|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2017:D234
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
(Αίτηση Νομικής Αρωγής Αρ. 34/2017)
29 Ιουνίου, 2017
[ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΝΟΜΙΚΗΣ ΑΡΩΓΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ (ΑΡ.1) ΤΟΥ 2003
Ο ΠΕΡΙ ΝΟΜΙΚΗΣ ΑΡΩΓΗΣ ΝΟΜΟΣ (Ν.165(Ι)/2002)
ΑΙΤΗΣΗ ΓΙΑ ΠΑΡΟΧΗ ΔΩΡΕΑΝ ΝΟΜΙΚΗΣ ΑΡΩΓΗΣ
ΑΙΤΗΣΗ ΑΠΟ
RAMAN RAVINDRA KUMAR
----------
O Αιτητής εμφανίζεται προσωπικά.
Β. Καρλεττίδου (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Εφεσίβλητη.
----------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ.: Με την παρούσα αίτηση ζητείται η παροχή δωρεάν νομικής αρωγής σε διαδικασία της φύσεως habeas corpus αναφορικά με τη διάρκεια της κράτησης του αιτητή, η οποία διατάχθηκε δυνάμει διαταγμάτων κράτησης και απέλασης που εκδόθηκαν εναντίον του.
Η πλευρά της Δημοκρατίας κατέθεσε σημείωμα που ετοιμάστηκε με επισυνημμένα τεκμήρια, όπου φαίνεται το ιστορικό της υπόθεσης και οι λόγοι για τους οποίους θεωρεί ότι η υπόθεση δεν εμπίπτει στις πρόνοιες της σχετικής νομοθεσίας.
Σύμφωνα με τα γεγονότα, ο αιτητής κατάγεται από τη Σρι-Λάνκα και αφίχθηκε για πρώτη φορά στη Δημοκρατία στις 14.4.2010 με άδεια εισόδου για να εργαστεί ως ιπποκόμος. Του παραχωρήθηκε σχετική άδεια παραμονής με ισχύ μέχρι 15.4.2011, η οποία ανανεωνόταν κατόπιν διαδοχικών αιτήσεων μέχρι τις 14.6.2013. Στις 21.6.2013 υπέβαλε αίτηση για ανανέωση της άδειας παραμονής του, η οποία απορρίφθηκε από το Τμήμα, καθότι δεν είχε προσκομίσει τα έγγραφα που του είχαν ζητηθεί προηγουμένως και στο μεταξύ είχε συμπληρώσει τη μέγιστη παραμονή του στη Δημοκρατία για σκοπούς απασχόλησης. Ως εκ τούτου, κλήθηκε να αναχωρήσει από τη Δημοκρατία. Ακολούθως, στις 12.11.2014, στο πλαίσιο εξέτασης εργατικής διαφοράς που είχε προκύψει μεταξύ του αιτητή και του εργοδότη του, αποφασίστηκε από την Επιτροπή Εξέτασης Εργατικών Διαφορών όπως ο αιτητής κληθεί να αναχωρήσει από τη Δημοκρατία, αφού η περίπτωσή του δεν δικαιολογούσε αλλαγή εργοδότη. Αυτός δεν το έπραξε και, ως εκ τούτου, στις 28.4.2015, τα στοιχεία του καταχωρίστηκαν στον κατάλογο αναζητουμένων προσώπων, καθότι δεν κατέστη δυνατό να εντοπιστεί από την Αστυνομία. Στις 16.12.2016 εντοπίστηκε από την Αστυνομία και συνελήφθη και στις 17.12.2016 εκδόθηκαν εναντίον του διατάγματα κράτησης και απέλασης, δυνάμει του άρθρου 6(1)(κ) του περί Αλλοδαπών και Μετανάστευσης Νόμου, Κεφ. 105. Στις 23.12.2016 η εκτέλεση του διατάγματος απέλασης αναστάληκε λόγω αιτήματος του δικηγόρου του αιτητή για επανεξέταση της περίπτωσής του, αφού, όπως ανέφερε, εκκρεμούσε αγωγή του αιτητή στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας. Στις 27.12.2016 προωθήθηκε εκ νέου η εκτέλεση του διατάγματος απέλασης, καθώς κρίθηκε ότι ο αιτητής εκπροσωπείτο από δικηγόρο στην εν λόγω αγωγή. Ακολούθως, στις 3.2.2017 και 1.6.2017 ο Αναπλ. Διευθυντής του Τμήματος ενέκρινε παράταση της κράτησής του, καθότι ο αιτητής αρνείτο να συνεργαστεί με τις Αρχές για την επιστροφή στη χώρα του.
Ο αιτητής ως προς τα γεγονότα αμφισβήτησε ότι έλαβε γνώση της επιστολής ημερομηνίας 17.11.2014 (Παράρτημα 3 στο σημείωμα του Γενικού Εισαγγελέα), η οποία αναφέρεται στην εξέταση της εργατικής διαφοράς που προέκυψε με τον εργοδότη του και στην απόφαση της Αν. Διευθύντριας του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης, όπως αυτός αναχωρήσει από τη Δημοκρατία. Σημειώνεται, βέβαια, ότι ο αιτητής κατέθεσε διάφορα έγγραφα, μεταξύ των οποίων, τα διατάγματα κράτησης και απέλασης, καθώς και την επιστολή ημερομηνίας 1.6.2017, με την οποία παρατείνεται η κράτησή του για περίοδο έξι μηνών δυνάμει του άρθρου 18ΠΣΤ(8) του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου. Σύμφωνα με την υπό κρίση αίτηση στόχος της αιτούμενης νομικής αρωγής είναι να αμφισβητηθεί η νομιμότητα της κράτησης του αιτητή πέραν των έξι μηνών με διαδικασία habeas corpus. Σημειώνεται, περαιτέρω, ότι ο αιτητής κατέθεσε αντίγραφο της αγωγής υπ΄ αριθμό 2086/2016 που καταχώρησε στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας εναντίον της Λέσχης Ιπποδρομιών Λευκωσίας, με την οποία αξιώνει αποζημιώσεις για τραυματισμό που υπέστη κατά την εργοδότησή του. Όπως περαιτέρω ανέφερε, επιθυμεί να παραμείνει στην Κύπρο μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσης και τη λήψη αποζημιώσεων.
Σύμφωνα με τον Κανονισμό 5(1) του περί Νομικής Αρωγής Διαδικαστικού Κανονισμού (1/2003), το Δικαστήριο θα πρέπει, σε πρώτο στάδιο, να αποφασίσει κατά πόσο η περίπτωση του αιτητή καλύπτεται από τις πρόνοιες του Νόμου.
Η κα Καρλεττίδου εισηγήθηκε ότι το αίτημα δεν μπορεί να εγκριθεί, καθότι η διαδικασία habeas corpus είναι πολιτική διαδικασία και δεν καλύπτεται από τις πρόνοιες του άρθρου 5(α) του περί Νομικής Αρωγής Νόμου του 2002, Ν. 165(Ι)/2002, όπως τροποποιήθηκε. Ο αιτητής, εισηγήθηκε η συνήγορος, εμπίπτει στην κατηγορία των παράνομα διαμενόντων υπηκόων τρίτων χωρών, η οποία καλύπτεται από το άρθρο 6Γ του Νόμου, όμως η περίπτωση του δεν προβλέπεται στο άρθρο αυτό. Παρέπεμψε δε στις υποθέσεις FATIMA ALI, Αίτηση Νομικής Αρωγής Αρ. 40/2013, ημερομηνίας 20.12.2013, AFRAN SIDIGGUE, Αίτηση Νομικής Αρωγής Αρ. 18/2013, ημερομηνίας 21.6.2013, MOHSEN GHARAHASANLOO, Αίτηση Νομικής Αρωγής Αρ. 13/2013, ημερομηνίας 14.3.2013, ZAKIR ULLAH, Αίτηση Νομικής Αρωγής Αρ. 36/2016, ημερομηνίας 30.5.2016 και KUMAR RAMAN DEEP, Αίτηση Νομικής Αρωγής Αρ. 72/2016, ημερομηνίας 20.12.2016.
Είχα την ευκαιρία να εξετάσω παρόμοιο θέμα στην KUMAR RAMAN DEEP, πιο πάνω, και αντί άλλης αναφορά υιοθετώ το ακόλουθο απόσπασμα από την εν λόγω απόφαση:
«Σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 5 του περί Νομικής Αρωγής Νόμου του 2002 (Ν.165(Ι)/2002), όπως τροποποιήθηκε, παρέχεται δωρεάν νομική αρωγή σε διαδικασίες για καθορισμένες παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Σύμφωνα με το εδάφιο (1)(α) του άρθρου 5, αυτές οι διαδικασίες περιλαμβάνουν πολιτική διαδικασία που εγείρεται εναντίον της Δημοκρατίας για ζημιά που υπέστη πρόσωπο, συνεπεία καθορισμένων παραβάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Στο δε άρθρο 2 του Νόμου γίνεται παραπομπή στις παραβιάσεις, οι οποίες εκτίθενται στον Πίνακα, όπου το Μέρος (α) αφορά παραβιάσεις του Μέρους ΙΙ του Συντάγματος, στις οποίες περιλαμβάνονται οι παραβιάσεις που ισχυρίζεται ο αιτητής ότι έχει υποστεί.
Η συνδυασμένη εφαρμογή των άρθρων 2 και 5 του Νόμου οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η υπόθεση του αιτητή βρίσκεται εκτός της εμβέλειας του Νόμου, εφόσον η αίτηση Habeas Corpus, την οποία προτίθεται να καταχωρήσει, δεν καλύπτεται από το άρθρο 5(1)(α), καθώς δεν αφορά πολιτική διαδικασία που εγείρεται εναντίον της Δημοκρατίας για κάλυψη ζημιάς την οποία υπέστη ο αιτητής ως αποτέλεσμα ισχυριζόμενης παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Σχετικές είναι οι υποθέσεις στις οποίες με παρέπεμψε η κα Καρλετττίδου.»
Η αίτηση habeas corpus, την οποία προτίθεται να καταχωρήσει ο αιτητής, δεν καλύπτεται από το άρθρο 5(1)(α), καθώς δεν αφορά πολιτική διαδικασία που εγείρεται εναντίον της Δημοκρατίας για κάλυψη ζημιάς την οποία υπέστη ο αιτητής ως αποτέλεσμα ισχυριζόμενης παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Στην παρούσα περίπτωση, εναντίον του αιτητή έχουν εκδοθεί διατάγματα κράτησης και απέλασης. Η δε περίοδος κράτησής του επεκτάθηκε την 1.6.2017 για περαιτέρω περίοδο έξι μηνών. Ο αιτητής επιθυμεί να υποβάλει αίτηση φύσεως habeas corpus, με στόχο να αμφισβητήσει τη νομιμότητα της κράτησης του πέραν των έξι μηνών, όπως αναφέρει στην αίτηση. Το άρθρο 6Γ του Νόμου καλύπτει περιπτώσεις παρανόμως παραμενόντων υπηκόων τρίτων χωρών, προκειμένου για άσκηση προσφυγής, δυνάμει του Άρθρου 146 του Συντάγματος κατά απόφασης επιστροφής σύμφωνα με το άρθρο 18ΟΗ του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου, κατά απόφασης περί απομάκρυνσης σύμφωνα με το άρθρο 18Π και κατά απαγόρευσης εισόδου, σύμφωνα με το άρθρο 18ΠΓ. Συνεπώς, δεν πρόκειται ούτε για περίπτωση που καλύπτεται από τις πρόνοιες του άρθρου 6Γ του Νόμου. Η περίπτωση του αιτητή καλύπτεται από το άρθρο 18ΠΣΤ(5)(α) που προβλέπει ότι η διάρκεια κράτησης υπόκειται σε αίτηση για την έκδοση εντάλματος habeas corpus δυνάμει του Άρθρου 155.4 του Συντάγματος.
Περαιτέρω, με βάση σχετική τροποποίηση του Νόμου, παρέχεται, δυνάμει του άρθρου 6Β(7)(β), δωρεάν νομική αρωγή σε αιτητές διεθνούς προστασίας, οι οποίοι υποβάλλουν αίτηση στο Ανώτατο Δικαστήριο για την έκδοση εντάλματος habeas corpus προς έλεγχο της νομιμότητας διάρκειας κράτησής τους. Ούτε, όμως, αυτή η πρόνοια τυγχάνει εφαρμογής στην παρούσα περίπτωση, καθότι ο αιτητής δεν έχει υποβάλει αίτηση για διεθνή προστασία.
Για τους πιο πάνω λόγους, θεωρώ ότι η περίπτωση του αιτητή δεν καλύπτεται από τις πρόνοιες του Νόμου.
Η αίτηση απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Κ. Σταματίου,
Δ.
/ΧΤΘ