|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2018:D139
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 28/2018)
29 Μαρτίου, 2018
[ΛΙΑΤΣΟΣ, Δ.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΕΥΗ ΔΡΟΥΣΙΩΤΗ ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ MANDAMUS
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΑΡΝΗΣΗ ΚΑΙ/Η ΠΑΡΑΛΕΙΨΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΚΥΠΡΟΥ ΝΑ ΠΑΡΑΔΩΣΕΙ ΚΑΙ/Η ΠΡΟΜΗΘΕΥΣΕΙ ΤΟΝ ΑΙΤΗΤΗ ΚΑΙ/Η ΤΟΥΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΥΣ ΤΟΥ ΜΕ ΤΑ ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΤΩΝ ΣΥΝΕΔΡΙΩΝ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΚΥΠΡΟΥ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΗΤΑΝ ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΣΤΙΣ 18.9.2017, 2.10.2017, 15.1.2018, 22.1.2018 ΚΑΙ 29.1.2018.
_ _ _ _ _ _
Δ. Παυλίδης με Θ. Καπάταη, για τον Αιτητή.
_ _ _ _ _ _
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ex tempore
ΛΙΑΤΣΟΣ, Δ.: Ο Αιτητής, ο οποίος κατέχει τη θέση Ανώτερου Λειτουργού στο Πανεπιστήμιο Κύπρου (το Πανεπιστήμιο), αντιμετωπίζει εις βάρος του πειθαρχική διαδικασία, η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη. Στα πλαίσια αυτής της διαδικασίας, η οποία, όπως ορθά εντοπίζεται και από τον ευπαίδευτο συνήγορο του Αιτητή, συνιστά οιονεί ποινική διαδικασία, δίδεται μαρτυρία και τηρούνται βεβαίως πρακτικά. Τα πρακτικά αυτά ζήτησε η πλευρά του Αιτητή με διάφορες επιστολές προς το Συμβούλιο του Πανεπιστημίου, οι οποίες και επισυνάπτονται στην παρούσα αίτηση. Το αίτημα όμως δεν ικανοποιήθηκε από την πλευρά του Συμβουλίου του Πανεπιστημίου.
Είναι κάτω από το φως των πιο πάνω ουσιαστικών γεγονότων, τα οποία με λιτό τρόπο έχουν καταγραφεί, που ο Αιτητής εισήξε την υπό κρίση μονομερή αίτηση, με την οποία ζητά άδεια του Δικαστηρίου για να καταχωρήσει αίτηση με κλήση για έκδοση προνομιακού εντάλματος Mandamus. Ταυτόχρονα, ζητά και διάταγμα αναστολής της εκδίκασης της πειθαρχικής διαδικασίας μέχρις ότου ολοκληρωθεί η εκδίκαση της αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος. Αυτό το οποίο ουσιαστικά αξιώνει η πλευρά του Αιτητή είναι διάταγμα διατάσσον το Συμβούλιο του Πανεπιστημίου όπως του παραδώσει τα πρακτικά της υπό εξέλιξη πειθαρχικής διαδικασίας. Είναι η θέση του Αιτητή ότι τα πρακτικά αυτά του είναι απαραίτητα προκειμένου να μπορέσει να υπερασπίσει τον εαυτό του κατά τη συνέχιση της πειθαρχικής διαδικασίας.
Το ερώτημα που γεννάται και το οποίο είναι και το κρίσιμο στην παρούσα περίπτωση, είναι το κατά πόσο συντρέχουν οι προϋποθέσεις αναζήτησης θεραπείας παροχής διατάγματος Mandamus. Όπως εντοπίζεται και στο γνωστό σύγγραμμα του Πέτρου Αρτέμη, Προνομιακά Εντάλματα, στη σελίδα 250, παράγραφος 6.06 «Η θεραπεία με το ένδικο μέσο Mandamus δεν είναι εφικτή παρά μόνο στις περιπτώσεις που ο αιτητής έχει δικαίωμα να ζητήσει την εκτέλεση καθήκοντος που επιβάλλει ο νόμος. .... Το αίτημα για εφαρμογή του νόμου συνιστά προϋπόθεση για τη χρήση του διατάγματος αυτού.».
Παρά την ικανή προσπάθεια του ευπαιδεύτου συνηγόρου του Αιτητή δεν έχει στοιχειοθετηθεί η βασική αυτή προϋπόθεση. Δεν βρισκόμαστε ενώπιον περίπτωσης όπου εκ του νόμου επιβάλλεται καθήκον της μορφής που προωθεί η πλευρά του Αιτητή, δηλαδή παροχής των πρακτικών της πειθαρχικής διαδικασίας, η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη.
Εκ του περισσού σημειώνω ότι η πλευρά του Αιτητή εμφανίζεται στην πειθαρχική διαδικασία με δικηγόρο και ως εκ τούτου έχει ιδίαν αντίληψη των όσων λαμβάνουν χώραν. Εν πάση όμως περιπτώσει, εάν η θέση είναι, όπως διαφαίνεται στην αίτηση, ότι υπεισέρχονται στην όλη εικόνα ζητήματα που άπτονται της Δίκαιης Δίκης, θα υπάρχει βεβαίως το κατάλληλο βήμα προώθησης αυτής της θέσης και υπαλλακτική θεραπεία που ούτως ή άλλως συνιστά και ανεξάρτητο λόγο για άρνηση απόδοσης θεραπείας στη βάση της προνομιακής εξουσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Υπό το πρίσμα αυτό η αίτηση δεν έχει περιθώριο επιτυχίας και απορρίπτεται.
Α.Ρ. ΛΙΑΤΣΟΣ, Δ.
ΣΦ.