Ανδρέου Χαρούλλα (2015) 1 ΑΑΔ 910

Προνομιακά εντάλματα ― Certiorari ― Αίτηση για παραχώρηση άδειας προς καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος της φύσεως Certiorari, με το οποίο να ακυρώνονταν προσωρινά διατάγματα που εκδόθηκαν στο πλαίσιο αγωγής για παράνομη επέμβαση ― Απόφανση Εφετείου περί ενδεχόμενης λανθασμένης άσκησης της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου η οποία ωστόσο δεν δημιουργούσε τέτοιες εξαιρετικές περιστάσεις λόγω της ύπαρξης του εναλλακτικού ένδικου μέσου της ένστασης στο επίδικο διάταγμα ― Απορριπτική κατάληξη.

Προνομιακά εντάλματα ― Certiorari ― Εφαρμοστέες αρχές ― Σε περιπτώσεις που το πρωτόδικο Δικαστήριο ασκεί διακριτική ευχέρεια μέσα στα πλαίσια της δικαιοδοσίας του, τότε η άσκηση διακριτικής ευχέρειας, δεν ελέγχεται με προνομιακό ένταλμα, εκτός εάν είναι εμφανές ότι, ως αποτέλεσμα του τρόπου άσκησης της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου, παραβιάζονται τα συνταγματικά δικαιώματα του αιτητή, χωρίς αυτός να έχει άλλη θεραπεία ή αν υπάρχει υπαλλακτική θεραπεία, υπάρχουν εξαιρετικές περιστάσεις, οι οποίες συνηγορούν υπέρ της χορήγησης της άδειας για καταχώρηση Certiorari.

Προνομιακά εντάλματα ― Certiorari ― Εφαρμοστέες αρχές ― Εξόφθαλμη υπέρβαση δικαιοδοσίας πρωτόδικου Δικαστηρίου ― Μπορεί να οδηγήσει στην έκδοση διατάγματος της φύσης Certiorari, παρά το διαθέσιμο άλλου ένδικου μέσου.

Η αιτήτρια, με την παρούσα αίτηση, επιδίωξε την παραχώρηση άδειας προς καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος της φύσεως Certiorari, με το οποίο να ακυρώνονταν τα προσωρινά διατάγματα που εκδόθηκαν εναντίον της στο πλαίσιο αγωγής για παράνομη επέμβαση.

Σύμφωνα με τα γεγονότα τα οποία εκτέθηκαν στην αγωγή, η αιτήτρια όσο και οι ενάγοντες στην εν λόγω αγωγή συμμετείχαν σε Δημόσιο Διαγωνισμό που προκήρυξε ο Δήμος Πάφου και αφορούσε άδεια παροχής υπηρεσιών σε διάφορα σημεία της παραλίας, που βρίσκονται στα διοικητικά όρια του Δήμου Πάφου, μεταξύ των οποίων και η παραλιακή κρατική γη με αρ. τεμαχίου 607, Φ/Σ 51/19.4.ΙΙΙ, στην Κάτω Πάφο.

Στην αιτήτρια κατακυρώθηκε ο εν λόγω Διαγωνισμός.

Στις 20.1.2015 ο Δήμος Πάφου συνήψε συμφωνία με την αιτήτρια για παροχή υπηρεσιών στο πιο πάνω ακίνητο. Μετά την κατακύρωση της προσφοράς και τη λήξη της προθεσμίας των 75 ημερών για άσκηση προσφυγής, οι ενάγοντες επικαλέστηκαν την ύπαρξη και εγκυρότητα συμφωνίας άδειας χρήσης της Παραλίας ημερ. 28.2.1994 που είχαν συνάψει με το Δήμο Πάφου και αμφισβήτησαν το δικαίωμα του Δήμου Πάφου να παραχωρεί άδειες για παροχή υπηρεσιών στην Παραλία.

Οι ενάγοντες στην επίδικη αγωγή στηριζόμενοι στην προηγούμενη συμφωνία άδειας χρήσης, ήγειραν την αγωγή εναντίον της Αιτήτριας αναδόχου της Δημόσιας Σύμβασης, για παράνομη επέμβαση στην παραλία εξασφαλίζοντας απαγορευτικά διατάγματα εναντίον της, όπως αυτή να μην επεμβαίνει με οποιοδήποτε τρόπο στην επίδικη παραλία για σκοπούς εμπορικής εκμετάλλευσης/ή παροχής υπηρεσιών στο κοινό.

Τα επίδικα διατάγματα κατέστησαν επιστρεπτέα και εκκρεμούσε σχετική διαδικασία στο Επαρχιακό Δικαστήριο.

Η αίτηση στηρίχθηκε στους κάτωθι λόγους:

α) Η απόφαση στην Αγωγή Ε.Δ. Πάφου Αρ. 634/15 για έκδοση των Προσωρινών Διαταγμάτων λήφθηκε με παντελή και/ή έκδηλη και/ή εξόφθαλμη έλλειψη δικαιοδοσίας σε καίριο επίδικο ζήτημα της αγωγής και/ή συνιστά νομική πλάνη καταφανή από το πρακτικό.

β) Τα γεγονότα στα οποία στηριζόταν η αίτηση κατεδείκνυαν εξαιρετικές περιστάσεις που δικαιολογούσαν να δοθεί από το Δικαστήριο άδεια για την καταχώρηση αίτησης για έκδοση Εντάλματος Certiorari, ειδικά λόγω της παντελούς και/ή έκδηλης και/ή εξόφθαλμης έλλειψης δικαιοδοσίας του Ε.Δ. Πάφου και/ή της καταφανούς από το πρακτικό νομικής πλάνης.

Αποφασίστηκε ότι:

1. Αποτέλεσε θέση της αιτήτριας ότι η συμφωνία άδειας χρήσης ημερ. 28.2.1994 καταργήθηκε δια νόμου στις 18.11.1994 και, εν πάση περιπτώσει, ενόψει του ότι οι ενάγοντες δεν προσέβαλαν με προσφυγή την διοικητική απόφαση κατακύρωσης αλλά και επιδοκίμασαν με τη συμμετοχή τους τον Διαγωνισμό, παραιτήθηκαν και κωλύονται να επικαλούνται την πιο πάνω συμφωνία.

2. Εξετάστηκαν τα προβαλλόμενα επιχειρήματα κυρίως ως προς την προβαλλόμενη παντελή και εξόφθαλμη έλλειψη δικαιοδοσίας και νομική πλάνη.

3. Στην παρούσα περίπτωση το Δικαστήριο εξέτασε μονομερή αίτηση για έκδοση προσωρινών διαταγμάτων στα πλαίσια καταχωρηθείσας αγωγής για παράνομη επέμβαση σε ακίνητη περιουσία.

4. Το πρωτόδικο Δικαστήριο αποφάσισε να εκδώσει τα αιτούμενα διατάγματα μονομερώς, κάτι που εμπίπτει στη διακριτική του ευχέρεια με βάση το Άρθρο 32 του Ν. 14/60 και το Άρθρο 9 του Κεφ. 6.

5. Ενδεχομένως, στην παρούσα περίπτωση, η διακριτική ευχέρεια που έχει το Δικαστήριο να ασκήθηκε λανθασμένα, όπως ισχυρίζεται η αιτήτρια. Όμως, ακόμα και σε τέτοια περίπτωση, δε δικαιολογείται η παροχή της αιτούμενης θεραπείας, εφόσον υπάρχει εναλλακτική θεραπεία.

6. Η υπόθεση ήταν ορισμένη ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου στις 27.4.2015, που ήταν επιστρεπτέα τα διατάγματα, και η αιτήτρια θα μπορούσε να προβάλει τις θέσεις της καταχωρώντας σχετική ένσταση. Σε περίπτωση απόρριψης των θέσεών της, υπάρχει ακολούθως το ένδικο μέσο της έφεσης.

7. Τα όσα η συνήγορος της αιτήτριας ανέφερε ως προς την αναγκαιότητα επιτυχίας της παρούσας αίτησης, στη βάση κυρίως της παντελούς υπέρβασης δικαιοδοσίας του πρωτόδικου Δικαστηρίου να εκδώσει τα εν λόγω διατάγματα, δεν ανέτρεπαν την πιο πάνω προσέγγιση.

8. Και αυτό γιατί όλα τα τεθέντα ζητήματα θα μπορούσαν να κριθούν στα πλαίσια εξέτασης πρωτοδίκως των εκδοθέντων διαταγμάτων και σίγουρα η ύπαρξη ή μη δικαιοδοσίας είναι θέμα, το οποίο, εφόσον τεθεί καταλλήλως, καθηκόντως το πρωτόδικο Δικαστήριο θα πρέπει να το εξετάσει, τουλάχιστον στα πλαίσια εξέτασης των προϋποθέσεων του Άρθρου 32.

9. Δεν προέκυπτε η ύπαρξη τέτοιων εξαιρετικών περιστάσεων ώστε να δικαιολογείτο η χορήγηση της αιτούμενης θεραπείας. Ελήφθη υπόψη η φύση και η δραστικότητα των εκδοθέντων διαταγμάτων καθώς και οι ενδεχόμενες επιπτώσεις τους στην αιτήτρια.

10. Η αιτήτρια θα έπρεπε να ασκήσει το δικαίωμα καταχώρησης ένστασης έτσι ώστε να νομιμοποιείται να ζητήσει και την όσο το δυνατό πιο σύντομη εκδίκαση των εκδοθέντων προσωρινών διαταγμάτων.

Η αίτηση απορρίφθηκε.

Αναφερόμενες Υποθέσεις:

Μαρκιτανής ν. Μουτζούρη (2000) 1(Β) Α.Α.Δ. 923,

Beogradska Banka D.D. (1996) 1(B) A.A.Δ. 872,

Κωνσταντινίδης (2003) 1 Α.Α.Δ. 1298,

Περρέλα (Αρ. 2)(1995) 1 Α.Α.Δ. 692,

Hellenger Trading Ltd (2001) 1 Α.Α.Δ. 1965,

Μαρκίδης (2004) 1 Α.Α.Δ. 552,

Base Metal Trading Ltd v. Fastact Developments Ltd κ.ά. (2004) 1 Α.Α.Δ. 1535,

Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ κ.ά. (2012) 1 Α.Δ. .878,

R. v. Chief Constable of the Merseyside [1986] 1 All E.R. 257.

Αίτηση.

Μ. Πατσαλίδου, για την Αιτήτρια.

Cur. adv. vult.

ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ.: Η αιτήτρια, με την παρούσα αίτηση, επιδιώκει την μεταφορά στο Ανώτατο Δικαστήριο όλων των πρακτικών της αγωγής του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου αρ. 634/15, με στόχο την ακύρωση των προσωρινών διαταγμάτων που εκδόθηκαν στις 17/04/15 και όπως τα εν λόγω διατάγματα ανασταλούν μέχρι την αποπεράτωση της παρούσας διαδικασίας.

Οι λόγοι επί των οποίων εστιάζεται η αίτηση είναι οι ακόλουθοι:

«(α) Η απόφαση στην Αγωγή Ε.Δ. Πάφου Αρ. 634/15 για έκδοση των Προσωρινών Διαταγμάτων ημερ. 17/04/15 λήφθηκε με παντελή και/ή έκδηλη και/ή εξόφθαλμη έλλειψη δικαιοδοσίας σε καίριο επίδικο ζήτημα της αγωγής και/ή συνιστά νομική πλάνη καταφανή από το πρακτικό.

(β) Τα γεγονότα στα οποία στηρίζεται η αίτηση καταδεικνύουν εξαιρετικές περιστάσεις που δικαιολογούν να δοθεί από το Δικαστήριο άδεια για την καταχώρηση αίτησης για έκδοση Εντάλματος Certiorari, ειδικά λόγω της παντελούς και/ή έκδηλης και/ή εξόφθαλμης έλλειψης δικαιοδοσίας του Ε.Δ. Πάφου στην Αγωγή Ε.Δ. Πάφου Αρ. 634/15 και/ή της καταφανούς από το πρακτικό νομικής πλάνης.»

Τα γεγονότα που τέθηκαν ενώπιον μου, όπως προκύπτουν από την επισυναπτόμενη στην αίτηση έκθεση και ένορκη δήλωση της αιτήτριας, μπορούν να συνοψισθούν ως ακολούθως:

Η Claridge Public Limited καταχώρησε στις 17.4.2015 με γενικά οπισθογραφημένο κλητήριο ένταλμα την αγωγή υπ' αρ. 634/15 στο Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου, εναντίον της αιτήτριας, για παράνομη επέμβαση σε ακίνητη περιουσία. Την ίδια ημέρα καταχώρησαν μονομερή αίτηση για έκδοση προσωρινών διαταγμάτων και πέτυχαν την έκδοση δύο διαταγμάτων εναντίον της αιτήτριας, τα οποία περιληπτικά προνοούν τα ακόλουθα:

(i) Απαγορευτικό διάταγμα που απαγορεύει στην αιτήτρια να επεμβαίνει με οποιοδήποτε τρόπο και/ή να εισέρχεται και/ή να τοποθετεί οποιαδήποτε αντικείμενα και/ή πράγματα και/ή εξοπλισμό και/ή να χρησιμοποιεί με οποιοδήποτε τρόπο, με σκοπό την εμπορική εκμετάλλευση και/ή να παρέχει οποιεσδήποτε υπηρεσίες στο κοινό και/ή σε τρίτα πρόσωπα στο ακίνητο το οποίο αποτελείται από παραλιακή κρατική γη με αριθμό τεμαχίου 607, Φ/Σ 51/19.4.ΙΙΙ, στην Κάτω Πάφο («η Παραλία»)· και

(ii) Προστακτικό διάταγμα που διατάσσει την αιτήτρια να αφαιρέσει και/ή απομακρύνει άμεσα οποιαδήποτε αντικείμενα και/ή πράγματα και/ή εξοπλισμό είχε τοποθετήσει στην Παραλία.

Τα εν λόγω διατάγματα είναι επιστρεπτέα στις 27.4.2015.

Το Σεπτέμβριο του 2014, ο Δήμος Πάφου προκήρυξε διαγωνισμό για άδεια παροχής υπηρεσιών σε διάφορα σημεία της παραλίας, που βρίσκονται στα διοικητικά όρια του Δήμου Πάφου, μεταξύ των οποίων και η παραλιακή κρατική γη με αρ. τεμαχίου 607, Φ/Σ 51/19.4.ΙΙΙ, στην Κάτω Πάφο (στο εξής «η Παραλία»).

Στη διαδικασία του διαγωνισμού υπέβαλαν αίτηση τόσο οι ενάγοντες στην πιο πάνω αγωγή, χρησιμοποιώντας την επωνυμία τους «PAPHOS AMATHUS BEACH HOTEL», όπως προκύπτει από την ιστοσελίδα του Εφόρου Εταιρειών, όσο και η αιτήτρια. Επίσης, προς τους ενάγοντες είχε παραχωρηθεί τέτοια άδεια και για το 2014, καταβάλλοντας στο Δήμο Πάφου το ποσό των €12.000. Με αυτό τον τρόπο, εισηγείται η αιτήτρια, οι ενάγοντες έχουν επιδοκιμάσει τη διαδικασία του διαγωνισμού του Δήμου Πάφου.

Ο Δήμος Πάφου κατακύρωσε την προσφορά της αιτήτριας, απορρίπτοντας αυτή των εναγόντων, τους οποίους ειδοποίησε σχετικά με επιστολή ημερ. 5.11.2014. Η αιτήτρια αναφέρει ότι δεν γνωρίζει να έχει ασκηθεί είτε ιεραρχική προσφυγή είτε προσφυγή στο Ανώτατο Δικαστήριο κατά της απόφασης κατακύρωσης.

Στις 20.1.2015 ο Δήμος Πάφου συνήψε συμφωνία με την αιτήτρια για παροχή υπηρεσιών στο πιο πάνω ακίνητο. Μετά την κατακύρωση της προσφοράς και τη λήξη της προθεσμίας των 75 ημερών για άσκηση προσφυγής, οι ενάγοντες επικαλέστηκαν την ύπαρξη και εγκυρότητα συμφωνίας άδειας χρήσης της Παραλίας ημερ. 28.2.1994 και αμφισβήτησαν το δικαίωμα του Δήμου Πάφου να παραχωρεί άδειες για παροχή υπηρεσιών στην Παραλία.

Αποτελεί θέση της αιτήτριας ότι η συμφωνία άδειας χρήσης ημερ. 28.2.1994 καταργήθηκε δια νόμου στις 18.11.1994 και, εν πάση περιπτώσει, ενόψει της πιο πάνω συμπεριφοράς των εναγόντων, αυτοί παραιτήθηκαν και κωλύονται να επικαλούνται την πιο πάνω συμφωνία.

Αποτελεί, επίσης, θέση της αιτήτριας ότι, για να θεμελιωθεί το αγώγιμο δικαίωμα της παράνομης επέμβασης στην Παραλία, είναι «εκ των ων ουκ άνευ» η απόδειξη ότι οποιαδήποτε χρήση της Παραλίας από την ίδια είναι παράνομη και, επομένως, ότι η κατακύρωση της προσφοράς της και η επακόλουθη σύναψη της συμφωνίας με το Δήμο είναι άκυρες και παράνομες.

Η ευπαίδευτη συνήγορος της αιτήτριας, κατά την αγόρευσή της προς υποστήριξη του αιτήματος, εισηγήθηκε ότι η απόφαση για έκδοση των προσωρινών διαταγμάτων λήφθηκε με παντελή και εξόφθαλμη έλλειψη δικαιοδοσίας. Η απόφαση του Δήμου Πάφου να κατακυρώσει την προσφορά στην αιτήτρια αποτελεί διοικητική πράξη, η οποία έπρεπε να αμφισβητηθεί είτε με ιεραρχική προσφυγή, είτε με προσφυγή στο Ανώτατο Δικαστήριο. Σε περιπτώσεις όπως η παρούσα, όπου αμφισβητείται η δικαιοδοσία του Δικαστηρίου τότε η περίπτωση θεωρείται εξαιρετική και οδηγεί στην παροχή άδειας για καταχώρηση εντάλματος Certiorari. Προς τούτο, παρέπεμψε στις υποθέσεις Μαρκιτανής ν. Μουτζούρη (2000) 1(Β) Α.Α.Δ. 923 και Beogradska Banka D.D. (1996) 1(B) A.A.Δ. 872. Περαιτέρω, η συνήγορος επικαλέστηκε εξαιρετικές περιστάσεις που συνηγορούν υπέρ της επιτυχίας της αίτησης, έχοντας υπόψη ότι η αιτήτρια έχει υπογράψει συμφωνία με το Δήμο Πάφου, έχει προβεί σε τεράστια επένδυση και υφίσταται συνεχιζόμενη βλάβη ως αποτέλεσμα της έκδοσης των προσωρινών διαταγμάτων, χωρίς να υπάρχει οποιαδήποτε παρανομία εκ μέρους της.

Άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος παρέχεται εκεί όπου αποκαλύπτεται εκ πρώτης όψεως συζητήσιμη υπόθεση και διαφαίνεται υπέρβαση ή έλλειψη δικαιοδοσίας, νομικό σφάλμα εμφανές στο πρακτικό, προκατάληψη ή συμφέρον από τα πρόσωπα που λαμβάνουν την απόφαση, δόλο ή ψευδορκία στη λήψη της απόφασης ή παραβίαση των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης (Βλ. Αίτηση του Αλέκου Κωνσταντινίδη (2003) 1 Α.Α.Δ. 1298, Περρέλα (Αρ. 2)(1995) 1 Α.Α.Δ. 692). Αποτελεί πάγια νομολογία ότι, ακόμα και σε περιπτώσεις όπου υπάρχει εκ πρώτης όψεως συζητήσιμη υπόθεση, η άδεια δε δίδεται όπου προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή θεραπεία, εκτός και αν καταδειχθούν επαρκώς εξαιρετικές περιστάσεις για παρέκκλιση από τον κανόνα (Βλ. Hellenger Trading Ltd (2001) 1 Α.Α.Δ. 1965, Μαρκίδης (2004) 1 Α.Α.Δ. 552, Base Metal Trading Ltd v. Fastact Developments Ltd κ.ά. (2004) 1 Α.Α.Δ. 1535 Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ κ.ά. (2012) 1 Α.Α.Δ. 878.). Σε περιπτώσεις που το πρωτόδικο Δικαστήριο ασκεί διακριτική ευχέρεια μέσα στα πλαίσια της δικαιοδοσίας του, τότε η άσκηση διακριτικής ευχέρειας, δεν ελέγχεται με προνομιακό ένταλμα, εκτός εάν είναι εμφανές ότι, ως αποτέλεσμα του τρόπου άσκησης της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου, παραβιάζονται τα συνταγματικά δικαιώματα του αιτητή, χωρίς αυτός να έχει άλλη θεραπεία ή αν υπάρχει υπαλλακτική θεραπεία, υπάρχουν εξαιρετικές περιστάσεις, οι οποίες συνηγορούν υπέρ της χορήγησης της άδειας για καταχώρηση Certiorari.

Εξέτασα τα προβαλλόμενα επιχειρήματα κυρίως ως προς την προβαλλόμενη παντελή και εξόφθαλμη έλλειψη δικαιοδοσίας και νομική πλάνη. Σχετικό με το θέμα είναι το πιο κάτω απόσπασμα από την υπόθεση Beogradska Banka D.D. (πιο πάνω):

«Η διαπίστωση εξόφθαλμης, για να χρησιμοποιήσω τη λέξη που χρησιμοποίησαν οι αιτητές, υπέρβασης της δικαιοδοσίας του πρωτόδικου Δικαστηρίου ή παράβασης των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης ή παρανομίας έκδηλης στο πρακτικό, μπορεί να οδηγήσει στην έκδοση διατάγματος της φύσης Certiorari, παρά το διαθέσιμο άλλου ένδικου μέσου. (βλ. R. v. Chief Constable of the Merseyside [1986] 1 All E.R. 257, που υιοθετήθηκε στην υπόθεση Ανθίμου, ανωτέρω, και Basu's, ανωτέρω, σελ. 375 - 376).»

Στην παρούσα περίπτωση το Δικαστήριο εξέτασε μονομερή αίτηση για έκδοση προσωρινών διαταγμάτων στα πλαίσια καταχωρηθείσας αγωγής για παράνομη επέμβαση σε ακίνητη περιουσία. Το πρωτόδικο Δικαστήριο αποφάσισε να εκδώσει τα αιτούμενα διατάγματα μονομερώς, κάτι που εμπίπτει στη διακριτική του ευχέρεια με βάση το Άρθρο 32 του Ν. 14/60 και το Άρθρο 9 του Κεφ. 6. Ενδεχομένως, στην παρούσα περίπτωση, η διακριτική ευχέρεια που έχει το Δικαστήριο να ασκήθηκε λανθασμένα, όπως ισχυρίζεται η αιτήτρια. Όμως, ακόμα και σε τέτοια περίπτωση, δε δικαιολογείται η παροχή της αιτούμενης θεραπείας, εφόσον υπάρχει εναλλακτική θεραπεία. Η υπόθεση είναι ορισμένη ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου στις 27.4.2015, που είναι επιστρεπτέα τα διατάγματα, και η αιτήτρια θα μπορεί να προβάλει τις θέσεις της καταχωρώντας σχετική ένσταση. Και βέβαια, σε περίπτωση απόρριψης των θέσεών της, υπάρχει ακολούθως το ένδικο μέσο της έφεσης.

Τα όσα η ευπαίδευτη συνήγορος της αιτήτριας ανέφερε ως προς την αναγκαιότητα επιτυχίας της παρούσας αίτησης, στη βάση κυρίως της παντελούς υπέρβασης δικαιοδοσίας του πρωτόδικου Δικαστηρίου να εκδώσει τα εν λόγω διατάγματα, δεν ανατρέπουν την πιο πάνω προσέγγιση. Και αυτό γιατί όλα τα τεθέντα ζητήματα θα μπορούν να κριθούν στα πλαίσια εξέτασης πρωτοδίκως των εκδοθέντων διαταγμάτων και σίγουρα η ύπαρξη ή μη δικαιοδοσίας είναι θέμα, το οποίο, εφόσον τεθεί καταλλήλως, καθηκόντως το πρωτόδικο Δικαστήριο θα πρέπει να το εξετάσει, τουλάχιστον στα πλαίσια εξέτασης των προϋποθέσεων του Άρθρου 32.

Δεν κρίνω επίσης ότι υπάρχουν εξαιρετικές περιστάσεις τέτοιες ώστε να δικαιολογείται η χορήγηση της αιτούμενης θεραπείας. Δε μου διαφεύγει, βέβαια, η φύση και η δραστικότητα των εκδοθέντων διαταγμάτων καθώς και οι ενδεχόμενες επιπτώσεις τους στην αιτήτρια. Όμως, η νομολογία είναι ευθυγραμμισμένη ότι σε περιπτώσεις όπως την παρούσα, όπου εκδίδονται διατάγματα μονομερώς, αυτά δεν πρέπει να παραμένουν σε ισχύ πέραν του χρόνου που απαιτείται για να γνωστοποιηθούν στην άλλη πλευρά και να της δοθεί η ευκαιρία να καταχωρήσει ένσταση. Η ακρόαση τέτοιων υποθέσεων πρέπει να διεκπεραιώνεται σε πολύ σύντομο χρόνο. Ειδικότερα στην παρούσα περίπτωση, η φύση των διαταγμάτων, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι τώρα αρχίζει η καλοκαιρινή περίοδος, καθιστά επιβεβλημένη την άμεση εκδίκαση της υπόθεσης, κάτι που αναμένεται ότι θα πράξει το πρωτόδικο Δικαστήριο και η αιτήτρια θα πρέπει να ασκήσει το δικαίωμα καταχώρησης ένστασης έτσι ώστε να νομιμοποιείται να ζητήσει την όσο το δυνατό πιο σύντομη εκδίκαση των εκδοθέντων προσωρινών διαταγμάτων.

Η αίτηση απορρίπτεται.

Η αίτηση απορρίπτεται.

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο

	CyLaw \| Αναφορικά μ'εμάς \| Επικοινωνία