|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2016:D478
(2016) 1 ΑΑΔ 2395
14 Οκτωβρίου, 2016
[ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, Δ/στής]
ΑΦΟΡΑ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΑΛΚΗ ΣΠΥΡΟΥ ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ CERTIORARI ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 155.4
ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ,
ΚΑΙ
ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΑΓΩΓΗ ΥΠ' ΑΡ. 4080/2016 ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ,
ΚΑΙ
ΑΦΟΡΑ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 23/9/2016 ΜΕ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΚΑΤΕΣΤΗ ΑΠΟΛΥΤΟ ΤΟ ΠΡΟΣΩΡΙΝΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 30/8/2016.
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 113/2016)
Προνομιακά εντάλματα ― Certiorari ― Αίτηση παραχώρησης άδειας καταχώρησης αίτησης προς έκδοση προνομιακού εντάλματος της φύσεως Certiorari, προς το σκοπό ακύρωσης προσωρινού διατάγματος το οποίο απευθυνόταν προς τους αιτητές εναγόμενους σε αγωγή απαγορεύοντας τους συγκεκριμένες ενέργειες αποκάλυψης και χρήσης πληροφοριών που έλαβαν κατά την εργοδότηση τους σε εταιρεία ― Απορριπτική κατάληξη ― Απουσία προϋποθέσεων ενεργοποίησης της δικαιοδοσίας προνομιακών ενταλμάτων.
Προνομιακά εντάλματα ― Certiorari ― H παροχή άδειας για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari ή Prohibition - όπως και η έκδοση τέτοιων ενταλμάτων, εμπίπτει στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου, η οποία, όταν προβλέπεται άλλο ένδικο μέσο και ειδικά έφεση, πολύ σπάνια και σε εξαιρετικές περιπτώσεις ασκείται θετικά ― Ακόμα και αν ο αιτητής ικανοποιήσει το δικαστήριο ότι υπάρχει εκ πρώτης όψεως συζητήσιμη υπόθεση ― Η διαδικασία έκδοσης προνομιακού εντάλματος δεν συνιστά υποκατάστατο του ενδίκου μέσου της έφεσης ούτε στοχεύει στον έλεγχο της ορθότητας της πρωτόδικης απόφασης αλλά στη νομιμότητα της απόφασης.
Κατόπιν ακροαματικής διαδικασίας, Επαρχιακό Δικαστήριο οριστικοποίησε προσωρινό διάταγμα ημερ. 30.8.2016 το οποίο απευθυνόταν προς τους αιτητές εναγόμενους σε αγωγή που καταχώρισε εναντίον τους η εταιρεία MMG CYRPUS LTD και με αυτό τους απαγορεύονταν συγκεκριμένες ενέργειες αποκάλυψης και χρήσης πληροφοριών που έλαβαν κατά την εργοδότηση τους στην εταιρεία.
Η αντίδραση των εναγομένων στην οριστικοποίηση του Διατάγματος εκδηλώθηκε με την καταχώριση δύο πανομοιότυπων αιτήσεων - των υπ' αρ. 113 και 114/216 - με τις οποίες ζητούσαν άδεια καταχώρισης αίτησης προς έκδοση εντάλματος Certiorari για ακύρωση του Διατάγματος στη βάση (α) ότι υπήρχε προφανές νομικό σφάλμα και/ή ελάττωμα στο φάκελο της διαδικασίας και έλλειψη δικαιοδοσίας και (β) ότι υπήρξε παραβίαση της φυσικής δικαιοσύνης. Η δε εξέταση της πρώτης αίτησης προδιέγραφε την τύχης και της δεύτερης.
Όπως ισχυρίστηκε ο αιτητής στην υπό κρίση αίτηση (της 113/2016) εργοδοτήθηκε από την Εταιρεία τον Οκτώβρη του 2014 και κατά τη διάρκεια της εργοδότησης του - μέχρι τον Αύγουστο του 2016 που απελύθη η σύμφωνα με την Εταιρεία παραιτήθηκε - διορίστηκε αξιωματούχος και/ή μέτοχος εταιρειών πελατών της Εταιρείας, θέσεις που κατέχει μέχρι και σήμερα. Και αυτό, παρόλο που κατά τον τερματισμό της εργοδότησης του ήταν απαίτηση της Εταιρείας να παραιτηθεί από τις εν λόγω θέσεις.
Σ' ό,τι αφορούσε στο παράπονο του ότι στο φάκελο της διαδικασίας υπήρχε προφανές νομικό σφάλμα και/ή ελάττωμα και έλλειψη δικαιοδοσίας, αυτό προωθήθηκε στη βάση τριών ισχυρισμών. Ο πρώτος, πώς με το Διάταγμα του απαγορεύεται χωρίς οποιοδήποτε περιορισμό να χρησιμοποιεί για οποιοδήποτε σκοπό πληροφορίες ή στοιχεία που περιήλθαν σε γνώση του κατά τη διάρκεια της εργοδότησης του, κατά παράβαση του συνταγματικού δικαιώματος του περί σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής, της ελευθερίας σκέψης και συνείδησης, της ελευθερίας του λόγου και έκφρασης, της άσκησης επαγγέλματος και της ελευθερίας του συμβάλλεσθαι.
Ο δεύτερος, πως με το Διάταγμα του απαγορεύεται να ασκεί τα καθήκοντα που του επιβάλλει ο Νόμος για τις θέσεις που κατέχει ως διευθυντής, γραμματέας και μέτοχος των προαναφερθέντων εταιρειών, συμπεριλαμβανομένου και του δικαιώματος του να παραιτηθεί και, ο τρίτος, πως με το Διάταγμα έχουν παραχωρηθεί στην Εταιρεία περισσότερα απ' ό,τι δικαιούταν από το Νόμο.
Σ' ό,τι δε αφορούσε στο δεύτερο παράπονο του για παραβίαση της φυσικής δικαιοσύνης, αυτό προωθήθηκε στη βάση της αντίληψης πως με το Διάταγμα του απαγορεύεται να επικοινωνεί με τις εταιρείες - πελάτες της Εταιρείας στις οποίες είναι διευθυντής, γραμματέας ή μέτοχος, χωρίς οι εν λόγω εταιρείες να ακουστούν και ενδεχομένως να αγνοούν την υπό αναφορά απαγόρευση.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Με βάση της νομολογημένες αρχές περί ενεργοποίησης της δικαιοδοσίας προνομιακών ενταλμάτων προέκυπτε, υπό τα περιστατικά της υπόθεσης, ότι τα παράπονα του αιτητή δεν δικαιολογούσαν την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου υπέρ του αιτήματος του.
2. Οι αιτιάσεις του αιτητή στόχευαν στον έλεγχο της ορθότητας της πρωτόδικης απόφασης και όχι στη νομιμότητα της, θέμα το οποίο θα μπορούσε να προωθήσει με έφεση.
3. Το ότι το Διάταγμα θα μπορούσε να προσβληθεί με έφεση αναγνωρίστηκε και από τον συνήγορο του, ο οποίος δεν επικαλέστηκε ότι στην υπό κρίση περίπτωση συντρέχουν εξαιρετικές περιστάσεις για παρέκκλιση από τον υπό αναφορά κανόνα.
4. Το γεγονός δε ότι οι εφέσεις δεν εκδικάζονται σύντομα, όπως προέβαλε, δεν μπορεί αφ' εαυτού να εξισωθεί «με εξαιρετικές περιστάσεις.
5. Βέβαια ο αιτητής, κατά την προώθηση του αιτήματος του, επικαλέστηκε και παραβίαση των αρχών της φυσικής δικαιοσύνης και των συνταγματικών του δικαιωμάτων όπου με βάση τη νομολογία, χωρεί επέμβαση με Certiorari όταν διαφαίνεται τέτοια παραβίαση.
6. Στην παρούσα όμως περίπτωση η επίκληση των υπό αναφορά παραβιάσεων υπήρξε γενική και αόριστη, υπό την έννοια ότι δεν συνοδεύτηκε από κατάλληλη επιχειρηματολογία που να τεκμηριώνει εκ πρώτης όψεως θεμελίωση των κατ' ισχυρισμό παραβιάσεων.
7. Τοσούτω μάλλον όταν η οριστικοποίηση του Διατάγματος έγινε μετά από ακροαματική διαδικασία, στο πλαίσιο της οποίας ο αιτητής ανέπτυξε τις θέσεις του τόσο με την καταχώριση ένστασης όσο και με σχετική αγόρευση.
8. Δεν διαφαινόταν επομένως παραβίαση των αρχών της φυσικής δικαιοσύνης και το παράπονο του ότι έπρεπε να ακουστούν και οι εταιρείες στις οποίες διορίστηκε από την Εταιρεία - στο πλαίσιο της εργοδότησής του - μέτοχος ή γραμματέας ή διευθυντής, είναι θέμα που αφορά στις εν λόγω εταιρείες και όχι τον ίδιο.
9. Τέλος, συναφές με το υπό αναφορά θέμα, ήταν και το παράπονο του ότι με το Διάταγμα του απαγορεύεται ακόμη και να παραιτηθεί από τις εν λόγω εταιρείες, τη στιγμή που ο ίδιος ισχυρίζεται ότι με τον τερματισμό της εργοδότησης του ήταν απαίτηση της Εταιρείας να παραιτηθεί.
10. Η σχετική διακριτική ευχέρεια δεν μπορούσε να ασκηθεί υπέρ της έγκρισης του αιτήματος.
Η αίτηση για άδεια απορρίφθηκε.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Θεοδούλου (Αρ.1) (1990) 1 Α.Α.Δ. 438,
Κωνσταντινίδου κ.ά. (1992) 1 Α.Α.Δ. 853,
Ανθίμου (1991) 1 Α.Α.Δ. 41,
Γενικός Εισαγγελέας (Αρ. 3) (1993) 1 Α.Α.Δ. 42,
Global Consolidatior Public Ltd (2006) 1 A.Α.Δ. 464,
Marewave Shipping & Trading Company Ltd (1992) 1 A.A.Δ. 116,
Κωνσταντινίδης (2003) 1 Α.Α.Δ. 1298,
Περέλλα (Αρ. 2) (1995) 1 Α.Α.Δ. 692,
Base metal Trading Ltd v. Fastact Developments Ltd (2004) 1(Γ) A.A.Δ. 1535,
Χριστοφίδη (Αρ. 1) (1993) 1 Α.Α.Δ. 613,
Ιn re Georghiou (1986) 1 C.L.R. 43,
In re Philippou (1986) 1 C.L.R. 588.
Αίτηση.
Γ. Κορφιώτης με Ι. Κορφιώτη (κα), για τον Αιτητή.
Cur. adv. vult.
ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, Δ.: Μετά από ακροαματική διαδικασία, στις 23.9.2016, Πρόεδρος του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας οριστικοποίησε* προσωρινό διάταγμα ημερ. 30.8.2016 (στο εξής το Διάταγμα) με το οποίο απαγορεύεται στους Άλκη Σπύρου και Περικλή Σπύρου - εναγόμενους στην αγωγή 4080/2016 που καταχώρισε εναντίον τους η εταιρεία MMG CYRPUS LTD (στο εξής η Εταιρεία) - να:
1. Χρησιμοποιούν με οποιοδήποτε τρόπο ή για οποιοδήποτε σκοπό ή να εκμεταλλεύονται ή να αποκαλύπτουν σε οποιοδήποτε πρόσωπο οποιαδήποτε πληροφορία ή στοιχείο το οποίο περιήλθε στη γνώση ή στην κατοχή τους κατά τη διάρκεια της εργοδότησης τους από την Εταιρεία, συμπεριλαμβανομένων πληροφοριών σε σχέση με το αρχείο πελατών, στοιχεία επικοινωνίας πελατών και/ή συνεργατών ή εκπροσώπων, αντιπροσώπων, υπηρετών, αξιωματούχων ή λειτουργών των πελατών της εταιρείας ή οποιαδήποτε πληροφορία σε σχέση με τις εργασίες ή τον τρόπο εργασιών ή τη μετοχική δομή των πελατών της Εταιρείας και από το να επικοινωνούν με πελάτες ή συνεργάτες της Εταιρείας ή εκπροσώπων, αντιπροσώπων, υπηρετών, αξιωματούχων ή λειτουργών των πελατών της χρησιμοποιώντας τις πιο πάνω πληροφορίες και στοιχεία και
2. Αποθηκεύσουν ή αντιγράψουν με οποιοδήποτε τρόπο οποιαδήποτε πληροφορία ή στοιχείο το οποίο περιήλθε στη γνώση ή την κατοχή τους κατά τη διάρκεια της εργοδότησης τους από την Εταιρεία, συμπεριλαμβανομένων πληροφοριών σε σχέση με το αρχείο πελατών της Εταιρείας κ.λ.π. (ως ανωτέρω)
Η αντίδραση των εναγομένων στην οριστικοποίηση του Διατάγματος εκδηλώθηκε με την καταχώριση δύο πανομοιότυπων αιτήσεων - των υπ' αρ. 113 και 114/2016 - με τις οποίες ζητούν άδεια για καταχώριση αίτησης προς έκδοση εντάλματος Certiorari για ακύρωση του Διατάγματος στη βάση (α) ότι υπάρχει προφανές νομικό σφάλμα και/ή ελάττωμα στο φάκελο της διαδικασίας και έλλειψη δικαιοδοσίας και (β) ότι υπήρξε παραβίαση της φυσικής δικαιοσύνης, παράπονα που θα εξεταστούν αφού πρώτα καταγραφούν οι βασικοί ισχυρισμοί του αιτητή της αίτησης 113/2016 εφόσον η τύχη της αίτησης του θα προδιαγράψει και την τύχη της δεύτερης αίτησης 114/2016 (Σπύρου (2016) 1 Α.Α.Δ. 2403, ECLI:CY:AD:2016:D479).
Όπως σχετικά διατείνεται ο αιτητής της υπό κρίση αίτησης (της 113/2016) εργοδοτήθηκε από την Εταιρεία τον Οκτώβρη του 2014 και κατά τη διάρκεια της εργοδότησης του - μέχρι τον Αύγουστο του 2016 που απελύθη η σύμφωνα με την Εταιρεία παραιτήθηκε - διορίστηκε αξιωματούχος και/ή μέτοχος εταιρειών πελατών της Εταιρείας, θέσεις που κατέχει μέχρι και σήμερα. Και αυτό, παρόλο που κατά τον τερματισμό της εργοδότησης του ήταν απαίτηση της Εταιρείας να παραιτηθεί από τις εν λόγω θέσεις. Συγκεκριμένα διορίστηκε (α) διευθυντής, γραμματέας και μέτοχος της W.M.T. West Macedonia Tv Net Ltd, (β) διευθυντής και μέτοχος των Malta Environmental Group Ltd και Holiday Holdings Ltd, (γ) διευθυντής της Chill Investments Cyprus Ltd και (δ) γραμματέας των Frosbren Consultants Ltd και EMS Expert Marketing Solution Ltd.
Σ' ό,τι αφορά το παράπονο του ότι στο φάκελο της διαδικασίας υπάρχει προφανές νομικό σφάλμα και/ή ελάττωμα και έλλειψη δικαιοδοσίας, αυτό προωθήθηκε στη βάση τριών ισχυρισμών. Ο πρώτος, πώς με το Διάταγμα του απαγορεύεται χωρίς οποιοδήποτε περιορισμό να χρησιμοποιεί για οποιοδήποτε σκοπό πληροφορίες ή στοιχεία που περιήλθαν σε γνώση του κατά τη διάρκεια της εργοδότησης του, κατά παράβαση του δικαιώματος του περί σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής (Άρθρο 15 του Συντάγματος), της ελευθερίας σκέψης και συνείδησης (Άρθρο 18 του Συντάγματος), της ελευθερίας του λόγου και έκφρασης (Άρθρο 19 του Συντάγματος), της άσκησης επαγγέλματος (Άρθρο 25 του Συντάγματος) και της ελευθερίας του συμβάλλεσθαι (Άρθρο 26 του Συντάγματος). Ο δεύτερος, πως με το Διάταγμα του απαγορεύεται να ασκεί τα καθήκοντα που του επιβάλλει ο Νόμος για τις θέσεις που κατέχει ως διευθυντής, γραμματέας και μέτοχος των προαναφερθέντων εταιρειών, συμπεριλαμβανομένου και του δικαιώματος του να παραιτηθεί και, ο τρίτος, πως με το Διάταγμα έχουν παραχωρηθεί στην Εταιρεία περισσότερα απ' ό,τι δικαιούταν από το Νόμο. Σ' ό,τι δε αφορά το δεύτερο παράπονο του για παραβίαση της φυσικής δικαιοσύνης, αυτό προωθήθηκε στη βάση της αντίληψης πως με το Διάταγμα του απαγορεύεται να επικοινωνεί με τις εταιρείες - πελάτες της Εταιρείας στις οποίες είναι διευθυντής, γραμματέας ή μέτοχος, χωρίς οι εν λόγω εταιρείες να ακουστούν και ενδεχομένως να αγνοούν την υπό αναφορά απαγόρευση.
Οι πιο πάνω ισχυρισμοί επαναλήφθηκαν και δια ζώσης κατά την επ' ακροατηρίω συζήτηση της υπόθεσης, κατά τη διάρκεια της οποίας ναι μεν ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή ανεγνώρισε πως η προσβολή του Διατάγματος θα μπορούσε να γίνει με έφεση, αλλά τόνισε πως οι εφέσεις δεν εκδικάζονται σύντομα και εν πάση περιπτώσει όπου διαφαίνεται παραβίαση συνταγματικών δικαιωμάτων ή των αρχών της φυσικής δικαιοσύνης - όπως στην παρούσα περίπτωση - χωρεί επέμβαση με Certiorari.
Έχω εξετάσει τα παράπονα του αιτητή υπό το πρίσμα των νομικών αρχών που εφαρμόζονται σε αιτήσεις της εξεταζόμενης φύσεως. Όπως κατ' επανάληψη έχει τονιστεί, η παροχή άδειας για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari ή Prohibition - όπως και η έκδοση τέτοιων ενταλμάτων - εμπίπτει στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου. (Θεοδούλου (Αρ.1) (1990) 1 Α.Α.Δ. 438) η οποία, όταν προβλέπεται άλλο ένδικο μέσο και ειδικά έφεση, πολύ σπάνια και σε εξαιρετικές περιπτώσεις ασκείται θετικά. (Βλ. Αναφορικά με τις Αιτήσεις της Αυγής 1. Κωνσταντινίδου κ.ά. (1992) 1 Α.Α.Δ. 853). Ακόμα και αν ο αιτητής ικανοποιήσει το δικαστήριο ότι υπάρχει εκ πρώτης όψεως συζητήσιμη υπόθεση (Ανθίμου (1991) 1 Α.Α.Δ. 41). Κι αυτό καθότι η διαδικασία έκδοσης προνομιακού εντάλματος δεν συνιστά υποκατάστατο του ενδίκου μέσου της έφεσης (Αναφορικά με το Γενικό Εισαγγελέα (Αρ.3) (1993) 1 Α.Α.Δ. 42 και Αναφορικά με την αίτηση της Global Consolidatior Public Ltd (2006) 1 A.Α.Δ. 464), ούτε στοχεύει στον έλεγχο της ορθότητας της πρωτόδικης απόφασης αλλά στη νομιμότητα της απόφασης (Αναφορικά με την αίτηση της Marewave Shipping & Trading Company Ltd (1992) 1 A.A.Δ. 116). Γενικά, θα μπορούσε να λεχθεί ότι το δικαστήριο μπορεί να ασκήσει θετικά τη διακριτική του ευχέρεια για χορήγηση άδειας της εξεταζόμενης φύσεως όπου αποκαλύπτεται εκ πρώτης όψεως συζητήσιμη υπόθεση και διαφαίνεται από το τηρηθέν πρακτικό του (πρωτόδικου) δικαστηρίου έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας, έκδηλη νομική πλάνη, δόλος, προκατάληψη και μη τήρηση των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης (Κωνσταντινίδης (2003) 1 Α.Α.Δ. 1298, Περέλλα (Αρ.2) (1995) 1 Α.Α.Δ. 692).
Έχοντας υπόψη τις πιο πάνω νομικές αρχές κατέληξα πως, υπό τα περιστατικά της υπόθεσης, τα παράπονα του αιτητή δεν δικαιολογούν την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου υπέρ του αιτήματος του. Κατά την άποψή μου οι αιτιάσεις του αιτητή στοχεύουν στον έλεγχο της ορθότητας της πρωτόδικης απόφασης και όχι στη νομιμότητα της, θέμα το οποίο θα μπορούσε να προωθήσει με έφεση. Το ότι το Διάταγμα θα μπορούσε να προσβληθεί με έφεση αναγνωρίστηκε και από τον ευπαίδευτο συνήγορο του, ο οποίος δεν επικαλέστηκε ότι στην υπό κρίση περίπτωση συντρέχουν εξαιρετικές περιστάσεις για παρέκκλιση από τον υπό αναφορά κανόνα (βλ. Base metal Trading Ltd v. Fastact Developments Ltd (2004) 1(Γ) A.A.Δ.1535, σελ. 1541). Το γεγονός δε ότι οι εφέσεις δεν εκδικάζονται σύντομα, όπως προέβαλε, δεν μπορεί αφ' εαυτού να εξισωθεί «με εξαιρετικές περιστάσεις», ούτε και να υποκαταστήσει το ένδικο μέσο της έφεσης με το προνομιακό ένταλμα Certiorari που από τη φύση του είναι εξαιρετικό μέσο. Βέβαια ο αιτητής, κατά την προώθηση του αιτήματος του, επικαλέστηκε και παραβίαση των αρχών της φυσικής δικαιοσύνης και των συνταγματικών του δικαιωμάτων που - όπως τονίστηκε στην Αίτηση του Λ. Χριστοφίδη (Αρ.1) (1993) 1 Α.Α.Δ. 613 με επίκληση τις Ιn re Georghiou (1986) 1 C.L.R. 43, In re Philippou (1986) 1 C.L.R. 588 και Halsbury's Laws of England, 3η έκδοση, 11ος τόμος, παρ. 122 - χωρεί επέμβαση με Certiorari όταν διαφαίνεται τέτοια παραβίαση. Στην παρούσα όμως περίπτωση η επίκληση των υπό αναφορά παραβιάσεων υπήρξε γενική και αόριστη, υπό την έννοια ότι δεν συνοδεύτηκε από κατάλληλη επιχειρηματολογία που να τεκμηριώνει εκ πρώτης όψεως θεμελίωση των κατ' ισχυρισμό παραβιάσεων. Τοσούτω μάλλον όταν η οριστικοποίηση του Διατάγματος έγινε μετά από ακροαματική διαδικασία, στο πλαίσιο της οποίας ο αιτητής ανέπτυξε τις θέσεις του τόσο με την καταχώριση ένστασης όσο και με σχετική αγόρευση. Δεν διαφαίνεται επομένως παραβίαση των αρχών της φυσικής δικαιοσύνης και το παράπονο του ότι έπρεπε να ακουστούν και οι εταιρείες στις οποίες διορίστηκε από την Εταιρεία - στο πλαίσιο της εργοδότησής του - μέτοχος ή γραμματέας ή διευθυντής, είναι θέμα που αφορά τις εν λόγω εταιρείες και όχι τον ίδιο. Τέλος, συναφές με το υπό αναφορά θέμα, είναι και το παράπονο του ότι με το Διάταγμα του απαγορεύεται ακόμη και να παραιτηθεί από τις εν λόγω εταιρείες, τη στιγμή που ο ίδιος ισχυρίζεται ότι με τον τερματισμό της εργοδότησης του ήταν απαίτηση της Εταιρείας να παραιτηθεί.
Κατ' ακολουθία των πιο πάνω δεν θα ασκήσω θετικά τη διακριτική ευχέρεια που έχει το Δικαστήριο επί του αιτήματος του και ως εκ τούτου δεν παραχωρείται η αιτούμενη άδεια.
Η αίτηση για άδεια απορρίπτεται.