|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2017:D275
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΙΤΗΣΗ ΑΡ. 116/2017
29 Aυγούστου, 2017
[Κ. ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
- ΚΑΙ -
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΑΡ. 33/64
ΚΑΙ
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ Α & Π. ΦΩΚΑΣ ΛΤΔ ΔΙ' ΑΔΕΙΑ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΙ' ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI
KAI
EΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΗΜΕΡ. 2/8/2017 ΣΤΗΝ ΠΟΙΝΙΚΗ ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 27001/11 Ε.Δ. ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΥΠΟ Α & Π. ΦΩΚΑΣ ΛΤΔ. ΕΝΑΝΤΙΟΝ D.N.I. CO. LTD ΚΑΙ ΑΝΔΡΕΑ ΑΓΑΘΑΓΓΕΛΟΥ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ ΤΩΝ ΚΑΤΗΓΟΡΩΝ - ΑΙΤΗΤΩΝ Α & Π. ΦΩΚΑΣ ΛΤΔ. ΠΕΤΡΟΥ Μ. ΠΕΤΡΑΚΗ, ΑΠΟ ΤΟΝ κ. ΠΑΝΑΓΟ, ΔΙΚΗΓΟΡΟ ΤΟΥ ΚΡΙΣ ΙΑΚΩΒΙΔΗ, ΠΑΡΑΛΗΠΤΗ - ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΩΝ ΚΑΤΗΓΟΡΩΝ-ΑΙΤΗΤΩΝ Α. & Π. ΦΩΚΑΣ ΛΤΔ., ΔΥΝΑΜΕΙ ΟΜΟΛΟΓΟΥ
..........
Π. Πετράκης, για τους Αιτητές.
..........
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Κ. ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.: Στο πλαίσιο της Ποινικής Υπόθεσης αρ. 27001/2011 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, η εταιρεία Α. & Π. Φωκάς Λτδ., οι αιτητές στην παρούσα διαδικασία, κατηγόρησαν την εταιρεία D.N.I. CO. LTD. και τον Ανδρέα Αγαθαγγέλου ότι εξέδωσαν επιταγή, η πληρωμή της οποίας ανακλήθηκε χωρίς εύλογη αιτία.
Η εκδίκαση της πιο πάνω υπόθεσης, όπως αναφέρεται στην ένορκη δήλωση του Ανδρέα Φωκά που υποστηρίζει την αίτηση, αναβλήθηκε περί τις 40 φορές. Στο θέμα αυτό θα επανέλθω σε μεταγενέστερο στάδιο. Τελικώς οι κατηγορούμενοι κλήθηκαν σε απολογία και πριν προχωρήσουν στην παράθεση της δικής τους μαρτυρίας, ο δικηγόρος τους ήγειρε θέμα εκπροσώπησης της παραπονούμενης εταιρείας από τον, ως τότε, δικηγόρο της κ. Π. Πετράκη. Συγκεκριμένα στις 7 Απριλίου 2017, τέθηκε ενώπιον του πρωτόδικου δικαστηρίου επιστολή του παραλήπτη/διαχειριστή Κρις Ιακωβίδη, ημερ. 6 Απριλίου 2017, ο οποίος διορίστηκε νομότυπα, όπως είναι αποδεκτό, στις 14 Απριλίου 2013 στη βάση ομολόγου επιβαρύνσεως ημερομηνίας 18 Ιουνίου 1998, το οποίο υπέγραψε η παραπονούμενη εταιρεία. Με την πιο πάνω επιστολή ο δικηγόρος κ. Πετράκης παύεται από δικηγόρος της παραπονούμενης εταιρείας και στη θέση του διορίζεται ο δικηγόρος κ. Π. Πανάγος. Ο διαχειριστής/παραλήπτης ενεργοποίησε την προσφερόμενη, κατά τον ίδιο, δυνατότητα στη βάση του ομολόγου επιβαρύνσεως.
Το Επαρχιακό Δικαστήριο ανέβαλε την υπόθεση για τις 2 Ιουνίου 2017 και αφού άκουσε αγορεύσεις εκ μέρους του κ. Πετράκη, δικηγόρου των παραπονουμένων, του κ. Βορκά εκ μέρους των κατηγορουμένων και του κ. Πανάγου εκ μέρους του διαχειριστή/παραλήπτη, εξέδωσε απόφαση στις 2 Αυγούστου 2017 σύμφωνα με την οποία η ανυπαρξία εξουσιοδότησης από τον παραλήπτη/διαχειριστή της παραπονούμενης προς τον κ. Πετράκη για να συνεχίσει να εκπροσωπεί την παραπονούμενη, τον καθιστούσε έκπτωτο, και δεν μπορούσε πλέον να εμφανίζεται εκ μέρους της παραπονούμενης. Από τη συγκεκριμένη εκείνη ημερομηνία, δικηγόρος για να εκπροσωπεί την παραπονούμενη διορίστηκε ο κ. Πανάγος.
Αυτή την απόφαση αμφισβητούν οι αιτητές με την παρούσα αίτηση και υποστηρίχτηκε από τον ευπαίδευτο συνήγορο των αιτητών ότι οι εξουσίες και τα καθήκοντα του διαχειριστή/παραλήπτη στη βάση των προνοιών του ομολόγου επιβάρυνσης περιορίζονται στον έλεγχο και τη διαχείριση των περιουσιακών στοιχείων της εταιρείας που περιλαμβάνονται στο ομόλογο και μόνο. Ο κ. Πετράκης ισχυρίστηκε ότι η εταιρεία παρόλο το διορισμό παραλήπτη/διαχειριστή εξακολουθεί να υφίσταται. Οι διευθυντές δεν έχασαν την οντότητα τους και εξακολουθούν να έχουν τα ίδια δικαιώματα και υποχρεώσεις, εκτός εκείνων που περιλαμβάνονται στο ομόλογο. Στην προκείμενη περίπτωση ο κ. Πετράκης συμφώνησε ότι το κρίσιμο ερώτημα που τίθεται είναι κατά πόσο η διαχείριση των υποθέσεων της εταιρείας μετατίθεται από τους διευθυντές στο διαχειριστή/παραλήπτη. Ο συνήγορος έκαμε μια διαφοροποίηση στη δυνατότητα προώθησης πολιτικής αγωγής για διεκδίκηση του ποσού της επιταγής και σημείωσε ότι ήδη υπάρχει απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας στην αγωγή αρ. 4536/2011, ημερ. 23 Σεπτεμβρίου 2011, εναντίον της κατηγορούμενης εταιρείας για ολόκληρο το ποσό που καλύπτει η συγκεκριμένη μη τιμηθείσα επιταγή, το αντικείμενο της ποινικής υπόθεσης αρ. 27001/2011. Κατ' αντιπαράθεση ο συνήγορος υπέβαλε ότι η προσφερόμενη δυνατότητα στο θύμα, που κατά την εισήγηση του, είναι η εταιρεία, για προώθηση ιδιωτικής ποινικής δίωξης, είναι δικαίωμα το οποίο δεν μετατίθεται στον παραλήπτη/διαχειριστή αλλά παραμένει στη διακριτική ευχέρεια του θύματος, ήτοι της εταιρείας των αιτητών. Επέκτεινε το επιχείρημα του λέγοντας ότι οι αιτητές ήταν το θύμα κατά τον ουσιώδη χρόνο, ήτοι στις 9 Ιουνίου 2011, που δεν τιμήθηκε η επιταγή και στις 28 Ιουνίου 2011 που καταχώρησαν την πιο πάνω ποινική υπόθεση και συνεπώς δεν επηρεάζεται το δικαίωμα τους καθότι ο παραλήπτης/διαχειριστής διορίστηκε το 2013.
Προς υποστήριξη του επιχειρήματος του ο ευπαίδευτος συνήγορος έκαμε αναφορά στο σύγγραμμα Kerr and Hunter on Receivers and Administrators, 19η έκδοση, σελ. 92, 93, για να υποστηρίξει ότι η δικαιωτική δομή της εταιρείας, παρόλο το διορισμό διαχειριστή/παραλήπτη παραμένει αναλλοίωτη καθ' ότι η διαχείριση και ο έλεγχος του ενεργητικού της εταιρείας μετατίθεται στο διαχειριστή/παραλήπτη.
Ο σκοπός της ποινικής δίωξης συνέχισε ο κ. Πετράκης στη βάση της υπόθεσης Χαραλαμπίδης ν. Κωμοδρόμου (2002) 2 Α.Α.Δ. 522, είναι η τιμωρία του κατηγορούμενου, κατ' αντίθεση προς την πολιτική δικαιοδοσία που σκοπός της είναι η είσπραξη της οφειλής. Η πρώτη διαδικασία παραμένει αναλλοίωτη και αυτό, υποστήριξε ο συνήγορος, αποτελεί το σφάλμα του πρωτόδικου δικαστηρίου και ζήτησε την παρέμβαση αυτού του Δικαστηρίου έτσι ώστε να έχει, η παραπονούμενη εταιρεία, δικηγόρο της δικής της επιλογής στη βάση των προνοιών του Άρθρου 30.3 του Συντάγματος.
Προτού ασχοληθώ με το ιδιαίτερο θέμα το οποίο εγείρεται στην παρούσα περίπτωση και είναι η έκταση των εξουσιών του παραλήπτη/διαχειριστή, θα πρέπει να προσδιοριστεί ο ρόλος που καλείται να διαδραματίσει το παρόν Δικαστήριο, ασκώντας τη συνταγματικά προσδιορισθείσα εξουσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, δυνάμει του ΄Αρθρου 155.4 του Συντάγματος, να επιλαμβάνεται προνομιακών ενταλμάτων τα οποία από τη φύση τους εδράζονται στο κατάλοιπο εξουσίας.
Η νομολογία επιτάσσει ότι, η διαδικασία για παραχώρηση αδείας για έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari, δεν έχει, ως αντικείμενο, την αναθεώρηση της ορθότητας των αποφάσεων των κατώτερων δικαστηρίων. Ο έλεγχος αυτός ασκείται αποκλειστικά στο πλαίσιο της δευτεροβάθμιας δικαιοδοσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Η αρχή επί της οποίας εδράζεται η δικαιοδοτική βάση εξέτασης αιτήσεων για παραχώρηση αδείας καταχώρισης προνομιακού εντάλματος, είναι η σύννομη άσκηση της δικαιοδοσίας του κατώτερου δικαστηρίου. (Βλ. In Re Kakos (1985) 1 C.L.R. 250).
Περαιτέρω, εξετάζοντας την πιθανότητα χορήγησης αδείας θα πρέπει να εξεταστεί κατά πόσο ο αιτητής έχει, εκ πρώτης όψεως, τεκμηριώσει και αιτιολογήσει τη χορήγηση αδείας. (Βλ. Λυσιώτης (1986) 1 Α.Α.Δ. 1696 και Κωνσταντινίδης (2003) 1 Α.Α.Δ. 1298). Τα προνομιακά εντάλματα παραχωρούνται κατ' εξαίρεση όταν από το ίδιο το πρακτικό διαπιστώνεται έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας ή έκδηλη πλάνη περί το Νόμο ή παραβίαση των κανόνων φυσικής δικαιοσύνης. (Βλ. επίσης Global Consolidator Public Ltd (2006) 1 A.A.Δ. 464). Σημειώνεται περαιτέρω ότι, όπως τονίστηκε στην υπόθεση Hellenger Trading Ltd (2000) 1 A.A.Δ. 1965, και, αν ακόμα, στοιχειοθετηθεί εκ πρώτης όψεως υπόθεση, η άδεια δεν χορηγείται στις περιπτώσεις όπου προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο θεραπείας, εκτός όπου καταδεικνύεται με επάρκεια η ύπαρξη εξαιρετικών περιστάσεων. (Βλ. Base Metal Trading Ltd v. Fastact Developments Ltd κ.ά. (2004) 1 Α.Α.Δ. 1535).
Όπως αβίαστα προκύπτει από την ένορκη δήλωση που υποστηρίζει την αίτηση, την έκθεση γεγονότων και τη σαφή τοποθέτηση του ευπαίδευτου συνήγορου των αιτητών, το προς κρίση θέμα πρωτοδίκως, και ενώπιον μου, ήταν και είναι το εύρος της εξουσιοδότησης που η παραπονούμενη εταιρεία συμφώνησε όπως παραχωρήσει στο διορισθέντα το 2013 παραλήπτη διευθυντή στη βάση του ομολόγου επιβαρύνσεως του 1998.
Η πρωτόδικη δικαστής έκαμε μια εκτεταμένη αναφορά στις εξουσίες που παρέχονται δυνάμει μιας κυμαινόμενης επιβάρυνσης ή ομολόγου επιβάρυνσης, για να καταλήξει στο ότι στη βάση του συγκεκριμένου ομολόγου η παραπονούμενη εταιρεία έχει παραχωρήσει τη δυνατότητα συνέχισης της επιχείρησης στον, προς διορισμό παραλήπτη/διαχειριστή. Αυτός, από τη στιγμή του διορισμού του έχει στα χέρια του, από τους διευθυντές, τη διαχείριση της περιουσίας της εταιρείας και την εναπόθεσε στα χέρια του παραλήπτη/διαχειριστή. Το δικαστήριο υιοθέτησε την εισήγηση του συνηγόρου του παραλήπτη, ότι η εν γένει διαχείριση της εταιρείας της παραπονουμένης περιέρχεται στη δικαιοδοσία του παραλήπτη/διαχειριστή ιδιαιτέρως στη βάση των προνοιών των όρων 7 και 12 του ομολόγου επιβαρύνσεως.
Όπως προκύπτει από την παράθεση των πιο πάνω, υπάρχει προς απόφανση ένα αμιγώς νομικό θέμα. Η εν γένει διαχείριση της εταιρείας της παραπονουμένης, περιλαμβανομένης και της δυνατότητας προώθησης μίας ποινικής υπόθεσης, που ενδεχομένως θα έχει και οικονομική επίπτωση, συμπεριλαμβάνεται στις παρεχόμενες εξουσίες δυνάμει ενός ομολόγου επιβαρύνσεως; Αυτό τούτο το νομικό θέμα αποφάσισε το πρωτόδικο δικαστήριο. Το αν και κατά πόσο αυτή η ερμηνεία είναι ορθή ή όχι, εκφεύγει της δικαιοδοσίας του παρόντος Δικαστηρίου, καθότι δεν έχει με οποιοδήποτε τρόπο καταδειχθεί ότι η ενέργεια αυτή δεν ήταν σύννομη. Το Δικαστήριο στερείται δικαιοδοσίας να αναθεωρήσει την ορθότητα της απόφασης ενός κατώτερου δικαστηρίου. Αυτός ο έλεγχος, δηλαδή της ορθότητας, ασκείται αποκλειστικά στο πλαίσιο της δευτεροβάθμιας δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου.
Στη βάση αυτής της προσέγγισης θεωρώ ότι η αίτηση θα πρέπει να απορριφθεί, καθότι δεν έχει στοιχειοθετηθεί εκ πρώτης όψεως υπόθεση και εν πάση περιπτώσει, υπάρχει η δυνατότητα άσκησης άλλου ένδικου μέσου από τους αιτητές.
Πριν ολοκληρωθεί η παρούσα απόφαση θεωρώ ότι η εκκρεμότητα μιας ιδιωτικής ποινικής δίωξης, από το 2011 μέχρι και σήμερα, χωρίς να έχει ολοκληρωθεί, αποτελεί απαράδεκτο στοιχείο το οποίο πλήττει το κύρος της δικαιοσύνης γενικότερα. Αναμένω ότι η συμπλήρωση της παρούσας υπόθεσης θα γίνει τάχιστα, έτσι ώστε να διαπιστωθεί κατά πόσο οι κατηγορούμενοι είναι ένοχοι ή όχι.
Η αίτηση απορρίπτεται.
Κ. ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ,
Δ.