|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Σωτηριάδης ν. Βασιλείου και άλλων (Αρ. 1) (1992) 1 ΑΑΔ 801
Aδελφοί E. Aναστασίου Λτδ ν. Πρόδρομου Mυλωνά (1997) 1 ΑΑΔ 1280
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
ECLI:CY:AD:2017:A293
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Εφεση Αρ. 107/2016)
11 Σεπτεμβρίου, 2017
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Π, ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, ΛΙΑΤΣΟΣ, Δ/ΣΤΕΣ]
ΑΝΔΡΕΑΣ ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ
Εφεσείων,
ν.
1. ΚΩΣΤΑΚΗ ΤΑΒΕΛΟΥΔΗ,
2. ΑΝΔΡΕΑ ΑΝΤΩΝΑΚΗ ΤΑΒΕΛΟΥΔΗ, ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΟΥ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΑΠΟΒΙΩΣΑΝΤΟΣ ΑΝΤΩΝΑΚΗ ΤΑΒΕΛΟΥΔΗ, ΤΕΩΣ ΕΚ ΛΕΜΕΣΟΥ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΕΝΗΓΕΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΚΑΙ/Η ΩΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΟΣ ΚΑΙ/Η ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ
ΕΥΡΙΠΙΔΗ ΤΑΒΕΛΟΥΔΗ,
Εφεσιβλήτων.
_ _ _ _ _ _
Εφεσείων προσωπικά.
Μ. Ηλία, για τους Εφεσίβλητους.
_ _ _ _ _ _
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Π.: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου
θα δοθεί από τον Λιάτσο, Δ.
_ _ _ _ _ _
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΛΙΑΤΣΟΣ, Δ.: Ο Εφεσείων δεν έμεινε ικανοποιημένος από το περιεχόμενο των πρακτικών της δικαστικής διαδικασίας η οποία οδήγησε στην έκδοση πρωτόδικης απόφασης στην αγωγή 6363/2005 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού και στις 11.2.2016 κατέθεσε αίτηση για τροποποίηση και/ή διόρθωση πρακτικών και/ή συμπλήρωση των πρακτικών. Η εν λόγω αίτηση καταχωρήθηκε ενώπιον Δικαστή του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού. Η απόφαση της ευπαίδευτης Δικαστού, με την οποία κρίθηκε ότι η αίτηση στερείτο νομικού και πραγματικού υποβάθρου, και, ως αποτέλεσμα, απορρίφθηκε, συνιστά και το αντικείμενο της παρούσας έφεσης.
Ο Εφεσείων, ο οποίος εμφανίζεται προσωπικά, εισηγείται ότι σε σειρά εμφανίσεών του στο πρωτόδικο δικαστήριο σημαντικές αναφορές του δεν καταγράφηκαν στα πρακτικά και, ως εκ τούτου, επηρεάζεται η προώθηση έφεσης την οποία καταχώρησε σε αναφορά με το τελικό αποτέλεσμα της προαναφερθείσας αγωγής. Στους λόγους έφεσης τίθεται ότι η πρωτόδικος Δικαστής λανθασμένα έκρινε ότι η επίδικη αίτηση για διόρθωση των πρακτικών στερείται νομικής βάσης και, περαιτέρω, εσφαλμένα την απέρριψε ως αβάσιμη.
Συνιστά πάγια γραμμή της νομολογίας μας ότι η μόνη αυθεντική εικόνα δικαστικής διαδικασίας είναι αυτή που αποτυπώνεται στα πρακτικά του δικαστηρίου, στα οποία και εφαρμόζεται το τεκμήριο της κανονικότητας. (Μορφίτης ν. Δήμου Λεμεσού (2002) 2 ΑΑΔ 375). Οπου αμφισβητείται η ορθότητα των πρακτικών, παρέχεται η δυνατότητα διόρθωσής τους. Στις αποφάσεις Α/φοί E. Αναστασίου Λτδ ν. Μυλωνά (1997) 1(Γ) ΑΑΔ 1280 και Επίσημος Παραλήπτης ως Εκαθαριστής της Apak Agro Ind. Ltd κ.ά. ν. Κυπρ. Τραπ. Αναπτ. Λτδ (Αρ. 1) (2007) 1(Α) ΑΑΔ 328, τίθενται οι παράμετροι που καλύπτουν το ζήτημα της τήρησης πρακτικών και της δυνατότητας διόρθωσής τους.
Όπως εντοπίστηκε στην υπόθεση Σωτηριάδης ν. Βασιλείου και Αλλων (Αρ. 1) (1992) 1(Β) ΑΑΔ 801, 804, σε αναφορά με την αγγλική απόφαση Thompson v. Andrews [1968] 2 All E.R. 419:
«Στην απουσία συμφωνίας μεταξύ των δυο μερών ως προς την ύπαρξη κενού στα πρακτικά (παράλειψη σημείωσης ουσιώδους δήλωσης ή γεγονότος), οι σημειώσεις του Δικαστή αποτελούν, όπως τόνισε το αγγλικό Εφετείο, το μόνο κείμενο για τη στοιχειοθέτηση των διαδραματισθέντων κατά τη δίκη.»
Στη σελίδα 807 της απόφασης Σωτηριάδης (ανωτέρω) αναφέρεται:
«Δυνατότητα για διόρθωση του πρακτικού του Δικαστηρίου ενδεχομένως ενυπάρχει στο πρωτόδικο Δικαστήριο κατόπιν διαδικαστικού διαβήματος το οποίο λαμβάνεται για το σκοπό αυτό, θέμα το οποίο δεν εγείρεται στην προκείμενη περίπτωση και το οποίο δε θα πραγματευθούμε.»
Στην υπόθεση Hayman v. Rowlands [1957] 1 All E.R. 321, το Δικαστήριο τόνισε ότι η διαμόρφωση του πρακτικού είναι πρωταρχικά έργο του δικάσαντος δικαστηρίου. Οπως υποδεικνύεται στην απόφαση Επίσημος Παραλήπτης ως Εκαθαριστής της Apak Agro Ind. Ltd κ.ά. (ανωτέρω), στη σελίδα 331:
«Σε όλο το φάσμα της δικαστικής διαδικασίας, παραμένει βαθιά ριζωμένος ο κανόνας ότι τα πρακτικά τηρούνται από τον δικαστή ενώπιον του οποίου διεξάγεται η διαδικασία και ότι αυτός διατηρεί τον αποκλειστικό έλεγχο του περιεχομένου τους. Ο εκδικάσας δικαστής έχει σύμφυτη εξουσία να διορθώνει τα πρακτικά σε περίπτωση που θα διαπιστώσει ότι συντρέχει λόγος. Δυνατότητα για περαιτέρω αμφισβήτηση στο ίδιο δικαστήριο δεν υπάρχει. Ο καθορισμός των πρακτικών από τον εκδικάσαντα δικαστή δεν μπορεί να αποτελέσει θέμα διαφοράς ή αντιδικίας μεταξύ του και του διαδίκου, ώστε το θέμα να υπόκειται στην κρίση άλλου δικαστή στην ίδια δικαιοδοσία.»
Όπως ήδη λέχθηκε, στην υπό κρίση περίπτωση ζητούμενο ήταν η τροποποίηση και/ή διόρθωση και/ή συμπλήρωση των πρακτικών της δικαστικής διαδικασίας που αφορούσε την αγωγή 6363/2005. Η διαδικασία όμως αυτή έλαβε χώραν ενώπιον Επαρχιακού Δικαστή άλλου από αυτόν ενώπιον του οποίου τέθηκε και κρίθηκε η επίδικη αίτηση για τροποποίηση των πρακτικών. Το δεδομένο αυτό έχει καταλυτικές συνέπειες ως προς το αποτέλεσμα της ενώπιόν μας έφεσης. Εντοπίζεται, δηλαδή, το άτοπο της εξέτασης αιτήματος για διόρθωση των πρακτικών και ελέγχου του περιεχομένου τους από Δικαστή ο οποίος δεν χειρίστηκε την πρωτόδικη διαδικασία. Το πρωτοκολλητείο του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού θα έπρεπε - ενεργώντας με βάση πάγια τακτική, αλλά και ορθολογιστικά, λόγω της φύσης της όλης διαδικασίας διόρθωσης των πρακτικών - να είχε θέσει την επίδικη αίτηση για διόρθωση ενώπιον του εκδικάσαντος Δικαστή, ως του μόνου αρμοδίου να εξετάσει το ενδεχόμενο διαμόρφωσης των υπό αναφορά πρακτικών. (Επίσημος Παραλήπτης ως Εκαθαριστής της Apak Agro Ind. Ltd κ.ά., σελίδα 330, (ανωτέρω)).
Συνεπώς, η Δικαστής η οποία εξέδωσε την προσβαλλόμενη απόφαση δεν είχε αρμοδιότητα, ούτε και σύμφυτη εξουσία να χειριστεί το όλο θέμα διόρθωσης των πρακτικών. Τα πρακτικά δικαστικής διαδικασίας τηρούνται με ευθύνη του Δικαστή ενώπιον του οποίου διεξάγεται. Αυτός και μόνο διατηρεί τον αποκλειστικό έλεγχο της ορθότητας του περιεχομένου τους, αλλά και περιβάλλεται με τη σύμφυτη εξουσία διόρθωσής τους, όπου διαπιστώνεται ότι συντρέχει λόγος.
Για τους λόγους που έχουμε διατυπώσει πιο πάνω, η πρωτόδικη απόφαση παραμερίζεται. Υπό τις συνθήκες κρίνουμε ορθό και δίκαιο όπως μη εκδώσουμε οποιαδήποτε διαταγή ως προς τα έξοδα.
Μ.Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Π.
Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ.
Α.Ρ. ΛΙΑΤΣΟΣ, Δ.
ΣΦ.