|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2017:D352
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ KYΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΙΤΗΣΗ ΑΡ. 140/17)
11 Οκτωβρίου, 2017
[MIXAHΛΙΔΟΥ, Δ/ΣΤΗΣ]
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟΝ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΑΙ
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟΝ 3 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΑΡ. 33/1964 ΩΣ ΕΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗ
ΚΑΙ
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΙΝ ΤΟΥ ΘΕΟΦΑΝΗ ΛΩΛΟΥ ΕΞ ΑΘΗΝΩΝ, ΕΛΛΑΔΟΣ, ΔΙ' ΑΔΕΙΑ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΙ΄ ΕΚΔΟΣΙΝ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ CERTIORARI
ΚΑΙ
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΗΝ ΠΟΙΝΙΚΗ ΥΠΟΘΕΣΗ ΥΠ' ΑΡ. 9357/2016 ΤΟΥ ΚΑΚΟΥΡΓΙΟΔΙΚΕΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
ΚΑΙ
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥΡΓΙΟΔΙΚΕΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 14/06/2017
---------
Χρ. Τριανταφυλλίδης και Ε. Μάνουλος, για αιτητή.
---------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, Δ.: Στις 28.3.2016 εξεδόθη από το Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου Ευρωπαϊκό Ένταλμα Σύλληψης (ΕΕΣ) εναντίον του αιτητή εξ Αθηνών, Ελλάδος. Η εκτέλεση επετράπη από αρμόδιο Ελληνικό Δικαστήριο στις 7.4.2016, με σκοπό την άσκηση εναντίον του αιτητή ποινικής δίωξης στην Κυπριακή Δημοκρατία για μια σειρά παράνομων πράξεων, κατά παράβαση του άρθρου 302 του Ποινικού Κώδικα, ΚΕΦ. 154.
Εκτελεσθέντος του εντάλματος, η Δημοκρατία προχώρησε με καταχώριση ενώπιον του Κακουργιοδικείου Λευκωσίας της υπ΄ αριθμό 9357/16 υπόθεσης εναντίον του αιτητή και άλλων 15 φυσικών προσώπων. Στις λεπτομέρειες του προαναφερθέντος αδικήματος του άρθρου 302 του Ποινικού Κώδικα καταγράφονταν τα ακόλουθα: ο αιτητής «.σε άγνωστη ημερομηνία κατά το 2006 στη Δημοκρατία και στην Ελλάδα .συνωμότησαν να καταδολιεύσουν το κοινό.» (κατηγορία 88).
Ο αιτητής αποδίδει νομικό σφάλμα στην ενδιάμεση απόφαση του Κακουργιοδικείου ημερ. 14.6.2017, με την οποία επέτρεψε στις 14.6.2017 την τροποποίηση του κατηγορητηρίου με τη διαγραφή από τις λεπτομέρειες του αδικήματος (κατηγορία 88) της φράσης «και στην Ελλάδα», με την αιτιολογία ότι η τροποποίηση δεν επηρέαζε τα δικαιώματα των κατηγορουμένων (δεύτερη ενδιάμεση απόφαση). Και τούτο ενώ αμέσως προηγουμένως, κατά την ίδια δικάσιμο, απέρριψε με ενδιάμεση απόφαση του (η πρώτη ενδιάμεση απόφαση) τη θέση της υπεράσπισης ότι ως είχαν οι λεπτομέρειες της κατηγορίας 88 στις 8.6.2017, παραβιάζετο η αρχή της ειδικότητας: ως τόπος διάπραξης της κατ΄ ισχυρισμόν παράνομης πράξης αναγράφετο «και στην Ελλάδα». Τα ανωτέρω βρίσκουν, κατά το δικηγόρο του αιτητή, έρεισμα και δικαιολογούν απολύτως την παραχώρηση της αιτούμενης άδειας στην απόφαση υπό Χριστοδούλου, Δ., Πολιτική Αίτηση Αρ. 103/17, 6.9.2017, ECLI:CY:AD:2017:D281.
Η αίτηση ενώπιον του Χριστοδούλου, Δ., αντίκρισε την ένσταση της Δημοκρατίας με κυρίαρχη τη θέση ότι ο αιτητής ήταν ένοχος απόκρυψης: απέκλεισε σημαντικό στοιχείο στην ένσταση βάσει της οποίας του χορηγήθηκε η άδεια, εφόσον στην παράγραφο 13 της έκθεσης αναφερόταν αορίστως ότι μετά την απαγγελία της προσβαλλόμενης απόφασης έγινε τροποποίηση των λεπτομερειών της κατηγορίας 88 με τη διαγραφή της φράσης «και στην Ελλάδα».
Στη βάση των ανωτέρω η αίτηση απορρίφθηκε. Και όχι μόνο. Απορρίφθηκε και η θέση του συνηγόρου του αιτητή ότι ουδεμία συνέπεια είχε η τροποποίηση των λεπτομερειών της επίδικης κατηγορίας εφόσον αντικείμενο της ήταν η ενδιάμεση απόφαση του Κακουργιοδικείου ημερ. 14.6.2017 και όχι η επιγενόμενη τροποποίηση δια της διαγραφής της φράσης «και στην Ελλάδα». Κατά συνέπεια με την τροποποίηση, κατέληξε ο Χριστοδούλου, Δ., «το οποιοδήποτε πρόβλημα δικαιοδοσίας που φαίνεται να υπήρχε, εξέλειψε πριν ο αιτητής απαντήσει στην κατηγορία και ως εκ τούτου η παρούσα αίτηση απώλεσε το αντικείμενο της». Ο δικηγόρος του αιτητή υποστήριξε ότι η υπό κρίση δεύτερη απόφαση του Κακουργιοδικείου που επέτρεψε την τροποποίηση του κατηγορητηρίου, δια της απαλείψεως της φράσης «και στην Ελλάδα» εμφανώς επηρέασε δυσμενώς τα συνταγματικά και άλλα δικαιώματα του αιτητή:
«Η θέση αυτή του Κακουργιοδικείου που αποτελεί το σκεπτικό του διά να επιτρέψει την τροποποίηση, είναι εμφανώς νομικά λανθασμένη αφού μέχρι που επετράπει η τροποποίηση της κατηγορίας 88, με την απόφαση Παράρτημα Α, η ορθή νομικά θέση ήτο ότι είχαν παραβιαστεί τα νομικά δικαιώματα του Αιτητού. Παραβίαση που τερματίσθηκε με την τροποποίηση του Κατηγορητηρίου σχετικά με την κατηγορία 88 αφαιρώντας από αυτή την φράση «.και στην Ελλάδα .». Άρα τα συνταγματικά και άλλα δικαιώματα του Αιτητού επηρεάστηκαν δυσμενώς και μάλιστα καθοριστικά.»
Ο αιτητής θεωρώ ότι επανέρχεται για να του παραχωρηθεί άδεια για καταχώριση αίτησης της φύσης Certiorari για να εξεταστεί εκ νέου ό,τι θεωρώ ότι εξετάστηκε από τον Χριστοδούλου, Δ.
Από το όλο ιστορικό και την επιχειρηματολογία προς θεμελίωση του αιτήματος κρίνω ότι η αίτηση θα πρέπει να απορριφθεί: η προώθηση της αποτελεί κατάχρηση της διαδικασίας.
(α) Πρόκειται περί ενιαίας απόφασης ημερ. 14.6.2017 (Κακουργιοδικείο Λευκωσίας) και δεν επιτρέπεται η σχάση της σε δύο μέρη κατ΄ επιλογήν του αιτητή (πρώτη και δεύτερη ενδιάμεση απόφαση). Η διαδικασία διεξήχθη διαδοχικά και οι δύο αποφάσεις ελήφθησαν εντός της ίδιας δικασίμου.
(β) Το δεύτερο σκέλος της υπό κρίση (δεύτερη απόφαση) δεν προσβλήθηκε δια της αιτήσεως Certiorari ενώπιον του Χριστοδούλου, Δ. Ο αιτητής και ο συνήγορος του επέλεξαν και επιδίωξαν την ακύρωση της πρώτης απόφασης η οποία κρίθηκε με την απόφαση υπό Χριστοδούλου, Δ. και εναντίον της εν λόγω απόφασης ως έχω αναφέρει, καταχωρήθηκε και εκκρεμεί έφεση, ενώ απέκρυψαν ή έστω παρέλειψαν να αποκαλύψουν ή να συμπροσβάλουν τη δεύτερη υπό κρίση απόφαση του Κακουργιοδικείου.
Συνεπώς ο αιτητής χρησιμοποιεί κατ΄ ουσίαν την παρούσα αίτηση καταχρηστικά ώστε να του δοθεί δεύτερη ευκαιρία να προωθήσει τις ίδιες θέσεις, αλλά και θα έλεγα υπό μανδύα επανεξέτασης της εν λόγω απόφασης υπό Χριστοδούλου, Δ. (βλ. σχετικά τα γεγονότα και τους λόγους στους οποίους βασίζεται η εν λόγω αίτηση προς υποστήριξη έκδηλου νομικού σφάλματος). Η εισήγηση του δικηγόρου του αιτητή ότι μετά την έκδοση της απόφασης υπό Χριστοδούλου, Δ., στις 6.9.2017, διεφάνη η αναγκαιότητα της καταχώρισης νέας αίτησης μετά τα λεχθέντα υπό του Δικαστηρίου, δεν περισώζει το ζήτημα και δεν νομιμοποιεί τον αιτητή να επανέρχεται και να αναζητεί θεραπεία για δικαίωμα που απώλεσε μετά την τροποποίηση για να εισηγηθεί ότι παραβλάφθηκαν ουσιωδώς τα δικαιώματα του.
Επιδιώκεται κατ΄ ουσίαν μια δεύτερη ευκαιρία η οποία όμως δεν δικαιολογείται εκ των γεγονότων της όλης συμπεριφοράς και στάσης του αιτητή. Η έγερση ή προώθηση περισσοτέρων της μιας διαδικασίας για την επίτευξη στόχων που ήταν δυνατόν να επιδιωχθούν ενιαίως συνιστά κατάχρηση της διαδικασίας (Διευθυντής Φυλακών ν. Περρέλλα (1995) 1 Α.Α.Δ. 217 και Williams v. Hunt (1905) 1 KB 512 η οποία υιοθετείται στην ανωτέρω απόφαση, Beogradska DD (1996) 1 Α.Α.Δ. 911, Aρχιεπίσκοπος Κύπρου (Αρ. 2) (1993) 1 Α.Α.Δ. 248, Γενικός Εισαγγελέας (Αρ. 3) (1995) 1 Α.Α.Δ. 361, Τρύφωνος ν. Παγκυπριακής Λτδ (1993) 1 Α.Α.Δ. 706, Ηλία (Αρ. 3) (1995) 1 Α.Α.Δ. 786, Thames Launches v. Trinity Hours (1961) 1 All E.R. 26).
Και το Ανώτατο Δικαστήριο έχει υποχρέωση να αποτρέψει την κατάχρηση της δικαιοδοσίας προνομιακών ενταλμάτων. Ο όμοιος σκοπός ο οποίος επιδιώκεται με την καταχώριση παράλληλου ένδικου μέσου, πρώτη αίτηση ενώπιον Χριστοδούλου, Δ., έφεση εναντίον της απόφασης του και καταχώριση της υπό κρίση αίτησης, δεν συνιστά τίποτε άλλο παρά πολλαπλότητα προς επίτευξη ίδιου σκοπού.
Η αίτηση απορρίπτεται.
Δ. ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, Δ.
/φκ