|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2018:D415
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Πολιτική Αίτηση Αρ. 110/2018
25 Σεπτεμβρίου, 2018
[Τ. Θ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ 2018
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΚΥΠΡΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΛΤΔ ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΗΜΕΡ. 29/8/2018 ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΜΕ ΑΡ. 3664/2013
Στ. Πολυβίου (κα) με Ξ. Κόκκινου (κα), για αιτητές.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ.: Με την αγωγή 3664/13 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού, οι οφειλέτες δυνάμει δανειακής σύμβασης ενάγουν τη δανείστρια Τράπεζα επικαλούμενοι αντισυμβατική και δόλια συμπεριφορά εκ μέρους της Τράπεζας κατά τη διάρκεια της συμβατικής τους σχέσης.
Οι εναγόμενοι, νυν αιτητές, ήγειραν θέμα έλλειψης δικαιοδοσίας του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού να επιληφθεί της αγωγής προβάλλοντας ότι η σχετική συμφωνία (δανειακή σύμβαση) προέβλεπε για αποκλειστική δικαιοδοσία των αρμοδίων Δικαστηρίων στον Πειραιά.
Ο σχετικός όρος (38.2) στην αρχική δανειακή σύμβαση έχει ως εξής:
«38.2: "In relation to any legal action or proceeding arising out of or in connection with this Agreement, and for the exclusive benefit of the Bank, the Borrowers hereby irrevocably and unconditionally: (a) submit to the jurisdiction of the competent Courts of Piraeus, Greece and waive any objection to proceedings with respect to this Agreement in such Courts on the grounds of venue or inconvenient forum; and further irrevocably agree that a judgment or order in any proceedings brought in such Court shall be conclusive and binding upon the Borrowers.....».
Ταυτόσημοι ή παρόμοιοι όροι εμφανίζονται σε έγγραφο εγγύησης της εναγόμενης 3 και σε δύο τροποποιητικές συμφωνίες.
Εξετάζοντας την ένσταση δικαιοδοσίας ο ευπαίδευτος Πρόεδρος Επαρχιακού Δικαστηρίου που επιλήφθηκε έκρινε ότι το αποτέλεσμα των παραπάνω όρων δεν ήταν η απόδοση αποκλειστικής δικαιοδοσίας στα Δικαστήρια του Πειραιά. Θεώρησε πως η έννοια τους είναι ότι δημιουργούν υποχρέωση στους εναγόμενους να υπαχθούν στη δικαιοδοσία αυτή αποποιούμενοι οποιασδήποτε ένστασης τους σε περίπτωση που η Τράπεζα επιλέξει να κινήσει δικαστική διαδικασία στα Δικαστήρια του Πειραιά. Κατ΄ ακολουθία η αίτηση των εναγομένων για διακοπή της αγωγής λόγω έλλειψης δικαιοδοσίας απερρίφθη.
Τώρα επιδιώκεται η παραχώρηση άδειας για έναρξη διαδικασίας προς ακύρωση της εν λόγω απόφασης με προνομιακό ένταλμα Certiorari.
Επικαλούνται οι αιτητές έκδηλο νομικό σφάλμα (error on the face of the record) και υπέρβαση εξουσίας/αρμοδιότητας του Δικαστηρίου. Υπέρβαση εξουσίας ή αρμοδιότητας ασφαλώς δεν υπήρξε. Άλλωστε, τα όσα παραθέτουν κάτω από τους σχετικούς λόγους οι αιτητές ό,τι επαναφέρουν είναι ζήτημα νομικού σφάλματος. Γενικά δίδεται βαρύτητα σε ερμηνευτικές, κατ΄ ισχυρισμό, αστοχίες και ειδικότερα προβάλλεται η θέση ότι το Δικαστήριο προέβη σε δική του, εσφαλμένη, ερμηνεία του επίμαχου όρου, διαφορετική από τα όσα «σαφώς συνομολόγησαν και αποδέχτηκαν οι διάδικοι, τόσο στα δικόγραφα, προγενέστερες δηλώσεις, συμφωνίες, όσο και στις αγορεύσεις» [οι οποίοι] «συμφώνησαν ότι ο όρος 38.2 προνοεί για την αποκλειστική δικαιοδοσία των Δικαστηρίων του Πειραιά».
Αυτοί όμως οι ισχυρισμοί εξετάστηκαν από το Δικαστήριο το οποίο θεώρησε πως η αναφορά, ειδικότερα, σε δικόγραφο των εναγόντων ότι η συμφωνία περιέχει όρο αποκλειστικής δικαιοδοσίας των Δικαστηρίων του Πειραιά δεν διαφοροποιεί τα δεδομένα, εφόσον δεν πρόκειται περί [παραδοχής] γεγονότος αλλά για «εκτίμηση της σημασίας των σχετικών όρων», σημειώνοντας πως τούτο, ως ερμηνεία εγγράφου, είναι έργο του Δικαστηρίου.
Δεν θα υπεισέλθω στην ορθότητα ή μη του σκεπτικού και της κατάληξης του Δικαστηρίου. Όπως εύστοχα συνοψίστηκε από τον Καλλή Δ. στην υπόθεση Αναφορικά με αίτηση του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας (Αρ.2) (1997) 1Β Α.Α.Δ. 925, 935:-
«Αντικείμενο της διαδικασίας δεν είναι ο έλεγχος της ορθότητας μιας απόφασης αλλά της νομιμότητας της. Δεν τίθεται ζήτημα αντικατάστασης της άποψης που διαμόρφωσε το κατώτερο Δικαστήριο, αναφορικά με ζήτημα που αποφάσισε στα πλαίσια της δικαιοδοσίας του, με εκείνη του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Δεν εκδίδεται ένταλμα Certiorari ως μανδύας μεταμφιεσμένης έφεσης. Ούτε και μπορεί να χρησιμοποιείται η διαδικασία για την έκδοση τέτοιου διατάγματος προκειμένου να γίνει επανακρόαση του ζητήματος που εγέρθηκε. Και δεν είναι επιτρεπτό να εκδίδεται ένταλμα Certiorari προκειμένου να υπαγορευθεί σε Δικαστήριο ο τρόπος με τον οποίο θα πρέπει να αποφασιστεί ζήτημα που εμπίπτει στη δικαιοδοσία του ή ακόμα ο τρόπος που θα ασκήσει τη διακριτική του εξουσία. (Βλέπε Re Mareware Shipping, Αίτηση 6/92 / 24.1.92 και Τζεννάρο Περέλλα, Πολιτική 'Εφεση 9169/18.7.95).
Εν προκειμένω, η ερμηνεία του επίμαχου όρου ενέπιπτε στην αρμοδιότητα του Δικαστηρίου το οποίο εξέτασε το ζήτημα και αρμοδίως αποφάσισε. Δεν είναι η ορθότητα της απόφασης του που μπορεί να κριθεί στα πλαίσια διαδικασίας Certiorari, όπως τώρα κατ΄ ουσίαν επιδιώκεται, αλλά μόνο η νομιμότητα της.
Η έννοια του «προδήλου νομικού σφάλματος» δεν περιλαμβάνει νομικά εσφαλμένες αποφάσεις, αλλά περιπτώσεις όπου υπάρχει κατάδηλα εσφαλμένη ερμηνεία του νόμου ή εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου σε συγκεκριμένη περίπτωση, αποκλειόμενης πλάνης σε σχέση με την εφαρμογή μιας καθιερωμένης νομικής αρχής (Watford Petroleum Ukraine Holdings Ltd (2003) 1 A.A.Δ. 620).
Η αίτηση απορρίπτεται.
Τ. Θ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ.