|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Marewave Shipping & Trading Co Ltd (1992) 1 ΑΑΔ 116
Xρίστου Mάριος (1996) 1 ΑΑΔ 398
Ξάνθος Λυσιώτης και Υιός Λτδ (Αρ. 3) (1996) 1 ΑΑΔ 1066
Aναφορικά με την αίτηση του Σταύρoυ Μεστάνα (2000) 1 ΑΑΔ 1469
Επί τοις Αφορώσι την αίτηση της HellengerTrading Ltd (2000) 1 ΑΑΔ 1965
Mιχαήλ Xριστάκης και Άλλος (2001) 1 ΑΑΔ 247
"Μαρκίδης Σοφοκλής και Άλλες (2004) 1 ΑΑΔ 552
Base Metal Trading Ltd ν. Fastact Developments Ltd και Άλλη (2004) 1 ΑΑΔ 1535
Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ κ.ά. (2012) 1 ΑΑΔ 878
Palm-Mount Holdings Ltd (2016) 1 ΑΑΔ 2734, ECLI:CY:AD:2016:D544
Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας στους οποίους κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας Δ.15
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
ECLI:CY:AD:2017:D83
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΙΤΗΣΗ Αρ. 37/2017
15 ΜΑΡΤΙΟΥ 2017
(Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ.)
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ 33 ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ FOTIOU BROS SHIPPING LTD ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΑΔΕΙΑΣ ΥΠΟΒΟΛΗΣ ΑΙΤΗΤΗΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ CERTIORARI
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 10-21 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΝΟΜΟΥ ΚΑΙ 40 Δ.15 ΤΩΝ ΘΕΣΜΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ ΝΟΜΟ 14/60 ΑΡΘΡΟ 32
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 170 ΤΗΣ ΠΟΙΝΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 30 ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 2 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΠΟΥ ΕΞΈΔΩΣΕ ΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ ΤΗΝ 28/2/2017 ΓΙΑ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ ΠΩΛΗΣΗΣ ΚΙΝΗΤΩΝ ΗΜΕΡ. ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ 2779/2008 ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΠΑΦΟΥ
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΑΙΤΗΣΕΙΣ ΚΑΤΑΚΡΑΤΗΣΗΣ ΤΕΚΜΗΡΙΩΝ 133/2016 ΚΑΙ 134/2016 ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΠΑΦΟΥ
---------------------
Αίτηση ημερ. 06.03.2017
Αλ. Αλεξάνδρου, για Αιτητές
-------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ. Με την υπό εξέταση αίτηση η Αιτήτρια εξαιτείται τις ακόλουθες θεραπείες:
«(Α) Άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση Διατάγματος και/ή Εντάλματος της φύσης CERTIORARI δια της οποίας θα ζητείται η ακύρωση της απόφασης - οδηγιών εκτέλεσης του εντάλματος πώλησης κινητής περιουσίας ημερ. 21.3.16 που εξέδωσε το Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου την 28.2.2017 στην αγωγή 2779/2008 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου.
(Β) Διάταγμα διά του οποίου να διατάσσεται ο Πρωτοκολλητής του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου να παραπέμψει στο Ανώτατο Δικαστήριο τον φάκελο της αγωγής του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου υπ' αρ. 2779/2008.
(Γ) Διάταγμα διά του οποίου να διατάσσεται ο Πρωτοκολλητής του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου να παραπέμψει στο Ανώτατο Δικαστήριο τους φακέλους των αιτήσεων κατακράτησης τεκμηρίων 133/2016 και 134/2016 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου.
(Δ) Προσωρινό Διάταγμα δια του οποίου να αναστέλλεται η εκτέλεση της απόφασης-οδηγιών εκτέλεσης του εντάλματος πώλησης κινητής περιουσίας που εξέδωσε το Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου την 28.2.2017 στην αγωγή 2779/2008.»
Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της Αιτήτριας ως αυτοί παρατίθενται εις την Έκθεση, το ακτοπλοϊκό σκάφος Concorde, με αριθμό νηολογίου 711356 της ανήκει.
Με απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου στην αγωγή αρ. 2779/2008 ημερ. 4.10.2012 και σχετικού Διατάγματος ημερ. 21.5.2014, δύο μηχανές που ευρίσκοντο στο μηχανοστάσιο του άνω σκάφους, ιδιοκτησίας της Hellenic Bank Public Company, πωλήθηκαν με δημόσιο πλειστηριασμό με αγοραστή τον Χριστόδουλο Έλληνα εκ Λευκωσίας. Την επομένη του πλειστηριασμού οι δύο μηχανές αφαιρέθηκαν από το σκάφος. Κατά την αφαίρεση τους, διαπιστώθηκε παράνομη αφαίρεση (κλοπή) και άλλων αντικειμένων από το σκάφος και ειδικότερα δύο κιβωτίων ταχυτήτων (gear box) των επίδικων μηχανών και ενός άξονα (τους). Η κλοπή εξετάζεται από την Αστυνομία Πάφου και με αιτήσεις της, με αριθμούς 133/2016 και 134/2016 Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου εξεδόθησαν Διατάγματα του Δικαστηρίου για κατακράτηση τεκμηρίων. Σύμφωνα με το Διάταγμα ημερ. 10.11.2016 που εξεδόθη στα πλαίσια της Αίτησης Αρ. 134/16 κατόπιν αίτησης του αγοραστή ημερ. 17.10.2016, ECLI:CY:AD:2016:D544, οι δύο μηχανές θα παραδίδοντο στον αγοραστή τους Χριστόδουλο Έλληνα και τα δύο κιβώτια ταχυτήτων και άξονας θα παρέμεναν στην κατοχή της Αστυνομίας. Στις 24.1.2017 ο πιο πάνω αγοραστής καταχώρισε αίτηση στο Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου στα πλαίσια της αγωγής 2779/2008 για οδηγίες για την εκτέλεση του Εντάλματος Κινητών ημερ. 19.4.2016. Η αίτηση αυτή ουδέποτε επιδόθηκε στην Αιτήτρια στην παρούσα διαδικασία. Στις 28.2.2017 το Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου, στην απουσία της Αιτήτριας εξέδωσε οδηγίες παραδίδοντας την κατασχεθείσα από την Αστυνομία περιουσία, η οποία κρατείτο για σκοπούς διερεύνησης των αδικημάτων, εις τον κ. Χριστόδουλο Έλληνα. Σύμφωνα πάντοτε με τους ισχυρισμούς της Αιτήτριας, αυτό έγινε καθ΄ υπέρβαση της δικαιοδοσίας του, καθότι αρμοδιότητα για επιστροφή τεκμηρίων που κατακρατούνται από την Αστυνομία βάσει του Άρθρου 170 της Ποινικής Δικονομίας έχει μόνο το Δικαστήριο που ασκεί Ποινική Δικαιοδοσία και κατά παράβαση του Άρθρου 30(2) του Συντάγματος εφόσον δεν ειδοποιήθηκε σχετικά με την αίτηση ημερ. 24.1.2007 η Αιτήτρια και χωρίς το Δικαστήριο να λάβει υπόψιν το Διάταγμα που εξεδόθη στις 10.11.2016 στα πλαίσια της Αίτησης αρ. 134/2016. Την αίτηση συνοδεύει επίσης Ένορκη Δήλωση του κ. Χάρη Φωτίου ενός εκ των Διευθυντών της Αιτήτριας και η οποία αναφέρεται στα γεγονότα της υπόθεσης. Η μοναδική, ουσιαστική ίσως, προσθήκη στα όσα αναφέρθηκαν προηγουμένως είναι η υπ' αυτού αναφορά στην παράγρ. 16 της Ένορκης Δήλωσης του ότι το Δικαστήριο στις 28.2.2017, ως ο ίδιος αντιλήφθηκε, εξέδωσε οδηγίες για παράδοση στον κ. Χριστόδουλο Έλληνα και των κλοπιμαίων αντικειμένων τα οποία αποτελούν περιουσία της Αιτήτριας και δεν αποτελούν μέρος των μηχανών. Στην Ένορκη Δήλωση επισυνάπτονται 8 τεκμήρια.
Τέλος, ως λόγος για τα οποία ζητείται η έκδοση των αιτουμένων Διαταγμάτων είναι:
«1. Η απόφαση - οδηγίες που δόθηκαν την 28.2.17 έχουν εκδοθεί χωρίς δικαιοδοσία και κατά παράβαση του άρθρου 30 παράγραφος 2του Συντάγματος. Για τα επίδικα αντικείμενα βρίσκεται σε ισχύ Διάταγμα Ποινικού Δικαστηρίου για κατακράτηση τους, Δικαιοδοσία για απόδοση περιουσίας που κρατείται για σκοπούς διερεύνησης αδικήματος έχει μόνο Ποινικό Δικαστήριο κατ' εφαρμογή της Ποινικής Δικονομίας και έχει παραβιαστεί το Δικαίωμα της Αιτήτριας να ακουστεί ενώπιον του Δικαστηρίου και να προστατέψει τα συμφέροντα και τα δικαιώματα της.»
Ο ευπαίδευτος συνήγορος της Αιτήτριας, ενώπιον μου, αγόρευσε σχετικά με τη νομιμοποίηση της Αιτήτριας στην καταχώριση της παρούσας αίτησης και στα γεγονότα που υποστηρίζουν την έκδοση των αιτουμένων θεραπειών σε συνδυασμό με τις παραβιάσεις που προέβη το Πρωτόδικο Δικαστήριο κατά την έκδοση των οδηγιών του στις 28.2.2017 υποστηρίζοντας μάλιστα, κατόπιν σχετικής παρατήρησης του Δικαστηρίου, ότι το υλικό που παρουσίασε ενώπιον μου είναι αρκετό και ικανοποιητικό για σκοπούς της αίτησης.
Πριν λίγες ημέρες στις 22.2.2017 στην απόφαση μου στην Πολ. Αίτηση 23/2017, In Re Alpha Bank Cyprus Ltd αναφέρθηκα στις Αρχές που διέπουν το θέμα υπό εξέταση. Πότε δηλαδή παρέχεται άδεια για καταχώριση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος. Παραθέτω το σχετικό μέρος.
«Οι αρχές βάσει των οποίων παρέχεται άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος είναι καλά θεμελιωμένες. Στην Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ. ν. Παντελίδου, (2012) 1 (Α) Α.Α.Δ. 878 λέχθηκαν τ' ακόλουθα σχετικά:
«Σύμφωνα με πάγια νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος παρέχεται μόνο όταν καταδεικνύεται από τον αιτητή ότι υπάρχει, στην ουσία, συζητήσιμο ζήτημα και, περαιτέρω, στην περίπτωση όπου προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή άλλη θεραπεία, ότι συντρέχουν επαρκώς εξαιρετικές περιστάσεις οι οποίες να καθιστούν συζητήσιμο το ότι πρέπει να γίνει παρέκκλιση από τον κανόνα ότι, εφόσον προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή άλλη θεραπεία, ο αιτητής δεν θεωρείται ότι απέδειξε συζητήσιμο ζήτημα. (Βλ., μεταξύ άλλων, R. v. Secretary of State (1986) 1 All E.R. 717, Ανθίμου (1991) 1 Α.Α.Δ. 41, Στ. Μεστάνας (2000) 1 Α.Α.Δ. 1469 και Χρ. Μιχαήλ και Στ. Μιχαηλιδη (2001) 1 Α.Α.Δ. 247). Στη Hellenger Trading Ltd (2000) 1 Α.Α.Δ. 1965, διευκρινίστηκε, ορθά, ότι η αρχή αυτή «ισχύει γενικά, ανεξάρτητα από το λόγο για τον οποίο επιδιώκεται το διάταγμα». Έστω, δηλαδή, και αν ο προβαλλόμενος λόγος είναι έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας. (Βλ. επίσης, Σ. Μαρκίδης κ.α. (2004) 1 Α.Α.Δ. 552). Αν δε, παρά τη μη ύπαρξη εξαιρετικών περιστάσεων, χορηγηθεί άδεια για καταχώρηση αίτησης για certiorari, η μη ύπαρξη τέτοιων περιστάσεων συνιστά, a fortiori, λόγο απόρριψης της αίτησης.»
(βλ. Base Metal Trading Ltd. v. Fastact Developments Ltd. κ.α. (2004) 1 Α.Α.Δ. 1535, ERIN RESOURCES S.A. κ.α. ν. Prime Int. Alliance Inc., Πολ. Έφεση 104/2013 και 124/2013, ημερ. 10/1/14).
Περαιτέρω σύμφωνα με τη νομολογία, (βλ. Αναφορικά με την Αίτηση της Marewave Shipping & Trading Company Ltd. (1992) 1 A.A.Δ. 116), αντικείμενο της διαδικασίας όπως η παρούσα δεν είναι ο έλεγχος της ορθότητας της απόφασης του πρωτόδικου Δικαστηρίου αλλά της νομιμότητας της. Εκεί όπου εκ πρώτης όψεως προκύπτει ότι το Δικαστήριο έχει δικαιοδοσία και ότι η διαδικασία εξελίχθηκε κανονικά το Ανώτατο Δικαστήριο δεν προχωρεί στην έκδοση προνομιακού διατάγματος επειδή ενδεχομένως το πρωτόδικο Δικαστήριο αντιλήφθηκε λανθασμένα ένα νομικό σημείο (βλ. Αναφορικά με το Μάριο Χρίστου (1996) 1 Α.Α.Δ. 398). Το ίδιο συμβαίνει εκεί όπου το πρωτόδικο Δικαστήριο κέκτηται δικαιοδοσίας, δεν είναι δυνατό να θεωρηθεί ότι έχει υπερβεί ή ότι καταχράστηκε τη δικαιοδοσία του απλώς και μόνο επειδή ερμήνευσε λανθασμένα ένα νομοθέτημα. Δεν τίθεται θέμα αντικατάστασης, της κρίσης που διαμόρφωσε κατώτερο δικαστήριο αναφορικά με ζήτημα που αποφάσισε στα πλαίσια της δικαιοδοσίας του, με την κρίση του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Στο σύγγραμμα «Προνομιακά Εντάλματα» του Πέτρου Αρτέμη, σελ. 127-128, αναφέρεται ότι ο έλεγχος των κατωτέρων Δικαστηρίων με ένταλμα της φύσεως certiorari δεν περιλαμβάνει νομικά εσφαλμένες αποφάσεις ή λανθασμένη ερμηνεία νόμου. Θα πρέπει επίσης να λεχθεί ότι το certiorari δεν μπορεί να χρησιμοποιείται ως μεταμφιεσμένη Έφεση ούτε ως δεύτερη ευκαιρία επανακρόασης των ζητημάτων που απασχόλησαν το κατώτερο Δικαστήριο (βλ. Λυσιώτης & Υιός Λτδ (Αρ.3) (1996) 1 Α.Α.Δ. 1066).
Η Αίτηση θα πρέπει να απορριφθεί. Θα πρέπει να απορριφθεί για τον απλούστατο λόγο ότι η Αιτήτρια παρόλο που προσκόμισε την προσβαλλόμενη απόφαση ημερ. 28.2.2017 (Τεκμήριο 8Α) εντούτοις απ΄ αυτή δεν φαίνεται το ουσιώδες μέρος της, ήτοι κατά πόσο αναφέρεται ή όχι στα αντικείμενα που καλύπτονται από το Διάταγμα του Δικαστηρίου ημερ. 10.11.2016. Στο σχετικό πρακτικό του Δικαστηρίου ημερ. 28.2.2017 γίνεται αναφορά σε «κατασχεθέντα από την Αστυνομία Τεκμήρια» και η διαπίστωση ότι «πρόκειται για τα αντικείμενα που έχουν πωληθεί στον Αιτητή δυνάμει του πλειστηριασμού που διενεργήθηκε στις 4.10.2016 με βάση το Ένταλμα 338/16 που εκδόθηκε από το Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου στην Αγωγή 2779/2008 ...». Ακολούθως εκδίδονται τα ακόλουθα Διατάγματα/οδηγίες:
«1. Διάταγμα εναντίον του Καθ΄ ου η Αίτηση 2 ως η παράγραφος Α της Αίτησης. Ο Καθ΄ ου η Αίτηση 2 να συμμορφωθεί με το ως άνω διάταγμα εντός 7 ημερών από την επίδοση του.
Κατά το χρόνο που τα αντικείμενα που περιγράφονται στο Διάταγμα θα βρίσκονται στην κατοχή της Αστυνομίας ως Τεκμήρια και μέχρι την παράδοση τους στον Αιτητή αυτά να φωτογραφηθούν από την Αστυνομία για τους σκοπούς της υπόθεσης που διερευνά.
2. Διάταγμα ως η παράγραφος Β της Αίτησης.
Η αφαίρεση από το σκάφος της ηλεκτρικής και ηλεκτρονικής εγκατάστασης των μηχανών να γίνει από ειδικό/ειδικούς που θα διορίσει ο Αιτητής τα έξοδα του/των οποίου/ων και την αμοιβή του/τους θα καταβάλει και θα επιβαρυνθεί ο ίδιος ο Αιτητής.»
Η αναφερόμενη, ως άνω Αίτηση ημερ. 24.1.2017, δεν παρουσιάστηκε στο Δικαστήριο ώστε το Δικαστήριο να έχει ιδίαν αντίληψη των αναφερομένων αντικειμένων και ιδιαίτερα εάν καλύπτονται από το Διάταγμα ημερ. 10.11.2016 ή όχι. Δεν μπορώ, ασφαλώς, σε μια τόσο αυστηρή και φειδωλή διαδικασία να ενεργήσω στη βάση υποθέσεων ή πιθανολογήσεων, ούτε ασφαλώς μπορώ να ενεργήσω με βάση τον προβαλλόμενο ισχυρισμό στην Ένορκη Δήλωση του Διευθυντή της Αιτήτριας, παράγρ. 16, ότι μετά από έλεγχο του πρωτόδικου φακέλου αντιλήφθηκε ότι εκδόθηκε διάταγμα/οδηγίες για παράδοση στον αγοραστή των κλοπιμαίων αντικειμένων, τα οποία αποτελούν περιουσία της Αιτήτριας, χωρίς αναφορά σε τι ακριβώς στηρίζει αυτή την αντίληψη αλλά με γενική αναφορά σε έλεγχο του φακέλου. Δεν παρουσιάστηκαν στο Δικαστήριο, ούτε ακόμη τα Διατάγματα τα οποία κατ' ισχυρισμό εξεδόθησαν στα πλαίσια των Αιτήσεων της Αστυνομίας για κατακράτηση τεκμηρίων με αριθμούς 133/2016 και 134/2016
Η παράλειψη είναι ουσιώδης και χωρίς το πιο πάνω υλικό το Δικαστήριο δεν είναι σε θέση να ασκήσει τη δικαιοδοσία του (βλ. Προνομιακά Εντάλματα, Πέτρος Αρτέμης σελ. 45-46).
Η Αίτηση απορρίπτεται.
Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ.
/γκ