|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2016:D580
(2016) 1 ΑΑΔ 2995
22 Δεκεμβρίου, 2016
[ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, Δ/στής]
ΑΦΟΡΑ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ ΑΛΕΚΑΣ Π. ΠΑΠΑΚΟΚΚΙΝΟΥ ΩΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΡΙΑΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΗΣ ΒΕΡΕΓΓΑΡΙΑΣ Π. ΠΑΠΑΚΟΚΚΙΝΟΥ ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΗΣ ΑΙΤΗΣΕΩΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ ΤΥΠΟΥ CERTIORARI ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ,
ΚΑΙ
ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΑΓΩΓΗ 4537/2009 ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ,
ΚΑΙ
ΑΦΟΡΑ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΚΑΙ/Η ΤΗΝ ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΗΜ. 25/11/2016 ΜΕ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΑΠΕΡΡΙΦΘΗ Η ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ ΑΙΤΗΤΡΙΑΣ ΗΜ. 5/10/2016 ΔΙΑ ΑΝΑΣΤΟΛΗΝ ΤΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ ΕΝ ΟΨΕΙ ΤΗΣ ΕΚΚΡΕΜΟΥΣΗΣ ΕΦΕΣΕΩΣ Ε 155/2016 Η ΟΠΟΙΑ ΣΤΡΕΦΕΤΑΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΕΝΔΙΑΜΕΣΗΣ ΑΠΟΦΑΣΕΩΣ ΠΟΥ ΕΞΕΔΩΣΕ
ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΣΤΙΣ 24/3/2016.
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 150/2016)
Προνομιακά εντάλματα ― Certiorari ― Αίτηση παραχώρησης άδειας καταχώρησης αίτησης προς έκδοση προνομιακού εντάλματος της φύσεως Certiorari, με το οποίο θα επιδιωκόταν η ακύρωση ενδιάμεσης απόφασης Επαρχιακού Δικαστηρίου με την οποία απορρίφθηκε αίτηση αναστολής διαδικασίας αγωγής εν όψει της εκκρεμούσης εφέσεως που στρεφόταν εναντίον άλλης ενδιάμεσης απόφασης του ιδίου εκδικάσαντος Δικαστηρίου ― Απορριπτική κατάληξη ― Το Δικαστήριο εξήσκησε, υπό τις περιστάσεις, συννόμως τη διακριτική του ευχέρεια εφαρμόζοντας τη νομική πτυχή και το δικονομικό πλαίσιο επί του οποίου εδραζόταν η αίτηση ― Δεν είχε στοιχειοθετηθεί εκ μέρους της αιτήτριας εκ πρώτης όψεως συζητήσιμο θέμα.
[Πέραν των ως άνω αναφερομένων τίτλων, η απόφαση διαβάζεται στο σύνολο της.]
Η αίτηση για άδεια απορρίφθηκε.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Γενικός Εισαγγελέας (2003) 1 Α.Α.Δ. 108,
Mareware Shipping and Trading Company Ltd (1992) 1 A.A.Δ. 116,
Μαρκιτανή v. Μουτζούρη (2000) 1 Α.Α.Δ. 923,
Στυλιανού (2015) 1 Α.Α.Δ. 1382, ECLI:CY:AD:2015:A461.
Αίτηση.
Αιτήτρια παρούσα.
Cur. adv. vult.
ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, Δ.: Η αίτηση για παραχώρηση άδειας του Δικαστηρίου για έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari στρέφεται κατά της ενδιάμεσης απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, ημερ. 25.11.2016, με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση ημερ. 5.10.2016. Επρόκειτο για αίτηση αναστολής της διαδικασίας της αγωγής εν όψει της εκκρεμούσης εφέσεως Ε155/2016, που στρεφόταν εναντίον άλλης ενδιάμεσης απόφασης ημερ. 24.3.2016, του ιδίου εκδικάσαντος Δικαστηρίου. Θεωρεί η αιτήτρια ότι η αγωγή δεν μπορεί να συνεχίσει χωρίς να αποφασιστούν πρώτα τα εγειρόμενα κατ' έφεση ζητήματα τα οποία, ως καίριας σημασίας, «θα έκριναν και τη συνέχιση ή την απόρριψη της έκθεσης απαίτησης».
Το Δικαστήριο σε μια καθόλα εμπεριστατωμένη απόφαση και με παραπομπή στη νομολογία εξέτασε το αίτημα, τόσο επί της Δ.35 θ.8 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας, όσο και την άλλη νομική βάση της αίτησης, την επίκληση της σύμφυτης εξουσίας του Δικαστηρίου για να καταλήξει σε απορριπτική απόφαση, θεωρώντας κατά κύριο λόγο ότι επρόκειτο περί ενδιαμέσου αιτήσεως και ότι δεν ήταν, υπό τις περιστάσεις, δυνατόν να ενεργοποιηθεί η σύμφυτη εξουσία του Δικαστηρίου για αναστολή της διαδικασίας, λόγω εκκρεμούσης έφεσης σε ενδιάμεση απόφαση.
Η αιτήτρια προωθεί ως λόγους παραχώρησης της αδείας το εσφαλμένο της απόφασης ως αντίθετης με το Νόμο, τη νομολογία και τους Κανονισμούς καθ' υπέρβαση ή έλλειψη δικαιοδοσίας και κατά παράβαση των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης. Υπάρχει, θεωρεί η αιτήτρια, εκ πρώτης όψεως υπόθεση και συζητήσιμο, ιδιαιτέρως σοβαρό θέμα, ενώ η εναλλακτική θεραπεία της εφέσεως δεν είναι βολικό μέτρο, όπως το θέτει, ούτε ενδείκνυται υπό τις περιστάσεις εν όψει της φύσεως, των γεγονότων και των συνθηκών της υπόθεσης. Θεωρεί ότι πέραν των άλλων δικονομικών ερεισμάτων, Δ.35 θ.18 και Δ.9, και η ίδια η έφεση ως αναπόσπαστο μέρος της αίτησης αναστολής παρείχε πρόσθετη υποστηρικτική βάση.
Προσεκτική εξέταση των καταγραφέντων εν συνόλω λόγων (§11-34) για τους οποίους επιζητείται η άδεια, φανερώνει ότι η αιτήτρια σχηματοποιεί τα επιχειρήματα της ως να επρόκειτο για λόγους έφεσης, αντί ως λόγους που συνιστούν το υπόβαθρο για παραχώρηση άδειας για καταχώριση αίτησης της φύσης Certiorari (Π. Αρτέμη, Προνομιακά Εντάλματα, σ.45 και επ., Γενικός Εισαγγελέας (2003) 1 Α.Α.Δ. 108 και Mareware Shipping and Trading Company Ltd (1992) 1 A.A.Δ. 116). Το Δικαστήριο εξήσκησε, υπό τις περιστάσεις, συννόμως τη διακριτική του ευχέρεια και αιτιολογημένα και εμπεριστατωμένα απέρριψε το αίτημα για τους λόγους που με λεπτομέρεια φαίνονται στην απόφαση του. Κατέγραψε τη νομική πτυχή και το δικονομικό πλαίσιο επί του οποίου εδράζεται η ενώπιον του αίτηση, Δ.35 θ.18, με παραπομπή στη νομολογία, όπως και εξέτασε ζήτημα σύμφυτης εξουσίας του Δικαστηρίου, κατ' επίκληση των όσων η αιτήτρια προωθούσε, το οποίο επίσης απέρριψε μετά από εκτενή ανάλυση. Δεν διαπιστώνεται να εξασκήθηκε η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου έξω από το πλαίσιο που παρέχει ο Νόμος (Μαρκιτανή v. Μουτζούρη (2000) 1 Α.Α.Δ. 923 και Στυλιανού (2015) 1 Α.Α.Δ. 1382, ECLI:CY:AD:2015:A461).
Δεν έχει στοιχειοθετηθεί εκ μέρους της αιτήτριας εκ πρώτης όψεως συζητήσιμο θέμα.
Η αίτηση απορρίπτεται.
Η αίτηση για άδεια απορρίπτεται.