|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2018:D470
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΝΑΥΤΟΔΙΚΕΙΟΥ
(Αγωγή Ναυτοδικείου Αρ. 46/2016)
31 Οκτωβρίου, 2018
[Γ. Ν. ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ.]
ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΕΝΩΣΙΣ ΔΙΑΘΕΣΕΩΣ ΓΕΩΡΓΙΚΩΝ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ, Η ΟΠΟΙΑ ΕΜΠΟΡΕΥΕΤΑΙ ΥΠΟ ΤΗΝ ΕΠΩΝΥΜΙΑ ΣΕΔΙΓΕΠ ΛΤΔ,
Ενάγοντες,
ν.
ITALIA MARITTIMA S.P.A.,
Εναγομένων.
________________________
ΑΙΤΗΣΗ ΔΙΑ ΚΛΗΣΕΩΣ, ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΩΝ ΕΝΑΓΟΜΕΝΩΝ, ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 29 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ, 2017
Παναγιώτης Γιωρκάτζης, για A.G. Erotocritou LLC, για τους Αιτητές - Εναγομένους.
Κυριάκος Στυλιανού, για Τάσσος Παπαδόπουλος & Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε., για τους Καθ' ων η Αίτηση - Ενάγοντες.
________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Γ.Ν. ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ.: Η παρούσα διαδικασία αφορά σε αίτηση των εναγομένων για παραμερισμό της επίδοσης σε αυτούς, εκτός της δικαιοδοσίας, του Κλητηρίου Εντάλματος στην Αγωγή Ναυτοδικείου αρ. 46/2016. Τούτο, βέβαια, συνεπάγεται την ακύρωση του σχετικού διατάγματος, εφόσον το πρόβλημα δεν είναι η ίδια η επίδοση του Κλητηρίου, όπως θα διαφανεί και στη συνέχεια.
Η υπό αναφορά επίδοση έγινε με υποκατάστατο τρόπο, ως το εγκριθέν αίτημα των εναγόντων, σε συγκεκριμένη διεύθυνση των εναγομένων, στην Ιταλία. Οι ενάγοντες αποτελούν Συνεργατικό ΄Ιδρυμα και έχουν την έδρα τους στην Κύπρο. Η αγωγή τους δε αφορά απαίτησή τους για αποζημιώσεις, ύψους 14.000,00 στερλινών, συνεπεία παραβίασης, εκ μέρους των εναγομένων, συγκεκριμένης συμφωνίας μεταξύ τους. Η συμφωνία αυτή φέρεται να περιέχεται σε φορτωτική (bill of lading) που εξέδωσαν οι εναγόμενοι και αποδέχτηκαν οι ενάγοντες, η οποία αφορούσε τη συνεργασία τους σε σχέση με συγκεκριμένη συναλλαγή.
Η προαναφερθείσα βάση αγωγής προκύπτει από την ένορκη δήλωση, η οποία υποστήριζε τη μονομερή αίτηση των εναγόντων για επίδοση του Κλητηρίου, ως ανωτέρω. Σύμφωνα δε με τους ισχυρισμούς που αναφέρονται σε αυτήν, οι ενάγοντες, οι οποίοι ασχολούνται με την εμπορία και εξαγωγή γεωργικών προϊόντων, πώλησαν ποσότητα νωπών πατατών σε συγκεκριμένη αγγλική εταιρεία, έναντι ποσού 16.800,00 στερλινών. Για τη μεταφορά των πιο πάνω αγαθών από το λιμάνι της Λεμεσού στο λιμάνι του Λίβερπουλ, στην Αγγλία, αυτοί συνήψαν με τους εναγομένους την προαναφερθείσα συμφωνία μεταφοράς διά θαλάσσης, που περιέχεται στην εν λόγω φορτωτική. Σημειώνεται πως οι τελευταίοι ασχολούνται με τη ναύλωση και διαχείριση φορτηγών πλοίων.
Στην πορεία, τα αγαθά τοποθετήθηκαν σε εμπορευματοκιβώτιο και φορτώθηκαν στο πλοίο "King Byron" των εναγομένων, το οποίο απέπλευσε από το λιμάνι Λεμεσού, με προορισμό το προαναφερθέν λιμάνι στην Αγγλία. Είναι ο ισχυρισμός των εναγόντων ότι το εν λόγω πλοίο έφτασε στον πιο πάνω προορισμό του καθυστερημένα, κατά παράβαση σχετικών όρων της προαναφερθείσας συμφωνίας. Η εν λόγω καθυστέρηση, όπως αυτοί ισχυρίζονται, περαιτέρω, προκάλεσε την αλλοίωση των αγαθών, τα οποία κατέστησαν, έτσι, υποδεέστερης ποιότητας. Ως αποτέλεσμα, προκλήθηκε και ανάλογη μείωση στην αξία τους, προς ζημιά τους, ανερχόμενη στο προαναφερθέν ποσό των 14.000,00 στερλινών, που αποτελεί την απαίτησή τους.
΄Οπως αναφέρθηκε, ήδη, οι πιο πάνω ισχυρισμοί αποτελούν τη βάση αγωγής των εναγόντων. Σημειώνεται δε, συναφώς, ότι, με την υπό εξέταση αίτηση για ακύρωση του διατάγματος επίδοσης, δεν τέθηκε θέμα αμφισβήτησής τους, αφού κάτι τέτοιο είναι πρόωρο. Ηγέρθησαν, όμως, με αυτή, διάφορα άλλα θέματα, ένα εκ των οποίων είναι η μη αποκάλυψη, κατά το στάδιο της εξέτασης της μονομερούς αίτησης για επίδοση, συγκεκριμένου όρου που περιλαμβάνεται στη φορτωτική, η οποία, υπενθυμίζεται, αποτελεί τη συμφωνία των διαδίκων μερών.
Βασική θέση των εναγομένων είναι ότι οι ενάγοντες δεν αποκάλυψαν στο Δικαστήριο, ως όφειλαν, την ύπαρξη στη φορτωτική ρήτρας αποκλειστικής δικαιοδοσίας, η οποία, όπως υποδεικνύεται, περιέχεται στον όρο 29. Αυτή προέβλεπε πως οποιαδήποτε διαφορά προέκυπτε μεταξύ των μερών, στο πλαίσιο εκτέλεσης της συμφωνίας τους για μεταφορά διά θαλάσσης αγαθών, έπρεπε να παραπεμφθεί στο High Court, στο Λονδίνο της Αγγλίας. Παρεμπιπτόντως, οι εναγόμενοι στην ένορκη δήλωση, η οποία υποστηρίζει την υπό εξέταση αίτησή τους, επισύναψαν ως τεκμήριο αντίγραφο της φορτωτικής, στην οπίσθια όψη της οποίας καταγράφονται οι όροι της, περιλαμβανομένου του όρου 29, υπό τον τίτλο "Law and Jurisdiction".
Οι ενάγοντες, στη μονομερή αίτησή τους για επίδοση, επισύναψαν μόνο την πρόσθια όψη της φορτωτικής. Ωστόσο, στις παραγράφους 9 και 10 της υποστηρικτικής ένορκης δήλωσης, κάνουν αναφορά σε όρους, αφορώντες στον τρόπο και στο χρόνο μεταφοράς των εν λόγω αγαθών στον τελικό προορισμό τους. Οι όροι αυτοί δεν εμφανίζονται οπουδήποτε στην πρόσθια όψη της φορτωτικής. Το λογικό είναι ότι τούτοι βρίσκονται στην οπίσθια όψη της, γεγονός το οποίο οι ενάγοντες δεν αμφισβήτησαν. Η προαναφερθείσα, λοιπόν, επίκλησή τους αποκαλύπτει ότι οι ενάγοντες είχαν γνώση των όρων της φορτωτικής και, κατά πάσα πιθανότητα, θα βασιστούν στους συγκεκριμένους όρους, προκειμένου να αποδείξουν την απαίτησή τους εναντίον των εναγομένων.
Οι ενάγοντες, στην ένορκη δήλωση η οποία υποστηρίζει την ένστασή τους στην παρούσα διαδικασία, ισχυρίζονται ότι η προαναφερθείσα οπίσθια όψη της φορτωτικής δεν τους είχε κοινοποιηθεί και, έτσι, δε γνώριζαν τους όρους της φορτωτικής. Είναι, όμως, φανερό πως η θέση αυτή καταρρίπτεται από τα όσα, ανωτέρω, οι ίδιοι οι ενάγοντες ισχυρίστηκαν, στο πλαίσιο της μονομερούς αίτησής τους για επίδοση του Κλητηρίου. Επομένως, το συμπέρασμα που, αναμφίβολα, προκύπτει είναι ότι αυτοί γνώριζαν τους όρους της φορτωτικής και, εν πάση περιπτώσει, δήλωσαν ότι οι όροι αυτοί συνιστούσαν τη συμφωνία τους με τους εναγομένους για τη μεταφορά, διά θαλάσσης, των υπό αναφορά αγαθών.
Με δεδομένες τις πιο πάνω παρατηρήσεις, είναι η θέση των εναγομένων ότι οι ενάγοντες, πέραν των όρων μεταφοράς που επικαλέστηκαν προς εξασφάλιση του διατάγματος επίδοσης του Κλητηρίου, όφειλαν, επίσης, να αποκαλύψουν συγκεκριμένα στο Δικαστήριο και τη ρήτρα αποκλειστικής δικαιοδοσίας, που, επίσης, περιλαμβανόταν στη φορτωτική. Η παράλειψή τους αυτή, εισηγούνται, δικαιολογεί την ακύρωση του προαναφερθέντος διατάγματος. Προς υποστήριξη της θέσης τους, παρέπεμψαν στις υποθέσεις Demstar Ltd v. Zim Israel Navig. Co Ltd κ.ά. (1996) 1 Α.Α.Δ. 597, Cobelfred Ro-Ro Serv. κ.ά. v. Cyprus Potato Mark. Board (1996) 1 Α.Α.Δ. 733 και St. Georgiou & Son (Scrap Metals) Ltd v. Πλοίου Lipa (2001) 1 Α.Α.Δ. 1220. Η απάντηση των εναγόντων στην πιο πάνω θέση είναι αυτή που, ήδη, καταγράφεται, ότι, δηλαδή, δεν τους είχε αποκαλυφθεί η οπίσθια όψη της φορτωτικής, η οποία, όπως έχει υποδειχθεί, δεν κρίνεται ικανοποιητική.
Οι προαναφερθείσες υποθέσεις είναι άμεσα σχετικές, είχαν δε κριθεί επί πολύ παρόμοιων γεγονότων, όπως αυτά που υπάρχουν στην παρούσα υπόθεση. Συγκεκριμένα, είχε διαπιστωθεί και σε αυτές ότι, κατά το στάδιο εξέτασης μονομερούς αίτησης, είχε παραλειφθεί η αποκάλυψη ρήτρας αποκλειστικής δικαιοδοσίας που υπήρχε σε φορτωτική. Μάλιστα, η κάθε μια από τις πρώτες δύο υποθέσεις αφορούσε σε διάταγμα επίδοσης του κλητηρίου εντάλματος στο εξωτερικό, το οποίο ακυρώθηκε, ως εκ της πιο πάνω παράλειψης. ΄Οπως εξηγείται στην υπόθεση Demstar Ltd v. Zim Israel Navig. Co Ltd κ.ά., ανωτέρω, στις σελίδες 601 έως 602: «΄Ο,τι ανατρέπει τη βάση του διατάγματος είναι η μη αποκάλυψη γεγονότων εξ αντικειμένου ουσιώδους σημασίας για την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου. Στην απουσία τους, η απόφαση του δικαστηρίου καθίσταται ακροσφαλής.» Τα ίδια, ακριβώς, ισχύουν και στην παρούσα περίπτωση. Υπό το φως της κατάληξης αυτής, δεν παρίσταται ανάγκη εξέτασης των υπολοίπων αιτημάτων της αίτησης.
Επομένως, η αίτηση των εναγομένων εγκρίνεται, ως προς την πιο πάνω πτυχή, το δε διάταγμα για υποκατάστατο επίδοση σε αυτούς, εκτός δικαιοδοσίας, της Ειδοποίησης του Κλητηρίου Εντάλματος, ημερομηνίας 8.3.2017, ακυρώνεται. ΄Οσον αφορά τα έξοδα, αυτά επιδικάζονται υπέρ των εναγομένων και εναντίον των εναγόντων. Να υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και να εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Γ.Ν. Γιασεμής,
Δ.
/ΜΠ