/11/2018 ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΚΔΟΘΕΝΤΩΝ ΔΥΝΑΜΕΙ ΑΥΤΗΣ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΩΝ ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ ΑΡ.2364/17 ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΜΕΣΟΥ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΕΝΑΓΟΥΣΑΣ xxx CHRISTOFOROU AΠO TO ΗΝΩΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΚΑΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΕΝΑΓΟΜΕΝΩΝ CLENCHBY PROPERTIES LTD, xxx ΑΥΓΟΥΣΤΗ, EVELTHON DEVELOPMENTS LTD, TYRUSLAND LTD ΚΑΙ LANDRIAN ESTATES LTD.
-----------------
Γ.Χριστοδούλου, για Λ.Παπαφιλίππου & Σία ΔΕΠΕ, για τους αιτητές
-----------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Δ.: Οι αιτητές ζητούν την άδεια του Δικαστηρίου για τη καταχώρηση αίτησης δια κλήσεως για την έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari για την έκδοση των ακόλουθων Διαταγμάτων:
Α. Διάταγμα Certiorari για μεταφορά στο Ανώτατο Δικαστήριο για σκοπό ακύρωσης της Ενδιάμεσης Απόφασης και των εκδοθέντων δυνάμει αυτής διαταγμάτων ημερομηνίας 02/11/2018 στην Αγωγή 2364/17 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού υπέρ της ενάγουσας xxx Christoforou από το Ηνωμένο Βασίλειο και εναντίον των εναγομένων Clenchby Properties Limited, xxx Αυγουστή, Evelthon Developments Limited, Tyrusland Limited και Landrian Estates Limited, από τη Λεμεσό.
Β. Αναστολή της ισχύος της εκδοθείσας ενδιάμεσης απόφασης ημερ. 02/11/2018 και συνεπακόλουθα της ισχύος των διαταγμάτων 11/08/2017 εκκρεμούσης της παρούσας αίτησης και/ή οποιασδήποτε άλλης αίτησης ήθελε καταχωρηθεί με την άδεια του Δικαστηρίου και/ή μέχρι νεότερης απόφασης του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Γ. Διάταγμα Prohibition που να απαγορεύει στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού από του να συνεχίσει οποιαδήποτε διαδικασία και/ή να δίδει διαταγές και/ή οδηγίες που να σχετίζονται με το διάταγμα του Δικαστηρίου ημερ. 11/08/2017 στην Αγωγή Αρ. 2364/17 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού και όπως δοθούν οι αναγκαίες και επακόλουθες οδηγίες.
Δ. Οποιαδήποτε άλλη συναφή θεραπεία προς το ένταλμα certiorari και/ή άλλο παρεμφερές ή συνακόλουθο διάταγμα ή θεραπεία που το Δικαστήριο θεωρήσει δίκαιη υπό τις περιστάσεις.
Η αίτηση υποστηρίζεται από ΄Εκθεση Γεγονότων και την Ένορκη Δήλωση του xxx Αυγουστή από την Λεμεσό, ομού με μεγάλο όγκο τεκμηρίων. ΄Εχει δε ως νομική βάση κυρίως τα Άρθρα 17, 30 και 155.4 και 155.5 του Συντάγματος.
Συγκεκριμένα οι αιτητές υποστηρίζουν ότι το Επαρχιακό Δικαστήριο ενεργώντας καθ' υπέρβαση και/ή με έλλειψη εξουσίας και εκτός της πολιτικής δικαιοδοσίας, απέρριψε ενδιάμεση αίτηση τους ημερ. 23/01/2018 για ακύρωση διατάγματος τύπου Anton Piller και ταυτοχρόνως οριστικοποίησε το ενδιάμεσο διάταγμα ημερ. 11/08/2017 το οποίο επέτρεπε επέμβαση στη διασφάλιση του απορρήτου της αλληλογραφίας και πάσης άλλης επικοινωνίας ως αυτή κατοχυρώνεται από το Άρθρο 17 του Συντάγματος το οποίο καθορίζει ότι τέτοια επέμβαση χωρεί σε συγκεκριμένες τρεις περιπτώσεις: (1) Εναντίον προσώπων που τελούν υπό φυλάκιση ή προφυλάκιση, (2) Κατόπιν δικαστικού διατάγματος μετά από αίτηση του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας προς αποτροπή, διερεύνηση και δίωξη συγκεκριμένων ποινικών αδικημάτων και (3) Κατόπιν δικαστικού διατάγματος για διερεύνηση ή δίωξη σοβαρών ποινικών αδικημάτων και η επέμβαση να αφορά πρόσβαση στα σχετικά με ηλεκτρονική επικοινωνία δεδομένα κίνησης και θέσης και στα συναφή δεδομένα που είναι αναγκαία για την αναγνώριση του συνδρομητή ή και του χρήστη.
Σχεδόν όλη η επιχειρηματολογία των ευπαιδεύτων συνηγόρων των αιτητών επικεντρώθηκε στην κατάφωρη, κατά τη θέση τους, παραβίαση του ΄Αρθρου 17 του Συντάγματος και στη συναφή δικαστική κρίση επ΄αυτού.
Θα πρέπει να λεχθεί πως οι αιτητές είναι ορισμένοι εκ των εναγομένων σε αγωγή του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού στην οποία η ενάγουσα ισχυρίζεται ότι οι εναγόμενοι διέπραξαν δόλιες πράξεις εναντίον της με σκοπό να εμποδιστεί από την εκτέλεση απόφασης που είχε εκδοθεί από βρετανικό Δικαστήριο. Εναντίον των αιτητών έχει οριστικοποιηθεί διάταγμα ευρύτερης εμβέλειας (μεταξύ δε των διατακτικών περιλαμβάνεται το Διάταγμα τύπου Anton Piller) κατόπιν ακρόασης, στις 2.11.2018.
Αφού ακριβώς η παρούσα αίτηση αφορά κυρίως το Anton Piller διατακτικό παραθέτω πώς αυτό διατυπώνεται στην επίδικη απόφαση.
«1. Διάταγμα έρευνας (search order) τύπου Anton Piller, με το οποίο διατάσσονται οι Εναγόμενοι 2,3 , 4, 5, 6, 7, 8 και 9 κάθε ένας από αυτούς προσωπικά όπως επίσης και οι διευθυντές και/ή αξιωματούχοι και/ή οποιαδήποτε άλλα πρόσωπα ενεργούν κατ'εντολή τους και/ή που έχουν τον έλεγχο των πιο κάτω αναφερομένων υποστατικών, να επιτρέψουν στους δικηγόρους Γεώργιο Α. Γεωργίου από την Λεμεσό και/ή Μάριο Καραϊσκο από την Λεμεσό και/ή Λεωνίδα Ψυχάκη από την Λευκωσία δεόντως εγγεγραμμένους στα Μητρώα του Παγκυπρίου Δικηγορικού Συλλόγου, υπό την ιδιότητα τους ως επιτηρητές δικηγόροι (supervising solicitors) για σκοπούς εκτέλεσης του παρόντος διατάγματος, συνοδευόμενους από τους Σωκράτη Τσαγκάρη και/ή Παναγιώτη Τσαγκάρη, δικηγόρους και/ή οποιοδήποτε δικηγόρο από την δικηγορική εταιρεία Ρ. Tsangaris & Associates LLC και συνοδευόμενους από τους xxx Παύλου και/ή xxx Παναγιώτου υπάλληλους και/ή οποιοδήποτε άλλον υπάλληλο της AZ INFO-TECH-PRO LTD που είναι ειδικοί στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές (στο εξής καλούμενοι συλλογικά ως η «Ομάδα Αναζήτησης»), να εισέλθουν και παραμείνουν στα κάτωθι υποστατικά για όσο χρόνο είναι αναγκαίος για την επίτευξη και/ή διεκπεραίωση των σκοπών που αναφέρονται κατωτέρω και να εισέλθουν ξανά στα υποστατικά είτε την ίδια ημέρα είτε κατά τις επόμενες τρεις (3) ημέρες για σκοπούς επίτευξης και/ή διεκπεραίωσης των εν λόγω σκοπών και/ή ολοκλήρωσης της σχετικής έρευνας σε οποιοδήποτε χρόνο μεταξύ των ωρών 8 π.μ. και 6 μ.μ. σε όλους τους λειτουργικούς χώρους των υποστατικών:
(α) των Εναγομένων 2, 4 και 8 που βρίσκονται στην οδό Σ & K, xxx, Floor x, xxx, Λεμεσός
(β) των Εναγομένων 3 και 9 που βρίσκονται στην οδό Σ & Κ, xxx, Floor x & x, xxx, Λεμεσός
(γ) των Εναγομένων 5, 6 και 7 που βρίσκονται στην οδό Ο & Α, xxx, Floors x & x, xxx, Λεμεσός
με σκοπό να μπορέσουν να αναζητήσουν, να επιθεωρήσουν, να φωτοτυπήσουν, βιντεοσκοπήσουν, να αντιγράψουν ηλεκτρονικά και/ή άλλως πώς, να λάβουν στην κατοχή τους και να παραδώσουν στην ασφαλή φύλαξη του Πρωτοκολλητή του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού, με αντίγραφο στους Ρ, Tsangaris & Associates LLC, μέχρι νεοτέρας διαταγής του Δικαστηρίου, όλα τα έγγραφα και/ή πληροφορίες που βρίσκονται στην κατοχή και/ή φύλαξη και/ή έλεγχο των Εναγομένων στα οποία καταγράφεται και/ή περιέχεται και/ή αποθηκεύεται οποιαδήποτε πληροφορία σχετική προς τα εις τις παραγράφους 1.1. έως και 1.4. κατωτέρω αναφερόμενα Αμφισβητούμενα Έγγραφα και/ή που βρίσκονται στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, τηλέφωνα, κινητά τηλέφωνα, USBs ή τους servers στους οποίους είναι ενωμένοι οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές συμπεριλαμβανομένων, χωρίς περιορισμό, οποιωνδήποτε ηλεκτρονικών υπολογιστών που χρησιμοποιούνται από τους Καθ' ων η Αίτηση και/ή πρόσωπα που εργοδοτούνται απ' αυτούς (περιλαμβανόμενων του προγράμματος Zygos, ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, SMS μηνύματα messages.. WhatsApp, Viber, Telegram, Skype, Facebook, και οποιοδήποτε άλλο μέσο επικοινωνίας) οποιοσδήποτε μορφής (συμπεριλαμβανομένων, χωρίς περιορισμό, οποιωνδήποτε εγγράφων που βρίσκονται στην κατοχή και/ή υπό τη φύλαξη και/ή υπό τον έλεγχο των Καθ' ων η Αίτηση και/ή προσώπων που εργοδοτούνται απ' αυτούς), τα οποία καταγράφουν ή περιέχουν ή στα οποία αποθηκεύεται οποιαδήποτε πληροφορία σχετική προς τα εις τις παραγράφους 1.1. έως και 1.4. κατωτέρω αναφερόμενα Αμφισβητούμενα Έγγραφα και/ή που αναφέρονται σε και/ή σχετίζονται με οδηγίες και οτιδήποτε άλλο παρεμφερές και/ή επικοινωνίες για την περίοδο από 19/05/2014 και μέχρι σήμερα (περιλαμβανομένης της διαγραφείσας αλληλογραφίας ηλεκτρονικού ταχυδρομείου) για την ετοιμασία, κατάρτιση και εκτέλεση:
1.1 της αμφισβητούμενης συμφωνίας πώλησης μετοχών ημερ.05/06/2014 η οποία τιτλοφορείται Shares Purchase Agreement και η οποία συνάφθηκε μεταξύ των Εναγομένων 1, 2 & 4 (η «Αμφισβητούμενη Συμφωνία Α΄») και η οποία επισυνάπτεται ως τεκμήριο 23 επί της ένορκης δήλωσης που συνοδεύει την παρούσα αίτηση, και
1.2 της αμφισβητούμενης συμφωνίας δικαιώματος αγοράς ακινήτου ημερ. 19/05/2014 η οποία τιτλοφορείται Δικαίωμα Αγοράς και η οποία συνάφθηκε μεταξύ των Εναγόμενων 2, 4, 8 & 9 (η «Αμφισβητούμενη Συμφωνία Β'») και η οποία επισυνάπτεται ως τεκμήριο 24 επί της ένορκης δήλωσης που συνοδεύει την παρούσα αίτηση, και
1.3 του αμφισβητούμενου Πρακτικού της Συνεδρίασης του Διοικητικού Συμβουλίου ημερομηνίας 15/09/2016 ως και του Ειδικού Ψηφίσματος της Εναγόμενης 2 ίδιας ημερομηνίας που αφορούν την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της Εναγόμενης 2 (τα «Αμφισβητούμενα Εταιρικά Έγγραφα») και τα οποία επισυνάπτονται ως τεκμήρια 26 & 27 αντίστοιχα επί της ένορκης δήλωσης που συνοδεύει την παρούσα αίτηση, και
1.4 της αμφισβητούμενης επιστολής της Εναγόμενης 1 προς τον Εναγόμενο 2 ημερομηνίας 20/09/2016 (η «Αμφισβητούμενη Επιστολή») η οποία επισυνάπτεται ως τεκμήριο 28 επί της ένορκης δήλωσης που συνοδεύει την παρούσα αίτηση, και
.....»
Δεν θα ασχοληθώ βεβαίως ειδικά με την κρίση του Δικαστηρίου ως προς την πλήρωση των προϋποθέσεων και αρχών που θέτει η νομολογία. Επίσης δεν θα ασχοληθώ με το μέρος της αίτησης που αφορά την κατ΄ισχυρισμόν πλημμέλεια του επίδικου διατάγματος επί τω ότι δεν περιλαμβάνει χρόνο συμμόρφωσης αν και είναι προστακτικής υφής. Όπως ανέφερε και ο κ.Χριστοδούλου ενώπιον μου, το θέμα αυτό τίθεται παρεμφερώς στη βασική τοποθέτηση του για την παραβίαση συνταγματικής πρόνοιας.
Το Επαρχιακό Δικαστήριο εξετάζοντας σχετική εισήγηση και ενώπιον του αποφάσισε τα εξής:
Δεν συμμερίζομαι επίσης την θέση των εναγόμενων 2, 3, 4, 8 και 9 πως τα εκδοθέντα διατάγματα (Anton Piller και Norwich Pharmacal) παραβιάζουν τα άρθρα 15 και 17 του Συντάγματος (το δικαίωμα στην ιδιωτική ζωή και το απόρρητο της επικοινωνίας, αντίστοιχα). Ούτε εζητήθη αλλά ούτε και επετράπη με τα υπό κρίση Διατάγματα, η παρέμβαση σε συνομιλίες ή αλληλογραφία. Εκείνο που επετράπη είναι η αναζήτηση υλικού σχετικού με την ετοιμασία, κατάρτιση και εκτέλεση των συγκεκριμένων αμφισβητούμενων εγγράφων που αναφέρονται στο διάταγμα.
Στο Διάταγμα (θα πρέπει να διαβάζεται καθ'ολοκληρίαν και όχι αποσπασματικά), περιελήφθη πρόνοια για διεξαγωγή της έρευνας με την συνδρομή ειδικών Πληροφορικής, ακριβώς για να καταστεί δυνατή η εξειδικευμένη έρευνα για την αναζήτηση του συγκεκριμένου υλικού, ώστε να διαφυλαχθούν δεδομένα, πληροφορίες, επικοινωνία, ό,τι αφορά δηλαδή άλλα πρόσωπα που δεν εμπλέκονται στην υπόθεση.
Δεδομένου του ότι οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές μετατρέπονται πλέον σε κινητά τηλέφωνα και το αντίστροφο και τα προγράμματα φύλαξης, δημιουργίας και μεταφοράς δεδομένων που χρησιμοποιούντο παραδοσιακά μόνο σε ηλεκτρονικούς υπολογιστές μπορούν να χρησιμοποιούνται πλέον και σε κινητά τηλέφωνα, με αποτέλεσμα να καθίσταται εύκολη και ευχερής η δυνατότητα άμεσης πρόσβασης, διαγραφής, μεταφοράς και ο εξαφανισμός στοιχείων, επέβαλαν να συμπεριληφθούν στο Διάταγμα διάφορα είδη ηλεκτρονικών προγραμμάτων και μέσων. Τούτο δεν σημαίνει πως παραβιάζεται το απόρρητο είτε της αλληλογραφίας είτε της επικοινωνίας. Νομολογιακά έχει λεχθεί πως τα Δικαστήρια θα πρέπει να αντιμετωπίζουν τις ραγδαίες εξελίξεις στην τεχνολογία και στον τομέα της επικοινωνίας καθώς και των μεταβολών, σήμερα, στους τρόπους συναλλαγής των ανθρώπων.
[Seamark Consultancy Services Limbed v. Joseph P. Lasala κ.α. (2007) 1 Α.Α.Δ. 162].
Όσον αφορά την θέση των εναγόμενων πως με το Διάταγμα επετράπη η επέμβαση στην αλληλογραφία μεταξύ πελατών και των δικηγόρων τους, η οποία είναι προνομιούχα, θα πρέπει να λεχθεί πως η ύπαρξη παράνομου σκοπού ή δόλου ή απάτης, εμποδίζει την δυνατότητα επίκλησης προνομίου (privilege) μεταξύ δικηγόρου και πελάτου. Και ακριβώς στην προκειμένη περίπτωση, τούτο αποδίδεται σ'όλους τους εναγόμενους, πως ενήργησαν δόλια και παραβίασαν τον νόμο, ώστε να επιτευχθεί ο παράνομος σκοπός τους. Η ενάγουσα το μόνο που επιζητεί είναι να προστατευθούν τα δικά της δικαιώματα».
Ενδιαφέρει εν προκειμένω, το κατά πόσον στοιχειοθετείται η αιτούμενη θεραπεία έναρξης διαδικασίας προνομιακού εντάλματος, το οποίο, ως γνωστό δεν έχει ως αντικείμενο την αναθεώρηση της ορθότητας αποφάσεων κατωτέρων Δικαστηρίων, ούτε παρέχει τη δυνατότητα εξέτασης εάν το κατώτερο Δικαστήριο άσκησε τη διακριτική του ευχέρεια λανθασμένα. (Βλ. Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ κ.ά. (αρ.1) (2009)1 Α.Α.Δ. 1114 και Marewave Shipping & Trading Co Ltd IT, (1992)1 C.L.R. 116).
Το κυρίως ζητούμενο το οποίο προβλήθηκε σθεναρά από τον ευπαίδευτο συνήγορο των αιτητών στην επιμελή αγόρευση του είναι ότι δια της έκδοσης του διατάγματος και της οριστικοποίησης του - όσον αφορά ειδικά το Anton Piller έχει πληγεί το ατομικό δικαίωμα του απορρήτου της επικοινωνίας, όπως διασφαλίζεται από την ως άνω συνταγματική πρόνοια.
Πριν να προχωρήσω στην εξέταση της παρούσας είναι χρήσιμο να αναφέρω κάποια στοιχεία για τα διατάγματα τύπου Anton Piller, διατάγματα που στην Αγγλία ουσιαστικά άρχισαν να εκδίδονται από το τέλος του 18ου αιώνα. Το όνομα όμως του διατάγματος στη σύγχρονη του μορφή συνδέεται με την υπόθεση Anton Piller KG v. Manufacturing Processes Ltd (1976) 1 All E.R. 779 CA.
Στο Σύγγραμμα Γ.Ερωτοκρίτου και Π.Αρτέμη, Διατάγματα Injunctions στις σελ.240-241 αναφέρονται τα εξής για τον ορισμό, σκοπό και τη φύση τέτοιων διαταγμάτων:
"(α) Ορισμός
Το διάταγμα έρευνας, γνωστό ως διάταγμα Anton Piller, είναι διαταγή του δικαστηρίου με την οποία διατάσσεται ο εναγόμενος να παραχωρήσει άδεια στον ενάγοντα να εισέλθει σε υποστατικά που του ανήκουν ή είναι υπό τον έλεγχό του. Με αυτή την έννοια, το διάταγμα είναι προστακτικό. Το όνομα του διατάγματος προέρχεται από την αγγλική υπόθεση Anton Piller KG ν. Manufacturing Processes Ltd.'
(β) Σκοπός
Σκοπός έκδοσης ενός τέτοιου διατάγματος είναι η είσοδος στα υποστατικά:-
(α) για να επιθεωρηθούν έγγραφα ή άλλα αντικείμενα και/ή (β) για να παραληφθούν τέτοια έγγραφα ή αντίγραφα τους ή άλλα αντικείμενα για να φυλαχθούν σε ασφαλές μέρος. Απώτερος σκοπός βέβαια, είναι η προστασία και διασφάλιση μαρτυρικού υλικού από καταστροφή ή αλλοίωση ή παραποίηση, για την επικείμενη δίκη ή σε ορισμένες περιπτώσεις για σκοπούς εκτέλεσης.
(γ) Η φύση και οι επιπτώσεις του διατάγματος
Το διάταγμα έχει παρομοιαστεί ως το αντίστοιχο αστικό ένταλμα έρευνας. Όμως ο Λόρδος Denning, στην υπόθεση Anton Piller, τόνισε ότι δεν είναι ούτε ένταλμα έρευνας ούτε διαταγή με την οποία νομιμοποιείται η κατά τα άλλα παράνομη είσοδος στα υποστατικά τρίτου. Όπως διευκρίνισε, το διάταγμα Anton Piller δεν είναι τίποτε άλλο από ένα προστακτικό διάταγμα που απευθύνεται στον εναγόμενο για να επιτρέψει στον ενάγοντα ή άλλα εξουσιοδοτημένα πρόσωπα να εισέλθουν στα υποστατικά του και επιθεωρήσουν ή να αναγνωρίσουν, φωτογραφίσουν μαρτυρικό υλικό με σκοπό τη διαφύλαξή του.3 Το διάταγμα δεν εξουσιοδοτεί τη βίαιη είσοδο ή την είσοδο με δόλιο ή μυστικό τρόπο, αλλά την είσοδο με την συγκατάθεση του εναγομένου. Στην ουσία το διάταγμα επενεργεί στο να ασκήσει πίεση στον εναγόμενο να δώσει τη συγκατάθεσή του. Στην πραγματικότητα διατάσσει τον εναγόμενο να δώσει τη συγκατάθεσή του. Διαφορετικά κινδυνεύει να υποστεί τις συνέπειες με το να κατηγορηθεί ότι παράκουσε το διάταγμα του δικαστηρίου. Γι' αυτό και τα διατάγματα που εκδίδονται από τα δικαστήρια πρέπει να είναι με τέτοιο τρόπο διατυπωμένα ώστε η διαταγή του δικαστηρίου να απευθύνεται στον εναγόμενο παρά να εξουσιοδοτείται ο ενάγων να εισέλθει στα υποστατικά. Είναι προφανές, ότι λόγω της φύσης του, οι συνέπειες είναι δραστικές. Έχει χαρακτηριστεί ως «αργός θάνατος» και ως ένα από τα πιο ακραία διατάγματα που θα μπορούσε να εκδώσει ένα δικαστήριο μετά από άσκηση διακριτικής ευχέρειας..."
Δεν υπάρχει αμφιβολία από τα πιο πάνω παρατεθέντα, πως το Anton Piller είναι ένα ισχυρό και ιδιαίτερα δραστικό διάταγμα, το οποίο υφίσταται σαν δυνατότητα θεραπείας στις αστικές δίκες ακόμη και σε αγωγές χρέους (βλ. Yousif v. Salama (1980)3 All E.R. 405). Η δική μας νομολογία - αν και όχι πλούσια - το έχει επιβεβαιώσει. (βλ. Αναφορικά με την Αίτηση του Nεόφυτου Γρηγοριάδη (2013)1 Α.Α.Δ. 1247, Κythreotis (αρ.1) (2011) 1(Α) Α.Α.Δ. 521).
Eρχόμενη στα δεδομένα της παρούσας υπόθεσης, έχω αντιληφθεί από την παράθεση γεγονότων στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την αίτηση ότι το διάταγμα Anton Piller έχει ήδη εκτελεστεί και μάλιστα από τον Αύγουστο του 2017. (Βλ. παράγρ.11 αλλά και επόμενες της ένορκης δήλωσης του xxx Αυγουστή). ΄Οσα επόμενα από τον ενόρκως δηλούντα αναφέρονται συνδέονται με τον τρόπο που η ενάγουσα και ή οι εκπρόσωποι της «διέθεσαν» ή χρησιμοποίησαν τη μαρτυρία που έλαβαν. Οι αιτητές εξέφρασαν το φόβο ότι, ενδεχομένως, κάποια ληφθέντα στοιχεία μπορούν να χρησιμοποιηθούν για διάφορους σκοπούς και ότι η εκδίκαση της αγωγής θα διεξαχθεί με μαρτυρία που προστατεύεται από το απόρρητο της αλληλογραφίας.
Τα πιο πάνω δημιουργούν ερωτηματικά για το τελέσφορο του μέτρου της έκδοσης προνομιακού εντάλματος ως εξαιρετικό μέτρο (Βλ. Halsbury's Laws of England, 3rd ed. vol.II, p.144).
Αν ο τρόπος διάθεσης κάποιων πληροφοριών ως απόρροια της εκτέλεσης του διατάγματος Anton Piller είναι προβληματικός ή πλημμελής, αυτό ενδεχομένως να έδιδε βάση για κυρώσεις ή για πληρωμή αποζημιώσεων. Γι΄αυτό και σε διατάγματα τέτοιου τύπου, η παροχή εγγύησης είναι ουσιαστικής σημασίας. Στο ίδιο ως άνω Σύγγραμμα στη σελ.252 αναφέρονται τα εξής σχετικά:
«Στην περίπτωση του διατάγματος έρευνας (Anton Piller) η εγγύηση δεν είναι τυπική αλλά ουσιαστική, λόγω των αυξημένων κινδύνων που υπάρχουν να παραβιαστούν τα δικαιώματα του εναγομένου και το δικαστήριο χρειάζεται να είναι πολύ προσεκτικό στον καθορισμό του είδους και ύψους της εγγύησης. Γι'
αυτό και στην υπόθεση Columbia Pictures Industries ν. Robinson (1986)3 Αll E.R.338, ανωτέρω, τονίστηκε η ιδιαίτερη σημασία της. Σ' εκείνη την υπόθεση οι ενάγοντες κρίθηκαν ότι, με τον τρόπο που εκτέλεσαν το διάταγμα, παρέβησαν τους όρους του και κλήθηκαν να αποζημιώσουν τους εναγομένους. Η
αποζημίωση περιορίστηκε στις επιπτώσεις για το νόμιμο μέρος των
εργασιών και όχι για το παράνομο. Σε ορισμένες υποθέσεις η παραβίαση
των όρων του διατάγματος, ενδέχεται να προκαλέσει ακόμη και την επιβολή
τιμωρητικών αποζημιώσεων».
Επιχειρήθηκε να δοθεί ιδιαίτερη βαρύτητα από τους ευπαίδευτους συνηγόρους των αιτητών στο θέμα της «κατάφωρης και σοβαρής παράβασης του ΄Αρθ.17 του Συντάγματος», ως συστατικό των εξαίρετων περιστάσεων να παρεκκλίνει της αρχής πως εφόσον προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο, δεν παραχωρείται η αιτούμενη θεραπεία.
Όμως κάτι τέτοιο δεν προκύπτει από τη νομολογία. H παροχή της άδειας ανεξαρτήτως παρεχομένου ένδικου μέσου δεν συναρτάται με το μέγεθος της παράβασης. Είναι δια της εφέσεως που θα μπορούσε να ελεγχθεί αποτελεσματικά η ορθότητα του εκδοθέντος διατάγματος. Όπως ορθά υποδείχθηκε από τον αδελφό Δικαστή Παμπαλλή, ο οποίος εξέτασε αίτηση certiorari των αιτητών σε άλλο στάδιο της διαδικασίας (πριν να υποβληθεί η αίτηση για ακύρωση του διατάγματος Anton Piller), η ορθότητα του διατάγματος θα έπρεπε να εξεταστεί από το Επαρχιακό Δικαστήριο (κάτι που πλέον έγινε) και να ακολουθήσει έφεση. Πρόκειται για την απόφαση Αναφορικά με την αίτηση της Clenchby Properties Ltd, 133/17 12.12.17 στην οποία αναφέρονται τα εξής σχετικά:
«Όπως διαμορφώνεται τώρα η εικόνα, θεωρώ ότι κάτω από τις κατάλληλες συνθήκες θα μπορούσε και το θέμα της συνταγματικότητας να εγερθεί στο πλαίσιο αιτήσεως ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου, με σκοπό την ακύρωση ή τη διαμόρφωση του εκδοθέντος διατάγματος. Παράλληλα, στο σύγγραμμα Halsbury΄s Laws of England, 4th Edition, Reissue, Volume 24, παράγραφος 877, αναφέρεται ότι:
"The proper course for an applicant seeking to challenge the order is to apply to the judge who made the order or to another High Court Judge to discharge or vary it and to appeal to the court of Appeal only after that application has been heard and determined."
Περαιτέρω, εάν τίθεται θέμα λανθασμένης ή παράνομης χρήσης των στοιχείων, ή χρήσης κατά παράβαση του διατάγματος ή της σχετικής δέσμευσης της ενάγουσας ή της δοθείσας εγγύησης, ή εάν τίθεται θέμα εν γένει βλαπτικής συμπεριφοράς αυτής ή των εκπροσώπων της σε συνάρτηση με το διάταγμα, οι αιτητές έχουν στη φαρέτρα τους διάφορα έννομα μέσα για να ενεργήσουν.
Στη βάση των πιο πάνω δεν είμαι πρόθυμη να δώσω τη σχετική άδεια.
Η αίτηση απορρίπτεται.
Τ.Ψαρά-Μιλτιάδου,
Δ.