ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ECLI:CY:AD:2018:A368
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 398/14
18 ΙΟΥΛΙΟΥ 2018
[ΣΤ. ΝΑΘΑΝΑΗΛ, Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΥ, Α. ΠΟΥΓΙΟΥΡΟΥ, Δ.Δ.]
ZELMANOV
ΕΦΕΣΕΙΟΝΤΑ
και
ΚΩΣΤΑ
ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ
--------------------
Αίτηση ημερ. 22.12.2016 (για επαναφορά)
Ν. Παπαμιχαήλ για κ. Θ. Θωμά & Συνεργάτες, για Εφεσείοντα/Αιτητή
Γ. Τσαρδελλής για Η. Νεοκλέους & Σια ΔΕΠΕ, για Διαχειριστή Εφεσίβλητου /Καθ΄ ου η Αίτηση
ΝΑΘΑΝΑΗΛ, Δ.: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από τον Παρπαρίνο, Δ.
--------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ. Η παρούσα αίτηση αφορά αίτημα του Εφεσείοντα/Αιτητή για επαναφορά της Έφεσης του η οποία απορρίφθηκε από το Εφετείο στις 12.12.2016.
Όπως προκύπτει από το φάκελο της υπόθεσης η Έφεση ορίστηκε για πρώτη φορά για προδικασία στις 22.3.2016. Εκείνη την ημέρα εμφανίστηκε για τον Εφεσείοντα δικηγόρος αλλά δεν υπήρξε εμφάνιση εκ μέρους του Εφεσίβλητου λόγω μη επίδοσης. Ορίστηκε εκ νέου στις 26.5.2016 για πρώτη εμφάνιση με οδηγίες του Δικαστηρίου όπως ο Εφεσείων εάν ήταν έτοιμος να καταχωρήσει και αίτηση τροποποίησης λόγω πληροφοριών περί θανάτου του Εφεσίβλητου. Στις 26.5.2016 και πάλιν δεν υπήρξε εμφάνιση εκ μέρους του Εφεσίβλητου ενώ για τον Εφεσείοντα εμφανίστηκε δικηγόρος ο οποίος δήλωσε ότι είχε πληροφορίες ότι η οικογένεια του αποβιώσαντος Εφεσίβλητου ευρίσκονταν ακόμη στο στάδιο διορισμού διαχειριστή της περιουσίας του αποβιώσαντος Εφεσίβλητου. Το Δικαστήριο διέταξε τότε όπως η Έφεση οριστεί από το Πρωτοκολλητείο σε συνεννόηση μαζί του και εν τω μεταξύ "να γίνουν οι τροποποιήσεις". Ορίστηκε εκ νέου για προδικασία στις 12.12.2016 ότε ουδεμία εμφάνιση σημειώθηκε για εκάτερο των διαδίκων και το Δικαστήριο απέρριψε την Έφεση αφού εξέλαβε την απουσία του συνήγορου του Εφεσείοντα ".. ως επίδειξη μη ενδιαφέροντος να προωθηθεί περαιτέρω η Έφεση."
Με την Ένορκη Δήλωση που συνοδεύει την Αίτηση του Εφεσείοντα προβάλλεται ως δικαιολογία της μη εμφάνισης των συνηγόρων του Εφεσείοντα στις 12.12.2016, λάθος των γραμματέων των εντεταλμένων να ενημερώσουν το σχετικό φάκελο και ημερολόγιο του γραφείου των συνηγόρων για την νέα ημερομηνία. Αυτή κατεγράφη στο φάκελο της αγωγής με αριθμό 488/10 Ε.Δ. Λάρνακας ήτοι την αγωγή που αφορά η παρούσα Έφεση. Όταν έγινε αυτό αντιληπτό αμέσως καταχωρήθηκε η παρούσα Αίτηση επαναφοράς.
Ο Εφεσίβλητος/Καθ΄ ου η Αίτηση καταχώρησε ένσταση με τέσσερις λόγους πλην όμως λόγω απόσυρσης του τελευταίου αναφέρονται οι υπόλοιποι τρεις, οι οποίοι είναι:
"1. Δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις για την έκδοση του αιτούμενου διατάγματος ή/και από το περιεχόμενο της ενόρκου δηλώσεως της κα Θωμά η οποία υποστηρίζει την αίτηση του εφεσείοντα-αιτητή ημερομηνίας 22.12.2016 δεν δικαιολογείται η επαναφορά της υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο έφεσης.
2. Η υπό κρίση αίτηση θα πρέπει να απορριφθεί καθότι ο εφεσείοντας-αιτητής επανειλημμένως επέδειξε αδιαφορία ή/και καταφρόνηση των δικαστικών διαδικασιών ή/και του δικαιώματος του προσφυγής στην δικαιοσύνη.
3. Η ενόρκως δηλούσα παραλείπει να αποκαλύψει τα πλήρη ή/και τα αληθή γεγονότα που αφορούν την υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο έφεση."
Στην Ένορκη Δήλωση που συνοδεύει την ένσταση γίνεται αναφορά στην πρωτόδικη διαδικασία προκειμένου να καταδειχθεί καθυστέρηση προώθησης της από τον Εφεσείοντα και επίσης γίνεται άρνηση του λόγου που προβάλλεται από τον Εφεσείοντα για την μη εμφάνιση του συνηγόρου του στις 12.12.16 και καταλήγει ότι τα πιο πάνω καταδεικνύουν ότι δεν αποτελούν επαρκή λόγο ή λόγο για να δικαιολογείται η επαναφορά της Έφεσης.
Στην αγόρευση του ευπαίδευτος συνήγορος του Εφεσείοντα εισηγήθηκε ότι με την αίτηση του ο Εφεσείων έχει καταδείξει ότι υπήρχαν παράγοντες πέραν των δυνάμεων του δικηγόρου του στο να εμφανιστεί στο Δικαστήριο στις 12.12.2016 και συνεπώς η αίτηση του θα πρέπει να επιτύχει.
Αντίθετη, βεβαίως, είναι η εισήγηση του ευπαίδευτου συνηγόρου του Εφεσίβλητου ο οποίος στηριζόμενος στην - κατά τη δική του άποψη - αδιαφορία και απαξίωση του Εφεσείοντα στις δικαστικές διαδικασίες και δικαιώματος προσφυγής στη δικαιοσύνη όπως και στην αυστηρή αντιμετώπιση τέτοιων αιτημάτων από το Ανώτατο Δικαστήριο υπέβαλε ότι η αίτηση θα πρέπει να απορριφθεί.
Στην Παναγιώτου Ζερβού κ.α. ν. Εμπορική Τράπεζα της Ελλάδος (Κύπρου) Λτδ (2010) 1 Α.Α.Δ. 722 παρόμοιο θέμα αντιμετωπίστηκε ως ακολούθως:
"Οι αρχές που αφορούν στην επαναφορά έφεσης, έχουν συνοψιστεί στην πρόσφατη απόφαση μας στην υπόθεση Τράπεζα Κύπρου Λτδ. v. Μάγιας Δημητρίου Στεφάνου κ.ά. (2010) 1 A.A.Δ. 710 και τις υιοθετούμε, χωρίς να χρειάζεται να τις επαναλάβουμε. Σ' εκείνη την υπόθεση, δεν εγκρίναμε το αίτημα για επαναφορά, θεωρώντας ότι η μη καταχώρηση αίτησης για τροποποίηση του τίτλου της έφεσης μέσα στην προθεσμία που έθεσε το Εφετείο σε συνδυασμό με την μη εμφάνιση του δικηγόρου των Εφεσειόντων, ήταν ενέργειες εντελώς αδικαιολόγητες και έδειχναν ασέβεια στους θεσμούς, με αποτέλεσμα να κρίνουμε ότι δεν ήταν πρέπον να επαναφερθεί η έφεση. Όμως η παρούσα περίπτωση, κατά την άποψή μας διαφέρει. Οι Αιτητές-Εφεσείοντες ήταν απόλυτα συνεπείς καθ' όλη τη διάρκεια της διαδικασίας, συμπεριλαμβανομένης και της πρωτόδικης, χωρίς να είναι ένοχοι οποιασδήποτε αδιαφορίας ή καθυστέρησης. Ενδεικτικό της επιμέλειας τους είναι και η χωρίς χρονοτριβή καταχώρηση της αίτησης για επαναφορά. Ως αποτέλεσμα, θεωρούμε ότι πρόκειται για περίπτωση που μπορεί να αντικριστεί με λιγότερη αυστηρότητα, ώστε για τις 2 μέρες από της απόρριψης μέχρι της καταχώρησης της αίτησης για επαναφορά της έφεσης, να μη στερηθούν οι Αιτητές του συνταγματικού τους δικαιώματος να ακουστούν. Στην προκειμένη περίπτωση, που ακόμη δεν δόθηκαν οδηγίες για περιγράμματα αγορεύσεων, αυτό κατά την άποψή μας επιβάλλει το συμφέρον της δικαιοσύνης."
Στα περιστατικά της παρούσας υπόθεσης παρατηρούμε ότι η αναφερόμενη υπό του Εφεσίβλητου ισχυριζόμενη συμπεριφορά του Εφεσείοντος ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου αναφορικά με αιτήματα του για αναβολή δεν μπορούν να αποτελέσουν αποφασιστικό παράγοντα ενόψει του ότι αυτά είναι αντικείμενο της Έφεσης. Αντίθετα, εκείνο που παρατηρούμε είναι ότι ο Εφεσείων ενώπιον του Εφετείου ήταν πάντοτε συνεπής και εμφανίζετο δικηγόρος γι΄ αυτόν στις δύο προηγούμενες ημερομηνίες ορισμού της. Επίσης καταχώρησε ως οι οδηγίες του Εφετείου, αίτηση ημερ. 27.11.2017 για τροποποίηση του τίτλου της Έφεσης λόγω του θανάτου του Εφεσίβλητου η οποία και εκκρεμεί. Περαιτέρω, όπως φαίνεται και από το φάκελο της υπόθεσης η παρούσα αίτηση κατεχωρήθη μόλις 10 μέρες μετά την απόρριψη της Έφεσης.
Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα πιο πάνω και ακόμη ότι η επαναφορά μπορεί να επιτραπεί σε περιπτώσεις όπου αντικειμενικοί παράγοντες αν και δεν απολήγουν σε "πέραν των δυνάμεων" καταστάσεις, εντούτοις απολήγουν σε τέτοια αποδυνάμωση του δικηγόρου που να μην μπορούσε να ανταποκριθεί σε ό,τι απαιτείτο (βλ. Μιαρης κ.α. ν. Λαϊκής Τράπεζας Λτδ (2009) 1 Α.Α.Δ. 435) και ότι γνώμονας άσκησης της διακριτικής ευχέρειας είναι το συμφέρον της δικαιοσύνης (βλ. Τράπεζα Κύπρου Λτδ ν. Στεφάνου κ.α. (2010) 1 Α.Α.Δ. 710). Είναι η κατάληξη μας ότι η αίτηση θα πρέπει να εγκριθεί.
Η αίτηση εγκρίνεται και η έφεση επαναφέρεται. Τα έξοδα επιδικάζονται υπέρ του Καθ' ου η Αίτηση ως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο. Αυτά να κατατεθούν στην περιουσία του αποβιώσαντος Εφεσίβλητου/Καθ' ου η Αίτηση.
ΣΤ. ΝΑΘΑΝΑΗΛ, Δ.
Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ.
Α. ΠΟΥΓΙΟΥΡΟΥ, Δ.
/γκ