|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2018:D512
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΙΤΗΣΗ Αρ. 144/2018
23 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2018
(Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ.)
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ 2018
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ 1. XXX ΟΡΟΥΝΤΙΩΤΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΦΟ, 2. XXX ΟΡΟΥΝΤΙΩΤΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΦΟ ΚΑΙ 3. XXX OΡΟΥΝΤΙΩΤΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΦΟ ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI KAI PROHIBITION
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤHN ΑΠΟΦΑΣΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 29.10.2018 ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΕΛΕΓΧΟΥ ΕΝΟΙΚΙΑΣΕΩΝ ΛΕΜΕΣΟΥ -ΠΑΦΟΥ, ΤΜΗΜΑ ΠΑΦΟΥ ΣΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ Κ1/2014 ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ 23/83 ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΕΝΟΙΚΙΟΣΤΑΣΙΟΥ ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟΥ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ ΩΣ ΕΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗΚΑΝ ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ Η ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΚΑΛΥΦΘΕΝΤΩΝ ΕΓΓΡΑΦΩΝ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Α ΤΗΣ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΗΣ ΕΝΟΡΚΟΥ ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗΣ ΕΓΓΡΑΦΩΝ ΗΜΕΡ. 2.10.2018 ΤΟΥ XXX ΟΡΟΥΝΤΙΩΤΗ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΩΝ ΚΑΘ' ΩΝ Η ΑΙΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ Κ1/2014
---------------------
Α. Κορακίδου (κα), για Αιτητή
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ. Στις 29.10.2018, η ακρόαση της Αίτησης αρ. Κ1/2014 ενώπιον του Δικαστηρίου Ελέγχου Ενοικιάσεων Λεμεσού-Πάφου, ευρίσκετο σε εξέλιξη. Από ότι φαίνεται από το πρακτικό, κατέθεσαν μέχρι τότε τρεις μάρτυρες υπεράσπισης. Την ίδια μέρα και πριν την έναρξη της ακροαματικής διαδικασίας, η πλευρά των Καθ' ων η αίτηση, Αιτητών στην παρούσα διαδικασία κατεχώρησαν συμπληρωματική ένορκη δήλωση αποκάλυψης 42 εγγράφων. Μετά την ολοκλήρωση και της μαρτυρίας του Μ.Υ.4,ο συνήγορος για την Αιτήτρια στην πρωτόδικη διαδικασία, ήγειρε ένσταση στην κατάθεση της, ήτοι στην κατάθεση των 42 εγγράφων από τον επόμενο μάρτυρα για την Υπεράσπιση μέσα στα πλαίσια της κυρίως εξέτασης του. Το πρωτόδικο Δικαστήριο αφού άκουσε αμφότερες τις πλευρές εξέδωσε ενδιάμεση απόφαση με την οποία απέκλεισε την παρουσίαση των 42 εγγράφων με το ακόλουθο σκεπτικό:
" .... Εδώ το ζήτημα είναι πιο σοβαρό. Την ημέρα της ακρόασης καταχωρείται μια ένορκη δήλωση και επιδιώκεται να δοθεί μαρτυρία επί των εγγράφων που αποκαλύπτοντα δίχως να επισυνάπτονται και δικαιωματικά ο κ. Διομήδους μπορεί να θεωρήσει ότι έχει πιαστεί εξαπίνης.
Έχω ακούσει με προσοχή όλα όσα έχει αναφέρει η κα Κορακίδου δεν θεωρώ όμως ότι δίδουν ικανοποιητικές εξηγήσεις στο στάδιο που βρισκόμαστε και με τον τρόπο τον οποίο έχει γίνει προσπάθεια να εισαχθούν στη διαδικασία ώστε να ασκήσω τη διακριτική μου ευχέρεια υπέρ της έγκρισης του αιτήματος. Συνεπώς τα αποκαλυφθέντα έγγραφα που παρουσιάζονται στην συμπληρωματική ένορκη ομολογία ημερομηνίας 29.10.2018 στο παράρτημα Α δεν επιτρέπεται η παρουσίασή τους."
Να σημειωθεί, ότι οι Αιτητές προέβησαν και προηγουμένως σε συμπληρωματικές αποκαλύψεις όπως διαφαίνεται από την πρωτόδικη απόφαση χωρίς να καθορίζεται το στάδιο καταχώρησης τους. Αυτό φαίνεται στην Ένορκη Δήλωση που συνοδεύει την Αίτηση, παράγρ. 10 και 11. Σύμφωνα με τον ενόρκως δηλούντα οι Αιτητές κατεχώρησαν προηγουμένως συνολικά τέσσερις ένορκες δηλώσεις αποκάλυψης. Η πρώτη στις 29.5.2015 και ακολούθησαν τρεις συμπληρωματικές στις 15.6.15, 4.5.2018, και 7.5.18.
Με την υπό εξέταση αίτηση τους οι Αιτητές αιτούνται άδειας για καταχώρηση Αίτησης δια κλήσεως, για την έκδοση Προνομιακού Εντάλματος Certiorari, για ακύρωση της πρωτόδικης απόφασης ημερ. 29.10.18 (άνω) όπως και προνομιακού εντάλματος Prohibition που να απαγορεύει στο πρωτόδικο Δικαστήριο να συνεχίσει την ακροαματική διαδικασία μέχρι να αποφασιστεί η Διά Κλήσεως Αίτηση για έκδοση Certiorari.
Οι λόγοι επί των οποίων στηρίζεται η αίτηση είναι:
"1. Η απόφαση του Δικαστηρίου παραβιάζει το δικαίωμα των αιτητών το οποίο καθιερώνει το άρθρο 30 του Συντάγματος γιατί αποστερεί τους αιτητές στην παρούσα αίτηση και καθ' ων η αίτηση στην αίτηση Κ 1/2014 Δικαστηρίου Ελέγχου Ενοικιάσεων Λεμεσού-Πάφου, Τμήμα Πάφου, να τύχουν δίκαιης δίκης και να παρουσιάσουν τη μαρτυρία που θα αποδείξει την υπεράσπιση τους στην αίτηση Κ1/2014 Δικαστηρίου Ελέγχου Ενοικιάσεων Λεμεσού - Πάφου, Τμήμα Πάφου.
2. Η απόφαση του Δικαστηρίου ημερ.29/10/18 παραβιάζει την αρχή της φυσικής δικαιοσύνης και συνιστά αρνησιδικία.
3. Η απόφαση του Δικαστηρίου ημερ.29/10/18 προσκρούει στη νομολογία που επιβάλλει συνεχές καθήκον αποκάλυψης των εγγράφων που θα παρουσιαστούν κατά την ακροαματική διαδικασία για σκοπούς ορθής απονομής της Δικαιοσύνης.
4. Η απόφαση του Δικαστηρίου ημερ.29/10/18 συνιστά νομικό σφάλμα.
5. Η απόφαση του Δικαστηρίου ημερ.29/10/18 είναι αποτέλεσμα πλάνης περί το νόμο.
6. Η απόφαση του Δικαστηρίου συνιστά λανθασμένη εφαρμογή του νόμου.
7. Τα έγγραφα που αναφέρονται στο παράρτημα Α της συμπληρωματικής ενόρκου ομολογίας αποκάλυψης εγγράφων του ΧΧΧ Ορουντιώτη ημερ.29/10/18 εκ μέρους των καθ ων η αίτηση στην αίτηση Κ1/2014 είναι γνωστά στους αιτητές στην αίτηση Κ1/2014, αντεξετάστηκαν οι μάρτυρες των αιτητών στην αίτηση Κ 1/2014 αναφορικά με τα πραγματικά γεγονότα που επικαλέστηκαν οι καθ ων στην απάντηση τους και αναδύονται από τα έγγραφα αυτά.
8. Κάποια από τα έγγραφα που αναφέρονται στο παράρτημα Α της συμπληρωματικής ενόρκου ομολογίας αποκάλυψης εγγράφων ημερ.29/10/18 του ΧΧΧ Ορουντιώτη εξασφαλίστηκαν μετά την 8/5/18 ημερομηνία τελευταίας συμπληρωματικής ενόρκου ομολογίας εκ μέρους των καθ' ων η αίτηση στην αίτηση Κ1/2014, ήτοι τα έγγραφα που αναφέρονται στους αριθμούς 3,4,5,17- 25,35 - 42 του ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΟΣ Α της συμπληρωματικής ενόρκου ομολογίας για σκοπούς απόδειξης της υπεράσπισης των καθ ων η αίτηση στην αίτηση Κ1/2014.
Τα έγγραφα υπ.αριθμόν 1,2(ημερ.21/3/13),6,7,8,9,10,11,12,13,14,15,26 - 34 ήταν μέρος της δικογραφίας στην Ε32/12 για την οποία έγινε αναφορά στην ένορκη ομολογία αποκάλυψης εγγράφων ημερ.15/6/15 των καθ ων η αίτηση στην αίτηση Κ 1/2014 και συγκεκριμενοποιούνται στην ένορκο ομολογία 29/10/18.
Οι αιτητές στην αίτηση Κ1/2014 δεν καταλαμβάνονται εξ απίνης από τα έγγραφα στην ένορκη ομολογία αποκάλυψης εγγράφων ημερ.29/10/18, αντεξετάστηκαν οι μάρτυρες τους για το περιεχόμενο αυτών για όσα υπήρχαν το χρόνο αντεξέτασης τους, έχουν γνώση αυτών για όσα δεν υπήρχαν το χρόνο αντεξέτασης τους γιατί τα γεγονότα που περιγράφουν είναι αποτέλεσμα δικών τους ενεργειών.
9. Το Δικαστήριο δεν είχε δικαίωμα στο πρόωρο στάδιο που αποφάσισε να απαγορεύσει την παρουσίαση των αποκαλυφθέντων εγγράφων που αναφέρονται στο παράρτημα Α στην συμπληρωματική ένορκο ομολογία αποκάλυψης εγγράφων 29/10/18.
10. Το Δικαστήριο ενώ έχει υπόψη του τη συνοπτική, ταχεία και αποτελεσματική διαδικασία της δικαιοδοσίας του, ενήργησε κατά παράβαση αυτής. Ενώ οι καθ ων η αίτηση στην αίτηση Κ 1/2014 ετοίμασαν τη μαρτυρία τους σε έγγραφη κατάθεση με τα έγγραφα που θα παρουσίαζαν στο Δικαστήριο για να προχωρήσει η διαδικασία και ήταν έτοιμοι για το σκοπό αυτό την 29/10/18, το Δικαστήριο αποφάσισε ότι απαγορεύεται να παρουσιαστούν τα έγγραφα που αναφέρονται στο Παράρτημα Α της συμπληρωματικής ενόρκου ομολογίας αποκάλυψης εγγράφων ημερ.29/10/18.
11. 0 δικηγόρος των αιτητών στην αίτηση Κ1/2014 δεν είχε δικαίωμα να φέρει ένσταση στην καταχώρηση της ενόρκου ομολογίας η οποία με βάση τη νομολογία καταχωρείται χωρίς άδεια του Δικαστηρίου και ήδη είχε καταχωρηθεί και βρισκόταν στο φάκελο του Δικαστηρίου.
12. Το Δικαστήριο μπορούσε να αποφασίσει για την κατάθεση των εγγράφων ή όχι την ώρα που θα επιχειρείτο η κατάθεση ενός εκάστου τούτων εφόσον άκουε συγκεκριμένα την ένσταση του αντίδικου για κάθε έγγραφο με συγκεκριμένη αιτιολογία αναφερόμενη στα δικόγραφα και μαρτυρία μέχρι τότε και σχετικότητα, αφού άκουε και την πλευρά των καθ ων στην αίτηση Κ1/2014 σε απάντηση των ενστάσεων και όχι apriori γενικά και αόριστα.
13. Η συνέχιση της ακροαματικής διαδικασίας της αίτησης Κ1/2014 Δικαστηρίου Ελέγχου Ενοικιάσεων Λεμεσού-Πάφου Τμήμα Πάφου χωρίς να παρουσιαστούν από τους καθ' ων η αίτηση τα έγγραφα που αναφέρονται στο Παράρτημα Α της συμπληρωματικής ενόρκου ομολογίας αποκάλυψης εγγράφων ημερ. 29.10.18 θα έχει ως αποτέλεσμα την παραβίαση του δικαιώματος δίκαιης δίκης το οποίο αναγνωρίζει το άρθρο 30 του Συντάγματος στους αιτητές στην παρούσα αίτηση και θα συνιστά αρνησιδικία και ταυτόχρονα κακοδικία."
Η Αίτηση στηρίζεται επί ενόρκου δηλώσεως του Αιτητή αρ. 2, ΧΧΧ Ορουντιώτη. Σ' αυτήν, αφού γίνεται αναφορά στο ιστορικό της υπόθεσης, εν συνεχεία αναφέρει ότι στις 29.10.2018 με τη δικηγόρο τους ετοίμασαν γραπτή κατάθεση του που θα κατέθετε αργότερα την ίδια μέρα στην δίκη με όλα τα έγγραφα που ανέφερε σ' αυτήν. Προκειμένου να εξοικονομηθεί χρόνος, χρήμα και γρήγορη εκδίκαση της υπόθεσης την ίδια ημέρα, 29.10.18 κατεχώρησε Συμπληρωματική Ένορκη Δήλωση αποκάλυψης "των εγγράφων που θα μαρτυρούσε". Σ' αυτήν επισυνάπτετο, "Παράρτημα" στο οποίο καταγράφονταν 42 έγγραφα, εκτυπώσεις και φωτογραφίες. Εν συνεχεία αναφέρεται στην πρωτόδικη απόφαση και λάθη που εντοπίζει και καταλήγει στο ότι με την προσβαλλόμενη πρωτόδικη απόφαση αποστερήθηκαν οι Αιτητές του Συνταγματικού Δικαιώματος, Άρθρο 30, να έχουν δίκαιη δίκη και να παρουσιάσουν τα έγγραφα που ήθελαν να παρουσιάσουν. Είναι, περαιτέρω, ισχυρισμός του ότι τα έγγραφα που αποκαλύφθηκαν ήταν όλα σε γνώση της άλλης πλευράς. Σύμφωνα δε με αυτόν, έχουν εκ πρώτης όψεως υπόθεση, υπάρχει συζητήσιμο θέμα, συντρέχουν εξαιρετικές περιστάσεις στην παρούσα υπόθεση και το ένδικο μέσο της έφεσης "δεν προσφέρεται στην παρούσα υπόθεση γιατί αν δεν ακυρωθεί η απόφαση 29.10.18 θα εκδικαστεί η υπόθεση Κ1/2014 χωρίς να έχομε θέσει ενώπιον του Δικαστηρίου τη μαρτυρία μας, χωρίς να τύχομε δίκαιης δίκης, θα παραβιαστεί η αρχή της φυσικής δικαιοσύνης γεγονός που θα ισοδυναμεί με αρνησιδικία και κακοδικία".
Επίσης, ισχυρίζεται ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο δεν είχε δικαιοδοσία να αποφασίσει a priori και να απαγορεύσει την παρουσίαση ως μαρτυρία ότι αποκαλύφθηκε στην Ένορκη Δήλωση ημερ. 29.10.18 και αυτό τελούσε υπό πλάνη αναφορικά με το δίκαιο της απόδειξης, την αποδεκτότητα μαρτυρίας, το στάδιο στο οποίο αποφασίζεται και τον Κανονισμό που θεσπίζει η Δ.33 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας. Η πρωτόδικη απόφαση περιέχει νομικό σφάλμα, εξόφθαλμα φανερό από το πρακτικό του Δικαστηρίου.
Η συνήγορος των Αιτητών, ενώπιον μου, υποστήριξε την Αίτηση με αναφορά στα γεγονότα της υπόθεσης και νομικά σφάλματα του πρωτόδικου Δικαστηρίου.
Οι αρχές βάσει των οποίων παρέχεται άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος είναι καλά θεμελιωμένες. Στην Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ. ν. Παντελίδου, (2012) 1 (Α) Α.Α.Δ. 878 λέχθηκαν τ' ακόλουθα σχετικά:
«Σύμφωνα με πάγια νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος παρέχεται μόνο όταν καταδεικνύεται από τον αιτητή ότι υπάρχει, στην ουσία, συζητήσιμο ζήτημα και, περαιτέρω, στην περίπτωση όπου προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή άλλη θεραπεία, ότι συντρέχουν επαρκώς εξαιρετικές περιστάσεις οι οποίες να καθιστούν συζητήσιμο το ότι πρέπει να γίνει παρέκκλιση από τον κανόνα ότι, εφόσον προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή άλλη θεραπεία, ο αιτητής δεν θεωρείται ότι απέδειξε συζητήσιμο ζήτημα. (Βλ., μεταξύ άλλων, R. v. Secretary of State (1986) 1 All E.R. 717, Ανθίμου (1991) 1 Α.Α.Δ. 41, Στ. Μεστάνας (2000) 1 Α.Α.Δ. 1469 και Χρ. Μιχαήλ και Στ. Μιχαηλιδη (2001) 1 Α.Α.Δ. 247). Στη Hellenger Trading Ltd (2000) 1 Α.Α.Δ. 1965, διευκρινίστηκε, ορθά, ότι η αρχή αυτή «ισχύει γενικά, ανεξάρτητα από το λόγο για τον οποίο επιδιώκεται το διάταγμα». Έστω, δηλαδή, και αν ο προβαλλόμενος λόγος είναι έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας. (Βλ. επίσης, Σ. Μαρκίδης κ.α. (2004) 1 Α.Α.Δ. 552). Αν δε, παρά τη μη ύπαρξη εξαιρετικών περιστάσεων, χορηγηθεί άδεια για καταχώρηση αίτησης για certiorari, η μη ύπαρξη τέτοιων περιστάσεων συνιστά, a fortiori, λόγο απόρριψης της αίτησης.»
(βλ. Base Metal Trading Ltd. v. Fastact Developments Ltd. κ.α. (2004) 1 Α.Α.Δ. 1535, ERIN RESOURCES S.A. κ.α. ν. Prime Int. Alliance Inc., Πολ. Έφεση 104/2013 και 124/2013, ημερ. 10/1/14).
Περαιτέρω σύμφωνα με τη νομολογία, (βλ. Αναφορικά με την Αίτηση της Marewave Shipping & Trading Company Ltd. (1992) 1 A.A.Δ. 116), αντικείμενο της διαδικασίας όπως η παρούσα δεν είναι ο έλεγχος της ορθότητας της απόφασης του πρωτόδικου Δικαστηρίου αλλά της νομιμότητας της. Εκεί όπου εκ πρώτης όψεως προκύπτει ότι το Δικαστήριο έχει δικαιοδοσία και ότι η διαδικασία εξελίχθηκε κανονικά το Ανώτατο Δικαστήριο δεν προχωρεί στην έκδοση προνομιακού διατάγματος επειδή ενδεχομένως το πρωτόδικο δικαστήριο αντιλήφθηκε λανθασμένα ένα νομικό σημείο (βλ. Αναφορικά με το Μάριο Χρίστου (1996) 1 Α.Α.Δ. 398). Το ίδιο συμβαίνει εκεί όπου το πρωτόδικο Δικαστήριο κέκτηται δικαιοδοσίας, δεν είναι δυνατό να θεωρηθεί ότι έχει υπερβεί ή ότι καταχράστηκε τη δικαιοδοσία του απλώς και μόνο επειδή ερμήνευσε λανθασμένα ένα νομοθέτημα. Δεν τίθεται θέμα αντικατάστασης, της κρίσης που διαμόρφωσε κατώτερο δικαστήριο αναφορικά με ζήτημα που αποφάσισε στα πλαίσια της δικαιοδοσίας του, με την κρίση του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Στο σύγγραμμα «Προνομιακά Εντάλματα» του Πέτρου Αρτέμη, σελ. 127-128, αναφέρεται ότι ο έλεγχος των κατωτέρων Δικαστηρίων με ένταλμα της φύσεως certiorari δεν περιλαμβάνει νομικά εσφαλμένες αποφάσεις ή λανθασμένη ερμηνεία νόμου. Θα πρέπει επίσης να λεχθεί ότι το certiorari δεν μπορεί να χρησιμοποιείται ως μεταμφιεσμένη Έφεση ούτε ως δεύτερη ευκαιρία επανακρόασης των ζητημάτων που απασχόλησαν το κατώτερο Δικαστήριο (βλ. Λυσιώτης & Υιός Λτδ (Αρ.3) (1996) 1 Α.Α.Δ. 1066).
Έχοντας υπόψιν τα πιο πάνω δεν έχω ικανοποιηθεί ότι η υπό εξέταση περίπτωση είναι τέτοια που να θεωρηθεί κατάλληλη για να δοθεί η αιτούμενη άδεια. Το Πρωτόδικο Δικαστήριο ενήργησε εντός της δικαιοδοσίας του. Σύμφωνα με το Άρθρο 5 των Περί Ενοικιοστασίου Νόμων του 1983 έως 1999, Ν.23/1983, ως έχει τροποποιηθεί, το Δικαστήριο Ελέγχου Ενοικιάσεων δεν δεσμεύεται υπό του εκάστοτε ισχύοντος δικαίου της απόδειξης και σύμφωνα με τον Καν. 3(στ) του Περί Ενοικιοστασίου Διαδικαστικών Κανονισμών του 1983 (2/1983) ως τροποποιήθηκε "Το Δικαστήριο επιλαμβάνεται κάθε αιτήσεως το συντομότερο δυνατό. Η διαδικασία ενώπιον του Δικαστηρίου έχει συνοπτικό χαρακτήρα με σκοπό την ταχεία και αποτελεσματική απονομή της δικαιοσύνης.". Η πρόνοια δε του Καν. 12(α) αναφορικά "με τη διεξαγωγή της διαδικασίας τη λήψη μαρτυρίας και τη διασφάλιση του κύρους του Δικαστηρίου" με την εφαρμογή των προνοιών του Περί Δικαστηρίων Νόμου, 1960 και των Θεσμών με τις αναγκαίες προσαρμογές πρέπει να εφαρμόζεται κατά τέτοιο τρόπο ώστε "να συνάδει με τους σκοπούς του Νόμου" όπως ρητά προβλέπει ο ίδιος ο Κανονισμός. Στην IRONEX GLOBAL LIMITED ν. Χριστάκης Αλεξάνδρου & Υιοί Λτδ Π.Ε. Ε338/2016 ημερ. 23.3.2017 λέχθηκαν τα ακόλουθα:
"............ Η ταχύτητα, όμως, είναι κατά τον περί Ενοικιοστασίου Νόμο του 1983, όπως τροποποιήθηκε («ο Νόμος»), ούτως ή άλλως, το ειδοποιό στοιχείο, το χαρακτηριστικό γνώρισμα, αυτό που πρέπει να διαφοροποιεί το ειδικής δικαιοδοσίας ΔΕΕ και τους ρυθμούς του, από τα γενικής δικαιοδοσίας δικαστήρια, για τα οποία οι Θεσμοί προέβλεψαν τη διαδικασία συνοπτικής απόφασης.
Η πλέον θεμελιακή πρόνοια του Νόμου, ήτοι η πρόνοια του άρθρου 4 που καθιδρύει τα ΔΕΕ, αναφέρεται ήδη σε καθίδρυση Δικαστηρίων επί σκοπώ επίλυσης των αναφερομένων σ΄αυτά διαφορών, «μεθ΄όλης της λογικής ταχύτητος». Προς επίτευξη τέτοιου σκοπού, με δεδομένο πάντα το περιορισμένο πλαίσιο δικαιοδοσίας, ο Νόμος προβλέπει, περαιτέρω, για συνοπτική εκδίκαση, ορίζοντας ότι το δικαστήριο δεν δεσμεύεται υπό του εκάστοτε ισχύοντος δικαίου της αποδείξεως (άρθρο 5). Διαφορετικός και ευρύτερος είναι και ο ρόλος του δικαστηρίου, εφόσον έχει δικαίωμα να υποβάλει ερωτήσεις σε μάρτυρες προς διεξαγωγή της αναγκαίας έρευνας για επίλυση της διαφοράς (Καν. 4(γ)).
Χαρακτηριστική, τέλος, είναι η πρόνοια των Κανονισμών ότι «το Δικαστήριο επιλαμβάνεται κάθε αιτήσεως το συντομότερο δυνατό. Η διαδικασία ενώπιον του Δικαστηρίου έχει συνοπτικό χαρακτήρα με σκοπό την ταχεία και αποτελεσματική απονομή της δικαιοσύνης.» (Καν. 3(στ)).
............................... ......
Εν πάση περιπτώσει, η αναλογική εφαρμογή κατά τον Καν. 12 δεν μπορούσε να λάβει την έκταση διαφοροποίησης των κανόνων της ειδικής διαδικασίας ενώπιον του ΔΕΕ."
Η νομική πλάνη θα πρέπει να είναι καταφανής από το πρακτικό και να αναφέρεται στις περιπτώσεις όπου υπάρχει φανερά εσφαλμένη ερμηνεία Νόμου ή εσφαλμένη εφαρμογή του σε δεδομένη περίπτωση.
Θα πρέπει να υπάρχει δυνατότητα άμεσης αντίληψης της πλάνης και όχι αυτό να είναι δυνατό κατόπιν έρευνας όλων των στοιχείων ή της μαρτυρίας (βλ. Σύγγραμμα "Προνομιακά Εντάλματα" του Π. Αρτέμη, σελ. 127).
Όπως έχει ήδη αναφερθεί σκοπός της παρούσας διαδικασίας είναι ο έλεγχος της νομιμότητας και όχι της ορθότητας απόφασης πρωτόδικου Δικαστηρίου όπως κατά τη γνώμη μου επιζητείται με την παρούσα αίτηση. Η φυσιολογική πορεία ελέγχου κατώτερου Δικαστηρίου είναι το ένδικο μέσο της Έφεσης, το οποίο, όπως είναι παραδεκτό από τους Αιτητές, είναι στη διάθεση τους. Όσα σχετικά προβάλλονται στην Ένορκη Δήλωση για υποστήριξη της αίτησης και όσα προώθησε η ευπαίδευτη συνήγορος ενώπιον μου δεν επιτρέπουν παράκαμψη της ορθής διαδικασίας, ήτοι της Έφεσης. Ακόμη και αν διαπιστώνετο εκ πρώτης όψεως συζητήσιμη υπόθεση που δεν έχει καταδειχθεί και πάλι δεν θα χορηγείτο άδεια καθότι δεν έχουν αποδειχθεί εξαιρετικές περιστάσεις για παρέκκλιση από τον Κανόνα (βλ. Αίτηση Γεώργιου Ανθίμου (1991) 1 Α.Α.Δ. 41).
Η Αίτηση απορρίπτεται.
Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ.
/γκ