|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2016:D156
(2016) 1 ΑΑΔ 750
17 Μαρτίου, 2016
[ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤO ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 9/2/2016 ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ ΜΕ ΑΡΙΘΜΟ 6066/15,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ Κ.J.S. DIOMIDES LTD ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΣΟ ΤΩΝ €46.000 ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΙΑΤΑΓΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ ΤΩΝ ΥΠΟΣΤΑΤΙΚΩΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΝΑΓΟΜΕΝΟΥΣ/ΑΙΤΗΤΕΣ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΕΤΑΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΠΙΔΟΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ.
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 39/2016)
Προνομιακά εντάλματα ― Certiorari ― Αίτηση για άδεια καταχώρησης αίτησης προς έκδοση προνομιακού εντάλματος της φύσεως Certiorari και/ή Prohibition, το οποίο θα στόχευε στην ακύρωση απόφασης που εκδόθηκε ερήμην των αιτητών σε αγωγή και με την οποία διατάσσονταν όπως εκκενώσουν και παραδώσουν υποστατικά που ενοικίαζαν, ως επίσης και να καταβάλουν οφειλόμενα ενοίκια ― Απορριπτική κατάληξη ― Απουσία εξαιρετικών περιστάσεων και ύπαρξη εναλλακτικού ένδικου μέσου.
Οι αιτητές αιτήθηκαν άδεια καταχώρησης αίτησης διά κλήσεως προς έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari και/ή Prohibition, το οποίο θα στόχευε στην ακύρωση απόφασης που εκδόθηκε ερήμην τους σε αγωγή και με την οποία διατάσσονταν όπως εκκενώσουν και παραδώσουν υποστατικά που ενοικίαζαν ως επίσης και να καταβάλουν οφειλόμενα ενοίκια.
Σύμφωνα με τα γεγονότα που τέθηκαν στην έκθεση, καθώς και την συνοδευτική ένορκη δήλωση του διευθυντή της αιτήτριας 1, η επίδοση της πιο πάνω αγωγής για την αιτήτρια 1 έγινε στη Μαρία Διομήδου, η οποία είναι απλός μέτοχος και υπάλληλος στην εταιρεία, σε συγκεκριμένη αναφερόμενη διεύθυνση στο Γέρι, ενώ στην ένορκη δήλωση επίδοσης ο δικαστικός επιδότης ανέγραψε ότι η επίδοση έγινε στη διευθύντρια της αιτήτριας 1, κάτι το οποίο δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Προς τούτο, επισυναπτόταν αντίγραφο έρευνας από το μηχανογραφημένο σύστημα του Εφόρου Εταιρειών, όπου, μεταξύ άλλων, φαίνεται ότι η Μαρία Διομήδου δεν είναι διευθύντρια της εν λόγω εταιρείας και, επίσης, ότι το εγγεγραμμένο γραφείο της εταιρείας βρίσκεται σε άλλη διεύθυνση.
Αποτέλεσε μεταξύ άλλων θέση των αιτητών, ότι ο ενάγων, παρόλο που γνώριζε ή όφειλε να γνωρίζει ή εύκολα μπορούσε να διαπιστώσει από μία έρευνα στον Έφορο Εταιρειών ότι η Μαρία Διομήδου δεν ήταν διευθύντρια της αιτήτριας 1, εκ προθέσεως και εθελοτυφλώντας, προέβηκε σε ένορκη δήλωση για απόδειξη της υπόθεσης εναντίον της αιτήτριας 1.
Η ίδια ευθύνη καταλογίστηκε και στον επιδότη, ο οποίος δεν εξακρίβωσε την ιδιότητα της Μαρίας Διομήδου προτού ορκιστεί ψευδώς ότι αυτή ήταν διευθύντρια της εταιρείας. Οι αιτητές ισχυρίζονται ότι η ψευδορκία είναι σαφής και ολοφάνερη από το «πρακτικό» και επιπρόσθετα ότι τα δεδομένα καταδείκνυαν μια σύμπραξη μεταξύ του ενάγοντα και του επιδότη να προβεί σε ψευδή ένορκη δήλωση επί της οποίας στηρίχθηκε και παραπλανήθηκε το Δικαστήριο για να εκδώσει την προσβαλλόμενη απόφαση.
Περαιτέρω, οι αιτητές παραπονέθηκαν ότι στο διάταγμα που εκδόθηκε στο πλαίσιο της αγωγής, για παράδοση κενής κατοχής των επίδικων υποστατικών, δεν καταγραφόταν ο χρόνος εντός του οποίου θα έπρεπε να γίνει η παράδοση, σε αντίθεση με τη σχετική νομοθεσία και τη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Ενόψει των πιο πάνω, ισχυρίστηκαν ότι υπήρχε έκδηλη πλάνη νόμου, νομικό σφάλμα προφανές στο πρακτικό, έκδηλη παρανομία, έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας και κατάφωρη παραβίαση των αρχών της φυσικής δικαιοσύνης.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος certiorari παρέχεται εκεί όπου αποκαλύπτεται εκ πρώτης όψεως συζητήσιμη υπόθεση και διαφαίνεται υπέρβαση ή έλλειψη δικαιοδοσίας, νομικό σφάλμα εμφανές στο πρακτικό, προκατάληψη ή συμφέρον από τα πρόσωπα που λαμβάνουν την απόφαση, δόλο ή ψευδορκία στη λήψη της απόφασης ή παραβίαση των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης.
2. Περαιτέρω, ακόμα και σε περιπτώσεις όπου υπάρχει εκ πρώτης όψεως συζητήσιμη υπόθεση, η άδεια δεν δίδεται όπου προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή θεραπεία, εκτός και αν καταδειχθούν επαρκώς εξαιρετικές περιστάσεις για παρέκκλιση από τον κανόνα.
3. Αναφορικά με το παράπονο των αιτητών ως προς την επίδοση της αγωγής στην αιτήτρια 1, φαίνεται από τα στοιχεία που τέθηκαν ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου, ότι ενδεχόμενα να μην έγινε ορθά, κάτι το οποίο μπορεί να εξεταστεί και να διαγνωστεί στα πλαίσια άλλης διαδικασίας.
4. Υπήρχε η δυνατότητα καταχώρησης αίτησης για παραμερισμό της δικαστικής απόφασης, δυνάμει της Δ.17 θ.10.
5. Σε περίπτωση δε που δεν υπήρξε ορθή και κανονική επίδοση στην αιτήτρια 1, όπως προέβαλαν οι αιτητές, το δικαστήριο παραμερίζει την απόφαση ex debito justitiae. Σε κάθε περίπτωση οι αιτητές διατηρούν και το δικαίωμα έφεσης.
6. Αναφορικά με το διάταγμα παράδοσης κατοχής των επίδικων υποστατικών, όπου δεν φαινόταν να είχε καθοριστεί χρόνος εντός του οποίου θα έπρεπε να εκτελεστεί η πράξη της παράδοσης όπως προείται από την Δ.34 θ.5 του Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας, και πάλι παρεχόταν η δυνατότητα παροχής διαζευκτικής θεραπείας.
7. Βέβαια, δεν είναι σε κάθε περίπτωση που η ύπαρξη εναλλακτικής θεραπείας οδηγεί σε απόρριψη της αίτησης. Εάν οι αιτητές δείξουν την ύπαρξη ειδικών περιστάσεων, τότε είναι δυνατόν να δοθεί η αιτούμενη άδεια. Στην προκείμενη περίπτωση δεν είχαν καταδειχθεί εξαιρετικές περιστάσεις, έτσι ώστε να δικαιολογείτο η έκδοση των αιτουμένων διαταγμάτων.
8. Ο ισχυρισμός των αιτητών ότι υπήρχε δόλος και ψευδορκία στην όψη του πρακτικού, κάτι που καταδεικνύει εξαιρετικές περιστάσεις, δεν ευσταθούσε.
9. Για να δικαιολογείται τέτοιος ισχυρισμός θα πρέπει ο δόλος ή η ψευδορκία να είναι σαφής και ολοφάνερη από το πρακτικό της διαδικασίας. Στην προκείμενη περίπτωση, κάτι τέτοιο ουδόλως τεκμηριωνόταν από τα γεγονότα που τέθηκαν.
Η αίτηση απορρίφθηκε.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Κωνσταντινίδης (2003) 1 Α.Α.Δ. 1298,
Περρέλα (Αρ. 2) (1995) 1 Α.Α.Δ. 692,
Hellenger Trading Ltd (2001) 1 Α.Α.Δ. 1965,
Μαρκίδης (2004) 1 Α.Α.Δ 552,
Base Metal Trading Ltd v. Fastact Developments Ltd κ.ά. (2004) 1 Α.Α.Δ. 1535,
Νικολαΐδου v. Αττιπά κ.ά. (1999) 1 Α.Α.Δ. 1620,
Μάρτης (2007) 1 Α.Α.Δ. 92,
Κτηματικές Επιχειρήσεις Ανδρέα Ευριπίδου Διογένους Λτδ (2007) 1 Α.Α.Δ. 224,
Mainland Global Investments Ltd (2012) 1 A.A.Δ. 2471.
Αίτηση.
Π. Μιχαήλ, για τους Αιτητές.
Cur. adv. vult.
ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ.: Με την παρούσα αίτηση οι αιτητές ζητούν άδεια του Δικαστηρίου για την καταχώρηση αίτησης δια κλήσεως για την έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari και/ή Prohibition και/ή άλλη συναφή θεραπεία, ήτοι:
«Α. Προσωρινό και/ή Οριστικό Διάταγμα όπως όλες οι δικαστικές και/ή άλλες διαδικασίες συμπεριλαμβανομένων μέτρων εκτέλεσης που έχουν σχέση με την αγωγή 6066/2015 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας και την εκδοθείσα απόφασης στις 9/2/2016 ανασταλούν και/ή απαγορευθούν μέχρι την εκδίκαση της παρούσας αιτήσεως και/ή μέχρι την εκδίκαση της Αιτήσεως δια Κλήσεως και/ή όπως άλλως ήθελεν διατάξει το Σεβαστό Δικαστήριο.
Β. Παραπομπή ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου προς ακύρωση της απόφασης που εξέδωσε το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας στην αγωγή 6066/2015 σχετικά με την επιδίκαση του ποσού των €46.000 χωρίς τόκο υπέρ του ενάγοντα Ανδρέα Ππάγκου και εναντίον της Αιτήτριας αρ. 1 K.J.S Diomides Ltd.
Γ. Παραπομπή ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου προς ακύρωση της απόφασης που εξέδωσε το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας στην αγωγή 6066/2015 σχετικά με τη διαταγή προς τους Αιτητές για παράδοση της κατοχής των υποστατικών, ήτοι τα καταστήματα υπ' αριθμό 102 Ε, Ζ, Η, Θ και Ι στο ΠΠΑΓΚΕΙΟΝ ΜΕΓΑΡΟ ΚΑΙ ΠΑΝΟΡΑΜΑ ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΓΕΡΙΟΥ, Λεωφόρος Λατσιών, Γέρι, Λευκωσία.
Δ. Παραπομπή ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου προς ακύρωση της απόφασης που εξέδωσε στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας στην αγωγή 6066/2015 σχετικά με τη διαταγή του Δικαστηρίου με την οποία διατάττει την Αίτητρια αρ. 1 να καταβάλλει το ποσό των €2250 μηνιαίως από 1/1/2016 μέχρι παραδόσεως κενής και ελεύθερης της κατοχής των αναφερόμενων στο Γ πιο πάνω υποστατικών.
Ε. Παραπομπή ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου προς ακύρωση της διαταγής που εξέδωσε το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας στην απόφαση του ημερομηνίας 9/2/2016 στην αγωγή 6066/2015 σχετικά με τα έξοδα εναντίον των Αιτητών.
ΣΤ. Οποιαδήποτε άλλη συναφή θεραπεία και/ή προσωρινό και/ή οριστικό διάταγμα προς το ένταλμα της φύσης Certiorari και/ή Prohibition την οποία ήθελε κρίνει ορθή και δίκαιη να διατάξει υπό τις περιστάσεις το Σεβαστό Δικαστήριο.
Ζ. Έξοδα και έξοδα επίδοσης πλέον Φ.Π.Α.»
Σύμφωνα με τα γεγονότα που τέθηκαν στην έκθεση, καθώς και την ένορκη δήλωση του Κώστα Διομήδους, διευθυντή της αιτήτριας 1, που επισυνάπτονται στην αίτηση, στις 9.2.2016 εξεδόθη απόφαση από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας στην αγωγή 6066/2015 εναντίον των αιτητών-εναγομένων, ερήμην, για το ποσό των €46.000, πλέον έξοδα, διάταγμα όπως οι αιτητές εκκενώσουν τα επίδικα υποστατικά και παραδώσουν την κατοχή τους στον ενάγοντα και όπως καταβάλλουν το ποσό των €2.250 μηνιαίως από 1.1.2016 μέχρι παράδοσης κενής και ελεύθερης κατοχής των υποστατικών.
Η επίδοση της πιο πάνω αγωγής για την αιτήτρια 1 έγινε στις 23.12.2015 στη Μαρία Διομήδου, η οποία είναι απλός μέτοχος και υπάλληλος στην εταιρεία, στη διεύθυνση Λεωφόρος Λατσιών, Ππάγκειο Μέγαρο & Πανόραμα Εμπορικό Κέντρο Γερίου, στο Γέρι, ενώ στην ένορκη δήλωση επίδοσης ο δικαστικός επιδότης ανέγραψε ότι η επίδοση έγινε στη διευθύντρια της αιτήτριας 1, κάτι το οποίο δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Προς τούτο, επισυνάπτεται αντίγραφο έρευνας από το μηχανογραφημένο σύστημα του Εφόρου Εταιρειών, όπου, μεταξύ άλλων, φαίνεται ότι η Μαρία Διομήδου δεν είναι διευθύντρια της εν λόγω εταιρείας και, επίσης, ότι το εγγεγραμμένο γραφείο της εταιρείας βρίσκεται στην οδό Βασιλείου Μέγα 3, Γέρι, 2200 Λευκωσία. Η Μαρία Διομήδου δεν αντιλήφθηκε τη σοβαρότητα του περιεχομένου των εγγράφων που παρέλαβε, με αποτέλεσμα να μην αναφέρει ο,τιδήποτε σε κανένα. Καθοριστικός παράγοντας γι' αυτή της την ενέργεια ήταν η παραπλανητική αναφορά του επιδότη ότι επρόκειτο για απλή ειδοποίηση του ιδιοκτήτη των υποστατικών και τα οποία δεν ήτο αναγκαίο να επιδοθούν σε οποιονδήποτε διευθυντή ή υπεύθυνο της αιτήτριας 1, όταν η Διομήδου του ανέφερε ότι είναι απλή υπάλληλος και εισηγήθηκε να επανέλθει όταν στο χώρο στον οποίο λειτουργεί φρουταρία θα βρίσκεται ένας από τους διευθυντές ή γραμματέας της εταιρείας. Οι αιτητές συνειδητοποίησαν τι είχε γίνει στις 2.3.2016, όταν επιδόθηκε στη Γιάννα και Στέλιο Διομήδους η εκδοθείσα απόφαση και τους πληροφόρησε η Μαρία Διομήδου για τα έγγραφα τα οποία της είχαν επιδοθεί, οπόταν επικοινώνησαν με το δικηγόρο τους. Με τον ίδιο τρόπο είχε γίνει επίδοση στην αιτήτρια 1 εταιρεία και του προσωρινού διατάγματος που εκδόθηκε στα πλαίσια της ίδιας αγωγής (Τεκμήριο 3) εναντίον της εναγομένης 3, με το οποίο απαγορευόταν η αποξένωση συγκεκριμένης ακίνητης ιδιοκτησίας.
Αποτελεί θέση των αιτητών ότι ο ενάγων, παρόλο που γνώριζε ή όφειλε να γνωρίζει ή εύκολα μπορούσε να διαπιστώσει από μία έρευνα στον Έφορο Εταιρειών ότι η Μαρία Διομήδου δεν ήταν διευθύντρια της αιτήτριας 1, εκ προθέσεως και εθελοτυφλώντας, προέβηκε σε ένορκη δήλωση για απόδειξη της υπόθεσης εναντίον της αιτήτριας 1. Επιπρόσθετα, αναφέρεται ότι ουδέποτε η Μαρία Διομήδου κατέβαλε οποιοδήποτε ενοίκιο, είτε σε μετρητά, είτε με επιταγή, για να υπάρχει δικαιολογία από μέρους του ενάγοντα να της επιδοθεί η αγωγή, είτε ως διευθύντρια, είτε ως αξιωματούχου της εταιρείας. Προς τούτο, επισυνάπτονται επιταγές που εκδόθηκαν για πληρωμή των ενοικίων, οι οποίες υπογράφονται από τη Γιάννα Διομήδου. Η ίδια ευθύνη καταλογίζεται και στον επιδότη, ο οποίος δεν εξακρίβωσε την ιδιότητα της Μαρίας Διομήδου προτού ορκιστεί ψευδώς ότι αυτή ήταν διευθύντρια της εταιρείας. Οι αιτητές ισχυρίζονται ότι η ψευδορκία είναι σαφής και ολοφάνερη από το «πρακτικό» και επιπρόσθετα τα δεδομένα καταδεικνύουν μια σύμπραξη μεταξύ του ενάγοντα και του επιδότη να προβεί σε ψευδή ένορκη δήλωση επί της οποίας στηρίχθηκε και παραπλανήθηκε το Δικαστήριο για να εκδώσει την προσβαλλόμενη απόφαση.
Περαιτέρω, οι αιτητές παραπονούνται ότι στο διάταγμα που εκδόθηκε στα πλαίσια της αγωγής, για παράδοση κενής κατοχής των επίδικων υποστατικών, δεν καταγράφεται ο χρόνος εντός του οποίου θα έπρεπε να γίνει η παράδοση, σε αντίθεση με τη σχετική νομοθεσία και τη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Ενόψει των πιο πάνω, οι αιτητές «θεωρούν ότι υπάρχει έκδηλη πλάνη νόμου, νομικό σφάλμα προφανές στο πρακτικό, έκδηλη παρανομία, έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας και/ή αρμοδιότητας και/ή εξουσίας, κατάφωρη παραβίαση των αρχών της φυσικής δικαιοσύνης αφού δεν έγινε νομότυπη επίδοση της αγωγής στην Αιτήτρια αρ. 1 ούτως ώστε να λάβει γνώση και να υπερασπιστεί των δικαιωμάτων της και ταυτόχρονα συντρέχουν εξαιρετικές συνθήκες, πέραν της ύπαρξης εκ πρώτης όψεως και/ή συζητήσιμου ζητήματος, επειδή εμφιλοχώρησε δόλος και ψευδορκία στην διαδικασία για την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης που συνηγορούν υπέρ της έγκρισης των αιτούμενων θεραπειών. Επιπρόσθετα, όσον αφορά το διάταγμα για την παράδοση των υποστατικών που αναφέρονται σ' αυτό, είναι κατά τέτοιο τρόπο διατυπωμένο που το νομικό σφάλμα για το οποίο προσβάλλεται «παρουσιάζεται κατά τρόπο κατάδηλο στον ίδιο το σώμα της απόφασης» (βλέπε «Προνομιακά Εντάλματα» του κ. Π. Αρτέμη στην σελίδα 128 στην πρώτη παράγραφο) δεδομένο το οποίο συνηγορεί υπέρ της αναγκαιότητας παραχώρησης των αιτούμενων θεραπειών.»
Άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος certiorari παρέχεται εκεί όπου αποκαλύπτεται εκ πρώτης όψεως συζητήσιμη υπόθεση και διαφαίνεται υπέρβαση ή έλλειψη δικαιοδοσίας, νομικό σφάλμα εμφανές στο πρακτικό, προκατάληψη ή συμφέρον από τα πρόσωπα που λαμβάνουν την απόφαση, δόλο ή ψευδορκία στη λήψη της απόφασης ή παραβίαση των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης (Αίτηση του Αλέκου Κωνσταντινίδης (2003) 1 Α.Α.Δ. 1298, Περρέλα (Αρ. 2) (1995) 1 Α.Α.Δ. 692).
Περαιτέρω, ακόμα και σε περιπτώσεις όπου υπάρχει εκ πρώτης όψεως συζητήσιμη υπόθεση, η άδεια δεν δίδεται όπου προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή θεραπεία, εκτός και αν καταδειχθούν επαρκώς εξαιρετικές περιστάσεις για παρέκκλιση από τον κανόνα (Hellenger Trading Ltd (2001) 1 Α.Α.Δ. 1965, Μαρκίδης (2004) 1 Α.Α.Δ. 552, Base Metal Trading Ltd v. Fastact Developments Ltd κ.ά. (2004) 1 Α.Α.Δ. 1535).
Ο ευπαίδευτος συνήγορος των αιτητών υποστήριξε τις θέσεις του με εμπεριστατωμένη αγόρευση. Ειδικότερα, σε συνάρτηση με την παράλειψη του Δικαστηρίου να καθορίσει χρόνο εντός του οποίου οι αιτητές θα έπρεπε να παραδώσουν ελεύθερη κατοχή των επίδικων υποστατικών, παρέπεμψε στις υποθέσεις Νικολαΐδου v. Αττιπά κ.ά. (1999) 1 Α.Α.Δ. 1620, Μάρτης (2007) 1 Α.Α.Δ. 92 και Κτηματικές Επιχειρήσεις Ανδρέα Ευριπίδου Διογένους Λτδ (2007) 1 Α.Α.Δ. 224, όπου τονίστηκε ότι σε διατάγματα ανάκτησης κατοχής ακινήτου πρέπει να καθορίζεται ο χρόνος εντός του οποίου θα πρέπει να συμμορφωθεί το πρόσωπο προς το οποίο απευθύνεται, δυνάμει της Δ.34 θ.5. Τέθηκε στον κ. Μιχαήλ, κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, κατά πόσο προσφέρεται στην παρούσα περίπτωση άλλο ένδικο μέσο. Ο ευπαίδευτος συνήγορος ανέφερε ότι υπάρχει δυνατότητα προώθησης αίτησης παραμερισμού της δικαστικής απόφασης, δυνάμει της Δ.17 θ.10, όμως, στην παρούσα περίπτωση, υπάρχουν εξαιρετικές περιστάσεις που συνηγορούν υπέρ της έγκρισης της αίτησης. Εστίασε δε τις εξαιρετικές αυτές περιστάσεις στην ύπαρξη δόλου και ψευδορκίας στην όψη του πρακτικού, πέραν της αναφοράς του ότι στην παρούσα περίπτωση υπάρχει κατάφωρη παραβίαση των συνταγματικών δικαιωμάτων των αιτητών να λάβουν γνώση της δικαστικής διαδικασίας. Παρέπεμψε δε στο σύγγραμμα «Προνομιακά Εντάλματα», του κ. Π. Αρτέμη, στις σελίδες 122 και 130-136.
Εξέτασα τα ενώπιον μου στοιχεία υπό το φως των αρχών που έχω παραθέσει πιο πάνω. Αποτελεί θεμελιωμένη αρχή που διέπει την έκδοση προνομιακών ενταλμάτων, ότι άδεια για έκδοση εντάλματος certiorari και prohibition, όπως ζητείται με την παρούσα, δεν εκδίδεται όταν υπάρχει άλλο ένδικο μέσο ή θεραπεία, εκτός εάν οι αιτητές πείσουν το Δικαστήριο ότι υπάρχουν εξαιρετικές περιστάσεις για την έκδοσή του.
Αναφορικά με το παράπονο των αιτητών ως προς την επίδοση της αγωγής στην αιτήτρια 1, φαίνεται από τα στοιχεία που τέθηκαν ενώπιον μου ότι ενδεχόμενα να μην έγινε ορθά, κάτι το οποίο μπορεί να εξεταστεί και να διαγνωστεί στα πλαίσια άλλης διαδικασίας. Άλλωστε, όπως ανέφερε και ο ευπαίδευτος συνήγορος, υπάρχει η δυνατότητα καταχώρησης αίτησης για παραμερισμό της δικαστικής απόφασης, δυνάμει της Δ.17 θ.10. Σε περίπτωση δε που δεν υπήρξε ορθή και κανονική επίδοση στην αιτήτρια 1, όπως προβάλλουν οι αιτητές, το δικαστήριο παραμερίζει την απόφαση ex debito justitiae. Σε κάθε περίπτωση οι αιτητές διατηρούν και το δικαίωμα έφεσης.
Αναφορικά με το διάταγμα παράδοσης κατοχής των επίδικων υποστατικών, όπου δεν φαίνεται να έχει καθοριστεί χρόνος εντός του οποίου θα πρέπει να εκτελεστεί η πράξη της παράδοσης όπως προείται από την Δ.34 θ.5 του Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας, και πάλι παρέχεται η δυνατότητα παροχής διαζευκτικής θεραπείας. Άλλωστε, η υπόθεση Νικολαϊδου (πιο πάνω) κρίθηκε στα πλαίσια αίτησης για παραμερισμό εντάλματος ανάκτησης κατοχής ακινήτου. Στην υπόθεση Μάρτης (πιο πάνω), που είναι πρωτόδικη απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, το θέμα της διαζευκτικής θεραπείας δεν απασχόλησε. Στη μεταγενέστερη υπόθεση Mainland Global Investments Ltd (2012) 1 A.A.Δ. 2471, που αφορούσε αίτηση για άδεια για καταχώρηση ενταλμάτων certiorari και prohibition για την ακύρωση εντάλματος ανάκτησης κατοχής που εκδόθηκε κατά παράβαση της Δ.34 θ.5, η αίτηση απορρίφθηκε, ενόψει της ύπαρξης άλλης διαζευκτικής θεραπείας και της απουσίας εξαιρετικών περιστάσεων.
Βέβαια, δεν είναι σε κάθε περίπτωση που η ύπαρξη εναλλακτικής θεραπείας οδηγεί σε απόρριψη της αίτησης. Εάν οι αιτητές δείξουν την ύπαρξη ειδικών περιστάσεων, τότε είναι δυνατόν να δοθεί η αιτούμενη άδεια. Στην προκείμενη περίπτωση δεν κρίνω ότι έχουν καταδειχθεί εξαιρετικές περιστάσεις, έτσι ώστε να δικαιολογείται η έκδοση των αιτουμένων διαταγμάτων. Ο ισχυρισμός των αιτητών ότι υπήρχε δόλος και ψευδορκία στην όψη του πρακτικού, κάτι που καταδεικνύει εξαιρετικές περιστάσεις, δεν ευσταθεί. Η ύπαρξη δόλου ή ψευδορκίας αποτελεί έναν από τους λόγους που δικαιολογεί την έκδοση εντάλματος certiorari. Για να δικαιολογείται τέτοιος ισχυρισμός θα πρέπει ο δόλος ή η ψευδορκία να είναι σαφής και ολοφάνερη από το πρακτικό της διαδικασίας. Στην προκείμενη περίπτωση, κάτι τέτοιο ουδόλως τεκμηριώνεται από τα γεγονότα που τέθηκαν ενώπιόν μου.
Για τους πιο πάνω λόγους η αίτηση απορρίπτεται.
Η αίτηση απορρίπτεται.