|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2016:D491
(2016) 1 ΑΑΔ 2434
21 Οκτωβρίου, 2016
[ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤO ΑΡΘΡO 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
KAI ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ TOY 1964
(Ν. 33/1964) ΟΠΩΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗΚΕ,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ N. KRASIDES TRANSPORT LTD ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΚΑΙ/Ή ΑΠΟΦΑΣΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 22.9.2016 ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ ΕΠΙ ΤΗΣ ΜΟΝΟΜΕΡΟΥΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 20.9.2016 ΑΠΟ ΤΗΝ G.D.L. TRADING LIMITED ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΩΝ ΑΝΑΣΤΟΛΗΣ ΕΚΤΕΛΕΣΗΣ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 9.5.2016 ΠΟΥ ΚΑΤΑΧΩΡΗΘΗΚΕ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΜΕ ΑΡΙΘΜΟ 5204/2015 ΣΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ,
ΜΕΤΑΞΥ:
N. KRASIDES TRANSPORT LTD,
Εναγόντων,
v.
G.D.L. TRADING LIMITED,
Εναγομένων.
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 119/2016)
Προνομιακά εντάλματα ― Certiorari ― Αίτηση παραχώρησης άδειας καταχώρησης αίτησης προνομιακού εντάλματος αυτής της φύσης, προς ακύρωση διαταγμάτων αναστολής εκτέλεσης εκδοθέντος εντάλματος κινητών, όπως επίσης και διάταγμα αναστολής της εκτέλεσης εκδοθείσας υπέρ των αιτητών απόφασης, περιλαμβανομένης και της καταχώρισης memo ― Απορριπτική κατάληξη ―Ύπαρξη εναλλακτικού ένδικου μέσου, απουσία εξαιρετικών περιστάσεων.
Προνομιακά εντάλματα ― Certiorari ― Για να εξεταστεί η πιθανότητα χορήγησης αδείας θα πρέπει ο αιτητής να καταδείξει, εκ πρώτης όψεως, τεκμηρίωση και αιτιολόγηση του αιτήματος ― Παρόμοια αιτήματα παραχωρούνται, κατ' εξαίρεση, όταν, από το ίδιο το πρακτικό του δικαστηρίου, διαπιστώνεται έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας ή έκδηλη πλάνη περί το Νόμο ή παραβίαση των κανόνων φυσικής δικαιοσύνης ― Η ορθότητα μιας απόφασης ελέγχεται στο πλαίσιο της εφετειακής δικαιοδοσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου ― Ακόμα και εαν στοιχειοθετηθεί, εκ πρώτης όψεως, υπόθεση, η άδεια δεν χορηγείται στις περιπτώσεις όπου προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο εναλλακτικής θεραπείας ― Τούτο δεν αποκλείεται παρά μόνο στις περιπτώσεις όπου υπάρχουν εξαιρετικές περιστάσεις που να το δικαιολογούν.
Στο πλαίσιο της αγωγής Επαρχιακού Δικαστηρίου, οι αιτητές εξασφάλισαν, απόφαση εναντίον της εταιρείας G.D.L. TRADING LIMITED για το ποσό των €15.927,55, πλέον τόκο και έξοδα.
Στη συνέχεια, οι αιτητές καταχώρισαν ένταλμα για εκποίηση της κινητής περιουσίας της πιο πάνω εταιρείας των εναγομένων, όπως επίσης προέβηκαν σε εγγραφή της δικαστικής απόφασης (memo) επί της ακίνητης περιουσίας που είχε η εν λόγω εταιρεία.
Στις 9 Ιουνίου 2016 η εναγόμενη εταιρεία καταχώρισε αίτηση δια κλήσεως, με την οποία αξίωνε τον παραμερισμό και την ακύρωση της απόφασης που εκδόθηκε, στις 9 Μαΐου 2016, υπέρ των αιτητών. Οι τελευταίοι καταχώρισαν ένσταση στις 12 Σεπτεμβρίου 2016 και όπως αναγράφεται στην έκθεση γεγονότων, η αίτηση αυτή είναι ορισμένη για ακρόαση στις 16 Νοεμβρίου 2016.
Η εναγόμενη εταιρεία είχε αποταθεί, με μονομερή αίτηση ημερομηνίας 20 Σεπτεμβρίου 2016, στο Επαρχιακό Δικαστήριο και εξασφάλισε διάταγμα αναστολής εκτέλεσης του πιο πάνω αναφερόμενου εκδοθέντος εντάλματος κινητών, όπως επίσης και διάταγμα αναστολής της εκτέλεσης της εκδοθείσας υπέρ των αιτητών απόφασης, περιλαμβανομένης και της καταχώρισης memo, μέχρι νεότερης διαταγής του Δικαστηρίου ή μέχρι εκδίκασης της αιτήσεως για παραμερισμό, που αναφέρθηκε πιο πάνω, ημερομηνίας 9 Ιουνίου 2016.
Στο πλαίσιο της παρούσας αιτήσεως οι αιτητές επιδίωξαν την παραχώρηση αδείας για την καταχώριση αιτήσεως προνομιακού εντάλματος Certiorari, με στόχο την ακύρωση των εκδοθέντων διαταγμάτων, ημερομηνίας 22 Σεπτεμβρίου 2016.
Η αίτηση στηρίχθηκε στους κάτωθι λόγους:
α) Το μονομερώς εκδοθέν διάταγμα ημερομηνίας 22 Σεπτεμβρίου 2016, δεν καθορίζει ημερομηνία «επιστροφής» του.
β) Η έκδοση του διατάγματος έγινε κατά παράβαση του Άρθρου 9(3) του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 6, το οποίο επιβάλλει όπως δοθεί η δυνατότητα στους αιτητές να εμφανιστούν και να ενστούν, εάν και εφόσον το επιθυμούν.
γ) Υπήρχε έκδηλη πλάνη στην εφαρμογή του Νόμου και δεν είχε δοθεί οδηγία για καταχώριση εγγυήσεως εκ μέρους της εναγόμενης εταιρείας, όταν αυτή εξασφάλισε τα συγκεκριμένα διατάγματα.
δ) Έγινε λανθασμένη επίκληση των σχετικών Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας και συγκεκριμένα, δεν έγινε επίκληση της Δ.35, θ. 18, που προσφέρει τη δυνατότητα αναστολής εκτέλεσης μιας απόφασης.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Στην προκείμενη υπόθεση η ύπαρξη ή όχι εγγυήσεως είναι ένα στοιχείο που θα μπορούσε να αποτελέσει αντικείμενο συζήτησης.
2. Το Τεκμήριο 7 που επισυνάπτεται στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την αίτηση των αιτητών και αφορά στη μονομερή αίτηση ημερομηνίας 20 Σεπτεμβρίου 2016, προσδιορίζει «Ορίστηκε για ακρόαση την 10/10/2016». Δεν επισυνάπτεται η ένορκη δήλωση που ενδεχομένως συνόδευε την αίτηση, έτσι ώστε να καταδειχθεί τι ήταν το αίτημα που υποβλήθηκε στο δικαστήριο και κάτω από ποίες συνθήκες η αίτηση έγινε, μονομερώς, ούτε προσδιορίζεται τι είναι αυτή η ημερομηνία ορισμού για ακρόαση η οποία είναι μεταγενέστερη των εκδοθέντων διαταγμάτων ημερομηνίας 22 Σεπτεμβρίου 2016, που αποτελούν το επίκεντρο του παραπόνου των αιτητών.
3. Αυτά είναι ερωτηματικά τα οποία δεν είχαν απαντηθεί αφενός, και αφετέρου, δημιουργούσαν κενό ως προς την τεκμηρίωση εκ πρώτης όψεως υπόθεσης.
4. Και αν ακόμα θεωρηθεί ότι υπάρχει κάποιο στοιχείο που θα μπορούσε να τεκμηριώσει εκ πρώτης όψεως υπόθεση, η ύπαρξη εναλλακτικής θεραπείας είναι ένα πολύ σημαντικό στοιχείο.
5. Το υποθετικό σενάριο το οποίο πρόβαλε ο συνήγορος, δηλαδή της αβεβαιότητας ως προς το ποια αίτηση θα εκδικαστεί κατά προτεραιότητα και τι ενδεχομένως θα πράξει το πρωτόδικο δικαστήριο, εδράζονται σε εικασίες οι οποίες δεν μπορούν να αποτελέσουν στέρεη βάση άσκησης μιας εξαιρετικά δραστικής δυνατότητας που προσφέρεται με το προνομιακό ένταλμα.
6. Η ορθότητα της άσκησης της διακριτικής ευχέρειας του δικαστηρίου, που δεν είναι σαφές πώς θα ασκηθεί, εν πάση περιπτώσει, κρίνεται από Δευτεροβάθμιο Δικαστήριο στο πλαίσιο της εφετειακής δικαιοδοσίας και όχι στο πλαίσιο της παρούσας αιτήσεως.
7. Ούτε ο συλλογισμός περί παραβίασης κανόνων φυσικής δικαιοσύνης, εδραζομένων επί υποθετικών σεναρίων, όπως η παρούσα περίπτωση, θα μπορούσαν να τεκμηριώσουν εξαιρετικές περιστάσεις που να δικαιολογούν την άσκηση της δυνατότητας παραχώρησης αδείας.
8. Η καταχώριση αιτήσεως για παραμερισμό του διατάγματος είναι εξίσου αποτελεσματική θεραπεία και ως εκ τούτου, δεν είχε τεκμηριωθεί ότι θα έπρεπε να παραχωρηθεί η αιτούμενη άδεια.
Η αίτηση για άδεια απορρίφθηκε.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Γενικός Εισαγγελέας (1995) 1 Α.Α.Δ. 109,
Hellenger Trading Ltd (2000) 1 Α.Α.Δ. 965,
Μαρκίδης (2004) 1 Α.Α.Δ. 552,
Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ (2009) 1 Α.Α.Δ. 1114,
Λυσιώτης (1986) 1 Α.Α.Δ. 1696,
In Re Kakos (1985) 1 C.L.R. 250.
Αίτηση.
Μ. Αντωνίου για Δ. Αριστείδου & Σία, για τους Αιτητές.
Cur. adv. vult.
ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ: Στο πλαίσιο της αγωγής του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού, υπ' αριθμό 5204/2015, οι αιτητές εξασφάλισαν, στις 9 Μαΐου 2016, απόφαση εναντίον της εταιρείας G.D.L. TRADING LIMITED για το ποσό των €15.927,55, πλέον τόκο και έξοδα.
Στη συνέχεια, οι αιτητές καταχώρισαν ένταλμα για εκποίηση της κινητής περιουσίας της πιο πάνω εταιρείας των εναγομένων, όπως επίσης προέβηκαν σε εγγραφή της δικαστικής απόφασης (memo) επί της ακίνητης περιουσίας που είχε η εν λόγω εταιρεία.
Στις 9 Ιουνίου 2016 η εναγόμενη εταιρεία καταχώρισε αίτηση δια κλήσεως, με την οποία αξιώνει τον παραμερισμό και την ακύρωση της απόφασης που εκδόθηκε, στις 9 Μαΐου 2016, υπέρ των αιτητών. Οι τελευταίοι καταχώρισαν ένσταση στις 12 Σεπτεμβρίου 2016 και όπως αναγράφεται στην έκθεση γεγονότων, η αίτηση αυτή είναι ορισμένη για ακρόαση στις 16 Νοεμβρίου 2016.
Η εναγόμενη εταιρεία είχε αποταθεί, με μονομερή αίτηση ημερομηνίας 20 Σεπτεμβρίου 2016, στο Επαρχιακό Δικαστήριο και εξασφάλισε διάταγμα αναστολής εκτέλεσης του πιο πάνω αναφερόμενου εκδοθέντος εντάλματος κινητών, όπως επίσης και διάταγμα αναστολής της εκτέλεσης της εκδοθείσας υπέρ των αιτητών απόφασης, περιλαμβανομένης και της καταχώρισης memo, μέχρι νεότερης διαταγής του Δικαστηρίου ή μέχρι εκδίκασης της αιτήσεως για παραμερισμό, που αναφέρθηκε πιο πάνω, ημερομηνίας 9 Ιουνίου 2016.
Στο πλαίσιο της παρούσας αιτήσεως οι αιτητές επιδιώκουν την παραχώρηση αδείας για την καταχώριση αιτήσεως προνομιακού εντάλματος Certiorari, με στόχο την ακύρωση των εκδοθέντων διαταγμάτων, ημερομηνίας 22 Σεπτεμβρίου 2016.
Στο πλαίσιο της έκθεσης γεγονότων και στην ενώπιον μου αγόρευση του ευπαίδευτου συνηγόρου, το παράπονο επικεντρώθηκε στο γεγονός ότι το μονομερώς εκδοθέν διάταγμα ημερομηνίας 22 Σεπτεμβρίου 2016, δεν καθορίζει ημερομηνία «επιστροφής» του διατάγματος. Κατά δεύτερο λόγο, οι αιτητές πρόβαλαν ότι η έκδοση του διατάγματος έγινε κατά παράβαση του Άρθρου 9(3) του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 6, το οποίο επιβάλλει όπως δοθεί η δυνατότητα στους αιτητές να εμφανιστούν και να ενστούν, εάν και εφόσον το επιθυμούν. Τα δύο αυτά στοιχεία υποδηλούν έκδηλη πλάνη στην εφαρμογή του Νόμου και ο ευπαίδευτος συνήγορος εισηγήθηκε ότι δεν έχει, επίσης, δοθεί οδηγία για καταχώριση εγγυήσεως εκ μέρους της εναγόμενης εταιρείας, όταν αυτή εξασφάλισε τα συγκεκριμένα διατάγματα.
Το άλλο σκέλος της επιχειρηματολογίας που αναπτύχθηκε ενώπιον μου ήταν ότι, έγινε λανθασμένη επίκληση των σχετικών Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας και συγκεκριμένα, δεν έγινε επίκληση της Δ.35, θ. 18, που προσφέρει τη δυνατότητα αναστολής εκτέλεσης μιας απόφασης.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης είχα την ευκαιρία να θέσω στον ευπαίδευτο συνήγορο την πιθανότητα ύπαρξης εναλλακτικής θεραπείας. Προς πίστη του συνηγόρου αναγνώρισε και ο ίδιος και επιχειρηματολόγησε επί τούτου, ότι όντως υπάρχει η δυνατότητα αμφισβήτησης της ορθότητας του διατάγματος στη βάση της Δ.48, θ. 8(4) των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας. Επιχειρηματολογώντας ο συνήγορος υποστήριξε ότι σε περίπτωση που οι αιτητές προχωρήσουν σε καταχώριση αιτήσεως στη βάση του πιο πάνω Θεσμού, θα δημιουργηθεί ένα, όπως ανέφερε, αδιέξοδο. Θα υπάρχουν, όπως είπε, δύο αιτήσεις ενώπιον του ιδίου δικαστηρίου, ήτοι, η αίτηση παραμερισμού που υπεβλήθη στις 9 Ιουνίου 2016 από την εναγόμενη εταιρεία και η νέα αίτηση που θα υποβάλουν οι αιτητές. Ο κ. Αντωνίου αναγνώρισε ότι η σειρά εκδίκασης των δύο αιτήσεων εναπόκειται στη διακριτική ευχέρεια του δικαστηρίου. Σε περίπτωση, είπε, που το δικαστήριο επιλέξει να προχωρήσει σε αρχικό στάδιο με την αίτηση παραμερισμού, η αίτηση για ακύρωση των διαταγμάτων δεν θα εκδικαστεί και οι αιτητές θα υποστούν αδικία και ταυτόχρονα, ταλαιπωρία. Δεν είναι, πρόσθεσε, σίγουρο ότι η εναλλακτική αυτή θεραπεία όντως θα αποτελέσει στοιχείο που θα επιτρέψει στους αιτητές να έχουν αποτελεσματική θεραπεία.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος έκαμε αναφορά σε μια σειρά από αποφάσεις, ξεκινώντας από την υπόθεση Γενικός Εισαγγελέας (1995) 1 Α.Α.Δ. 109, Hellenger Trading Ltd (2000) 1 Α.Α.Δ. 965, Μαρκίδης (2004) 1 Α.Α.Δ. 552 και Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ (2009) 1 Α.Α.Δ. 1114, με στόχο να καταδείξει ότι η ύπαρξη εναλλακτικής θεραπείας δεν αποκλείει τη διεκδίκηση έκδοσης διατάγματος προνομιακού εντάλματος Certiorari, αν υπάρχουν εξαιρετικές περιστάσεις που να το δικαιολογούν. Η πιο πάνω νομολογία, υποστήριξε, ενισχύει τη θέση της πλευράς των αιτητών ότι, η μόνη δυνατότητα που τους παρέχεται, σ' αυτό το στάδιο, είναι η παραχώρηση αδείας για την έκδοση του αιτούμενου προνομιακού εντάλματος.
Ο συνήγορος υποστήριξε ότι οι αστάθμητοι παράγοντες που αναφέρθησαν και καθιστούν την εκδίκαση μελλοντικής αιτήσεως για παραμερισμό του διατάγματος αβέβαιη, και στη βάση της μη επαρκώς προσφερόμενης προστασίας των δικαιωμάτων των αιτητών, καθότι η ως άνω αναφερθείσα αβεβαιότητα περιέχει εμπόδια και κινδύνους απώλειας και παραβίασης των δικαιωμάτων των αιτητών, είναι στοιχεία που καθιστούν την αίτηση αυτή επιβεβλημένη και αποτελούν εξαιρετικές περιστάσεις για την παραχώρηση της αιτούμενης αδείας.
Έχει κατ' επανάληψη τονιστεί ότι για να εξεταστεί η πιθανότητα χορήγησης αδείας θα πρέπει ο αιτητής να καταδείξει, εκ πρώτης όψεως, τεκμηρίωση και αιτιολόγηση του αιτήματος. (Βλ. Λυσιώτης (1986) 1 Α.Α.Δ. 1696). Παρόμοια αιτήματα παραχωρούνται, κατ' εξαίρεση, όταν, από το ίδιο το πρακτικό του δικαστηρίου, διαπιστώνεται έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας ή έκδηλη πλάνη περί το Νόμο ή παραβίαση των κανόνων φυσικής δικαιοσύνης. Ο έλεγχος ο οποίος ασκείται δεν ενέχει τις εξουσίες που παρέχονται στο Ανώτατο Δικαστήριο ως δευτεροβάθμιο δικαιοδοτικό όργανο. Η ορθότητα μιας απόφασης ελέγχεται στο πλαίσιο της εφετειακής δικαιοδοσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Η σύννομη άσκηση της δικαιοδοσίας του κατώτερου δικαστηρίου αποτελεί το στοιχείο ελέγχου για άσκηση της δικαιοδοσίας έκδοσης προνομιακού εντάλματος. (Βλ. In Re Kakos (1985) 1 C.L.R. 250). Όπως πολύ ορθά επισημάνθηκε και από τον ευπαίδευτο συνήγορο των αιτητών, η αρχή δικαίου που ενσωματώθηκε στην υπόθεση Hellenger Trading Ltd (άνω) είναι ότι και αν ακόμα στοιχειοθετηθεί, εκ πρώτης όψεως, υπόθεση, η άδεια δεν χορηγείται στις περιπτώσεις όπου προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο εναλλακτικής θεραπείας. Τούτο δεν αποκλείεται παρά μόνο στις περιπτώσεις όπου υπάρχουν εξαιρετικές περιστάσεις που να το δικαιολογούν.
Στην προκείμενη υπόθεση η ύπαρξη ή όχι εγγυήσεως είναι ένα στοιχείο που θα μπορούσε να αποτελέσει αντικείμενο συζήτησης. Το Τεκμήριο 7 που επισυνάπτεται στην ένορκη δήλωση του Νίκου Κρασίδη, που συνοδεύει την αίτηση των αιτητών και αφορά τη μονομερή αίτηση ημερομηνίας 20 Σεπτεμβρίου 2016, προσδιορίζει «Ορίστηκε για ακρόαση την 10/10/2016». Δεν επισυνάπτεται η ένορκη δήλωση που ενδεχομένως συνόδευε την αίτηση, έτσι ώστε να καταδειχθεί τι ήταν το αίτημα που υποβλήθηκε στο δικαστήριο και κάτω από ποίες συνθήκες η αίτηση έγινε, μονομερώς, ούτε προσδιορίζεται τι είναι αυτή η ημερομηνία ορισμού για ακρόαση που, σημειώνω, ότι είναι μεταγενέστερη των εκδοθέντων διαταγμάτων ημερομηνίας 22 Σεπτεμβρίου 2016, που αποτελούν το επίκεντρο του παραπόνου των αιτητών.
Αυτά είναι ερωτηματικά τα οποία δεν έχουν απαντηθεί αφενός, και αφετέρου, δημιουργούν κενό ως προς την τεκμηρίωση εκ πρώτης όψεως υπόθεσης.
Και αν ακόμα θεωρηθεί ότι υπάρχει κάποιο στοιχείο που θα μπορούσε να τεκμηριώσει εκ πρώτης όψεως υπόθεση, η ύπαρξη εναλλακτικής θεραπείας είναι ένα πολύ σημαντικό στοιχείο, αναγνωριζόμενο και από το συνήγορο των αιτητών, που θα τους δώσει την ευκαιρία να θέσουν το παράπονο τους ενώπιον του δικαστηρίου και το τελευταίο να αποφασίσει. Το υποθετικό σενάριο το οποίο πρόβαλε ο ευπαίδευτος συνήγορος, δηλαδή της αβεβαιότητας ως προς το ποια αίτηση θα εκδικαστεί κατά προτεραιότητα και τι ενδεχομένως θα πράξει το πρωτόδικο δικαστήριο, με όλο το σεβασμό, εδράζονται σε εικασίες οι οποίες δεν μπορούν να αποτελέσουν στέρεη βάση άσκησης μιας εξαιρετικά δραστικής δυνατότητας που προσφέρεται με το προνομιακό ένταλμα. Η ορθότητα της άσκησης της διακριτικής ευχέρειας του δικαστηρίου, που δεν είναι σαφές πώς θα ασκηθεί, εν πάση περιπτώσει, κρίνεται από Δευτεροβάθμιο Δικαστήριο στο πλαίσιο της εφετειακής δικαιοδοσίας και όχι στο πλαίσιο της παρούσας αιτήσεως. Ούτε ο συλλογισμός περί παραβίασης κανόνων φυσικής δικαιοσύνης, εδραζομένων επί υποθετικών σεναρίων, όπως η παρούσα περίπτωση, θα μπορούσαν να τεκμηριώσουν εξαιρετικές περιστάσεις που να δικαιολογούν την άσκηση της δυνατότητας παραχώρησης αδείας.
Η καταχώριση αιτήσεως για παραμερισμό του διατάγματος είναι εξίσου αποτελεσματική θεραπεία και ως εκ τούτου, δεν έχει τεκμηριωθεί ότι θα πρέπει να παραχωρηθεί η αιτούμενη άδεια.
Η αίτηση απορρίπτεται.
Η αίτηση για άδεια απορρίπτεται.