ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ SMIRNOV, Πολιτική Αίτηση Αρ. 175/2017, 20/6/2018

public Οικονόμου, Τεύκρος Θ. Θεόδωρος Καπάταης για Δημήτριος Παυλίδης και Συνεργάτες ΔΕΠΕ, για τον αιτητή. Μ. Σπηλιωτοπούλου (κα) εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους καθ΄ων η αίτηση. CY AD Κύπρος Ανώτατο Δικαστήριο 2018-06-20 el Τμήμα Νομικών Εκδόσεων, Ανώτατο Δικαστήριο ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ SMIRNOV, Πολιτική Αίτηση Αρ. 175/2017, 20/6/2018 Δικαστική Απόφαση

ECLI:CY:AD:2018:D295

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

(Πολιτική Αίτηση Αρ. 175/2017)

20 Ιουνίου 2018

[Τ.Θ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ.]

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 33/64 ΚΑΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 19 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1960 (16/60) ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 10 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΕΚΔΟΣΕΩΝ ΦΥΓΟΔΙΚΩΝ ΝΟΜΟΥ 1970 (Ν. 97/70)

ΚΑΙ

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ SMIRNOV ΝΥΝ ΕΙΣ ΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ, ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ HABEAS CORPUS

ΚΑΙ

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ 97/70 (ΕΚΔΟΣΗΣ ΦΥΓΟΔΙΚΩΝ) ΚΑΙ 95/70 (ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ ΦΥΓΟΔΙΚΩΝ - ΚΥΡΩΤΙΚΟΣ)

ΚΑΙ

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΑΡΝΑΚΑΣ ΣΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΕΚΔΟΣΗΣ ΦΥΓΟΔΙΚΟΥ ΜΕ ΑΡ. 1/17, ΗΜΕΡ. 11.12.2017 ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΩΣ ΑΝΩ OKTABIAN SMIRNOV.

-----------------------

Θεόδωρος Καπάταης για Δημήτριος Παυλίδης και Συνεργάτες ΔΕΠΕ, για τον αιτητή.

Μ. Σπηλιωτοπούλου (κα) εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους καθ΄ων η αίτηση.

--------------------

Α Π Ο Φ Α Σ Η

ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ.: O αιτητής, πολίτης της Ρωσικής Ομοσπονδίας, κάτοχος και δελτίου ταυτότητας Ρουμανίας, αφίχθη στην Κύπρο από την Αγγλία στις 14.1.2017 και λίγες ώρες αργότερα συνελήφθη δυνάμει προσωρινού εντάλματος σύλληψης για σκοπούς έκδοσης του στη Ρωσική Ομοσπονδία. Στις 11.12.2017 το Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας διέταξε την κράτηση του με σκοπό την απόδοσή του στη Ρωσική Ομοσπονδία για να εκτίσει ποινή φυλάκισης 3 ετών που του επιβλήθηκε στην απουσία του στη Ρωσία την 1.7.2014 για το αδίκημα της ένοπλης ληστείας το οποίο, ως κατηγορήθηκε και καταδικάστηκε, διέπραξε στις 19.10.2013.

Με την παρούσα αίτηση ζητά την αποφυλάκιση του προβάλλοντας κατάχρηση διαδικασίας, κακόπιστη διατύπωση κατηγοριών και μεταβολή προσωπικών και/ή οικογενειακών συνθηκών ώστε η απόδοση του να αποτελεί άδικο και/ή καταπιεστικό μέτρο.

Το Ανώτατο Δικαστήριο έχει εξουσία στα πλαίσια τέτοιας αίτησης για habeas corpus να διατάξει την αποφυλάκιση του υπό έκδοση προσώπου εφ΄όσον ήθελε κρίνει ότι η απόδοση του θα αποτελεί, λαμβανομένων υπόψιν όλων των περιστάσεων, άδικο ή καταπιεστικό μέτρο, λόγω, μεταξύ άλλων, της παρόδου μακρού χρόνου από τη διάπραξη του αδικήματος ή, αναλόγως της περιπτώσεως, «αφ΄ου καταζητείται προς έκτισιν ποινής μετά κατακίδην αυτού» (άρθρο 10(3)(β) του περί Εκδόσεως Φυγοδίκων Νόμου του 1970 (Ν. 97/1970)). Επίσης, λόγω του ότι η κατηγορία «δεν εγένετο καλή τη πίστει ή εν τω συμφέροντι της δικαιοσύνης» (παράγραφος (γ) του ιδίου εδαφίου).

Ο αιτητής προέβαλε και ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου, όπως είχε πράξει και ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου, τον ισχυρισμό ότι ουδέποτε διέπραξε το αδίκημα για το οποίο ζητείται η έκδοσή του. Δίδει την δική του εκδοχή για το επεισόδιο και τις δικές του εξηγήσεις για το γεγονός ότι κτύπησε τον παραπονούμενο και ισχυρίζεται ότι η παραδοχή του ήταν το αποτέλεσμα εκφοβισμού και βίας. Πρόκειται για ισχυρισμούς που τέθηκαν ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου το οποίο είχε ενώπιον του τα στοιχεία που διαβίβασε η Ρωσική Ομοσπονδία, περιλαμβανομένης της απόφασης του αρμοδίου ρωσικού Δικαστηρίου που αναφέρεται στα γεγονότα και στην παραδοχή του αιτητή. Το Επαρχιακό Δικαστήριο εξέτασε τα δεδομένα υπό το φως της νομολογιακής αρχής ότι σε τέτοιες περιπτώσεις το ζητούμενο δεν είναι η αξιολόγηση σε βάθος και η διατύπωση οριστικών ευρημάτων. Αρκεί να τεκμηριωθεί πιθανή υπόθεση ενοχής ώστε με βάση τη μαρτυρία να στοιχειοθετείται υπόθεση για παραπομπή βάσει του άρθρου 94 της Ποινικής Δικονομίας (In re Mutke (1982) 1 CLR 922, In re Hayek (1983) 1 CLR 266, In re Rashid (1985) 1 CLR 393, In re El-Bustani (1991) 1 ΑΑΔ 736, Αναφορικά με τον Serge Efimov (2009) 1Α ΑΑΔ 326, Γενικός Εισαγγελέας ν. Κonovalova, Ποινική Έφεση αρ. 436/2011, ημερ. 30.9.2015, ECLI:CY:AD:2015:D639 και Αναφορικά με την Αίτηση του Dmitry Kotlyarenko (2011) 1A AAΔ.505). Έχοντας υπόψιν τα παραπάνω και αποκλείοντας τη συνδρομή των αρνητικών προϋποθέσεων που θέτει το άρθρο 6 του Νόμου (περί πολιτικού αδικήματος κ.τ.λ.) το Επαρχιακό Δικαστήριο έκρινε ότι πληρούνται οι προβλεπόμενες προϋποθέσεις για έκδοση.

Το παρόν Δικαστήριο δεν έχει ευχέρεια να αναθεωρήσει τα ευρήματα του Επαρχιακού Δικαστηρίου, ούτε να επέμβει στην άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του εφόσον κινήθηκε μέσα στα νόμιμα όρια της (In re Hachem (1992) 1 ΑΑΔ 191, In re Golov (2001) 1 ΑΑΔ 1109). Ούτε θα προέκυπτε, εν πάση περιπτώσει, τέτοια ανάγκη.

Ως προς τους ισχυρισμούς για πάροδο μακρού χρόνου από της καταδίκης ώστε να έχει επέλθει μεταβολή των προσωπικών και οικογενειακών περιστάσεων του αιτητή και να καθίσταται πλέον η απόδοση του άδικο ή καταπιεστικό μέτρο, σημειώνεται ότι του δόθηκε η ευκαιρία να υποστηρίξει τη θέση του αυτή με «συμπληρωματικά αποδεικτικά στοιχεία» στα πλαίσια της παρούσας διαδικασίας με βάση τις πρόνοιες του άρθρου 10(4) του Νόμου. Παρά ταύτα όμως, τέτοια θέση δεν στοιχειοθετήθηκε. Ό,τι ουσιαστικό πρόσθεσε ο αιτητής είναι ότι είναι πατέρας δύο ανήλικων τέκνων από δύο γάμους, 9 και 3 ετών αντίστοιχα, τα οποία ζουν μόνιμα με τις μητέρες τους στη Ρωσία. Το πρώτο παιδί συντηρείται σε μεγάλο βαθμό από τον ίδιο, ενώ το δεύτερο συντηρείται αποκλειστικά από τον ίδιο. Στην Κύπρο είναι μόνιμη κάτοικος η αδελφή του, παντρεμένη με κύπριο. Γι΄αυτό ο ίδιος επισκεπτόταν από το 2001 και «κατοικούσε στην Κύπρο για περίπου 11 χρόνια», περίοδο κατά την οποία έμαθε τα ελληνικά και απέκτησε πολλούς φίλους. Αυτά όμως αφορούν ήδη προηγηθείσα κατάσταση και δεν προέκυψαν από της καταδίκης του. Ούτε η επίκληση του σκοπού που ήλθε στην Κύπρο, ήτοι για να βρει εργασία για να στέλνει λεφτά στα παιδιά του και να συντηρεί την άρρωστη μητέρα του, οπότε και εντός ωρών συνελήφθη, καθιστά την απόδοσή του άδικη ή καταπιεστική.

Εν πάση περιπτώσει, όταν η καθυστέρηση οφείλεται στον ίδιο τον φυγόδικο, δεν μπορεί να προσμετρήσει προς θεμελίωση άδικης ή καταπιεστικής έκδοσης (Kakis v. Government of the Republic of Cyprus (1078) 2 All ER 634, Νικολαΐδης ν. Αστυνομίας (1999) 1 ΑΑΔ 1964, Dzhandzhgava, Πολ. Αίτ. 137/2017, ημερ. 17.11.2017, ECLI:CY:AD:2017:D404).

Εν προκειμένω, δεν φαίνεται από την απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου να τέθηκε ζήτημα άδικου ή καταπιεστικού μέτρου. Δεν προβλήθηκε από πλευράς Δημοκρατίας ότι τούτο συνιστά κώλυμα να εξεταστεί το ζήτημα στα πλαίσια της παρούσας διαδικασίας, ενόψει ενδεχομένως των προνοιών του άρθρου 10(3)(β) και ως εκ τούτου δεν θα εξετάσω τέτοιο θέμα. Πάντως η σχετική συμπεριφορά του αιτητή τέθηκε και ήταν υπόψιν του Δικαστηρίου όταν αποφάσιζε να εγκρίνει την αίτηση. Έτσι, θα μπορούσε να υποτεθεί ότι εγκρίνοντας την αίτηση, θεώρησε ότι δεν υπήρχε ζήτημα καθυστέρησης που να καθιστούσε την έκδοση άδικη ή καταπιεστική, διαπίστωση για την οποία δεν χωρεί επέμβαση.

Εν πάση περιπτώσει, στην απόφαση του ρωσικού Δικαστηρίου ημερομ. 1.7.2014 (τεκ. 1(ε) ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου) αναφερόταν ότι στις 27.10.2013 αυτός ανακρίθηκε και ομολόγησε τη διάπραξη του αδικήματος. Αφέθηκε ελεύθερος με όρους περιλαμβανομένου του μέτρου του κατ΄οίκον περιορισμού και της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα. Παρά ταύτα, 15 ημέρες μετά το περιστατικό έφυγε από τη Ρωσία. Μετέβη στη Μολδαβία, Ρουμανία, Αγγλία και κατέληξε τελικά στις 14.1.2017 στην Κύπρο όπου συνελήφθη. Ο ίδιος προέβαλε τους ισχυρισμούς ότι, ως άνω, δεν διέπραξε το αδίκημα, δεν ομολόγησε, δεν του τέθηκε οποιοσδήποτε όρος και έφυγε από τη Ρωσία για αθώο λόγο. Αρνήθηκε δε και το γεγονός ότι στην ερήμην δίκη του εκπροσωπήθηκε, όπως καταγράφεται στην απόφαση, από δύο συνηγόρους. Αυτοί όμως είναι ισχυρισμοί που δεν συνάδουν με τα λεπτομερή στοιχεία που τέθηκαν ενώπιον των αρμοδίων αρχών της Δημοκρατίας.

Η κατάληξη είναι πως δεν παρήλθε μακρός χρόνος εν τη εννοία του άρθρου 10(3)(β) και, εν πάση περιπτώσει, η πάροδος του χρόνου σχετίζεται αποκλειστικά με τη διαφυγή του αιτητή. Ούτε άλλως πως στοιχειοθετείται άδικο ή καταπιεστικό μέτρο υπό οποιαδήποτε έννοια του άρθρου 10(3).

Η αίτηση απορρίπτεται. Ο αιτητής να παραμείνει υπό κράτηση για τους σκοπούς του άρθρου 11(1) του Νόμου.

Τ.Θ. Οικονόμου, Δ.

/ΚΧ»Π

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο

	CyLaw \| Αναφορικά μ'εμάς \| Επικοινωνία