|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
IN RE E.S. (AN INFANT) (1986) 1 CLR 119
Marewave Shipping & Trading Co Ltd (1992) 1 ΑΑΔ 116
Τζεννάρο Περρέλλα (Αρ. 2) (1995) 1 ΑΑΔ 692
Xρίστου Mάριος (1996) 1 ΑΑΔ 398
Λύρας Nτίνος M. και Άλλοι ν. Λαϊκή Kυπριακή Tράπεζα (Xρηματοδοτήσεις) Λτδ (Aρ. 1) (1997) 1 ΑΑΔ 1384
Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας στους οποίους κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ECLI:CY:AD:2018:D355
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 90/2018)
[ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ.]
10 Ιουλίου, 2018.
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964.
KAI
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑΣ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ ΤΟΥ 2018
KAI
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ ΠΕΤΡΙΔΟΥ ΑΠΟ ΤΗ ΛΕΥΚΩΣΙΑ ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΕΩΣ ΑΙΤΗΣΕΩΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΦΥΣΕΩΣ CERTIORARI ΚΑΙ PROHIBITION
KAI
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 6/7/2018 ΔΙΑ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΑΠΕΡΡΙΦΘΗ Η ΜΟΝΟΜΕΡΗΣ ΑΙΤΗΣΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 29/06/2018 ΤΗΣ ΠΕΤΡΙΔΟΥ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ 5552/16 ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΚΑΤΑ ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΤΑΞΗΣ Δ.35 Θ.18 ΤΩΝ ΘΕΣΜΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ, ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 30 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 6.1 ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ
- - - - - -
κ. Χρ. Νεοφύτου, για την Αιτήτρια.
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α ΣΗ
ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ.: Με την παρούσα αίτηση η αιτήτρια ζητά τα ακόλουθα:
«Η πιο πάνω Αιτήτρια εξαιτείται από το Σεβαστό Ανώτατο Δικαστήριο άδεια για καταχώρηση αίτησης με κλήση διά της οποίας να ζητά από το Σεβαστό Ανώτατο Δικαστήριο :
1. Ένταλμα της φύσης Certiorari για ακύρωση της Ενδιάμεσης Απόφασης ημερομηνίας 6/7/2018 στα πλαίσια της Αγωγής 5552/16 Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας.
2. Ένταλμα της φύσης Prohibition για απαγόρευση συνέχισης εκδίκασης οιονδήποτε Αιτήσεων, ή Διαδικασιών ενώπιον της Εντίμου Επαρχιακού Δικαστού κας Σοφίας Κλεόπα-Χατζηκυριάκου στα πλαίσια της αγωγής 5552/16 Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας.
3. Διάταγμα για εκδίκαση οιονδήποτε Αιτήσεων, ή Διαδικασιών Επαρχιακού Δικαστηρίου κας Σοφίας Κλεόπα-Χατζηκυριάκου, στα πλαίσια της αγωγής 5552/16 Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας.
4. Διάταγμα για αναστολή της εκδίκασης οιονδήποτε Αιτήσεων, ή Διαδικασιών αφορούν, ή σχετίζονται, στα πλαίσια της αγωγής 5552/16 Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, υπό της Εντίμου Επαρχιακού Δικαστού κας Σοφίας Κλεόπα-Χατζηκυριάκου, μέχρι τη καταχώρηση, εκδίκαση και αποπεράτωση της Αιτήσεως διά κλήσεως αναφορικά με την παρούσα Αίτηση και διαδικασία.
5. Διάταγμα αναστολής εκδίκασης, ακρόασης, ή/και σε περίπτωση έκδοσης απόφασης, αναστολής της ισχύς της απόφασης, σε σχέση με την Ενδιάμεση Απόφαση ημερομηνίας 10/11/2017 στα πλαίσια της αγωγής 5552/16 Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, η οποία είναι ορισμένη για εκδίκαση και ακρόαση στις 9/7/2018 και ώρα 10.30π.μ., μέχρι την καταχώρηση, εκδίκαση και αποπεράτωση της Αιτήσεως διά Κλήσεως αναφορικά με την παρούσα Αίτηση και διαδικασία.
6. Οποιαδήποτε άλλη θεραπεία το Δικαστήριο ήθελε κρίνει ορθή και δίκαια υπό τας περιστάσεις.»
Η αίτηση συνοδεύεται από Έκθεση και ένορκη δήλωση της αιτήτριας. Παραθέτω συνοπτικά τα γεγονότα που τέθηκαν ενώπιον μου:
Η αιτήτρια είναι εναγόμενη στην Αγωγή υπ΄ αριθμό 5552/2016 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας. Το κλητήριο ένταλμα της Αγωγής καταχωρίστηκε στις 25.11.2016, η έκθεση υπεράσπισης στις 21.6.2016 και απάντηση στην υπεράσπιση στις 7.7.2017. Την ίδια ημέρα καταχωρίστηκε εκ μέρους του ενάγοντα και κλήση για οδηγίες με βάση τη νέα Δ.30, στην οποία είχε συμπληρωθεί λανθασμένα το επισυνημμένο έντυπο. Ακολούθησε αίτηση εκ μέρους της αιτήτριας, ημερομηνίας 3.8.2017, με την οποία ζητούσε, μεταξύ άλλων, τη διαγραφή ή παραμερισμό ή απόρριψη της αγωγής ή διαζευκτικά δήλωση ότι η συμπλήρωση των δικογράφων είχε ολοκληρωθεί στις 28.6.2017 και διάταγμα παραμερισμού της απάντησης, εφόσον καταχωρίστηκε εκπρόθεσμα και διάταγμα παραμερισμού της κλήσης για οδηγίες. Στη συνέχεια, στις 10.11.2017, υποβλήθηκε αίτηση εκ μέρους του ενάγοντα για παράταση του χρόνου καταχώρησης απάντησης στην υπεράσπιση και νέας κλήσης για οδηγίες ή διαζευκτικά δήλωση ότι συμπλήρωση των δικογράφων ολοκληρώθηκε με την καταχώρηση της απάντησης και της κλήσης για οδηγίες στις 7.7.2017, καθώς και διόρθωση λάθους στο έντυπο αρ. 25 που επισυνάφθηκε στην κλήση. Παράλληλα, καταχωρίστηκε ένσταση στην αίτηση της αιτήτριας ημερομηνίας 3.8.2017. Στις 3.4.2018, το πρωτόδικο Δικαστήριο, καθορίζοντας ποια αίτηση θα εκδικαστεί πρώτα, αποφάσισε όπως ακουστεί πρώτα η αίτηση του ενάγοντα, ημερομηνίας 10.11.2017. Η αιτήτρια, με μονομερή αίτηση ημερομηνίας 20.4.2018, ζήτησε, μεταξύ άλλων, αναστολή της εκδίκασης της αίτησης του ενάγοντα ημερομηνίας 10.11.2017, μέχρι την εκδίκαση της αίτησής της ημερομηνίας 3.8.2017. Η αίτηση, κατόπιν οδηγιών του Δικαστηρίου, επιδόθηκε στην άλλη πλευρά η οποία καταχώρησε ένσταση και, μετά από ακροαματική διαδικασία, με αιτιολογημένη ενδιάμεση απόφαση, απορρίφθηκε στις 15.6.2018. Στις 28.6.2018 η αιτήτρια καταχώρησε έφεση κατά της εν λόγω απορριπτικής απόφασης του Δικαστηρίου και αίτηση για επίσπευση της ακρόασης της έφεσης.
Στις 29.6.2018 η αιτήτρια με μονομερή αίτηση ζήτησε αναστολή της ακρόασης της αίτησης του ενάγοντα ημερομηνίας 10.11.2017, η οποία είχε οριστεί για ακρόαση στις 9.7.2018 μέχρι εκδίκασης της αίτησης καθώς και μέχρι την εκδίκαση και αποπεράτωση της έφεσης που καταχώρησε κατά της ενδιάμεσης απόφασης ημερομηνίας 15.6.2018. Το πρωτόδικο Δικαστήριο, με αιτιολογημένη απόφαση, ημερομηνίας 6.7.2018, αντικείμενο της παρούσας διαδικασίας, απέρριψε την αίτηση. Έκρινε ότι, με βάση τα γεγονότα της υπόθεσης και τη σχετική νομολογία στην οποία παρέπεμψε, δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις που προσδιορίζονται ρητά στη Δ.35 θ.18 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας για αναστολή εκτέλεσης απόφασης εκκρεμούσης έφεσης. Ούτε και η απόφαση που έχει εφεσιβληθεί επέβαλλε οποιαδήποτε ενέργεια ή υποχρέωση η οποία θα μπορούσε να αποτελέσει αντικείμενο αναστολής βάσει των προνοιών της Δ.35 Θ.18. Έκρινε, περαιτέρω, μεταξύ άλλων, ότι δεν τύγχαναν εφαρμογής η Δ.40 Θ.11 επί της οποίας επίσης εδραζόταν η αίτηση, δεν μπορούσε να γίνει επίκληση της σύμφυτης εξουσίας του Δικαστηρίου και ότι δεν υφίστατο παραβίαση του Άρθρου 30 του Συντάγματος, το οποίο επίσης επικαλείτο η αιτήτρια στη νομική της βάση.
Η αιτήτρια ισχυρίζεται ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο περιέπεσε σε σοβαρό νομικό σφάλμα και έκδηλη πλάνη νόμου αποφασίζοντας ότι η μονομερής της αίτηση ημερομηνίας 29.6.2018 δεν εμπίπτει στις πρόνοιες της Δ.35 θ.18. Περαιτέρω, ισχυρίζεται ότι υπάρχουν εξαιρετικές περιστάσεις για έκδοση των αιτουμένων διαταγμάτων, καθότι το πρωτόδικο Δικαστήριο θα προχωρήσει στην ακρόαση της αίτησης ημερομηνίας 10.11.2017, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται αντινομικά αποτελέσματα.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος της αιτήτριας ανέπτυξε τις θέσεις του τόσο σε γραπτή αγόρευση, όσο και προφορικά, τις οποίες εξέτασα.
Άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari παρέχεται εκεί όπου αποκαλύπτεται εκ πρώτης όψεως συζητήσιμη υπόθεση και διαφαίνεται υπέρβαση ή έλλειψη δικαιοδοσίας, νομικό σφάλμα εμφανές στο πρακτικό, προκατάληψη ή συμφέρον από τα πρόσωπα που λαμβάνουν την απόφαση, δόλο ή ψευδορκία στη λήψη της απόφασης ή παραβίαση των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης (Αίτηση του Αλέκου Κωνσταντινίδη (2003) 1 ΑΑΔ 1298, Τζεννάρο Περρέλα (Αρ. 2) (1995) 1 ΑΑΔ 692).
Είναι νομολογημένο ότι αντικείμενο της διαδικασίας για έκδοση διαταγμάτων Certiorari δεν είναι ο έλεγχος της ορθότητας μίας απόφασης, αλλά της νομιμότητάς της (Αναφορικά με την Αίτηση της Marewave Shipping & Trading Company Ltd (1992) 1 ΑΑΔ 116). Εκεί όπου το Δικαστήριο κέκτηται δικαιοδοσίας, δεν είναι δυνατό να θεωρηθεί ότι έχει υπερβεί ή ότι καταχράστηκε τη δικαιοδοσία του απλώς και μόνο επειδή ερμήνευσε λανθασμένα ένα νομοθέτημα ή ακόμα αποδέχθηκε παράνομη μαρτυρία (Αναφορικά με το Μάριο Χρίστου (1996) 1 ΑΑΔ 398), ή τέλος αν παραπλανήθηκε ως προς τα γεγονότα. Σε κάθε περίπτωση το ένταλμα τύπου Certiorari δεν στοχεύει στη διόρθωση λανθασμένης απόφασης του πρωτόδικου Δικαστηρίου.
Η Δ.35 Θ. 18 και 19 προνοεί ως ακολούθως:
«18. An appeal shall not operate as a stay of execution or of proceedings under the decision appealed from except so far as the Court appealed from or the Court of Appeal, or a Judge of either Court, may order; and no intermediate act or proceeding shall be invalidated, except so far as the Court appealed from may direct. Before any order staying execution is entered, the person obtaining the order shall furnish such security (if any) as may have been directed. If the security is to be given by means of a bond, the bond shall be made to the party in whose favour the decision under appeal was given.
19. Wherever under these Rules an application may be made either to the Court below or to the Court of Appeal, or to a Judge of either Court, it shall be made in the first instance to the Court or Judge below.»
Είναι προφανές ότι με την πιο πάνω πρόνοια παρέχεται διακριτική ευχέρεια στο Δικαστήριο να αναστείλει την εκτέλεση της απόφασης που εφεσιβάλλεται και της διαδικασίας εκτέλεσής της. Σύμφωνα με τη νομολογία, ο κανονισμός δεν αποβλέπει στην αναστολή της ευρύτερης διαδικασίας από την οποία προέκυψε ενδιάμεση απόφαση, αλλά μόνο της διαδικασίας που εκπορεύεται αυτοτελώς από την απόφαση (βλ. In re E.S. (an infant) (1986) 1 CLR 119). Περαιτέρω, είναι νομολογημένο ότι οι αποφάσεις που δύνανται να ανασταλούν, δυνάμει της Δ.35 θ.18, είναι αυτές που επιβάλλουν κάποια θετική ενέργεια, υποχρέωση ή καθήκον στον αιτητή (Λαϊκή Κυπριακή Τράπεζα (Χρηματοδοτήσεις) Λτδ ν. Λύρα κ.ά. (Αρ.1) (1997) 1 ΑΑΔ 1384).
Το πρωτόδικο Δικαστήριο στην παρούσα υπόθεση είχε δικαιοδοσία να εξετάσει τη μονομερή αίτηση, ημερομηνίας 29.6.2018, για αναστολή, κάτι που ενέπιπτε στη διακριτική του ευχέρεια. Παρενθετικά αναφέρω ότι το κατά πόσο η ενδιάμεση απόφαση ημερομηνίας 15.6.2017, η οποία έχει εφεσιβληθεί, εμπίπτει στις πρόνοιες του άρθρου 25 του περί Δικαστηρίων Νόμου, Ν.14/20160, αποτελεί ζήτημα που θα αποφασιστεί από το Εφετείο που θα εξετάσει την έφεση. Θεωρώ, επίσης, ότι η απόφαση της οποίας ζητείτο η αναστολή, δεν επέβαλλε κάποια θετική ενέργεια, υποχρέωση ή καθήκον στην αιτήτρια, σε αντίθεση με την εισήγηση του κ. Νεοφύτου. Ακόμα, όμως, και σε περίπτωση που το πρωτόδικο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την αίτηση, προέβη σε λανθασμένη ερμηνεία του διαδικαστικού κανονισμού, όπως εισηγείται η αιτήτρια, και άσκησε λανθασμένα τη διακριτική του ευχέρεια, η απόφαση δεν μπορεί να αναθεωρηθεί στα πλαίσια της διαδικασίας του Certiorari. Και αυτό γιατί δεν ελέγχεται η ορθότητα της απόφασης του πρωτόδικου Δικαστηρίου με προνομιακό ένταλμα. Εν πάση περιπτώσει, ανάλογο αίτημα με το υπό εξέταση μπορεί να υποβληθεί και στα πλαίσια της εφετειακής διαδικασίας.
Για τους πιο πάνω λόγους, δεν έχω ικανοποιηθεί ότι θεμελιώθηκε εκ πρώτης όψεως υπόθεση, έτσι ώστε να δικαιολογείται η παραχώρηση της αιτούμενης άδειας.
Η αίτηση απορρίπτεται.
Κ. Σταματίου,
Δ.
/ΧΤΘ