|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2016:A81
(2016) 1 ΑΑΔ 395
10 Φεβρουαρίου, 2016
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Π., ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, ΛΙΑΤΣΟΣ, ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ/στές]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟΝ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ [ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ] ΝΟΜΟΥ 1964, ΤΑ ΑΡΘΡΑ 2, 3, 18, 23, 29 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ ΝΟΜΟΥ, ΤΟ ΑΡΘΡΟ 5 ΤΟΥ ΠΟΙΝΙΚΟΥ ΚΩΔΙΚΑ, ΤΑ ΑΡΘΡΑ 1, 2 ΚΑΙ 3 ΤΗΣ ΣΥΝΘΗΚΗΣ ΕΓΚΑΘΙΔΡΥΣΗΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΤΑ ΑΡΘΡΑ 11, 12, 30 ΚΑΙ 35 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ, ΤΟ ΑΡΘΡΟ 6 ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ, ΤΟ ΑΡΘΡΟ 47 ΤΟΥ ΧΑΡΤΗ ΘΕΜΕΛΙΩΔΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗ, ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥ ΧΕΙΜΩΝΑ ΚΥΠΡΙΟΥ ΠΟΛΙΤΗ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΕΞΑΝΑΓΚΑΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΕΙΛΗ ΒΙΑΣ ΚΑΙ ΣΤΕΡΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΤΟΥ, ΑΠΟ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΕΝΕΡΓΟΥΝ ΚΑΤ' ΙΣΧΥΡΙΣΜΟ ΤΟΥΣ ΚΑΤ' ΕΝΤΟΛΗ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΟΝ ΑΓΓΛΟ ΥΠΗΚΟΟ ΟΝΟΜΑΤΙ R. H. NAQVI, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΣΦΕΤΕΡΙΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΝΟΣΦΙΖΕΤΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΞΟΥΣΙΑ ΩΣ ΔΙΚΑΣΤΗΣ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΩΣ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΤΑΙ ΠΙΟ ΚΑΤΩ, ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ ΩΣ «ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΣ» ΣΕ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΠΟΥ ΛΑΜΒΑΝΕΙ ΧΩΡΑ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΩΡΟ, ΣΕ ΚΤΙΡΙΟ ΥΠΟ ΤΟΝ ΤΙΤΛΟ "COURT" ΠΟΥ ΕΥΡΙΣΚΕΤΑΙ ΕΝΤΟΣ ΤΩΝ «ΚΥΡΙΑΡΧΩΝ ΒΡΕΤΑΝΙΚΩΝ ΒΑΣΕΩΝ ΔΕΚΕΛΕΙΑΣ» ΚΑΙ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΣΤΕΡΗΘΗΚΕ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΦΥΛΑΚΙΣΤΗΚΕ ΣΕ ΧΩΡΟ ΕΝΤΟΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΤΩΝ «ΚΥΡΙΑΡΧΩΝ ΒΡΕΤΑΝΙΚΩΝ ΒΑΣΕΩΝ ΔΕΚΕΛΕΙΑΣ» ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΓΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ QUO WARRANTO,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΓΓΛΟ ΥΠΗΚΟΟ R. H. NAQVI Ο ΟΠΟΙΟΣ ΣΦΕΤΕΡΙΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΝΟΣΦΙΖΕΤΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ, ΕΝΕΡΓΕΙ ΑΠΟ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ, ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΘΕΣΗ (SUBSTANTIVE IN CHARACTER), ΘΕΣΗ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΕΙ ΚΑΤ' ΙΣΧΥΡΙΣΜΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΝΘΗΚΗ ΕΓΚΑΘΙΔΡΥΣΗΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΔΙΟΡΙΣΤΕΙ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΘΕΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΣΤΟ ΗΝΩΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ (HE IS AN ENGLISH JUDGE SECONDED TO THE POST FROM THE MINISTRY OF JUSTICE IN THE UNITED KINGDOM) ΩΣ ΔΙΚΑΣΤΗΣ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΩΡΟ, ΣΕ ΚΤΙΡΙΟ ΥΠΟ ΤΟΝ ΤΙΤΛΟ "COURT" ΠΟΥ ΕΥΡΙΣΚΕΤΑΙ ΕΝΤΟΣ ΤΩΝ «ΚΥΡΙΑΡΧΩΝ ΒΡΕΤΑΝΙΚΩΝ ΒΑΣΕΩΝ ΔΕΚΕΛΕΙΑΣ», ΜΕ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΛΗΞΗ ΤΟΥ ΔΙΟΡΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΤΟΥ ΗΝΩΜΕΝΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΠΟΙΝΙΚΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΠΕΡΙΠΛΟΚΕΣ ΑΣΤΙΚΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ( DEALS WITH THE MAJORITY OF CRIMINAL CASES AND THE LESS COMPLEX CIVIL CASES) ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΟΝ ΠΛΗΘΥΣΜΟ ΠΟΥ ΖΕΙ Ή ΕΡΓΑΖΕΤΑΙ Ή ΠΕΡΝΑ ΜΕΣΩ ΤΩΝ «ΚΥΡΙΑΡΧΩΝ ΒΑΣΕΩΝ ΤΟΥ ΑΚΡΩΤΗΡΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΕΚΕΛΕΙΑΣ» ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΤΗΣ ΝΗΣΟΥ ΚΥΠΡΟΥ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΕΡΙΛΗΦΘΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ (THE COURTS SERVE ALL THE POPULATION LIVING OR WORKING IN , OR TRANSITING THROUGH THE SOVEREIGN BASES OF AKROTIRI AND DHEKELIA, WHICH ARE THOSE PORTIONS OF THE ISLAND OF CYPRUS THAT WERE NOT INCLUDED IN THE REPUBLIC OF CYPRUS AT INDEPENDENCE) ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΦΑΡΜΟΖΟΥΝ ΟΥΤΕ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟ ΝΟΜΟ ΟΥΤΕ ΤΟ ΑΓΓΛΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ, ΑΛΛΑ ΤΟΝ ΙΣΧΥΡΙΖΟΜΕΝΟ ΝΟΜΟ ΤΩΝ «ΚΥΡΙΑΡΧΩΝ ΒΑΣΕΩΝ» ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤ' ΙΣΧΥΡΙΣΜΟ ΣΤΕΝΑ ΣΥΝΔΕΔΕΜΕΝΟ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΠΟΙΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΠΑΡΟΜΟΙΟ ΜΕ ΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΠΟΥ ΙΣΧΥΟΥΝ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ (THE COURTS APPLY NEITHER MILITARY LAW NOR ENGLISH LAW; THEY APPLY SOVEREIGN BASE AREA LAW, WHICH IS CLOSELY ALIGNED WITH, AND IN SOME CASES IDENTICAL TO, THE LAWS OPERATING WITHIN THE REPUBLIC OF CYPRUS).
(Πολιτική Έφεση Αρ. 190/2015)
Προνομιακά εντάλματα ― Quo Warranto ― Έφεση εναντίον απορριπτικής απόφασης σε αίτηση για παροχή άδειας καταχώρησης αίτησης προνομιακού εντάλματος της φύσεως Quo Warranto που θα στόχευε στον έλεγχο της νομιμότητας άσκησης δικαστικής εξουσίας από δικαστικό λειτουργό στο έδαφος των Βρετανικών βάσεων.
Βρετανικές Κυρίαρχες βάσεις ― Καθεστώς ― Το γεγονός ότι ο Ποινικός Κώδικας της Κυπριακής Δημοκρατίας και ο περί Δικαστηρίων Νόμος της Κυπριακής Δημοκρατίας δίνουν εξουσία στα κυπριακά Δικαστήρια, υπό προϋποθέσεις, να επιληφθούν αστικών ή και ποινικών αδικημάτων που διαπράττονται από ή εις βάρος Κυπρίων, εντός των περιοχών των Βάσεων, δεν συνεπάγεται, ότι το έδαφος των Βάσεων καθίσταται καθ' οιονδήποτε τρόπον έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Με την έφεση ο αιτητής πρόσβαλε την ορθότητα της πρωτόδικης απόφασης με την οποία απορρίφθηκε αίτηση του για παροχή άδειας καταχώρησης αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος της φύσεως Quo Warranto.
Προέβαλε ως μοναδικό λόγο και αιτιολογία, ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο εσφαλμένα και/ή λανθασμένα και/ή πεπλανημένα και/ή αδικαιολόγητα αποφάσισε ότι δεν έχει δικαιοδοσία να επιληφθεί του εγειρόμενου ζητήματος.
Το επίδικο ζήτημα, πρωτοδίκως, ήταν αυτό της νομιμότητας της άσκησης του δικαστικού λειτουργήματος από πρόσωπο το όνομα του οποίου κατονομάστηκε από τον αιτητή, ο οποίος, κατ' ισχυρισμό του τελευταίου, προβαίνει σε αντιποίηση εξουσίας, ήτοι αντιποιείται την ιδιότητα δικαστικού λειτουργού εντός των περιοχών των Βρετανικών Βάσεων και σφετερίζεται εξουσία που δεν έχει, προβαίνοντας σε νόσφιση αυτής.
Με αίτημα για παροχή άδειας καταχώρισης αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος της φύσεως Quo Warranto, ο αιτητής επιχείρησε να ελέγξει την νομιμότητα της εξουσίας του προαναφερόμενου προσώπου.
Το Ανώτατο Δικαστήριο εξετάζοντας την αίτηση σε πρώτο βαθμό αναφερόμενο στα γεγονότα της υπόθεσης και καθοδηγούμενο ιδιαίτερα από τη θεμελιακή, για το ζήτημα αυτό, απόφαση Preece v. «Εστία» Ασφαλιστική & Αντασφαλιστική Εταιρεία Α.Ε. (1991) 1 Α.Α.Δ. 568, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι περιοχές των Βρετανικών Βάσεων ναι μεν δεν είναι κράτος ούτε αποικία αλλά, δυνάμει της Συνθήκης Εγκαθίδρυσης, δεν αποτελούν μέρος της επικράτειας της Κυπριακής Δημοκρατίας. Έκρινε συνακόλουθα ότι στερείται δικαιοδοσίας να επιληφθεί του αιτήματος και απέρριψε την αίτηση.
Ενώπιον του Εφετείου ο συνήγορος του αιτητή επιχειρηματολόγησε εισηγούμενος ότι η πρωτόδικη απόφαση είναι εσφαλμένη και παρόλο που οι Βρετανικές Βάσεις έχουν ένα ειδικό καθεστώς, εντούτοις τα κυπριακά Δικαστήρια δεν στερούνται δικαιοδοσίας στις περιοχές των Βάσεων. Προς επίρρωση των ισχυρισμών του, αναφέρθηκε στον Ποινικό Κώδικα και στον περί Δικαστηρίων Νόμο του 1960 (Ν 14/60), σύμφωνα με τους οποίους, υπό κάποιες προϋποθέσεις, τα κυπριακά δικαστήρια έχουν δικαιοδοσία να επιλαμβάνονται υποθέσεων που αφορούν Κύπριους οι οποίοι είτε διαπράττουν αδικήματα, είτε έχουν αστικές διαφορές με άλλους Κύπριους στις περιοχές των Βάσεων.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Οι περιοχές των Βάσεων, σύμφωνα με τη Συνθήκη Εγκαθίδρυσης και την υφιστάμενη νομολογία, [απόφαση Preece (ανωτέρω)], δεν αποτελούν μέρος της επικράτειας της Κυπριακής Δημοκρατίας.
2. Οι περιοχές αυτές, κατά την εγκαθίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, παρέμειναν στην κυριαρχία ή επικυριαρχία του Ηνωμένου Βασιλείου. Με αυτό το αδιαμφισβήτητο δεδομένο, τα κυπριακά Δικαστήρια δεν έχουν την απαιτούμενη δικαιοδοσία για να εκδώσουν τη ζητούμενη άδεια για καταχώριση αίτησης για προνομιακό ένταλμα Quo Warranto.
3. Το γεγονός ότι ο Ποινικός Κώδικας της Κυπριακής Δημοκρατίας και ο περί Δικαστηρίων Νόμος της Κυπριακής Δημοκρατίας δίνουν εξουσία στα κυπριακά Δικαστήρια, υπό προϋποθέσεις, να επιληφθούν αστικών ή και ποινικών αδικημάτων που διαπράττονται από ή εις βάρος Κυπρίων, εντός των περιοχών των Βάσεων, δεν συνεπάγεται, βέβαια, ότι το έδαφος των Βάσεων καθίσταται καθ' οιονδήποτε τρόπον έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Η έφεση απορρίφθηκε ως αβάσιμη.
Αναφερόμενη Υπόθεση:
Preece v. «Εστία» Ασφαλιστική & Αντασφαλιστική Εταιρεία Α.Ε. (1991) 1 Α.Α.Δ. 568.
Έφεση.
Έφεση από τον αιτητή εναντίον της απόφασης του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Χριστοδούλου, Δ.), (Αίτηση Αρ. 91/15), ημερομηνίας 10/7/2015.
Μ. Παρασκευά, για τον Εφεσείοντα-Αιτητή.
Εx tempore
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Νικολάτος, Π..
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Π.: Με την έφεση του ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή προσβάλλει την ορθότητα της πρωτόδικης απόφασης με ένα λόγο έφεσης. Ο λόγος έφεσης είναι ότι το πρωτόδικο δικαστήριο εσφαλμένα και/ή λανθασμένα και/ή πεπλανημένα και/ή αδικαιολόγητα αποφάσισε ότι δεν έχει δικαιοδοσία να επιληφθεί του εγειρόμενου ζητήματος.
Το επίδικο ζήτημα, πρωτοδίκως, ήταν αυτό της νομιμότητας της άσκησης του δικαστικού λειτουργήματος από τον κ. Naqvi, ο οποίος, κατ' ισχυρισμό του αιτητή, προβαίνει σε αντιποίηση εξουσίας, δηλαδή αντιποιείται την ιδιότητα δικαστικού λειτουργού εντός των περιοχών των Βρετανικών Βάσεων και σφετερίζεται και νοσφίζεται εξουσία που δεν έχει.
Με αίτημα για παροχή άδειας για καταχώριση αίτησης για προνομιακό ένταλμα Quo Warranto, ο αιτητής προσπάθησε να ελέγξει την νομιμότητα της εξουσίας του προαναφερόμενου προσώπου.
Το πρωτόδικο δικαστήριο, αναφερόμενο στα γεγονότα της υπόθεσης και καθοδηγούμενο ιδιαίτερα από τη θεμελιακή, για το ζήτημα αυτό, απόφαση Preece v. «Εστία» Ασφαλιστική & Αντασφαλιστική Εταιρεία Α.Ε. (1991) 1 Α.Α.Δ. 568, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι περιοχές των Βρετανικών Βάσεων ναι μεν δεν είναι κράτος ούτε αποικία αλλά, δυνάμει της Συνθήκης Εγκαθίδρυσης, δεν αποτελούν μέρος της επικράτειας της Κυπριακής Δημοκρατίας. Επομένως το Ανώτατο Δικαστήριο, έκρινε ο αδελφός Δικαστής που εξέτασε το ζήτημα πρωτοδίκως, στερείται δικαιοδοσίας να επιληφθεί του αιτήματος και απέρριψε την αίτηση.
Ενώπιον μας ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή επιχειρηματολόγησε εισηγούμενος ότι η πρωτόδικη απόφαση είναι εσφαλμένη και παρόλον που οι Βρετανικές Βάσεις έχουν ένα ειδικό καθεστώς, εντούτοις τα κυπριακά δικαστήρια δεν στερούνται δικαιοδοσίας στις περιοχές των Βάσεων. Προς επίρρωση των ισχυρισμών του αναφέρθηκε στον Ποινικό Κώδικα και στον περί Δικαστηρίων Νόμο του 1960 (Ν 14/60), σύμφωνα με τους οποίους, υπό κάποιες προϋποθέσεις, τα κυπριακά δικαστήρια έχουν δικαιοδοσία να επιλαμβάνονται υποθέσεων που αφορούν Κύπριους οι οποίοι είτε διαπράττουν αδικήματα, είτε έχουν αστικές διαφορές με άλλους Κύπριους στις περιοχές των Βάσεων.
Εξετάσαμε με προσοχή όλα τα ενώπιον μας στοιχεία. Κατανοούμε την ανησυχία του ευπαίδευτου συνηγόρου του αιτητή αναφορικά με το ζήτημα της εκδίκασης Κυπρίων πολιτών από δικαστήρια τα οποία δεν ελέγχονται από την Κυπριακή Δημοκρατία. Όμως, κατά την κρίση μας, το ζήτημα είναι σαφές, από νομικής απόψεως. Οι περιοχές των Βάσεων, σύμφωνα με τη Συνθήκη Εγκαθίδρυσης και την υφιστάμενη νομολογία, και αναφερόμαστε στην Preece (ανωτέρω), δεν αποτελούν μέρος της επικράτειας της Κυπριακής Δημοκρατίας. Οι περιοχές αυτές, κατά την εγκαθίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, παρέμειναν στην κυριαρχία ή επικυριαρχία του Ηνωμένου Βασιλείου. Με αυτό το αδιαμφισβήτητο δεδομένο, το οποίο κατά την κρίση μας είναι αποφασιστικής σημασίας, ότι δηλαδή οι περιοχές των Βάσεων είναι περιοχές της νήσου Κύπρου στις οποίες, όμως, το Ηνωμένο Βασίλειο διατήρησε την επικυριαρχία με τη Συνθήκη Εγκαθίδρυσης, θεωρούμε ότι τα κυπριακά δικαστήρια δεν έχουν την απαιτούμενη δικαιοδοσία για να εκδώσουν τη ζητούμενη άδεια για καταχώριση αίτησης για προνομιακό ένταλμα Quo Warranto. Το γεγονός ότι ο Ποινικός Κώδικας της Κυπριακής Δημοκρατίας και ο περί Δικαστηρίων Νόμος της Κυπριακής Δημοκρατίας δίνουν εξουσία στα κυπριακά δικαστήρια, υπό προϋποθέσεις, να επιληφθούν αστικών ή και ποινικών αδικημάτων που διαπράττονται από ή εις βάρος Κυπρίων, εντός των περιοχών των Βάσεων, δεν συνεπάγεται, βέβαια, ότι το έδαφος των Βάσεων καθίσταται καθ' οιονδήποτε τρόπον έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Με αυτό το σκεπτικό θεωρούμε την πρωτόδικη απόφαση ως ορθή και την έφεση ως αβάσιμη. Γι' αυτό και την απορρίπτουμε.
Η έφεση απορρίπτεται ως αβάσιμη.