|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Marewave Shipping & Trading Co Ltd (1992) 1 ΑΑΔ 116
Γενικός Εισαγγελέας (Αρ. 1) (1995) 1 ΑΑΔ 109
Ξάνθος Λυσιώτης και Yιός Λτδ (Aρ. 1) (1996) 1 ΑΑΔ 739
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
ECLI:CY:AD:2016:D182
(2016) 1 ΑΑΔ 866
30 Μαρτίου, 2016
[ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Δ/στής]
ANAΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 30(2), 30(3) ΚΑΙ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 1, 2, 3, 4, 212 ΚΑΙ 213 ΤΟΥ ΚΕΦ. 113 ΤΑ ΑΡΘΡΑ 1, 2 ΚΑΙ 22(3) ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ ΝΟΜΟΥ 14/1960,
Kαι
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΠΡΙΝΟΣ ΛΑΧΑΝΑΓΟΡΑ ΛΤΔ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘ' ΗΣ Η ΑΙΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΔΙΑΛΥΣΗΣ ΜΕ ΑΡΙΘΜ.127/2015 ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΑΡΝΑΚΟΣ ΚΑΙ ΑΙΤΗΤΡΙΑ ΣΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΓΙΑ ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΑΠΟΡΡΙΨΗ ΤΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΔΙΑΛΥΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΑΔΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI ΚΑΙ PROHIBITION (ΑΡ. 1),
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ THN ΑΠΟΦΑΣΗ THΣ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗ
ΤΑΛΑΡΙΔΟΥ/ΚΟΝΤΟΠΟΥΛΟΥ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΑΡΝΑΚΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΑΠΕΡΡΙΨΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΑΠΟΡΡΙΨΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΟΠΩΣ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΙ ΣΕ ΕΚΔΙΚΑΣΗ ΤΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΔΙΑΛΥΣΗΣ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΕΙ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΝΑ ΕΚΔΙΚΑΣΕΙ ΔΙΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΥΨΟΥΣ ΤΟΥ ΠΟΣΟΥ ΠΟΥ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΗ ΝΑ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΧΩΡΗΘΕΙ ΝΟΜΟΤΥΠΑ ΚΑΙ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΑΦΟΥ Α) ΔΕΝ ΚΑΤΑΧΩΡΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΠΙΣΤΩΤΗ ΚΑΙ Β) ΔΕΝ ΚΑΤΑΧΩΡΗΘΗΚΕ ΚΑΤΟΠΙΝ ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΗΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΙΤΗΤΕΣ ΗΜΕΡ. 24.3.2016 ΣΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΔΙΑΛΥΣΗΣ ΠΟΥ ΥΠΟΒΛΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΤΑΙΡΕΙΑ AGROMARKETS LTD ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΠΡΙΝΟΣ ΛΑΧΑΝΑΓΟΡΑ ΛΤΔ Η ΟΠΟΙΑ ΛΗΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΝ 1, 2, 3, 212 ΚΑΙ 213 ΤΟΥ ΚΕΦ.113 ΚΑΙ ΑΡΘΡΩΝ 1,2, 22(3) ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ 14/1960 ΩΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΧΕΤΙΚΗΣ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑΣ.
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 42/2016)
Προνομιακά εντάλματα ― Certiorari ― Αίτηση για παροχή άδειας καταχώρησης αίτησης προνομιακού εντάλματος της φύσεως Certiorari, προς ακύρωση απόφασης Επαρχιακού Δικαστηρίου, με την οποία απορρίφθηκε αίτηση διαγραφής αίτησης διάλυσης εταιρείας ― Απορριπτική κατάληξη ― Απουσία εκ πρώτης όψεως υπόθεσης, εξαιρετικών περιστάσεων και διαθέσιμα εναλλακτικά ένδικα μέσα.
Προνομιακά εντάλματα ― Certiorari ― Εφαρμοστέες αρχές ― Παραχωρούνται κατ' εξαίρεση όταν από το ίδιο το πρακτικό, διαπιστώνεται έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας ή έκδηλη πλάνη περί το Νόμο ή παραβίαση Κανόνων φυσικής δικαιοσύνης ― Απαιτούμενες προϋποθέσεις η ύπαρξη εξαιρετικών περιστάσεων για παρέκκλιση από τον κανόνα περί μη χορήγησης άδειας όπου υπάρχει διαθέσιμο εναλλακτικό ένδικο μέσο.
Οι αιτητές αιτήθηκαν άδεια καταχώρησης αίτησης δια κλήσεως η οποία θα στόχευε στην έκδοση προνομιακού εντάλματος της φύσεως Certiorari, προς ακύρωση απόφασης Επαρχιακού Δικαστηρίου, με την οποία απορρίφθηκε αίτηση διαγραφής αίτησης διάλυσης και αποφασίστηκε όπως προχωρούσε η εκδίκαση της.
Ζήτησαν περαιτέρω διάταγμα με το οποίο να αναστελλόταν η εκδίκαση της εν λόγω αίτησης Διάλυσης, μέχρι την εκδίκαση της αίτησης προνομιακού εντάλματος ως επίσης και διάταγμα τύπου prohibition με το οποίο να απαγορευόταν η εκδίκαση της αίτησης Διάλυσης από το εκδικάζον Δικαστήριο λόγω έλλειψης δικαιοδοσίας.
Η αίτηση και η σχετική υποστηρικτική ένορκη δήλωση στηρίχθηκαν στους κάτωθι λόγους:
α) Το Επαρχιακό Δικαστήριο ενήργησε κάτω από πρόδηλο νομικό σφάλμα και κατά κατάφορη υπέρβαση δικαιοδοσίας και αρμοδιότητας και με πλάνη αναφορικά με τη νομοθεσία.
β) Η αίτηση διάλυσης έχει καταχωρηθεί από την εταιρεία AGROMARKET LTD και την απόφαση για τη λήψη του δικονομικού διαβήματος έλαβαν 3 από τους 6 διοικητικούς συμβούλους της εταιρείας και «δεν αποφασίστηκε από την πλειοψηφία του διοικητικού συμβουλίου της εν λόγω εταιρείας.
γ) Τούτο καθιστούσε την αίτηση ενώπιον του Δικαστηρίου ανύπαρκτη και συνεπώς, παράνομη και χωρίς δικαιοδοσία.
β) Η πρωτόδικη απόφαση είναι παράνομη γιατί δεν υποβλήθηκε από πιστωτή, αφού δεν αφορά εκκαθαρισμένη απαίτηση ως απαιτείται από τα Άρθρα 212 και 213 του Κεφ.113, ούτε υπάρχει δικαστική απόφαση.
Επιπλέον, το ποσό που αξιώνεται και για το οποίο δεν υπάρχει απόφαση είναι €212,704.00 δηλαδή πέραν των €100,000 που είναι το ποσό που έχει δικαιοδοσία το πρωτόδικο Δικαστήριο να εκδικάσει βάσει του Άρθρου 22(3) του Ν.14/60.
γ) Δεδομένων των ως άνω, υπήρχαν οι εξαιρετικές περιστάσεις στην αναγκαιότητα παροχής της αιτούμενης θεραπείας.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Τα προνομιακά εντάλματα αυτής της φύσεως είναι εξαιρετικά μέτρα και η απόδοση τους ασκείται πάντοτε με φειδώ στα πλαίσια των αρχών που έθεσε η νομολογία.
2. Οι αιτητές πρέπει να ικανοποιήσουν το Δικαστήριο για την ύπαρξη εκ πρώτης όψεως υπόθεσης και ή συζητήσιμης υπόθεσης που να δικαιολογεί επαρκώς την παραχώρηση της αιτούμενης άδειας. Η διαδικασία αυτής της φύσης δεν έχει ως αντικείμενο την αναθεώρηση της ορθότητας της πρωτόδικης απόφασης και ούτε μπορεί να λειτουργήσει ως υποκατάστατο της έφεσης.
3. Το θέμα που αναφυόταν ήταν αν, εκ πρώτης όψεως, οι αιτητές είχαν τεκμηριώσει την αίτηση τους. Τα προνομιακά εντάλματα παραχωρούνται κατ' εξαίρεση όταν από το ίδιο το πρακτικό διαπιστώνεται έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας ή έκδηλη πλάνη περί το Νόμο ή παραβίαση Κανόνων φυσικής δικαιοσύνης.
4. Η επίδικη απόφαση δεν έχει χαρακτηριστικά έκδηλης παρανομίας ή ότι εκδόθηκε χωρίς να υπάρχει δικαιοδοσία στην όψη του πρακτικού. Αφορούσε στην εξουσιοδότηση των αιτητών στην αίτηση διάλυσης ή στο θέμα του εκκαθαρισμένου ή μη της απαίτησης και άλλων συναφών θέσεων που έχουν αποτελέσει αντικείμενο κρίσεως του πρωτόδικου Δικαστηρίου με βάση την αιτιολογημένη του απόφαση.
5. Ως προς δε το θέμα της προβαλλόμενης ως έλλειψης δικαιοδοσίας δεν ετέθη με σαφήνεια τέτοιο ζήτημα ως μέρος της ενδιάμεσης αίτησης για διαγραφή, ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου.
6. Ήταν δε, μόνο παρεμπιπτόντως που τέθηκε το θέμα στην ένορκη ομολογία που στήριζε την αίτηση, μέσα στο ευρύτερο πλαίσιο της αμφισβήτησης του ζητούμενου ποσού.
7. Οι αιτητές στην παρούσα διαδικασία, προέβαλαν ως δικαιοδοτικό βάθρο το Άρθρο 22(3) του Ν.14/60. Το άρθρο όμως αυτό δεν αποτελούσε μέρος της νομικής βάσης της αίτησης τους. Εν πάση περιπτώσει, δεν μπορεί να αγνοηθεί, εν προκειμένω, το Άρθρο 209 του Κεφ.113, στο οποίο αναφέρεται μεταξύ άλλων «.....για τον καθορισμό του κατά πόσο διαδικασία εμπίπτει στην αρμοδιότητα Ανώτερου Επαρχιακού Δικαστή ή Επαρχιακού Δικαστή, θα λαμβάνεται υπόψη το ποσό του μετοχικού κεφαλαίου της εταιρείας που καταβλήθηκε ή πιστώθηκε ότι καταβλήθηκε».
8. Στην κρινόμενη περίπτωση σύμφωνα με τα έγγραφα που είχαν κατατεθεί, το μετοχικό κεφάλαιο της εταιρείας ΠΡΙΝΟΣ αναφερόταν ότι ήταν το ποσό των €17.000,00 διαιρεμένο σε 10,000 μετοχές ονομαστικής αξίας €1,71 η κάθε μια.
9. Συνεπώς υπό αυτή την σκοπιά το Επαρχιακό Δικαστήριο είχε, εκ πρώτης όψεως τουλάχιστο, δικαιοδοσία από το πιο πάνω άρθρο. Αφ' ης στιγμής οι αιτητές δεν έθεσαν το θέμα με σαφήνεια και στη νομική του βάση στην επίδικη αίτηση διαγραφής, δεν μπορούσαν να το θέτουν στη διαδικασία προνομιακών ενταλμάτων.
10. Σίγουρα, δεν μπορούσε να γίνεται λόγος για έκδηλη παρανομία, ως η εισήγηση των αιτητών.
11. Ακόμη όμως και αν υπήρχε βάσιμος λόγος για τις θεραπείες που ζητούνταν, δεν υπήρχε αμφιβολία ότι υπήρχαν εναλλακτικές θεραπείες στην υπόθεση, εφόσον πρώτον, θα ακουγόταν πρωτόδικα η ίδια η αίτηση διάλυσης όπου το Δικαστήριο θα αξιολογούσε και θα επαναξιολογούσε όλα τα δεδομένα που θα έθεταν οι διάδικοι, μεταξύ των οποίων και οι παρόντες ισχυρισμοί και δεύτερον επί της ενδιάμεσης απόφασης του Δικαστηρίου μπορούσε να καταχωρηθεί έφεση.
12. Δεν υπήρχαν εξαιρετικές περιστάσεις για παρέκκλιση από τον κανόνα.
Η αίτηση απορρίφθηκε.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Providencia κ.ά. (2012) 1(Β) Α.Α.Δ. 1289,
Λυσιώτης (1996) 1(Β) Α.Α.Δ. 739,
Marewave Shipping & Trading Co Ltd IT (1992) 1(Α) Α.Α.Δ. 116,
Global Consolidator Public Ltd (2006) 1 Α.Α.Δ. 464,
Γεν. Εισ. (Αρ.1) (1995) 1 Α.Α.Δ. 109.
Αίτηση.
Α. Ζαχαρίου και Γ. Ζαχαρίου (κα), για τους Αιτητές.
Ex tempore
ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Δ.: Οι αιτητές ζητούν με ex-parte αίτηση την άδεια να καταχωρήσουν αίτηση δια κλήσεως για την έκδοση προνομιακού εντάλματος certiorari για μεταφορά στο Ανώτατο Δικαστήριο με σκοπό την ακύρωση της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας ημερ. 24.3.2016, με την οποία απέρριψε την αίτηση απόρριψης και αποφάσισε όπως προχωρήσει σε εκδίκαση της αίτησης διάλυσης χωρίς να έχει δικαιοδοσία να εκδικάσει διαφορά του ύψους του ποσού που απαιτείται και χωρίς αυτή να έχει καταχωρηθεί νομότυπα και κανονικά, αφού α) δεν καταχωρήθηκε από πιστωτή και β) δεν καταχωρήθηκε κατόπιν εξουσιοδότησης από τους αιτητές, ημερ. 24.3.2016 στην αίτηση διάλυσης που υποβλήθηκε από την εταιρεία AGROMARKETS LTD εναντίον της εταιρείας ΠΡΙΝΟΣ ΛΑΧΑΝΑΓΟΡΑ ΛΤΔ, η οποία λήφθηκε κατά παράβαση των Άρθρων 1, 2, 3, 4, 212 και 213 του Κεφ. 113 και Άρθρων 1, 2, 22(3) του Νόμου 14/1960 ως τροποποιήθηκε μέχρι σήμερα και της σχετικής νομολογίας.
Δοθησομένης της πιο πάνω άδειας, ζητούν περαιτέρω διάταγμα με το οποίο να αναστέλλεται η εκδίκαση της αίτησης Διάλυσης 127/2015 Ε.Δ. Λάρνακος μέχρι την εκδίκαση της παρούσας αίτησης ή μέχρι νεωτέρας διαταγής του Δικαστηρίου.
Επίσης ζητούν Διάταγμα τύπου prohibition με το οποίο να απαγορεύει την εκδίκαση της αίτησης Διάλυσης 127/2015 από τη Δικαστή Ν. Ταλαρίδου λόγω έλλειψης δικαιοδοσίας και/ή λόγω παρανομίας μέχρις εξετάσεως της παρούσας αίτησης από το Δικαστήριο και/ή μέχρι νεωτέρων οδηγιών του Δικαστηρίου.
Η νομική βάση της αίτησης, που υποστηρίζεται με ένορκη δήλωση, βασίζεται στα Άρθρα 30(2), 30(3) και 155.4 του Συντάγματος, στα Άρθρα 1, 2, 3, 4, 212 και 213 του Κεφ.113, στα Άρθρα 1, 2, 22(3) του Ν.14/60, στη Διαταγή των Θεσμών του Ανωτάτου Δικαστηρίου κατά την άσκηση δικαιοδοσίας του να εκδίδει Προνομιακά Διατάγματα (Prerogative orders) στους Αγγλικούς Διαδικαστικούς Κανονισμούς, στο Άρθρο 3 του Περί Δικαστηρίων (προσωριναί διατάξεις), στο Άρθρο 6(1) της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και στις συμφυείς εξουσίες του Δικαστηρίου.
Η αίτηση στηρίζεται σε έκθεση γεγονότων καθώς και ένορκη δήλωση του Βασίλη Άγγελου Λοϊζου εκ των δικηγόρων των αιτητών. Με βάση την έκθεση και την ένορκη δήλωση δηλώνεται ότι οι αιτητές στην παρούσα είναι εταιρεία περιορισμένης ευθύνης και είναι οι καθ' ων η αίτηση στην αίτηση διάλυσης με αριθμ.127/15 Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας, όπως επίσης και αιτητές στην ενδιάμεση αίτηση για διαγραφή και απόρριψη της αίτησης διάλυσης. Η αίτηση διάλυσης καταχωρήθηκε από την εταιρεία AGROMARKETS LTD δυνάμει κυρίως των Άρθρων 211(ε) και (στ) και 212(α) και (γ) του Κεφ.113 και ζητείται εκκαθάριση της εταιρείας με Διαταγή του Δικαστηρίου επειδή η εταιρεία ΠΡΙΝΟΣ ΛΑΧΑΝΑΓΟΡΑ ΛΤΔ (δηλαδή αιτητές στην παρούσα) δεν είναι σε θέση να πληρώνει τα χρέη της.
"212. Εταιρεία λογίζεται ότι είναι ανίκανη να πληρώσει τα χρέη της —
(α) αν πιστωτής, με εκχώρηση ή διαφορετικά, που του χρωστεί η εταιρεία ποσό που υπερβαίνει τις πέντε χιλιάδες ευρώ (€5.000), επέδωσε στην εταιρεία παραδίνοντας στο εγγεγραμμένο γραφείο της εταιρείας απαίτηση η οποία απαιτεί από την εταιρεία να καταβάλει το ποσό που οφείλεται με τον τρόπο αυτό, και η εταιρεία για τις επόμενες τρεις εβδομάδες αμέλησε να καταβάλει το ποσό ή να εξασφαλίσει ή να το διευθετήσει προς εύλογη ικανοποίηση του πιστωτή· ή
(β) αν εκτέλεση ή άλλη διαδικασία που λήφθηκε με δικαστική απόφαση, εντολή ή διάταγμα οποιουδήποτε Δικαστηρίου προς όφελος πιστωτή της εταιρείας, επιστρέφεται ολικά ή μερικά ανικανοποίητη· ή
(γ) αν αποδειχθεί, προς ικανοποίηση του Δικαστηρίου ότι η εταιρεία είναι ανίκανη να πληρώσει τα χρέη της κατά το χρόνο που αυτά καθίστανται πληρωτέα και, για απόφαση κατά πόσο εταιρεία είναι ανίκανη να πληρώσει τα χρέη της κατά το χρόνο που αυτά καθίστανται πληρωτέα, το Δικαστήριο λαμβάνει υπόψη τις ενδεχόμενες και μελλοντικές υποχρεώσεις της εταιρείας· ή
(δ) αν αποδειχθεί, προς ικανοποίηση του Δικαστηρίου, ότι η αξία των στοιχείων του ενεργητικού της εταιρείας είναι μικρότερη από το ποσό των υποχρεώσεών της, λαμβάνοντας υπόψη τις ενδεχόμενες και μελλοντικές υποχρεώσεις της".
Στα πλαίσια αυτής της διαδικασίας διάλυσης η εταιρεία ΠΡΙΝΟΣ καταχώρησε ενδιάμεση αίτηση με την οποία ζητούσε από το Δικαστήριο να μην επιληφθεί της αίτησης διάλυσης επί της ουσίας και όπως αποφασίσει εκ προοιμίου ότι η κυρίως αίτηση θα πρέπει να απορριφθεί. Πρώτον επειδή οι αιτητές δεν νομιμοποιούνται στην καταχώρηση της αίτησης, δεύτερον επειδή το χρέος είναι αμφισβητούμενο και τρίτον επειδή η εταιρεία που ζητά τη διάλυση της θυγατρικής εταιρείας είναι αφερέγγυα.
Αφού κατεχωρήθη ένσταση στην ενδιάμεση αυτή αίτηση από την εταιρεία AGROMARKETS το πρωτόδικο Δικαστήριο με απόφαση του ημερ. 24.3.2016 θεώρησε ότι δεν στοιχειοθετούντο οι αιτούμενες θεραπείες και τις απέρριψε, αναφέροντας τα ακόλουθα:
«Τα ζητήματα που έχουν εγείρει οι αιτητές πρέπει να ακουστούν για να αποφασιστούν. Δεν είναι κατάλληλη περίπτωση διαγραφής, παραμερισμού ή αναστολής της διαδικασίας χωρίς να εξεταστεί η ουσία. Συνεπώς αυτή η αίτηση απορρίπτεται ..»
Είναι η θέση των αιτητών στην παρούσα ότι θα πρέπει το Ανώτατο Δικαστήριο να παρέμβει με την παραχώρηση αδείας για καταχώρηση αίτησης για έκδοση εντάλματος certiorari και prohibition αναφορικά με την πιο πάνω απόφαση της ευπαιδεύτου δικαστού στη βάση των επιχειρημάτων που ήδη παρέθεσαν στην ενδιάμεση αίτηση τους τονίζοντας ότι το Δικαστήριο ενήργησε κάτω από πρόδηλο νομικό σφάλμα και κατά κατάφορη υπέρβαση δικαιοδοσίας και αρμοδιότητας και με πλάνη αναφορικά με τη νομοθεσία αφού απέρριψε την ενδιάμεση αίτηση και αποφάσισε να προχωρήσει σε ακρόαση της κυρίως αίτησης για διάλυση παρά το ότι: (α) αυτή έχει καταχωρηθεί από την εταιρεία AGROMARKET LTD της οποίας παραθέτει τα ονόματα των διοικητικών συμβούλων λέγοντας ότι την απόφαση για την αίτηση διάλυσης την έλαβαν 3 από τους 6 διοικητικούς συμβούλους της εταιρείας με την κατάληξη ότι «δεν αποφασίστηκε από την πλειοψηφία του διοικητικού συμβουλίου της εν λόγω εταιρείας να ληφθεί αυτό το δικονομικό διάβημα» αυτό καθιστά κατά τη θέση τους την αίτηση ενώπιον του Δικαστηρίου ανύπαρκτη και συνεπώς, πάντα με τη δική τους θεώρηση πραγμάτων, παράνομα και χωρίς δικαιοδοσία το Δικαστήριο θα προχωρήσει στην εκδίκαση της εν λόγω αίτησης. Περαιτέρω είναι η θέση τους ότι η πρωτόδικη απόφαση είναι παράνομη γιατί δεν υποβλήθηκε από πιστωτή, αφού δεν αφορά εκκαθαρισμένη απαίτηση ως απαιτείται από τα Άρθρα 212 και 213 του Κεφ.113, ούτε υπάρχει δικαστική απόφαση με επίκληση κυρίως της υπόθεσης Αναφορικά με την Εταιρεία PROVIDENCIA κ.ά. (2012) 1(Β) Α.Α.Δ. 1289. Επιπλέον υποστηρίζεται από τους αιτητές ότι το ποσό που αξιώνεται και για το οποίο δεν υπάρχει απόφαση είναι €212,704.00 δηλαδή πέραν των €100,000 που είναι το ποσό που έχει δικαιοδοσία το πρωτόδικο Δικαστήριο να εκδικάσει βάσει του Άρθρου 22(3) του Ν.14/60. Η συλλογιστική τους συνεχίζεται ως εξής: από τη στιγμή που το ποσό δεν είναι αποδεκτό, ούτε και υπάρχει απόφαση το πρωτόδικο Δικαστήριο θα πρέπει να αποφασίσει τη διαφορά και αν υπάρχει οφειλή. Με την κατάληξη ότι δεν υπάρχει δικαιοδοσία του πρωτόδικου Δικαστηρίου στην εκδίκαση της αίτησης αναφέρεται επιπρόσθετα ότι υπάρχουν οι εξαιρετικές περιστάσεις στην αναγκαιότητα παροχής της αιτούμενης θεραπείας αφού τυχόν έκδοση διατάγματος διάλυσης παρά τα ανωτέρω στην κυρίως αίτηση η οποία κατά τη θέση των παρόντων αιτητών είναι κακόπιστη θα προκαλέσει τεράστια ζημία σ' αυτούς.
Έχω μελετήσει την παρούσα αίτηση και τα συνοδευτικά της έγγραφα τα οποία περιλαμβάνουν ως τεκμήρια και την πρωτόδικη διαδικασία (αιτήσεις, ενστάσεις κ.λπ.) υπό το πρίσμα βεβαίως των αρχών που έχει θέσει η νομολογία επί αιτήσεων για παραχώρηση άδειας για έκδοση προνομιακών ενταλμάτων. Όπως είναι ευρέως γνωστό τα προνομιακά εντάλματα αυτής της φύσεως είναι εξαιρετικά μέτρα και η απόδοση τους ασκείται πάντοτε με φειδώ στα πλαίσια των αρχών που έθεσε η νομολογία.
Σίγουρα πρέπει οι αιτητές να ικανοποιήσουν το Δικαστήριο για την ύπαρξη εκ πρώτης όψεως υπόθεσης και ή συζητήσιμης υπόθεσης που να δικαιολογεί επαρκώς την παραχώρηση της αιτούμενης άδειας. Η διαδικασία αυτής της φύσης δεν έχει ως αντικείμενο την αναθεώρηση της ορθότητας της πρωτόδικης απόφασης και ούτε μπορεί να λειτουργήσει ως υποκατάστατο της εφετειακής λειτουργίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Μπορεί και πρέπει να έχει αντικείμενο αυτής τον έλεγχο της νομιμότητας της απόφασης (βλ. Λυσιώτης (1996) 1(Β) Α.Α.Δ. 739, και Αναφορικά με την αίτηση της Marewave Shipping & Trading Co Ltd IT (1992) 1(Α) Α.Α.Δ. 116).
Το θέμα λοιπόν που αναφύεται είναι αν, εκ πρώτης όψεως ως άνω, οι αιτητές έχουν τεκμηριώσει την αίτηση τους. Τα προνομιακά εντάλματα παραχωρούνται κατ' εξαίρεση όταν από το ίδιο το πρακτικό διαπιστώνεται έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας ή έκδηλη πλάνη περί το Νόμο ή παραβίαση Κανόνων φυσικής δικαιοσύνης (βλ. Global Consolidator Public Ltd (2006) 1 Α.Α.Δ. 464).
Σημειώνεται ακόμη ότι εκεί όπου υπάρχει στη διάθεση των αιτητών εναλλακτικό ένδικο μέσο, οι πιθανότητες έγκρισης τέτοιας αίτησης ουσιωδώς αναιρούνται και μόνο σε σπάνιες περιπτώσεις - όπου ακριβώς συντρέχουν εξαιρετικές περιστάσεις - δίδεται άδεια για καταχώρηση αίτησης προνομιακού ένταλμα ή χορηγείται το ένταλμα, όπου προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο (βλ. Γεν. Εισ. (Αρ.1) (1995) 1 Α.Α.Δ. 109).
Έχω εξετάσει τους προβαλλόμενους λόγους σε συνάρτηση με την καθολική διαδικασία που είναι σχετική, όπως προκύπτει από την αίτηση και από τα συνημμένα τεκμήρια, έχοντας λάβει υπόψη αυτά που λέχθησαν από την αγόρευση των ευπαιδεύτων συνηγόρων των αιτητών και έχω μελετήσει τους προβαλλόμενους λόγους στα πλαίσια των αρχών που έχουν καθιερωθεί από τη νομολογία.
Έχοντας υπόψη τις θέσεις που προβάλλονται ως συνιστώσες της αναγκαιότητας για παραχώρηση των αιτουμένων θεραπειών, δεν έχω πεισθεί ότι η απόφαση έχει χαρακτηριστικά έκδηλης παρανομίας ή ότι εκδόθηκε χωρίς να υπάρχει δικαιοδοσία στην όψη του πρακτικού. Το θέμα που αφορά την εξουσιοδότηση των αιτητών στην αίτηση διάλυσης ή το θέμα του εκκαθαρισμένου ή μη της απαίτησης και άλλων συναφών θέσεων έχουν αποτελέσει αντικείμενο κρίσεως του πρωτόδικου Δικαστηρίου με βάση την αιτιολογημένη του απόφαση. Ως προς δε το θέμα της προβαλλόμενης ως έλλειψης δικαιοδοσίας παρατηρώ ότι δεν ετέθη με σαφήνεια τέτοιο ζήτημα ως μέρος της ενδιάμεσης αίτησης για διαγραφή ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου. Είναι μόνο παρεμπιπτόντως που τίθεται το θέμα στην ένορκη ομολογία που στηρίζει την αίτηση, μέσα στο ευρύτερο πλαίσιο της αμφισβήτησης του ζητούμενου ποσού.
Βεβαίως τώρα, οι αιτητές στην παρούσα διαδικασία, προβάλλουν ως δικαιοδοτικό βάθρο το Άρθρο 22(3) του Ν.14/60. Το άρθρο όμως αυτό δεν αποτελούσε μέρος της νομικής βάσης της αίτησης τους. Εν πάση περιπτώσει, δεν μπορεί να αγνοείται, εν προκειμένω, το Άρθρο 209 του Κεφ.113, στο οποίο αναφέρεται ότι:
«.....για τον καθορισμό του κατά πόσο διαδικασία εμπίπτει στην αρμοδιότητα Ανώτερου Επαρχιακού Δικαστή ή Επαρχιακού Δικαστή, θα λαμβάνεται υπόψη το ποσό του μετοχικού κεφαλαίου της εταιρείας που καταβλήθηκε ή πιστώθηκε ότι καταβλήθηκε»
και επίσης τίθεται η ακόλουθη επιφύλαξη:
«Νοείται περαιτέρω ότι οποιοδήποτε παρεμπίπτον διάταγμα κατά τη διάρκεια της διαδικασίας εκκαθάρισης, τηρουμένου του περί Δικαστηρίων Νόμου, δύναται να εκδοθεί από Ανώτερο Επαρχιακό Δικαστή ή Επαρχιακό Δικαστή, ανεξάρτητα από το εάν η διαδικασία δε θα ήταν της αρμοδιότητας Ανώτερου Επαρχιακού Δικαστή ή Επαρχιακού Δικαστή, σύμφωνα με τις πρόνοιες του παρόντος εδαφίου».
Στην κρινόμενη περίπτωση σύμφωνα με τα έγγραφα που έχουν κατατεθεί το μετοχικό κεφάλαιο της εταιρείας ΠΡΙΝΟΣ αναφέρεται ότι είναι το ποσό των €17.000,00 διαιρεμένο σε 10,000 μετοχές ονομαστικής αξίας €1,71 η κάθε μια. (βλ. Σύγγραμμα Palmer's Company Law (Vol.1) έκδοση 23 σελ.349 κ.επ. από όπου προκύπτει ότι το μετοχικό κεφάλαιο μιας εταιρείας μπορεί να καθοριστεί σε ονομαστικό κεφάλαιο (nominal capital), εκδοθέν κεφάλαιο (issued capital) και ή καταβληθέν κεφάλαιο ή πληρωθέν κεφάλαιο (paid up capital).
Συνεπώς υπό αυτή την σκοπιά το Επαρχιακό Δικαστήριο είχε, εκ πρώτης όψεως τουλάχιστο, δικαιοδοσία από το πιο πάνω άρθρο. Αφ' ης στιγμής οι αιτητές δεν έθεσαν το θέμα με σαφήνεια και στη νομική του βάση στην επίδικη αίτηση διαγραφής, δεν μπορούν να το θέτουν στην παρούσα διαδικασία.
Σίγουρα δε, δεν μπορούμε να μιλούμε για έκδηλη παρανομία, ως η εισήγηση των αιτητών στην παρούσα.
Ακόμη όμως και αν είχα πειστεί ότι υπάρχει βάσιμος λόγος για τις θεραπείες που ζητούνται δεν έχω καμία αμφιβολία ότι υπάρχουν εναλλακτικές θεραπείες στην υπόθεση εφόσον πρώτον θα ακουστεί πρωτόδικα η ίδια η αίτηση διάλυσης όπου το Δικαστήριο θα αξιολογήσει και θα επαναξιολογήσει όλα τα δεδομένα που θα θέσουν οι διάδικοι, μεταξύ των οποίων και οι παρόντες ισχυρισμοί και δεύτερον επί της ενδιάμεσης απόφασης του Δικαστηρίου μπορεί να καταχωρηθεί έφεση.
Δεν έχω πεισθεί ότι υπάρχουν εξαιρετικές περιστάσεις εν προκειμένω για παρέκκλιση από τον κανόνα.
Για τους λόγους που έχω εξηγήσει η αίτηση απορρίπτεται.
Η αίτηση απορρίπτεται.