|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2018:D331
ANΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΙΤΗΣΗ ΑΡ. 88/2018)
4 Ιουλίου, 2018
[Δ. ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, Δ/ΣΤΗΣ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ 2018
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ: 1. XXXXX ΝΙΚΟΛΑΪΔΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ 2. XXXXX ΑΝΔΡΕΟΥ ΑΠΟ ΤΗ ΛΕΥΚΩΣΙΑ, ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ ΦΥΣΕΩΣ CERTIORARI
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗΣ ΤΗΛΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 02/02/2018 ΠΟΥ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΜΕ ΑΡ. 35/18 ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ 183(Ι)/2017
---------
Χρ. Μάρκου (κα), για τους αιτητές.
---------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, Δ.: Με την αίτηση, επιδιώκεται εκ μέρους των αιτητών 1 και 2, η άδεια για καταχώριση για έκδοση διατάγματος Certiorari, με το οποίο να ακυρώνεται το διάταγμα του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας ημερ. 2.2.2018, για αποκάλυψη τηλεπικοινωνιακών δεδομένων που αφορούν τα στοιχεία των αιτητών κατόχων/χρηστών των IP Address 194.ΧΧ.ΧΧ.ΧΧ και 139.ΧΧΧ.ΧΧΧ.ΧΧΧ, σε συγκεκριμένες ημερομηνίες και ώρες.
Η αίτηση βασίζεται, σε σειρά άρθρων και νομοθετημάτων όπως λεπτομερώς φαίνονται στην αίτηση και ιδιαίτερα στα άρθρα 3-14 του Νόμου 183(Ι)/07, άρθρο 8 του Νόμου 91(Ι)/14, στη νομολογία του ΔΕΕ και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και στη σύμφυτη εξουσία του Δικαστηρίου, συνοδεύεται δε τόσο από έκθεση γεγονότων όσο και από δύο ένορκες δηλώσεις: του δικηγόρου των αιτητών και της αιτήτριας 2 συζύγου του αιτητή 1. Όπως προκύπτει από το περιεχόμενο των ενόρκων δηλώσεων προχώρησαν τα εν λόγω πρόσωπα στην ένορκη δήλωση, με σκοπό την προάσπιση των δικαιωμάτων και του αιτητή 1, ο οποίος αδυνατούσε, λόγω της κακής ψυχολογικής του κατάστασης και αδυναμίας του να αντικρίσει το ζήτημα ή να «εκτελέσει δικαστικές διαδικασίες». Σημειώνεται ότι προτιθέμενη ένορκη δήλωση του αιτητή 1 επισυνάπτεται ως τεκμήριο Α, «σχέδιο» ένορκης δήλωσης.
Η κύρια επιχειρηματολογία της δικηγόρου των αιτητών επικεντρώνεται, με παραπομπή, ανάμεσα σε άλλες και στις C-293/12 και C-594/12, 8.4.2014, C-203/15 και C-698/15, 21.12.2016 και Αναφορικά με την Αίτηση του Αρτέμη Κκολού, Πολιτική Έφεση Αρ. 26/2017, 26.4.2018, ECLI:CY:AD:2018:A202, στο ότι το διάταγμα που εξέδωσε το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας στις 2.2.2018, είναι αντίθετο με τη νομολογία του ΔΕΕ: η διατήρηση δεδομένων όπως αυτά που περιλαμβάνονται στο διάταγμα είναι αντίθετη με τις διατάξεις των άρθρων 7, 8 και 51 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και επομένως μη επιτρεπτή. Περαιτέρω, ότι το Επαρχιακό Δικαστήριο εξέδωσε το διάταγμα στη βάση Νόμου, ο περί Διατήρησης Τηλεπικοινωνιακών Δεδομένων με Σκοπό τη Διερεύνηση Σοβαρών Ποινικών Αδικημάτων Νόμος του 2007, Ν.183(Ι)/2007, ο οποίος αφορά στη διατήρηση δεδομένων, κινήσεων και θέσεων, κατ΄ αντιγραφή της Οδηγίας 2006/24/ΕΚ η οποία ακυρώθηκε από το ΔΕΕ ως ανίσχυρη.
Αιτήσεις αυτής της φύσης συνιστούν εξαιρετικές διαδικασίες, οποιαδήποτε δε παρέκκλιση από τους σχετικούς Διαδικαστικούς Κανονισμούς, ο περί Ανωτάτου Δικαστηρίου (Δικαιοδοσία Έκδοσης Ενταλμάτων Προνομιακής Φύσεως) Διαδικαστικός Κανονισμός του 2018, ΕΕΔ 4117, 18.5.2018, ή από τα νομολογηθέντα οδηγούν αναπόφευκτα την αίτηση σε απόρριψη.
Η προθεσμία που τάσσει ο Καν. 5(1) είναι επιτακτική και πρέπει να τυγχάνει εφαρμογής προς το δημόσιο συμφέρον.
Οι ένορκες δηλώσεις που συνοδεύουν την αίτηση του δικηγόρου του αιτητή 1 και της αιτήτριας 2, για να υποστηρίξουν αδυναμία του αιτητή 1 να αποταθεί εγκαίρως στο Δικαστήριο και να καταδείξουν εξαιρετικές περιστάσεις, ώστε να υπερπηδηθεί το εκπρόθεσμο της υποβολής της αίτησης, και το σχέδιο ενόρκου δηλώσεως του ιδίου όπως επισυνάπτεται ως τεκμήριο Α, δεν ικανοποιεί τα κριτήρια της νομολογίας. Πέραν των γεγονότων και της περιγραφής των προβλημάτων του αιτητή 1, τα «έγγραφα» που επισυνάπτονται στο «σχέδιο» της ένορκης δήλωσης του αιτητή, κάθε άλλο παρά περιγραφή της ψυχολογικής δεινής κατάστασης περιγράφουν: πρόκειται για τη συνταγογράφηση αναλύσεων, το δεύτερο φέρει το όνομα και το τηλέφωνο ιατρού και το τρίτο ορίζεται ως απόδειξη εισπράξεως. Τα δύο εξ αυτών φέρουν πολύ μεταγενέστερες της ημερομηνίας έκδοσης του αιτούμενου διατάγματος: 27.6.2018.
Εν πάση περιπτώσει οι όποιες δυσκολίες ή η κακή ψυχολογική κατάσταση του ενός εκ των δύο αιτητών, αιτητή 1, δεν εμπόδιζαν, θεωρώ, το άλλο μέρος της αίτησης, αιτήτρια 2, να αποταθεί εγκαίρως στο Δικαστήριο αμέσως μετά την έκδοση του επίδικου διατάγματος ημερ. 2.2.2018. Η παράλειψη και/ή ολιγωρία στη λήψη σχετικού διαβήματος καθίσταται μοιραία για την περίπτωση. Δεν δίδονται ικανοποιητικές ή οποιεσδήποτε εξηγήσεις αναφορικά με την καθυστέρηση της ίδιας της αιτήτριας 2, ώστε το Δικαστήριο να διαπιστώσει εν πρώτοις, αν συντρέχουν εξαιρετικές περιστάσεις, Καν. 5(2), που παρεμπόδισαν την αιτήτρια 2 να καταχωρίσει την αίτηση εντός της προθεσμίας των 45 ημερών, Καν. 5(1), και να εξασκήσει τη διακριτική του ευχέρεια αναλόγως για επέκταση του χρόνου, Καν. 5(2).
Η πάροδος μεγάλου χρονικού διαστήματος επιβάλλει στο Δικαστήριο να ενεργήσει δραστικά προς την κατεύθυνση απόρριψης της αίτησης. Αντιλαμβάνομαι ότι με την αίτηση εγείρονται σοβαρά ζητήματα παραβίασης θεμελιώδους ανθρωπίνου δικαιώματος και έχω πλήρη αντίληψη των νομολογιακών δεδομένων, στα οποία αναφέρεται η δικηγόρος του αιτητή, υπό το φως όμως όλων των ανωτέρω θεωρώ ότι δεν επιτρέπεται να ενεργήσω κατ΄ αντίθεση των ρητών διαδικαστικών προνοιών ως ανωτέρω οι οποίες και θα πρέπει να ερμηνεύονται αυστηρά.
Εκ των πραγμάτων ακόμα και αν θεωρήσω ότι ήταν δυνατόν να παρακαμφθεί το εκπρόθεσμο για να προχωρήσω να εξετάσω την αίτηση στη βάση της παραβίασης θεμελιώδους ανθρώπινου διατάγματος, ή λόγω ασυμβατότητας του Νόμου δυνάμει του οποίου ενήργησε το Δικαστήριο, απουσιάζει το αναγκαίο υπόβαθρο: η ένορκη δήλωση που συνόδευε την αίτηση προς υποστήριξη του αιτήματος έκδοσης των αιτούμενων διαταγμάτων από το πρωτόδικο Δικαστήριο δεν επισυνάπτεται (In Re Aeroporos and other (1988) 1 C.L.R. 302 και Καν. 3(2)). Επισυνάπτεται, όπως έχω διαπιστώσει, αντίγραφο της ένορκης δήλωσης αστυφύλακα που υπηρετεί στο Γραφείο Καταπολέμησης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος του Αρχηγείου Αστυνομίας στο «σχέδιο» της προτιθέμενης να καταχωριστεί ένορκης δήλωσης του αιτητή 1 και αυτή χωρίς να είναι πιστοποιημένη. Ως εκ τούτου απουσιάζει από το Δικαστήριο η πλήρης εικόνα και τα πραγματικά γεγονότα, στη βάση των οποίων ενήργησε το Δικαστήριο για έκδοση του προσβαλλόμενου διατάγματος αποκάλυψης, με απώτερη αδυναμία υπαγωγής των γεγονότων στη νομολογία του ΔΕΕ: Αναφορικά με την αίτηση του Αρτέμη Κκολού, Πολιτική Έφεση Αρ. 26/2017, 26.4.2018, ECLI:CY:AD:2018:A202:
«Κατ΄ ακολουθία της πιο πάνω απόφασης του ΔΕΕ, εκ πρώτης όψεως, ενδεχομένως να επηρεάζεται η νομιμότητα του εκδοθέντος διατάγματος, υπό την έννοια ότι με αυτό εξουσιοδοτήθηκε πρόσβαση σε τηλεπικοινωνιακά δεδομένα τα οποία διατηρήθηκαν βάσει διατάξεων Νόμου που δυνατό να αντίκεινται στο Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μόνο μέσα από μία λεπτομερή εξέταση της απόφασης και των επιπτώσεών της στη συνταγματικότητα του δικού μας Νόμου μπορεί να αποφασιστεί το εγειρόμενο ζήτημα. Ενόψει του σταδίου στο οποίο ευρίσκεται η υπόθεση και με στόχο να αποφευχθεί η διπλή κρίση επί ενός σοβαρού νομικού ζητήματος, δε θα προχωρήσουμε στην περαιτέρω εξέτασή του.»
Η αίτηση απορρίπτεται.
Δ. ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, Δ.
/φκ