|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2018:D164
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 24/2018)
4 Απριλίου, 2018
[ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ/στής]
1. ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤO ΑΡΘΡO 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
2. ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 30 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ, ΤΟ ΑΡΘΡΟ 6 ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΑΣΠΙΣΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ, ΤΑ ΑΡΘΡΑ 32-52 ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟΥ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΕΥΡΩΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΕΕ 44/2001, ΤΟ ΑΡΘΡΟ 24(1) ΚΑΙ 24(5) ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟΥ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΕΥΡΩΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΕΕ 1215/2012 ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 12.12.2012, ΤΟ ΑΡΘΡΟ 22 ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΤΟΥ LUGANO ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΕΘΝΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ, ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ ΣΕ ΑΣΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΙΚΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ 2007, ΤΑ ΑΡΘΡΑ 67-70 ΚΑΙ 81 ΤΗΣ ΣΥΝΘΗΚΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ, ΤΟ ΑΡΘΡΟ 32 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ ΝΟΜΟΥ Ν. 14/60 ΚΑΙ ΤΗ Δ.48 Θ. 1-9 ΚΑΙ Δ.55 ΤΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΚΑΝΟΝΙΣΜΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
ΚΑΙ
3. ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ KAZAKHSTAN KAGAZY PLC, ΑΠΟ ΤΟ ISLE OF MAN KAI PRIME ESTATE ACTIVITIES KAZAKHSTAN LLP KAI PEAK AKZHAL LLP, ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΖΑΚΣΤΑΝ, ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ CERTIORARI KAI WRIT OF PROHIBITION
ΚΑΙ
4. ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΕΜΠΙΠΤΟΝ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΤΟΥ Ε.Δ. ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 24.1.2018 ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΓΕΝΟΥΣ ΑΙΤΗΣΗΣ 20/2018, ΤΗΣ SHOLPAN ARIP, ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΒΕΤΙΑ
ΚΑΙ
5. ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΕΠΙΔΟΣΗΣ ΕΚΤΟΣ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑΣ ΚΑΙ ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΑΤΗΣ ΕΠΙΔΟΣΗΣ ΤΟΥ Ε.Δ. ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 2.2.2018 ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΓΕΝΟΥΣ ΑΙΤΗΣΗΣ 20/2018, ΤΗΣ SHOLPAN ARIP, ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΒΕΤΙΑ
ΚΑΙ
6.ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΤΟΥ Ε.Δ. ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 5.3.2018 ΓΙΑ ΟΡΙΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΡΕΜΠΙΠΤΟΝΤΟΣ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 24.1.2018 ΚΑΙ ΕΚΔΟΣΗ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΙΚΩΝ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΩΝ
-----------------------
Θ. Χριστοδούλου με Π. Παναγίδη εκ μέρους CHRYSSES DEMETRIADES & CO LLC, για τους Αιτητές.
-------------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.: Οι αιτητές, οι οποίοι είναι ταυτοχρόνως και τρεις εκ των έντεκα εναγομένων, στο πλαίσιο της εναρκτήριας κλήσης 20/2018 που καταχωρήθηκε στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας, επιδιώκουν την παραχώρηση αδείας για την καταχώριση προνομιακού εντάλματος Certiorari και Prohibition, με σκοπό τον παραμερισμό ή ακύρωση διαταγμάτων τα οποία εκδόθηκαν στο πλαίσιο της πιο πάνω εναρκτήριας κλήσης.
Συγκεκριμένα, επιδιώκεται «η ακύρωση (α) του παρεμπίπτοντος διατάγματος ημερομηνίας 24.1.2018 και/ή (β) του διατάγματος επίδοσης εκτός δικαιοδοσίας και υποκατάστατης επίδοσης ημερομηνίας 2.2.2018 και/ή (γ) του διατάγματος ημερομηνίας 5.3.2018 για οριστικοποίηση του παρεμπίπτοντος διατάγματος ημερομηνίας 24.1.2018 και έκδοση περαιτέρω απαγορευτικών διαταγμάτων τα οποία εκδόθηκαν από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας στα πλαίσια της πρωτογενούς αίτησης 20/2018 της Sholpan Arip (καθ'ης η αίτηση) από την Ελβετία».
Για να προσδιοριστούν τα εγειρόμενα θέματα θεωρώ απαραίτητο να παραθέσω τα γεγονότα, όπως αυτά εμφανίζονται στη δήλωση και την ένορκη δήλωση που συνοδεύει την παρούσα αίτηση.
Οι αιτητές (1) Kazakhstan Kagazy PLC, εγγεγραμμένη εταιρεία στο Isle of Man (2) Prime Estate Activities Kazakhstan LLP, εταιρεία εγγεγραμμένη στο Καζακστάν και (3) PEAK Akzhal LLP, επίσης εταιρεία εγγεγραμμένη στο Καζακστάν, μαζί με μια εταιρεία Kazakhstan Kagazy JSC, είναι επιτυχόντες ενάγοντες με απόφαση αγγλικού δικαστηρίου ημερομηνίας 22 Δεκεμβρίου 2017 και επιδικάστηκαν αποζημιώσεις για συνολικό ποσό US$ 300 εκατομμύρια περίπου στην αγωγή CL-2013-000683 του High Court of Justice του Ηνωμένου Βασιλείου, η οποία καταχωρήθηκε εναντίον του συζύγου της καθ'ης η αίτηση και άλλων, στη βάση δόλου, απάτης και κλοπής χρημάτων.
Στις 22 Ιανουαρίου 2018 η εν λόγω Arip Sholpan καταχώρισε την εναρκτήρια κλήση 20/2018 εναντίον, όπως ανέφερα πιο πάνω, έντεκα εναγομένων, μεταξύ των οποίων και οι αιτητές, στη βάση ενός εμπιστεύματος που ελεγχόταν από τους εναγόμενους 1, 2 και 11. Εναντίον των πιο πάνω εκδόθηκε στις 24 Ιανουαρίου 2018, μονομερώς, συντηρητικό διάταγμα, σύμφωνα με το οποίο οι εναγομένοι εμποδίζοντο από το να διαθέσουν και/ή αποξενώσουν τα περιουσιακά στοιχεία που κατέχονται στη βάση του εμπιστεύματος. Το διάταγμα ορίστηκε επιστρεπτέο στις 6 Φεβρουαρίου 2018 και ταυτοχρόνως δόθηκαν οδηγίες για επίδοση της αίτησης αναφορικά με τα αιτητικά (Α) και (Γ).
Στις 24 Ιανουαρίου 2018 η εν λόγω Arip Sholpan, ενάγουσα στην εναρκτήρια αίτηση 20/2018, αιτήθηκε και στις 2 Φεβρουαρίου 2018, ECLI:CY:AD:2018:D126 πέτυχε την έκδοση διαταγμάτων (1) για άδεια για επίδοση εκτός της δικαιοδοσίας στους εναγομένους, μεταξύ των οποίων και οι αιτητές, (2) για υποκατάστατη επίδοση και πάλι στους εναγομένους, μεταξύ των οποίων και οι αιτητές. Προσδιορίστηκε από το δικαστήριο η υποχρέωση των εναγομένων να εμφανιστούν στο δικαστήριο και να καταχωρίσουν ειδοποίηση ένστασης εντός επτά ημερών από της επίδοσης σε αυτούς των διαφόρων εγγράφων.
Αποτελεί αποδεκτό γεγονός ότι τα εν λόγω έγγραφα επιδόθηκαν στους εναγόμενους - αιτητές, σε συνάρτηση με τους εναγόμενους 4, στις 22 Φεβρουαρίου 2018 και σε συνάρτηση με τους εναγόμενους 6 και 7 - αιτητές, στις 23 Φεβρουαρίου 2018.
Όπως προβάλλεται από την ένορκη δήλωση που συνοδεύει την αίτηση, το χρονικό διάστημα των επτά ημερών ήταν περιορισμένο και έτσι δεν δόθηκε η δυνατότητα στους εναγομένους, αφού παρέλαβαν έγγραφα πέραν των χιλίων σελίδων, να αντιληφθούν περί τίνος πρόκειται και δεν κατόρθωσαν να επικοινωνήσουν με τους δικηγόρους τους στην Αγγλία και στη συνέχεια, να ενημερώσουν δικηγόρο στην Κύπρο. Στις 7 και 9 Μαρτίου 2018 οι δικηγόροι τους επικοινώνησαν με τους αντίδικους δικηγόρους, χωρίς να λάβουν σαφείς απαντήσεις και από έρευνα που έκαμαν οι δικηγόροι στο φάκελο του δικαστηρίου στις 12 Μαρτίου 2018, εντόπισαν ότι η διαδικασία είχε ολοκληρωθεί στις 5 Μαρτίου 2018.
Κατά την εν λόγω ημερομηνία, όπως φαίνεται από το πρακτικό του δικαστηρίου, εμφανίστηκε δικηγόρος εκ μέρους των εναγόμενων 1, 2 και 3 και εκδόθηκαν τα αιτούμενα διατάγματα εκ συμφώνου, μέχρι την τελική εκδίκαση της υπόθεσης και της έφεσης, αν θα υπάρξει. Αναφορικά με τα υπόλοιπα διατάγματα, για τα οποία δεν υπήρξε εμφάνιση, εκδόθηκαν στην απουσία των εναγομένων.
Τα τρία αυτά στάδια της διαδικασίας, ήτοι, το εκδοθέν προσωρινό διάταγμα ημερομηνίας 24 Ιανουαρίου 2018 και/ή του διατάγματος επίδοσης εκτός δικαιοδοσίας, ημερομηνίας 2 Φεβρουαρίου 2018 και/ή του διατάγματος για οριστικοποίηση και έκδοση διαταγμάτων ημερομηνίας 5 Μαρτίου 2018, αποτελούν το αντικείμενο της παρούσας αίτησης για παραχώρηση αδείας με σκοπό την καταχώριση προνομιακού εντάλματος Certiorari.
Η επιχειρηματολογία που αναπτύχθηκε ενώπιον μου είχε ως στόχο τρεις άξονες. Πρώτο, υπήρξε παραβίαση των κανόνων φυσικής δικαιοσύνης γιατί οι εναγομένοι στερήθηκαν της δυνατότητας να ακουστούν, λαμβανομένου υπόψη του μικρού χρονικού διαστήματος των επτά ημερών, όπου έπρεπε, σύμφωνα με το διάταγμα του δικαστηρίου ημερομηνίας 2 Φεβρουαρίου 2018, να εμφανιστούν. Δεύτερο, το δικαστήριο δεν είχε εξουσία να αποτρέψει την εκτέλεση μιας δικαστικής απόφασης που εκδόθηκε σε αγγλικό δικαστήριο και τρίτο, να απαγορεύσει την εκτέλεση αποφάσεως εκτός της δικαιοδοσίας του δικαστηρίου της Κύπρου.
Κατά το στάδιο της ακρόασης είχα την ευκαιρία να ερωτήσω τους ευπαίδευτους συνήγορους αναφορικά με την προσφερόμενη δυνατότητα αμφισβήτησης των εκδοθέντων διαταγμάτων ενώπιον του πρωτόδικου δικαστηρίου. Ο κ. Χριστοδούλου υποστήριξε ότι κάτι τέτοιο δεν μπορούσε να γίνει, καθότι η Δ.48, θ. 8(4) εφαρμόζεται στις περιπτώσεις έκδοσης διαταγμάτων μονομερώς. Αναφορικά με τη δυνατότητα έκδοσης διατάγματος για περιορισμό της εκτέλεσης απόφασης άλλου δικαστηρίου και στην προκείμενη περίπτωση του αγγλικού δικαστηρίου, ο ευπαίδευτος συνήγορος εισηγήθηκε ότι επί του προκειμένου ισχύει ο Κανονισμός 24(1) και (5) του Ευρωπαϊκού Κανονισμού (ΕΕ) αρ. 1215/2012. Εν πάση περιπτώσει, ο συνήγορος ανέφερε ότι και αν ακόμα υπήρχε, που κατά την εισήγηση του δεν υπάρχει, εναλλακτική θεραπεία, το δικαστήριο θα πρέπει να θεωρήσει ότι υπάρχουν εξαιρετικές περιστάσεις που να δικαιολογούν την παραχώρηση της αιτούμενης αδείας.
Η διαδικασία για την έκδοση εντάλματος Certiorari δεν έχει ως αντικείμενο την αναθεώρηση της ορθότητας των αποφάσεων κατώτερων δικαστηρίων. Αυτή ελέγχεται στο πλαίσιο της δευτεροβάθμιας δικαιοδοσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Η σύννομη άσκηση της δικαιοδοσίας του Επαρχιακού Δικαστηρίου αποτελεί το πλαίσιο εξέτασης σε αιτήσεις αυτής της μορφής. (In re Kakos (1985) 1 C.L.R. 250, Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ κ.ά. (Αρ. 1) (2009) 1 A.A.Δ. 1114). Ταυτοχρόνως, η ενδεχόμενη λανθασμένη άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του δικαστηρίου δεν εξετάζεται στα πλαίσια της διαδικασίας του προνομιακού εντάλματος Certiorari.
Ταυτοχρόνως, πρέπει να σημειωθεί ότι η διαδικασία έκδοσης προνομιακού εντάλματος, τύπου Certiorari, δεν αποτελεί εποπτικό μέσο και ούτε παρέχεται η δυνατότητα εξέτασης του κατά πόσο το πρωτόδικο δικαστήριο αντιλήφθηκε ορθά ή όχι ένα νομικό ζήτημα. (Βλ. Διαχειριστική Επιτροπή ΚΥΠΑ Κωρτ 4 (2008) 1 Α.Α.Δ. 644).
Κατ' αρχάς, θα σχολιάσω την εισήγηση του ευπαίδευτου συνηγόρου αναφορικά με το θέμα της ύπαρξης ή όχι δυνατότητας αμφισβήτησης ενός διατάγματος το οποίο εξεδόθη μονομερώς και συγκεκριμένα, το συντηρητικό διάταγμα ημερομηνίας 24 Ιανουαρίου 2018. Ο συνήγορος συμφώνησε ότι το εν λόγω διάταγμα απευθυνόταν στους εναγόμενους 1, 2 και 11. Δεν περιλαμβάνοντο σ' αυτό οι παρόντες αιτητές. Εμπλέκονται, εισηγήθηκε, έμμεσα, καθότι τα χρήματα τα οποία είναι κατατεθειμένα στην ελβετική τράπεζα, εναγόμενους 11, προέρχονται από τις ενέργειες του συζύγου της S. Arip και συνεπώς, έχουν ενδιαφέρον για την έκβαση του διατάγματος. Η Δ.48, θ. 8(4) αναφέρει:
″(4). Any person (other than the applicant) affected by an order made ex parte may apply by summons to have it set aside or varied and the Court or Judge may set aside or vary such order on such terms as may seem just.″
Είναι κοινώς αποδεκτό ότι η αρχική δια κλήσεως αίτηση 20/2018 εκκρεμεί ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας. Συνεπώς, δεν μπορεί να προβληθεί βάσιμα ισχυρισμός ότι οι αιτητές δεν έχουν τη δυνατότητα να επιδιώξουν την ακύρωση, διαφοροποίηση ή τροποποίηση, όχι μόνο του συγκεκριμένου διατάγματος, αλλά και οποιουδήποτε άλλου εκδόθηκε από το επαρχιακό δικαστήριο στο πλαίσιο της εκκρεμούσας διαδικασίας της πρωτογενούς αιτήσεως (20/2018). Σχετική επί του θέματος είναι η υπόθεση Παπίρης (2013) 1 Α.Α.Δ. 1291.
Τούτου δοθέντος, θα πρέπει να εξεταστεί κατά πόσο οι αιτητές έχουν καταδείξει εξαιρετικές περιστάσεις που να δικαιολογούν την παραχώρηση αδείας, ανεξαρτήτως της ύπαρξης εναλλακτικής θεραπείας. Δεν έχω εντοπίσει οτιδήποτε που να δικαιολογεί αυτή την προσέγγιση, δοθέντος ότι, όπως ανέφερα πιο πάνω, η διαδικασία ενώπιον του επαρχιακού δικαστηρίου ευρίσκεται σε εξέλιξη. Δεν έχουν καταδείξει οι αιτητές οποιαδήποτε δυσκολία ή αδυναμία άσκησης αυτού του ένδικου μέσου και ιδιαιτέρως θα μπορούν να προβάλουν τον ισχυρισμό περί ανυπαρξίας δικαιοδοσίας ή και ανυπέρβλητης δυσκολίας στην προώθηση διατάγματος που να απαγορεύει τον περιορισμό εκτέλεσης αλλοδαπής απόφασης. Η αναφορά που έγινε στον Κανονισμό 24(1) και (5) του Ευρωπαϊκού Κανονισμού (ΕΕ) 1215/2012 επίσης μπορεί να προβληθεί στο πλαίσιο εκδίκασης της κυρίως αιτήσεως και, ιδιαιτέρως, ενόψει του γεγονότος ότι αποτελεί ένα καθαρά νομικό θέμα το οποίο θα πρέπει να συζητηθεί, κατ' αρχήν, και αποφασιστεί σε στάδιο επαρχιακού δικαστηρίου και μετά σε στάδιο εφετειακό. Το τι επιδιώκουν οι αιτητές σήμερα, προβάλλοντας αυτό τον ισχυρισμό, είναι να αποφασίσει το Δικαστήριο, χωρίς να έχει οποιοδήποτε στοιχείο ενώπιον του, ένα καθαρά νομικό θέμα που εκφεύγει της δικαιοδοσίας του παρόντος Δικαστηρίου, ως ασχολούμενο με προνομιακό ένταλμα. Το Δικαστήριο εξετάζει, στην παρούσα διαδικασία, το σύννομο της ενέργειας του δικαστηρίου και όχι την ορθότητα των αποφάσεων των κατώτερων δικαστηρίων. Η δικαιοδοσία αυτή ανήκει στο Εφετείο και μόνο, ιδιαιτέρως, όπως στην παρούσα περίπτωση όπου υπήρχε άσκηση, ενδεχομένως λανθασμένης ή όχι, δεν έχει σημασία, διακριτικής ευχέρειας του δικαστηρίου.
Θα σχολιάσω ως τελευταίο, το πρώτο επιχείρημα που προβλήθηκε, αυτό της παραβίασης των κανόνων φυσικής δικαιοσύνης, που εστιάζεται στο γεγονός ότι το δικαστήριο επιλαμβανόμενο αιτημάτων για έκδοση και επίδοση εκτός δικαιοδοσίας, παραχώρησε μόνο επτά ημέρες για τους εναγομένους να εμφανιστούν και να αμφισβητήσουν τα αιτούμενα διατάγματα. Θα ήταν άτοπο να τεθεί χρονικός περιορισμός αν οι επτά ημέρες είναι ή δεν είναι ικανοποιητικός χρόνος. Τα πάντα κρίνονται στη βάση των ιδιαίτερων περιστατικών της κάθε υπόθεσης. Την σήμερον ημέρα, με τη δυνατότητα ηλεκτρονικής επικοινωνίας, είναι, τουλάχιστον, ανακριβές να προβάλλεται ισχυρισμός ότι επειδή ήταν πολλές οι σελίδες που επιδόθηκαν και οι αιτητές δεν κατόρθωσαν να επικοινωνήσουν άμεσα με τους δικηγόρους τους στην Αγγλία, οι ίδιοι ευρισκόμενοι στο Καζακστάν, αποτελεί παραβίαση φυσικής δικαιοσύνης. Οι διάδικοι είχαν τη δυνατότητα να επικοινωνήσουν άμεσα και να ζητήσουν, αν δεν υπήρχε χρόνος, να εμφανιστούν ενώπιον του δικαστηρίου και να ζητήσουν περαιτέρω χρόνο για καταχώριση της ενστάσεως τους. Η δραστικότητα, από την άλλη πλευρά, των αιτούμενων διαταγμάτων επέβαλλε, πρέπει να πω, τη γρήγορη ενημέρωση των εναγομένων για τα τεκταινόμενα στη δικαιοδοσία του δικαστηρίου της Λευκωσίας. Συνεπώς, δεν βρίσκω ότι έχει έρεισμα ούτε αυτό το επιχείρημα των αιτητών.
Ως εκ τούτου, η αίτηση απορρίπτεται.
Κ. ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ,
Δ.
/ΔΓ