---

ΑΝΑΦΟΡΕΣ:

---

Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:

ΑΝΤΩΝΗ ΑΝΔΡΕΟΥ & ΣΙΑ ΔΕΠΕ κ.α., Πολιτική Έφεση 348/2015, 9/6/2017, ECLI:CY:AD:2017:A216

Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:

Ν. 14/1960 - Ο περί Δικαστηρίων Νόμος του 1960

Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:

ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΙΝ ΤΟΥ ΘΕΟΦΑΝΗ ΛΩΛΟΥ, ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΙΤΗΣΗ ΑΡ. 103/17, 6/9/2017, ECLI:CY:AD:2017:D281

ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΛΩΛΟΥ, Πολιτική Aίτηση Αρ. 125/2018, 8/11/2018, ECLI:CY:AD:2018:D484

---

ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΟΦΑΣΗΣ:

---

public Χριστοδούλου, Μιχαλάκης Χρ. Τριανταφυλλίδης και Ν. Μαγκλάρας, για τον αιτητή CY AD Κύπρος Ανώτατο Δικαστήριο 2017-07-04 el Τμήμα Νομικών Εκδόσεων, Ανώτατο Δικαστήριο ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΦΑΝΗ ΛΩΛΟΥ, ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΙΤΗΣΗ ΑΡ. 93/17, 4/7/2017 Δικαστική Απόφαση

ECLI:CY:AD:2017:D242

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ

ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

                                                          ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΙΤΗΣΗ ΑΡ. 93/17

 

4 Ιουλίου, 2017

 

[ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, Δ/ΣΤΗΣ]

 

 

ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

 

ΚΑΙ

 

 

ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 3 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΙΑ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΑΡ. 33/1964 ΩΣ ΕΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗ

 

 

ΚΑΙ

 

 

ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΦΑΝΗ ΛΩΛΟΥ ΕΞ ΑΘΗΝΩΝ, ΕΛΛΑΔΟΣ, ΔΙ' ΑΔΕΙΑ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΙ' ΕΚΔΟΣΙΝ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ CERTIORARI

 

 

ΚΑΙ

 

 

ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΗΝ ΠΟΙΝΙΚΗ ΥΠΟΘΕΣΗ ΥΠ' ΑΡ. 9357/2016 ΤΟΥ ΚΑΚΟΥΡΓΙΟΔΙΚΕΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ

 

 

ΚΑΙ

 

 

ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥΡΓΙΟΔΙΚΕΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 14/06/2017

Χρ. Τριανταφυλλίδης και Ν. Μαγκλάρας, για τον αιτητή

Aιτητής, παρών

...........

 

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

      ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, Δ.:      Στις 28.3.16 εκδόθηκε από το Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου Ευρωπαϊκό Ένταλμα Σύλληψης (ΕΕΣ) εναντίον του Ελλαδίτη Θεοφάνη Λώλου (στο εξής ο αιτητής), το οποίο εκτελέστηκε από αρμόδιο Ελληνικό Δικαστήριο στις 7.4.16 «προκειμένου να ασκηθεί κατ΄ αυτού ποινική δίωξη για τις πράξεις:  1) της συνωμοσίας προς διά­πραξη κακουργήματος, κατά παράβαση του άρθρου 371 Κεφ. 154, 2) της συνωμοσίας για καταδολίευση, κατά παράβαση του άρθρου 302, 3) της εξασφάλισης αγαθών με ψευδείς παραστάσεις, κατά παράβαση των άρθρων 297,298(1), 4)της απάτης, κατά παράβαση του άρθρου 300, 5) της κλοπής, κατά παράβαση των άρθρων 255(1), (2 α-γ) και 262, 6) της κλοπής από δημόσιους λειτουρ­γούς, κατά παράβαση του άρθρου 267 και 7)της παράβασης των άρθρων 3,4,5του Νόμου 2007 1 88(ι)/2007), περί της παρεμπόδισης και καταπολέμησης της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και του άρθρου 2 του Κεφ. 154».

 

      Με την εκτέλεση του ΕΕΣ οι διωκτικές αρχές της Δημοκρατίας καταχώρισαν στο Μόνιμο Κακουργιοδικείο Λευκωσίας την υπ΄ αρ. 9357/16 υπόθεση εναντίον 16 νομικών και φυσικών προσώπων, μεταξύ αυτών και του αιτητή στον οποίο καταλόγισαν τη διάπραξη των αδικημάτων της συνωμοσίας προς καταδολίευση και της απάτης (κατηγορίες 88 και 89), κατά παράβαση των άρθρων 302 και 300, του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154, αντίστοιχα.

 

      Ο αιτητής και 11 άλλοι συγκατηγορούμενοι του δεν παραδέχθηκαν τις εναντίον τους κατηγορίες και με την ολοκλήρωση της κυρίως εξέτασης του τρίτου μάρτυρα κατηγορίας (ΜΚ3), το Κακουργιοδικείο ενέκρινε (μη ενστάσιμο) αίτημα της Κατηγορούσας Αρχής για τροποποίηση των κατηγοριών 88 και 89 που αντιμετωπίζει ο αιτητής.  Προτού όμως επανακατηγορηθεί, ο συνήγορος του ζήτησε την απαλλαγή του στη βάση απουσίας από τις λεπτομέρειες της κατηγορίας 89 του τόπου τέλεσης του αδικήματος, προβάλλοντας ότι το γεγονός αυτό καθιστούσε παράνομη την παράδοση του στις Κυπριακές Αρχές σύμφωνα με την Ελληνική Νομοθεσία.  Περαιτέρω διατύπωσε και τη θέση ότι η εκτέλεση του ΕΕΣ σε σχέση και με την κατηγορία 88 ήταν παράνομη εφόσον ως τόπος διάπραξης του αδικήματος αναφερόταν τόσο η Κύπρος όσο και η Ελλάδα.

 

      Το πρωτόδικο Δικαστήριο αφού παράθεσε αυτούσιες τις κατηγορίες 88[1] και 89[2] - όπως είχαν τροποποιηθεί στις 8.6.16 - απέρριψε το αίτημα απαλλαγής του αιτητή, κρίνοντας - με ενδιάμεση απόφαση ημερ. 14.6.17 - πως δεν είχε δικαιοδοσία να αποφασίσει τη νομιμότητα έκδοσης και εκτέλεσης του ΕΕΣ και πως είχε δικαιοδοσία να εκδικάσει τα δύο αδικήματα που καταλογίζονταν στον αιτητή.  Και αυτό εφόσον στις λεπτομέρειες της κατηγορίας 88 το αδίκημα φέρεται να είχε διαπραχθεί «στη Δημοκρατία και στην Ελλάδα», ενώ για την κατηγορία 89 ναι μεν δεν αναφέρεται ρητώς ο τόπος διάπραξης του αδικήματος αλλά από τη διατύπωση των λεπτομερειών προέκυπτε καθαρά ότι αυτό διαπράχθηκε στο έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας.

 

      Η αντίδραση του αιτητή στην απόρριψη του αιτήματος του για απαλλαγή εκδηλώθηκε με την παρούσα αίτηση, με την οποία ζητά άδεια για καταχώριση αίτησης έκδοσης εντάλματος Certiorari προς τον σκοπό ακύρωσης της απόφασης του Κακουργιοδικείου ημερ. 14.6.17 και, περαιτέρω, διάταγμα που να αναστέλλει την ενώπιον του Κακουργιοδικείου διαδικασία μέχρι και του πέρατος της παρούσης διαδικασίας.

 

      Είναι η θέση του αιτητή ότι το Κακουργιοδικείο, κρίνοντας ότι έχει δικαιοδοσία για εκδίκαση των δύο κατηγοριών που προσάφθηκαν εναντίον του, όπως αυτές αποκρυσταλλώθηκαν με την τροποποίηση ημερ. 8.6.16, ενήργησε κατά παράβαση της απόφασης του ΔΕΕ C-388/2008 PPU ημερ. 1.12.2008 (Leyman and Postovarov) που ερμήνευσε την Απόφαση Πλαίσιο Αρ. 584/2002 του Συμβουλίου της Ευρώπης ημερ. 13.6.2002 αναφορικά με τα άρθρα 3, 4 και 27 για το ΕΕΣ.  Υπό τα περιστατικά της  υπόθεσης, εισηγήθηκε, το Κακουργιοδικείο θα έπρεπε να εφαρμόσει τις πρόνοιες του άρθρου 36(1)(2)(ε)(στ) και 3 του Ν.133(1)/2004 και στη βάση τους δεν είχε άλλη επιλογή παρά να διακόψει και/ή αναστείλει την ενώπιον του διαδικασία.  Και αυτό γιατί με την τροποποίηση των κατηγοριών οι αξιόποινες πράξεις που του καταλογίζονται είναι διαφορετικές από εκείνες για τις οποίες εκδόθηκε και εκτελέστηκε το ΕΕΣ εφόσον ως τόπος διάπραξης του αδικήματος της κατηγορίας 88 προστέθηκε «και η Ελλάδα», ενώ για το αδίκημα της κατηγορίας 89 δεν αναφέρεται ο τόπος διάπραξης του.  Παρέπεμψε προς τούτο στις πρόνοιες του άρθρου 36.1 του Ν.133(1)/2004 και στην Παρ. 77.1. του ΔΕΕ C-388/2008 (ανωτέρω), διατυπώνοντας τη θέση ότι οι μεταβολές στο χρόνο και τόπο δεν είναι αποδεκτές «. εφόσον συνεπάγονται λόγο μη εκτέλεσης βάσει των άρθρων 3 και 4 της Απόφασης Πλαίσιο υπ΄ αρ. 584/2004» (ανωτέρω).  Η εφαρμογή του άρθρου 36.1 του Ν.133(1)/2004, κατέληξε, επιβάλλει την διακοπή και/ή αναστολή της δίωξης του και εάν ο Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας εμμένει στην υποστήριξη των επίδικων κατηγοριών - όπως αποκρυσταλλώθηκαν με την τροποποίηση - δεν έχει άλλη επιλογή παρά να ζητήσει εκ νέου τη συγκατάθεση των Ελληνικών Αρχών εφόσον πρόκειται για κατηγορίες που αφορούν νέες αξιόποινες πράξεις.

 

      Η πιο πάνω θέση του αιτητή προωθήθηκε από τους ευπαιδεύτους συνηγόρους του και κατά την επ΄ ακροατηρίω συζήτηση της αίτησης, οι οποίοι επέστησαν την προσοχή του Δικαστηρίου και στο γεγονός ότι το αιτητικό των κυπριακών διωκτικών αρχών προς τις ελληνικές για  εκτέλεση του ΕΕΣ, προσδιόριζε ως τόπο διάπραξης των επίδικων αξιόποινων πράξεων τις Επαρχίες Πάφου, Λευκωσίας και Λάρνακας και, περαιτέρω, το άρθρο 11(ζ) του υπ΄ αρ. 3251 Ελληνικού Νόμου για το ΕΕΣ απαγορεύει την εκτέλεση ΕΕΣ από τις Ελληνικές Αρχές για αξιόποινη πράξη, «. η οποία ι) θεωρείται κατά τον ελληνικό ποινικό νόμο ότι τελέστηκε εξ ολοκλήρου ή εν μέρει στο έδαφος της Ελλάδας ή σε εξομοιούμενο προς αυτό τόπο».

 

     Εξέτασα με την επιβαλλόμενη προσοχή ό,τι τέθηκε ενώπιον μου, έχοντας υπόψη ότι η παροχή άδειας για καταχώριση αίτησης προς έκδοση εντάλματος Certiorari εμπίπτει στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου η οποία, όταν προβλέπεται άλλο ένδικο μέσο και ειδικά έφεση, ασκείται θετικά πολύ σπάνια και σε εξαιρετικές περιπτώσεις.  Όπως συναφώς επιτάσσει η νομολογία τέτοια άδεια δεν χορηγείται για αναθεώρηση της ορθότητας της απόφασης του πρωτόδικου Δικαστηρίου, αλλά στοχεύει στον έλεγχο της νομιμότητας της και γενικά θα μπορούσε να λεχθεί ότι το Δικαστήριο μπορεί να ασκήσει θετικά τη διακριτική του ευχέρεια για χορήγηση τέτοιας άδειας όπου αποκαλύπτεται εκ πρώτης όψεως συζητήσιμη υπόθεση και διαφαίνεται από το τηρηθέν πρακτικό του (πρωτόδικου) Δικαστηρίου έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας, έκδηλη νομική πλάνη, δόλος, προκατάληψη και μη τήρηση των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης (βλ. απόφαση του παρόντος Δικαστηρίου στην αίτηση του Γ.Π. Πολ. Αιτ. 25/17 ημερ. 17.2.17, που γίνεται εκτενής αναφορά στη νομολογία επί του θέματος και την πρόσφατη απόφαση της Ολομέλεια στην Αντωνάκη Ανδρέου κ.α. Πολ. Έφεση 348/15 ημερ. 9.6.17, ECLI:CY:AD:2017:A216).

 

     Υπό τα περιστατικά της υπό κρίση περίπτωσης, είναι σαφές ότι ο αιτητής εγείρει θέμα εφαρμογής της αρχής της ειδικότητας βάσει της οποίας το κράτος που πέτυχε την έκδοση δεν δικαιούται να διώξει τον εκδοθέντα «. για αξιόποινη πράξη, η οποία τελέστηκε πριν από την παράδοση του και είναι διαφορετική από εκείνη για την οποία έχει εκδοθεί το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης» (άρθρο 36(1) του περί Ευρωπαϊκού Εντάλματος Σύλληψης και των Διαδικασιών Παράδοσης Εκζητουμένων Μεταξύ των Κρατών Μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης Νόμου 133(Ι)/2004).  Η  Η αρχή αυτή άπτεται της δικαιοδοσίας εκδίκασης της πράξης και κατά συνέπεια, όταν παραβιάζεται, νομιμοποιεί τον εκδοθέντα σε προσβολή της πρωτόδικης απόφασης μέσω του προνομιακού εντάλματος Certiorari, κάτι που ο αιτητής έπραξε στην παρούσα με σημείο αναφοράς τον τόπο διάπραξης των αξιόποινων πράξεων που του καταλογίζονται.  Ο τόπος, σύμφωνα με το άρθρο 4(1) του Ν.133(1)/2004,  είναι απαραίτητο στοιχείο του περιεχομένου και τύπου του ΕΕΣ και επί τούτου το άρθρο 4 της Απόφασης Πλαίσιο αναγνωρίζει ευχέρεια στο κράτος εκτέλεσης να αρνηθεί την εκτέλεση ΕΕΣ όπου η πράξη εκτελέστηκε εξ ολοκλήρου ή εν μέρει στην επικράτεια του.  Όπως δε προκύπτει από το υλικό που τέθηκε ενώπιον του Κακουργιοδικείου όσο και ενώπιον μου, ο Έλληνας νομοθέτης - όπως είχε κάθε δυνατότητα από το άρθρο 4 της Απόφασης Πλαίσιο - επέλεξε με το άρθρο 11(ζ)(i) του Εναρμονιστικού Νόμου 3251 να απαγορεύσει στις ελληνικές δικαστικές αρχές την εκτέλεση ΕΕΣ όταν αυτό εκδόθηκε «. για αξιόποινη πράξη, η οποία ι) θεωρείται κατά τον ελληνικό ποινικό νόμο ότι τελέστηκε εξ ολοκλήρου ή εν μέρει στο έδαφος της Ελλάδας ή σε εξομοιούμενο προς αυτό τόπο».  Με αυτό ως δεδομένο εγείρεται εκ πρώτης όψεως συζητήσιμο ζήτημα κατά πόσο το Κακουργιοδικείο έχει δικαιοδοσία να εκδικάσει την πράξη της κατηγορίας 88 με την οποία καταλογίζεται στον αιτητή και σε άλλα πρόσωπα ότι «. σε άγνωστη ημερομηνία, κατά το έτος 2006, στη Δημοκρατία και στην Ελλάδα  συνωμότησαν να καταδολιεύσουν το κοινό.», ενώ ως τόπος διάπραξης της πράξης στο ΕΕΣ προσδιορίζεται μόνο η Κύπρος. Επομένως η απόφαση του Κακουργιοδικείου ότι έχει δικαιοδοσία εκδίκασης της πράξης εφόσον αυτή φέρεται να τελέστηκε και στην Κύπρο (άρθρα 5(1)(α) του ΠΚ και 20(1)(α) του περί Δικαστηρίων Νόμου), φαίνεται εκ πρώτης όψεως να παραγνωρίζει την αρχή της ειδικότητας και την δικαστική απόφαση του εκδόσαντος κράτους (της Ελλάδας).

 

     Ενόψει των πιο πάνω θα ασκήσω θετικά τη διακριτική μου ευχέρεια για χορήγηση της αιτούμενης άδειας σ΄ ό,τι αφορά  την πράξη της κατηγορίας 88.   Με μόνο ερώτημα, κατά πόσο το Κακουργιοδικείο, αποφασίζοντας ότι έχει δικαιοδοσία εκδίκασης της πράξης της κατηγορίας 88 βάσει των άρθρων 5(1)(α) του ΠΚ και 20(1)(α) του περί Δικαστηρίων Νόμου 14/1960 εφόσον αυτή φέρεται να τελέστηκε και στην Κύπρο, δεν εφάρμοσε την αρχή της ειδικότητας και την απόφαση της αρμόδιας δικαστικής αρχής της Ελλάδας για έκδοση του αιτητή.

     Τώρα, σ΄ ό,τι αφορά την πράξη της κατηγορίας 89, κατέληξα ότι η επισήμανση του Κακουργιοδικείου πως, από τη διατύπωση των λεπτομερειών της εν λόγω κατηγορίας (ανωτέρω) «. είναι καθαρό ότι ο τόπος διάπραξης είναι σε έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας, αφού η φερόμενη παραπλανητική έκθεση, παρουσιάστηκε στο Υπουργείο Εσωτερικών, το  οποίο χωρίς αμφιβολία δεν μπορεί να είναι άλλο από το Υπουργείο Εσωτερικών της Κυπριακής Δημοκρατίας», είναι προδήλως ορθή και νόμιμη και κατά συνέπεια σε σχέση με αυτή δεν εγείρεται εκ πρώτης όψεως συζητήσιμο ζήτημα ώστε να γίνει αποδεκτό το αίτημα για άδεια.

 

     Κατ΄  ακολουθία των πιο πάνω κρίνω πως δικαιολογείται η χορήγηση της αιτούμενης άδειας σ΄ ό,τι αφορά την πράξη της κατηγορίας 88 μόνο, ενώ τέτοια άδεια δεν χορηγείται και για την πράξη της κατηγορίας 89.

 

     Η αίτηση για έκδοση εντάλματος Certiorari (για την κατηγορία 88) να καταχωριστεί εντός 15 ημερών από σήμερα και να επιδοθεί άμεσα στην άλλη πλευρά η οποία να καταχωρίσει την ένστασή της εντός 10 ημερών από την επίδοση.

 

     Η ακρόαση της αίτησης, για την οποία δόθηκε άδεια, ορίζεται στις 22.8.2017 και ώρα 9:00 π.μ. και σε σχέση με την Κατηγορία 88 εκδίδεται διάταγμα αναστολής οποιασδήποτε περαιτέρω ενέργειας και/ή διαδικασίας που την αφορά, μέχρι εκδίκασης της αίτησης.

 

 

 

 

                                                          Μ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, Δ.

 

 

 

 

/κβπ