|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2018:D261
30 Μαΐου, 2018
[ΛΙΑΤΣΟΣ, Δ.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28, 30 ΚΑΙ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3, 9 ΚΑΙ 11 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964 (33/1964) ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΑΔΕΙΑΣ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΔΙΑ ΚΛΗΣΕΩΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ CERTIORARI KAI/H PROHIBITION KAI/H MANDAMUS
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ME TON ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ ΤΟΥ 2018
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ ΚΑΣ SCHOFIELD ΓΙΑ AΔΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI
KAI
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΟΥ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΠΑΦΟΥ ΚΑΣ ΧΡΥΣΩΣ ΛΟΥΚΑΙΔΟΥ ΚΑΙΖΕΡ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 30.10.2017 Η ΟΠΟΙΑ ΔΟΘΗΚΕ ΚΑΙ/Η ΣΥΝΤΑΧΤΗΚΕ ΚΑΙ/Η ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΣΤΙΣ 13.12.2017 ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕ ΣΤΗΝ ΨΗΦΙΣΗ ΤΩΝ ΕΞΟΔΩΝ ΠΟΥ ΥΠΕΒΑΛΕ Ο ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ - ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΗΣ ΑΠΟΒΙΩΣΑΣΑΣ Κ. ΛΟΥΚΑΣ ΜΑΥΡΙΚΙΟΣ, ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΑΡ. 201/2009, ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΤΑΛΟΓΟ ΕΞΟΔΩΝ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 27.06.2017, ΧΩΡΙΣ ΠΡΩΤΑ ΝΑ ΕΞΕΤΑΣΕΙ ΤΗΝ ΕΝΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΑΙΤΗΤΡΙΑΣ ΣΤΗΡΙΖΟΜΕΝΗ ΣΕ ΝΟΜΙΚΟ ΣΦΑΛΜΑ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΠΛΑΝΗ ΕΜΦΑΝΗ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΑΚΤΙΚΑ.
_ _ _ _ _ _
Γ. Ζυμπουλάκη (κα) με Μ. Τελώνη, για την Αιτήτρια.
_ _ _ _ _ _
Α Π Ο Φ Α Σ Η
(ex tempore)
ΛΙΑΤΣΟΣ, Δ.: Η Αιτήτρια, με την παρούσα αίτηση, ζητά την άδεια του Δικαστηρίου για την καταχώρηση αίτησης διά κλήσεως για την έκδοση προνομιακού εντάλματος φύσεως Certiorari, προς ακύρωση απόφασης Πρωτοκολλητή του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου, ημερομηνίας 30.10.2017, η οποία αφορά ψήφιση καταλόγου εξόδων.
Είναι η θέση της Αιτήτριας ότι η πιο πάνω απόφαση καλύπτεται από πραγματική και νομική πλάνη, ότι παρατηρείται υπέρβαση δικαιοδοσίας ή αρμοδιότητας και παράβαση των αρχών της φυσικής δικαιοσύνης. Πιο συγκεκριμένα, ότι η Πρωτοκολλητής, λανθασμένα και/ή αυθαίρετα, συμπέρανε ότι η ένσταση που καταχωρήθηκε εκ μέρους της Αιτήτριας στην ψήφιση του καταλόγου είχε αποσυρθεί και, τελώντας υπό αυτή την παρανόηση, προχώρησε στην ψήφιση, χωρίς να ακούσει την Αιτήτρια.
Είναι αχρείαστη η περαιτέρω αναφορά σε γεγονότα. Το κύριο ζήτημα το οποίο απασχόλησε το Δικαστήριο και το οποίο τέθηκε ενώπιον των ευπαιδεύτων συνηγόρων προς σχολιασμό, αφορά στον χρόνο καταχώρησης της υπό κρίση αίτησης και στην συνακόλουθη παραβίαση των προθεσμιών, όπως αυτές καθορίζονται στον Κανονισμό 5(1) του περί Ανωτάτου Δικαστηρίου (Δικαιοδοσία Εκδοσης Ενταλμάτων Προνομιακής Φύσεως) Διαδικαστικού Κανονισμού του 2018. Σύμφωνα με τον υπό αναφορά Κανονισμό, αίτηση για άδεια καταχωρείται το συντομότερο και σε κάθε περίπτωση ο χρόνος εισαγωγής της δεν μπορεί να υπερβαίνει τις 45 ημέρες από την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης, διαταγής ή πράξης. Κατ΄ ακολουθία του Κανονισμού 5(2) το Δικαστήριο έχει τη διακριτική ευχέρεια να επεκτείνει την προθεσμία στην περίπτωση κατά την οποία καταδειχθούν εξαιρετικές περιστάσεις, οι οποίες και παρεμπόδιζαν τον αιτητή στην καταχώρηση της αίτησης εντός της προβλεπόμενης προθεσμίας.
Τα γεγονότα που καλύπτουν το ζήτημα της καθυστέρησης συνοψίζονται στην παράγραφο 3 της ενόρκου δηλώσεως που συνοδεύει την υπό κρίση αίτηση. Όπως ήδη λέχθηκε, η προσβαλλόμενη απόφαση εκδόθηκε στις 30.10.2017. Η παρούσα αίτηση καταχωρήθηκε στις 22.5.2018, επτά περίπου μήνες αργότερα. Σύμφωνα με την Αιτήτρια, η καθυστέρηση έγκειται στο γεγονός ότι απουσίαζε στο εξωτερικό και ήταν αδύνατη η επικοινωνία με τον δικηγόρο της, ο οποίος δεν είχε τον αριθμό τηλεφώνου της προκειμένου να την ενημερώσει. Η ίδια ήρθε στην Κύπρο περί τα τέλη Απριλίου 2018, οπόταν και επικοινώνησε με τον δικηγόρο της, ο οποίος, εν τω μεταξύ, από τον Φεβρουάριο του 2018, έπαψε να εργάζεται στη δικηγορική εταιρεία που χειριζόταν την υπόθεση προηγουμένως και προέκυψε η ανάγκη παραλαβής των φακέλων από την εν λόγω εταιρεία, γεγονός που συνέτεινε επίσης στην καθυστέρηση. Περί τα τέλη Απριλίου, 2018, οι φάκελοι παραλήφθηκαν και ακολούθως κατέστη δυνατή η καταχώρηση της υπό κρίση αίτησης.
Ο καθορισμός του πλαισίου προθεσμιών που τίθεται στον Κανονισμό 5(1), συνάδει με την πάγια νομολογία που διέπει το ζήτημα του χρόνου καταχώρησης αιτήσεων αυτής της μορφής. Το θέμα του χρόνου είναι ουσιώδους σημασίας και η αναζήτηση προνομιακής θεραπείας επιβάλλεται να λαμβάνει χώραν το συντομότερο δυνατό, δεδομένου ότι τα προνομιακά εντάλματα παρέχονται κατά προνόμιο και όχι δικαιωματικά (Πέτρου Αρτέμη, Προνομιακά Εντάλματα, σελ. 169-170, Αναφορικά με την Αίτηση του Εύρου Ευριπίδου, Πολ. Εφεση 122/2012, ημερ. 4.11.2016), ECLI:CY:AD:2016:A511.
Η παροχή από τον Διαδικαστικό Κανονισμό 5(1) προθεσμίας 45 ημερών, είναι διάστημα το οποίο, σε κάθε περίπτωση, κρίθηκε ως ικανοποιητικό προς αναζήτηση θεραπείας διά της εισαγωγής αίτησης παροχής άδειας προς καταχώρηση αίτησης για λήψη προνομιακού εντάλματος. Η επιφύλαξη του Κανονισμού 5(2) προς επέκταση του χρόνου, τελεί υπό την προϋπόθεση ότι θα καταδειχθούν εξαιρετικές περιστάσεις, οι οποίες και παρεμπόδισαν τον αιτητή να κινηθεί εντός της προβλεπόμενης προθεσμίας.
Το νοηματικό εύρος του όρου «εξαιρετικές περιστάσεις» δεν είναι δυνατό να καλυφθεί από τα όσα πρόβαλε η πλευρά της Αιτήτριας. Τα διαλαμβανόμενα στην παράγραφο 3 της ενόρκου δηλώσεως, παραπέμπουν σε κάποια προβλήματα επικοινωνίας μεταξύ δικηγόρου και πελάτη. Η Αιτήτρια, όμως, ήταν το πρόσωπο το οποίο ορκίστηκε, τον Οκτώβρη του 2017, την ένορκο δήλωση που συνόδευε την ένσταση στην ψήφιση του καταλόγου εξόδων. Συνεπώς, γνώριζε περί της εκκρεμότητας δικαστικής διαδικασίας και όφειλε να ήταν σε επαφή με τον συνήγορό της, προκειμένου να δώσει οποιεσδήποτε οδηγίες προς περαιτέρω χειρισμό της όλης υπόθεσης. Κατ΄ ακολουθίαν, η επίκληση αδυναμίας επικοινωνίας, υπό το φως των γεγονότων της υπόθεσης, δεν μπορεί να τεκμηριώσει εξαιρετικές περιστάσεις προς παράταση της προθεσμίας. Αν αυτό γινόταν αποδεκτό, θα οδηγούσε ουσιαστικά στην παράκαμψη του Κανονισμού 5 και στην εξουδετέρωση, σε κάθε περίπτωση, του σκοπού θέσπισής του.
Υπό τις συνθήκες αυτές, η παραβίαση των προθεσμιών και η αδικαιολόγητη καθυστέρηση στην εισαγωγή της αίτησης, έχουν καταλυτικές συνέπειες και μοιραία αποτελέσματα για την τύχη της.
Η αίτηση απορρίπτεται.
Α.Ρ. ΛΙΑΤΣΟΣ, Δ.
ΣΦ.