public Μιχαηλίδου, Δέσπω Γ. Μιλτιάδους (κα) με Γ. Γαβριηλίδη, για τους αιτητές. CY AD Κύπρος Ανώτατο Δικαστήριο 2018-11-08 el Τμήμα Νομικών Εκδόσεων, Ανώτατο Δικαστήριο WOODBROOK GROUP HOLDINGS LIMITED κ.α., ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΙΤΗΣΗ ΑΡ. 137/2018, 8/11/2018 Δικαστική Απόφαση

ECLI:CY:AD:2018:D487

ANΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

(ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΙΤΗΣΗ ΑΡ. 137/2018)

 

 8 Νοεμβρίου, 2018

 

[Δ. ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, Δ/ΣΤΗΣ]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ KAI TA AΡΘΡΑ 3 KAI 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964

ΚΑΙ

ANAΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ ΤΟΥ 2018

ΚΑΙ

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ 1. WOODBROOK GROUP HOLDINGS LIMITED, 2. WOODBROOK GROUP LIMITED, 3. FELICITAS MANAGEMENT HOLDINGS LIMITED ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI

ΚΑΙ

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΠΡΟΣΩΡΙΝΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 17/1/2018 ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΗ ΜΟΝΟΜΕΡΗ ΑΙΤΗΣΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 16/10/2018 ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΙΤΗΣΗ 299/2018 ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΜΕΣΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΟΡΙΣΤΗΚΕ Ως ΕΠΙΣΤΡΕΠΤΕΟ ΤΗΝ 25/10/2018 ΚΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΩΣ ΤΗΝ 6/11/2018

 

---------

Μονομερής Αίτηση των 1. Woodbrook Group Holdings Limited, 2. Woodbrook Group Limited, 3. Felicitas Management Holdings Limited, 4. XXXXX Doherty

 

Γ. Μιλτιάδους (κα) με Γ. Γαβριηλίδη, για τους αιτητές.

Α Π Ο Φ Α Σ Η

[Εχ-tempore]

 

ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, Δ.:  Στα πλαίσια της Γενικής Αίτησης αναφορικά με τη διαιτησία που πρόκειται να καταχωρηθεί στο Κέντρο Διαιτησίας και Διαμεσολάβησης Κύπρου (Cyprus Arbitration and Mediation Centre) εξεδόθησαν στις 17.10.2018, κατόπιν μονομερούς αίτησης, σειρά απαγορευτικών διαταγμάτων εναντίον των εν προκειμένω αιτητών (Διατάγματα 1 έως 10).[1]

 

H αίτηση βασίστηκε, ανάμεσα σε άλλα, στον περί Διεθνούς Εμπορικής Διαιτησίας Νόμο, Ν. 101/87, στον περί Δικαστηρίων Νόμο, Ν. 14/60 και στη νομολογία των Κυπριακών Δικαστηρίων, που αφορούν στις αρχές έκδοσης διαταγμάτων τύπου Mareva Injunction και Norwich Pharmacal.

 

H διαδικασία, βρίσκεται εν εξελίξει ενώπιον Προέδρου του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού: Τα διατάγματα ορίστηκαν επιστρεπτέα στις 25.10.2018 και στη συνέχεια στις 6.11.2018, οπότε και εμφανίστηκαν οι αιτητές, ζητώντας χρόνο για να καταχωρίσουν την ένσταση τους.  Η αίτηση ορίστηκε στις 22.11.2018 για ακρόαση με οδηγίες καταχώρισης ένστασης μέχρι τις 16.11.2018.

Μια μόνο μέρα προ της ημερομηνίας που ορίστηκαν τα διατάγματα επιστρεπτέα, καταχωρίστηκε η παρούσα αίτηση (5.11.2018) με την οποία οι αιτητές ζητούν άδεια για έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari και Prohibition, για ακύρωση των προσωρινών διαταγμάτων και για αναστολή της ισχύος τους.

 

Δύο λόγοι βασίζουν το αίτημα για θεραπεία.  (α) Το διάταγμα εξεδόθη κατά παράκαμψη δικονομικών κανόνων και καθ΄ υπέρβαση δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου: η γραπτή δήλωση που συνοδεύει την αίτηση είναι αντικανονική, δεν φέρει επιβεβαίωση (jurat) από το πρόσωπο το οποίο λαμβάνει τον όρκο σε μια από τις επίσημες γλώσσες της Δημοκρατίας και (β) εκδόθηκε κατά παράκαμψη δικονομικών κανόνων και καθ΄ υπέρβαση δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου:  Δεν υπάρχουν τα απαραίτητα διοριστήρια δικηγόρου υπογραμμένα από τους αιτητές στο φάκελο του Δικαστηρίου.

 

Η ευπαίδευτη δικηγόρος των αιτητών με παραπομπή σε νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Σοφοκλέους κ.α. ν. Στυλιανού (1992) 1 Α.Α.Δ. 81,  Hassanein Kamal v. "Hellenic Island" and/or "Island" κ.α. (Αρ. 1) (1994) 1 Α.Α.Δ. 303, Ανδρέας Θεμιστοκλέους & Υιοι Λτδ ν. Arizona Trading Co Ltd (1997) 1 Α.Α.Δ. 1354, Saab A. Natar ν. Δημοκρατίας (2009) 1 Α.Α.Δ. 772, 777) υποστηρίζει ότι οι εν λόγω παραλείψεις συνιστούν ικανοποιητικό λόγο για παραχώρηση των αιτούμενων θεραπειών.  Τοποθετούμενη δε επί διευκρινιστικών ερωτήσεων του Δικαστηρίου, θεωρεί ότι οι καταστροφικές συνέπειες από την έκδοση των διαταγμάτων, συνιστούν εξαιρετικές περιστάσεις, εν όψει των οποίων το ένδικο μέσο της έφεσης καθίσταται αναποτελεσματικό.

 

Εξέτασα τους λόγους οι οποίοι υποστηρίζουν την αίτηση.  Θεωρώ ότι οι αιτητές δεν έχουν καταδείξει συζητήσιμο θέμα.  Στην προκειμένη περίπτωση το Δικαστήριο εξέδωσε μονομερώς τα εν λόγω διατάγματα στη βάση των εξουσιών που παρέχονται από τον Ν.101/87, το άρθρο 32 του Ν. 14/60, και της νομολογίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου σχετικά με διατάγματα τύπου Mareva και Norwich Pharmacal.  Η ενώπιον του Δικαστηρίου διαδικασία είναι εν εξελίξει.  Οι αιτητές άσκησαν το δικαίωμα τους προς αμφισβήτηση των εν λόγω διαταγμάτων και σχετικές οδηγίες δόθηκαν από το πρωτόδικο Δικαστήριο.  Τα όσα επικαλούνται οι αιτητές ως λόγους που υποστηρίζουν την παραχώρηση του αιτήματος, δύνανται να προβληθούν ευχερώς με την ένσταση τους, ώστε αναλόγως το Δικαστήριο να ακυρώσει ή να καταστήσει τελεσίδικα τα εν λόγω διατάγματα.  Το Δικαστήριο εξήσκησε στα πλαίσια της δικαιοδοσίας του τη διακριτική του ευχέρεια.  Τα εν λόγω ζητήματα - παράκαμψης δικονομικών κανόνων - θα επανεξεταστούν από το πρωτόδικο Δικαστήριο, κατά το στάδιο της ακρόασης, στα πλαίσια της δικαιοδοσίας του, εάν και εφόσον τεθούν από τους αιτητές ως λόγοι ένστασης.   

Δεν συντρέχει υπέρβαση δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου ως επικαλούνται οι αιτητές (Αναφορικά με αίτηση του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας (Αρ. 2) (1997) 1Β  Α.Α.Δ. 925, 935).

 

Αν οι αιτητές θεωρούσαν το ζήτημα ως επείγον, όφειλαν να επιδιώξουν να συντμηθεί ο χρόνος καταχώρισης της ένστασης τους, ώστε να ακουστούν το συντομότερο δυνατόν, εν όψει των κατ΄ ισχυρισμόν τους, καταλυτικών συνεπειών των διαταγμάτων, αντί να αποταθούν στο Ανώτατο Δικαστήριο μια ημέρα προ της ημερομηνίας που ορίστηκαν τα διατάγματα επιστρεπτέα.  Ή ακόμη καλύτερα να αποταθούν στο Δικαστήριο με μονομερή κατ΄ εξαίρεση αίτηση, για τροποποίηση τους.  Σε κάθε περίπτωση παρέχεται στους αιτητές εναλλακτική θεραπεία: της έφεσης ή της ακύρωσης του διατάγματος, δυνάμει των περί Πολιτικής Δικονομίας Κανονισμών (Κωνσταντινίδη (1992) 1 Α.Α.Δ. 853, Ιωάννου (1993) 1 Α.Α.Δ. 305, Seamark Consultancy Services Limited κ. α. v. Joseph P. Lasala κ.α. (2007) 1 Α.Α.Δ. 162, 182).  Ό,τι δε εισάγεται ως εξαιρετική περίσταση συνιστά ταυτοσημία με τους υποστηρικτικούς λόγους για παραχώρηση της άδειας.  Η εξοντωτική φύση των διαταγμάτων με καταστροφικές συνέπειες για το διάδικο, δεν συνιστούν εξαιρετικές περιστάσεις (Τ. Σιακαλλής κ.α. (1995) 1 Α.Α.Δ. 55). 

 

 

Τέτοιες πρακτικές, χρησιμοποίηση του εξαιρετικού μέτρου των προνομιακών ενταλμάτων προς εκτροπή της προγραμματισμένης ενώπιον των Επαρχιακών Δικαστηρίων διαδικασίας, δεν συμβάλλουν στην ταχεία απονομή της δικαιοσύνης, ούτε και επιτελούν κατ΄ ουσία το σκοπό τους.  Αντιθέτως, οδηγούν σε ταλαιπωρία του συστήματος και σε καθυστερήσεις.

 

Η αίτηση απορρίπτεται.   

                                                                  

Δ. ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, Δ.

 

 

 

/φκ