|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:DOD:2017:1
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ
ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 27/2013
21 Φεβρουαρίου, 2017
[ΣΤ. ΝΑΘΑΝΑΗΛ, Π. ΠΑΝΑΓΗ, Δ. ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, Δ/Δ]
METAΞΥ:
ΓΙΩΡΓΟΥ ΟΡΦΑΝΟΥ,
Εφεσείοντα/Αιτητή,
- ΚΑΙ -
ΙΦΙΓΕΝΕΙΑΣ ΟΝΗΣΙΦΟΡΟΥ,
Εφεσίβλητης/Καθ΄ ης η αίτηση.
----------------------
Α. Δαμιανού, για Α. Καριτζή & Συνεργάτες ΔΕΠΕ, για τον Εφεσείοντα.
Φ. Σωφρονίου, για την Εφεσίβλητη.
----------------------
ΝΑΘΑΝΑΗΛ, Δ.:- Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει η Δικαστής Π. Παναγή, Δ.
----------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Π. ΠΑΝΑΓΗ, Δ.:- Αντικείμενο της πρωτόδικης διαδικασίας ήταν η αίτηση του εφεσείοντα με την οποία διεκδικούσε ενώπιον του Οικογενειακού Δικαστηρίου Λεμεσού μερίδιο επί της επαύξησης της περιουσίας της εφεσίβλητης, πρώην συζύγου του.
Μετά από αξιολόγηση της ενώπιον του προσαχθείσας μαρτυρίας, το πρωτόδικο Δικαστήριο αποδέχτηκε τη μαρτυρία της εφεσίβλητης και, συνακόλουθα, τη θέση της ότι οι περιουσιακές διαφορές των διαδίκων διευθετήθηκαν στα πλαίσια προφορικής συμφωνίας τους λίγες μέρες πριν από την οριστική διάσταση. Έκρινε, συνεπώς το Οικογενειακό Δικαστήριο ότι, δεν κέκτητο δικαιοδοσίας να εκδικάσει την υπόθεση αφού δεν υπήρχε οποιαδήποτε περιουσιακή διαφορά ενώπιον του και, για το λόγο τούτο, απέρριψε την αίτηση του εφεσείοντα.
Η ορθότητα της πρωτόδικης απόφασης αμφισβητείται με την παρούσα έφεση στην οποια προβάλλονται τρεις λόγοι έφεσης. Οι πρώτοι δύο, οι οποίοι αφορούν στο εύρημα του πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι οι περιουσιακές διαφορές των διαδίκων ρυθμίστηκαν με προφορική συμφωνία, θεωρώντας το Δικαστήριο ως δεδομένο ότι η συμφωνία αυτή ήταν νομικά έγκυρη και εκτελεστή, αποσύρθηκαν κατά τη συζήτηση της έφεσης. Με τον απομείναντα λόγο έφεσης ο εφεσείων ισχυρίζεται ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο αφού αποφάνθηκε ότι δεν είχε δικαιοδοσία να εκδικάσει την ενωπιον του διαφορά, εσφαλμένα απέρριψε την αίτηση του αντί να την παραπέμψει στο καθ' ύλην αρμόδιο Επαρχιακό Δικαστήριο προς εκδίκαση. Αυτό, κατά τον εφεσείοντα, επιβάλλει το άρθρο 64Α του περί Δικαστηρίων Νόμου, Ν.14/1960. Αντίθετη ήταν η θέση του ευπαίδευτου συνηγόρου της εφεσίβλητης ο οποίος υποστήριξε με αναφορά στην υπόθεση Ελευθέριος Κούρος ν Αντωνία Ξενή Κόνου, Πολιτική Έφεση 325/2009, ημερομηνίας 10.10.2014, ECLI:CY:AD:2014:A764 την ορθότητα της πρωτόδικης απόφασης.
Στην Κονου το Επαρχιακό Δικαστήριο απέρριψε την αγωγή του εφεσείοντα αφού αποφάσισε ότι δεν είχε δικαιοδοσία να επιληφθεί της μεταξύ των διαδίκων διάφορας και ότι δικαιοδοσία είχε το Οικογενειακό Δικαστήριο. Εκκρεμούσης της έφεσης εναντίον της πρωτόδικης απόφασης εισήχθηκε στις διατάξεις του Ν.14/1960, το άρθρο 64Α. Εισηγήθηκε ο εφεσείων ότι σε περίπτωση απόρριψης της έφεσης, το Εφετείο μπορούσε να παραπέμψει την υπόθεση για εκδίκαση στο Οικογενειακό Δικαστηριο δυνάμει των προνοιών του άρθρου 64Α και στη βάση του σκεπτικού της απόφασης στη Νεοπτόλεμος Γεωργίου Λεφτής ν Ρωξάνης Νεοπτολέμου Γεωργίου (2010) 1 ΑΑΔ 211. Απορρίπτοντας την εισήγηση, το Εφετείο ανέφερε τα ακόλουθα:
«Η εισήγηση δεν μπορεί να γίνει δεκτή. Κατ΄ αρχάς, η σταθερή θέση του εφεσείοντα και πρωτοδίκως και ενώπιον του Εφετείου, ήταν ότι το Επαρχιακό Δικαστήριο είναι που κέκτηται δικαιοδοσίας. Επομένως η απόρριψη αυτής της θέσης δεν μπορεί να οδηγήσει σε ταυτόχρονη επιβράβευση με διαβίβαση της υπόθεσης αυτεπαγγέλτως ενώπιον του Οικογενειακού Δικαστηρίου δίδοντας έτσι δεύτερη ευκαιρία στον εφεσείοντα να προωθήσει την αγωγή του. Ιδιαιτέρως εφόσον με την υπεράσπιση της η εφεσίβλητη ήγειρε και ζήτημα παραγραφής δυνάμει του άρθρου 15 του Νόμου αρ. 232/1991, ζήτημα που δεν εξετάστηκε πρωτοδίκως ενόψει της έλλειψης δικαιοδοσίας του και δεν υπήρξε αντέφεση επ΄ αυτού ώστε να τεθεί εκ νέου ενώπιον του Εφετείου το όλο ζήτημα.
Περαιτέρω, το άρθρο 64Α εισήχθηκε στις διατάξεις του Νόμου αρ. 14/60 στις 18.12.2009. Μετά δηλαδή την έκδοση της πρωτόδικης απόφαση στις 20.10.2009. Το λεκτικό της τροποποίησης δεν περιέχει αναδρομικότητα και αφορά βεβαίως υποθέσεις που καταχωρήθηκαν στο Επαρχιακό Δικαστήριο μετά την ημερομηνία έναρξης του νέου άρθρου 64Α, ώστε να δίδεται η δυνατότητα παραπομπής υπόθεσης σε Δικαστήριο ειδικής δικαιοδοσίας εκεί όπου αυτή εμπίπτει στην καθ΄ ύλη αρμοδιότητα του τελευταίου. Είναι γι΄ αυτό που το πρωτόδικο Δικαστήριο ανέτρεξε στη νομολογία περί συντρέχουσας δικαιοδοσίας για να αποφασίσει κατά πόσο ήταν εφικτή η διαβίβαση της υπόθεσης ενώπιον άλλου Δικαστηρίου, (Ελληνική Τράπεζα Λτδ (1994) 1 Α.Α.Δ. 87). Εφόσον δεν παρείχετο τέτοια ευχέρεια, η υπόθεση έπρεπε να απορριφθεί, (Βασιλειάδης ν. Βασιλειάδης (1995) 1 Α.Α.Δ. 328 και Efthymiades v. Zoudros (1986) 1 C.L.R. 341 και Toumain v. Χριστοδουλίδου (2009) 1 Α.Α.Δ. 881). Η απόφαση στη Λεφτής ν. Γεωργίου - ανωτέρω - δεν εφαρμόζεται εδώ. Εκεί το πρωτόδικο Δικαστήριο ανέστειλε τη διαδικασία ελλείψει δικαιοδοσίας. Δεν απέρριψε την αγωγή, όπως εδώ, ώστε αυτή να μην υφίσταται πλέον.
Το άρθρο 64Α εισήχθηκε στη νομοθεσία, όπως και η τροποποίηση του άρθρου 21 του Νόμου αρ. 14/60 που επιτεύχθηκε με το Νόμο αρ. 118(Ι)/08 για να επιλύσει προβλήματα που ανεφύησαν στην πορεία του χρόνου από τις διατάξεις του άρθρου 61, αλλά και της Δ.33 θ.10 των περί Πολιτικής Δικονομίας Θεσμών περί αρμοδιότητας του Δικαστηρίου να εκδίδει διαταγή παραπομπής εκτός σε συντρέχουσες δικαιοδοσίες, (δέστε Αναφορικά με την Αίτηση της Εταιρείας Τ & Μ Οικονόμου & Υιός Λτδ για Certiorari (2011) 1 Α.Α.Δ. 140. Δεν τυγχάνει όμως εφαρμογής σε προγενέστερες της τροποποίησης περιπτώσεις.»
Ο λόγος έφεσης δεν ευσταθεί. Δεν χρειάζεται να σχολιάσουμε τη στάση του εφεσείοντα πρωτοδίκως και κατ΄έφεση σε σχέση με τη θέμα της δικαιοδοσίας του Οικογενειακού Δικαστηρίου, αφού καθίσταται σαφές από το σκεπτικό της Κόνου ότι το άρθρο 64Α του Ν.14/60 δεν θα μπορούσε να εφαρμοστεί από το Οικογενειακό Δικαστήριο για να διαβιβάσει την υπόθεση στο καθ' ύλην αρμόδιο Δικαστήριο. Τέτοια ενέργεια θα προσέδιδε στην εν λόγω διάταξη αναδρομική ισχύ. Ούτε το γεγονός που επεσήμανε ο ευπαίδευτος συνήγορος του εφεσείοντα, ότι στην Κόνου το άρθρο 64Α εισήχθηκε μετά την πρωτόδικη απόφαση, σε αντίθεση με την παρούσα που είχε εισαχθεί πριν από την έκδοση της πρωτόδικης απόφασης, μπορεί να διαφοροποιήσει την κατάσταση προσδίδοντας στην υπό συζήτηση διάταξη αναδρομική ισχύ.
Συνακόλουθα των πιο πάνω, η έφεση απορρίπτεται. Τα έξοδα επιδικάζονται υπέρ της εφεσίβλητης και εναντίον του εφεσείοντα, όπως αυτά θα υπολογισθούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.
ΣΤ. ΝΑΘΑΝΑΗΛ, Δ.
Π. ΠΑΝΑΓΗ, Δ.
Δ. ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, Δ.
/ΣΓεωργίου