|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
R.C.K. Sports (Αρ.2) (1993) 1 ΑΑΔ 618
Kορέλλης Aχιλλέας ν. Γενικού Eισαγγελέα της Δημοκρατίας (1998) 1 ΑΑΔ 1718
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Ν. 101/1987 - Ο περί Διεθνούς Εμπορικής Διαιτησίας Νόμος του 1987
Ν. 33/1964 - Ο περί Απονομής της Δικαιοσύνης (Ποικίλες Διατάξεις) Νόμος του 1964
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ECLI:CY:AD:2017:D473
ANΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΙΤΗΣΗ ΑΡ. 162/2017)
20 Δεκεμβρίου, 2017
[Δ. ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, Δ/ΣΤΗΣ]
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟΝ 155(4) ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 2 ΚΑΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΔΙΑΦΟΡΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964 (Ν.33/64) ΟΠΩΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗΚΕ
ΚΑΙ
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ LARCHBAY TRADERS & CONSULTANTS LTD (HE 128801) ΑΠΟ ΤΗ ΛΕΜΕΣΟ, ΓΙΑ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΑΔΕΙΑΣ ΠΡΟΣ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΩΝ CERTIORARI, PROHIBITION
ΚΑΙ
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ/ΔΙΑΤΑΓΜΑ/RULING ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 6/10/2017 (ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ ΕΠΙΣΥΝΑΠΤΕΤΑΙ) ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΜΕΣΟΥ ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ ΥΠ΄ ΑΡΙΘΜΟΝ 4311/2013, ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ:
HAVREHOLM AS, ΑΠΟ ΤΗ ΝΟΡΒΗΓΙΑ
ΕΝΑΓΟΝΤΩΝ
ΚΑΙ
LARCHBAY TRADERS & CONSULTANTS LTD (HE 128801), AΠΟ ΤΗ ΛΕΜΕΣΟ
ΕΝΑΓΟΜΕΝΩΝ
---------
Α. Ιωαννίδου (κα) για Σκορδή και Στεφάνου ΔΕΠΕ, για τον αιτητή.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, Δ.: Στα πλαίσια της υπ΄ αρ. 4311/13 αγωγής που καταχωρήθηκε στις 3.10.2013 ακολούθησε αίτηση εκ μέρους των εναγομένων, και στην παρούσα διαδικασία αιτητών, με σκοπό να παραπεμφθεί η διαφορά σε διαιτησία ως η μεταξύ των διαδίκων συμφωνία και συνεχεία αυτής η έκδοση απόφασης και διατάγματος του Δικαστηρίου για παραπομπή της ημερ. 22.7.2014. Μετά από σχετικές ενέργειες εκ μέρους των δικηγόρων των διαδίκων ορίστηκε ως αρμόδιο Δικαστήριο στη Νορβηγία το Oslo Tingrett (Oslo District Court).
Επειδή ως φαίνεται η αγωγή παρέμεινε για πολλά χρόνια στάσιμη το Δικαστήριο στην προσπάθεια του να ελέγξει τους λόγους που η αγωγή παρέμεινε αδρανής, ενεργώντας αυτεπαγγέλτως όρισε την υπόθεση για οδηγίες στις 9.6.2017, ώστε να εμφανιστούν ενώπιον του οι δικηγόροι των διαδίκων και να δώσουν εξηγήσεις. Για το σκοπό αυτό η υπόθεση ορίστηκε και πάλι για οδηγίες (3.7.2017 και 6.10.2017). Στις 3.7.2017, όπως προκύπτει από τα επισυνημμένα στην αίτηση πρακτικά, το Δικαστήριο ορίζοντας την υπόθεση για οδηγίες κατέγραψε τα ακόλουθα: «Αν μέχρι τότε δεν έγινε παραπομπή τα μέρη να τοποθετηθούν. Ουδεμία διαταγή για έξοδα.»
Στις 6.10.2017 αφού προηγουμένως το Δικαστήριο πληροφορήθηκε από το δικηγόρο των εναγόντων ότι δεν έχει ακόμη διοριστεί διαιτητής και άκουσε τη δικηγόρο των εναγομένων να δηλώνει ότι η διαδικασία αφορούσε στους ενάγοντες, διέταξε τα ακόλουθα, όπως καταγράφεται αυτολεξεί στο εν λόγω πρακτικό:
«Η σχετική αίτηση για αναστολή και παραπομπή έγινε από την Εναγόμενη. Παρατηρείται ότι τίποτε δεν έγινε για πέραν από 3 χρόνια από 22.7.2017. Το Δικαστήριο έχει εξουσία να παρατείνει το χρόνο για την έκδοση διαιτητικής απόφασης (άρθρο 18 του Κεφ. 4) και συνεπώς και το αντίθετο. Περαιτέρω το Δικαστήριο έχει και συμφυή εξουσία για να ρυθμίζει τις διαδικασίες και να αποτρέπει καταχρήσεις των διαδικασιών. Η διαδικασία αναστολής ακυρώνεται όπως και η διαταγή παραπομπής. Η αγωγή ορίζεται για οδηγίες την 6.11.2017 η ώρα 9:00. Έκθεση υπεράσπισης μέχρι 27.10.2017 και τυχόν Απάντηση μέχρι 3.11.2017. Ουδεμία διαταγή για έξοδα.»
Οι εν λόγω ενέργειες και η απόφαση του Δικαστηρίου ανωτέρω να αναστείλει και να ακυρώσει τη διαταγή παραπομπής σε διαιτησία ημερ. 22.7.2014, αποτελεί το αντικείμενο της υπό κρίση αίτησης με την οποία οι αιτητές επιδιώκουν την παραχώρηση άδειας για καταχώριση αίτησης για την έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari:
«(1) .για τη μεταφορά και παρουσία στο Σεβαστό Δικαστήριο της απόφασης/διατάγματος/Ruling/εκδίκασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού του Εντίμου Δικαστού κ. Χ. Μαλαχτού, ημερομηνίας 6.10.2017, με την οποία το εν λόγω Δικαστήριο ακύρωσε τη διαδικασία αναστολής όπως και το Διάταγμα παραπομπής του Εντίμου Δικαστού κ. Λ. Καλογήρου ημερ. 22.7.2014.
(2) Όπως κάθε διαδικασία στην αγωγή 4311/2013 παραμείνουν στάσιμες μέχρις ότου εκδικασθεί η αίτηση ή μέχρι περαιτέρω διαταγής του Δικαστηρίου.»
Εδράζονται οι αιτιάσεις των αιτητών κατ΄ ουσίαν στο ότι το Δικαστήριο δεν είχε δικαιοδοσία και/ή εξουσία να ακυρώσει το σχετικό διάταγμα παραπομπής σε διαιτησία και ότι παράνομα και/ή αντικανονικά εφάρμοσε τον περί Διαιτησίας Νόμο, ΚΕΦ. 4, ενώ η υπόθεση διέπεται από τον περί Διεθνούς Εμπορικής Διαιτησίας Νόμο του 1987, Ν. 101/1987, (ο Νόμος), όπως τελεσίδικα αποφασίστηκε με την προηγηθείσα απόφαση του Δικαστηρίου για παραπομπή σε διαιτησία ημερ. 22.7.2014. Απουσιάζει, εισηγούνται οι αιτητές, το δικαιοδοτικό υπόβαθρο, ουσιαστικό ή δικονομικό, που να περιβάλλει το Δικαστήριο με τέτοια εξουσία ή δικαίωμα για αυτεπάγγελτη παρέμβαση. Κατ΄ ουσίαν, επεκτείνουν το επιχείρημα οι αιτητές, αναδύεται έκδηλα από τα επισυναφθέντα τεκμήρια ότι το Επαρχιακό Δικαστήριο λειτούργησε ως Εφετείο του εαυτού του, κατά τρόπο αντικανονικό και κατά παράβαση των αρχών της φυσικής δικαιοσύνης.
Με δεδομένο δε ότι δεν έχουν στη διάθεση τους άλλη θεραπεία και/ή δικονομικό διάβημα έναντι της απόφασης του Δικαστηρίου, συντρέχουν, θεωρούν οι αιτητές, εξαιρετικές περιστάσεις που δικαιολογούν την χορήγηση της αιτούμενης θεραπείας.
Προκύπτει εκ πρώτης όψεως από το πρακτικό του Δικαστηρίου ότι το Δικαστήριο ακύρωσε προηγούμενη τελεσίδικη διαταγή του Δικαστηρίου για παραπομπή της διαφοράς σε διαιτησία και ακολούθως την παραχωρηθείσα αναστολή, θεωρώντας ότι του παραχωρείτο τέτοια εξουσία στη βάση των σχετικών προνοιών του ΚΕΦ. 4, άρθρο 18 και της συμφυούς εξουσίας του. Και τούτο, ως φαίνεται, επί σκοπώ ελέγχου, της ενώπιον του εκκρεμούσης αγωγής, για διάστημα πέραν των τριών ετών από την διαταγή για παραπομπή ημερ. 22.7.2014, δίνοντας οδηγίες για καταχώριση της υπεράσπισης και τυχόν απάντησης, ώστε να πρωθηθεί μια κατά τα άλλα καθυστερημένη αγωγή.
Όπου γίνεται αναφορά σε εμφανές από τα πρακτικά σφάλμα αναφέρεται σε περιπτώσεις όπου υπάρχει φανερά εσφαλμένη εφαρμογή του Νόμου στη δεδομένη περίπτωση. Πρέπει δε η πλάνη να διαπιστώνεται αμέσως από το Δικαστήριο και όχι κατόπιν έρευνας όλων των στοιχείων που αφορούν στην υπόθεση ή της μαρτυρίας. Όπου συντρέχουν τα ανωτέρω παρέχεται περιθώριο ελέγχου της απόφασης με ένταλμα Certiorari.
Η δε έλλειψη δικαιοδοσίας ή αρμοδιότητας «σημαίνει την απουσία εξουσίας του Δικαστηρίου να αποφασίζει για θέματα που παρουσιάζονται ενώπιον του ή να επιλαμβάνεται θεμάτων τα οποία παρουσιάζονται σύμφωνα με τους Δικονομικούς Κανόνες ενώπιον του, για απόφαση. Τα όρια της δικαιοδοσίας ή αρμοδιότητας καθορίζονται από το Νόμο ο οποίος καθιδρύει το Δικαστήριο. Η δικαιοδοσία πρέπει να υπάρχει πριν την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης.» (Κορέλλης ν. Φενικού Εισαγγελέα της δημοκρατίας (1998) 1 Α.Α.Δ. 1718, βλ. επίσης Thompson v. Shiel (1840) 3 Ir.Eq.R. 130, Δημητρίου (1990) 1 Α.Α.Δ. 256, 261 και R.C.K. Sports Ltd (Aρ.4) (1993) 1 Α.Α.Δ. 618, 623).
Εκ των ανωτέρω προκύπτει ότι το Δικαστήριο ενήργησε ασκώντας τη συμφυή εξουσία του, με σκοπό να ρυθμίσει την ενώπιοον του διαδικασία ώστε να περισταλεί η κατάχρηση της διαδικασίας η οποία προφανώς αναδύετο από τη σημειωθείσα καθυστέρηση. Εναντίον αυτής της απόφασης οι αιτητές έχουν δικαίωμα να ασκήσουν το ένδικο μέσο της έφεσης. Δεδομένης δε της ύπαρξης εναλλακτικής θεραπείας και ότι οι λόγοι στους οποίους βασίζεται η αίτηση δεν αποκαλύπτουν εκδήλως θέμα έλλειψης δικαιοδοσίας στην όψη του πράγματος, δεν δικαιολογείται η παραχώρηση άδειας για υποβολή αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος (Λουκία Αντωνίου (2012) 1 Α.Α.Δ. 2199).
Η ύπαρξη εναλλακτικής θεραπείας οδηγεί στην απόρριψη της αίτησης έστω και αν ο λόγος που προωθείται είναι, ανάμεσα σε άλλα, και έλλειψη υπέρβασης δικαιοδοσίας.
Εν πάση περιπτώσει, με τα τεθέντα ενώπιον του Δικαστηρίου δεν συντρέχουν, θεωρώ, ούτε και εξαιρετικές περιστάσεις όπως εισηγούνται οι αιτητές (Δήμος Αγίας Νάπας (2012) 1 Α.Α.Δ. 1937) και θα προσέθετα ότι είναι σχήμα οξύμωρο οι ίδιοι που αμέλησαν ή εγκατέλειψαν την προώθηση της διαιτητικής διαδικασίας, να επικαλούνται τη συνδρομή εξαιρετικών περιστάσεων.
Με δεδομένο δε ότι οι αιτητές είχαν την ευκαιρία να ακουστούν και δεν έθεσαν λόγους για τη μη προώθηση της διαιτησίας, αντιθέτως καταχώρισαν την υπεράσπιση τους στις 27.10.2017, προ της καταχώρισης της παρούσας (κατεχωρήθη 17.11.2017), συμμορφούμενοι με τις οδηγίες του Δικαστηρίου, η αίτηση καθίσταται εκ των πραγμάτων αλυσιτελής. Σημειώνεται για σκοπούς πληρότητας ότι η καταχώριση υπεράσπισης «υπό διαμαρτυρία και άνευ βλάβης των δικαιωμάτων», §1 της υπεράσπισης, επιφύλαξη που ανάγεται στην, ως θεωρούν οι αιτητές, παράνομη διαταγή του Δικαστηρίου, είναι άγνωστη στο δικαϊκό και δικονομικό μας σύστημα, και δεν αίρει τη συμμόρφωση με τη διαταγή του Δικαστηρίου, της οποίας επιδιώκεται η ακύρωση.
Για τους ανωτέρω λόγους η αίτηση απορρίπτεται.
/φκ Δ. ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, Δ.