|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Επί τοις Αφορώσι την αίτηση της HellengerTrading Ltd (2000) 1 ΑΑΔ 1965
Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας στους οποίους κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας Δ.42Α
Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας Δ.43Α
Θεσμοί Πολιτικής Δικονομίας Δ.48
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ECLI:CY:AD:2015:D236
(2015) 1 ΑΑΔ 795
2 Απριλίου, 2015
[ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤO ΑΡΘΡO 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
KAI ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ TOY 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ TΗΣ SALAVU LIMITED
ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΩΝ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ CERTIORARI
ΚΑΙ PROHIBITION
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ/ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΕΞΩΣΗΣ
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 08/10/2014 ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ ΕΝΟΙΚΙΑΣΕΩΝ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ/ΛΑΡΝΑΚΑΣ/ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ, ΤΜΗΜΑ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗ ΔΟΘΕΙΣΑ ΑΔΕΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ ΑΝΑΚΤΗΣΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ (WRIT OF POSSESSION) ΣΤΗΝ ΥΠ' ΑΡΙΘΜΟ E33/12 ΑΙΤΗΣΗ ΜΕ ΑΡΙΘΜΟ 1950
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 27/01/2015 ΚΑΙ/Ή ΤΟΥ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ
ΠΩΛΗΣΗΣ ΚΙΝΗΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΜΕ ΑΡΙΘΜΟ 368/2015
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 45/2015)
Προνομιακά εντάλματα ― Certiorari ― Αίτηση παραχώρησης άδειας προς καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος της φύσεως Certiorari που θα στόχευε στην ακύρωση εντάλματος κατάσχεσης κινητών ― Απορριπτική κατάληξη ― Προσφερόμενο εναλλακτικό ένδικο μέσο, μη στοιχειοθέτηση εξαιρετικών περιστάσεων και καθυστέρηση στην προώθηση αίτησης για παραχώρηση άδειας.
Προνομιακά εντάλματα ― Certiorari ― Παραχωρούνται κατ' εξαίρεση, όταν από το ίδιο το πρακτικό διαπιστωθεί έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας ή έκδηλη πλάνη περί το Νόμο ή παραβίαση κανόνων φυσικής δικαιοσύνης ― Aκόμα και εάν στοιχειοθετηθεί εκ πρώτης όψεως υπόθεση, η άδεια δεν χορηγείται στις περιπτώσεις όπου προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο θεραπείας εκτός όπου καταδεικνύεται με επάρκεια η ύπαρξη εξαιρετικών περιστάσεων.
Στο πλαίσιο αιτήσεως ενώπιον Δικαστηρίου Ελέγχου Ενοικιάσεων εκδόθηκε, εκ συμφώνου, διάταγμα δυνάμει του οποίου οι αιτητές, στην παρούσα διαδικασία, είχαν συμφωνήσει ότι θα εκκενώσουν και παραδώσουν στους ιδιοκτήτες της οικοδομής ελεύθερη την κατοχή υποστατικού που βρίσκεται στη Λευκωσία. Ταυτοχρόνως, εκδόθηκε απόφαση για οφειλόμενα ενοίκια, ενδιάμεσα οφέλη και δικηγορικά έξοδα.
Το εν λόγω διάταγμα εξώσεως και η απόφαση για την πληρωμή των οφειλόμενων ενοικίων, υπόκειτο σε αναστολή, υπό τον όρο ότι οι καθ' ων η αίτηση - νυν αιτητές θα κατέβαλλαν συγκεκριμένα ποσά τα οποία είχαν συμφωνηθεί. Περαιτέρω, συμφωνήθηκε ότι παράλειψη καταβολής οποιασδήποτε δόσεως θα καθιστούσε το διάταγμα άμεσα εκτελεστό. Στο συγκεκριμένο διάταγμα υπήρχε και σχετική οπισθογράφηση.
Όπως ήταν παραδεκτό, οι αιτητές, παρέλειψαν να συμμορφωθούν με τους όρους του διατάγματος αναστολής. Ως εκ τούτου, οι ιδιοκτήτες του υποστατικού προχώρησαν, με μονομερή αίτηση διεκδικώντας την έκδοση εντάλματος εκκένωσης και παράδοσης του εν λόγω υποστατικού. Παράλληλα, εκδόθηκε και ένταλμα κατάσχεσης κινητών για αντικείμενα τα οποία προσδιορίζονταν στην αίτηση.
Οι αιτητές προώθησαν αίτηση προς παραχώρηση άδειας για έκδοση προνομιακού εντάλματος της φύσεως Certiorari με την οποία επιδίωξαν ακύρωση του εν λόγω εντάλματος, προβάλλοντας ότι αυτό δεν επιδόθηκε στο εγγεγραμμένο γραφείο της εταιρείας, αλλά επιδόθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2014 σε διευθυντή της εταιρείας των αιτητών. Το δε διάταγμα έξωσης ημερομηνίας 8 Οκτωβρίου 2014 δεν προέβλεπε χρόνο συμμόρφωσης, αλλά μόνο χρόνο εκτέλεσης.
Αυτή η παρατυπία σε συνδυασμό με την απουσία επίδοσης του διατάγματος στο εγγεγραμμένο γραφείο της εταιρείας, θα έπρεπε, όπως εισηγήθηκαν οι αιτητές, να είχε αποτρέψει το πρωτόδικο δικαστήριο από του να προχωρήσει και να αποδεχθεί την αίτηση για έκδοση εντάλματος ανάκτησης κατοχής και να αποφύγει να εκδώσει προς τούτο το σχετικό διάταγμα.
Οι αιτητές καταχώρισαν την παρούσα διαδικασία διεκδικώντας τη χορήγηση αδείας για την καταχώριση αιτήσεως για έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari.
Πέραν των ως άνω ισχυριζόμενων παρατυπιών, οι αιτητές προέβαλαν μέσω της συνηγόρου τους ότι δεν προσφερόταν η δυνατότητα της Δ.48, θ. 8(4) ώστε ένα ομοιόβαθμο δικαστήριο να παραμερίσει διάταγμα άλλου ομοιόβαθμου δικαστηρίου. Τέλος, υποστήριξαν ότι και αν ακόμη δεν ίσχυαν τα πιο πάνω, υπήρχαν εξαιρετικές περιστάσεις οι οποίες δικαιολογούσαν τη χορήγηση αδείας λαμβάνοντας υπόψη τη μεγάλη επένδυση στην οποία είχαν προβεί οι αιτητές στο οποίο στεγάζεται η επιχείρηση τους, και υπερβαίνει, όπως αναφέρθηκε, τις €600.000.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Το θέμα που αναφυόταν ήταν αν, εκ πρώτης όψεως, οι αιτητές είχαν τεκμηριώσει και αιτιολογήσει την παραχώρηση αδείας για την καταχώριση προνομιακού εντάλματος Certiorari.
2. Προέκυπτε από τη σχετική νομολογία, ότι υπήρχε η δυνατότητα εναλλακτικής θεραπείας με βάση τη Δ.48, θ. 8(4) των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας. Οι αιτητές, θα είχαν τη δυνατότητα να υποβάλουν αίτηση στο Επαρχιακό Δικαστήριο με σκοπό τον παραμερισμό του προσβαλλόμενου εκδοθέντος εντάλματος καθότι τούτο είχε εκδοθεί μονομερώς. Η εν λόγω Διαταγή προσφέρει τη δυνατότητα παραμερισμού ενός μονομερώς εκδοθέντος διατάγματος με αίτηση διά κλήσεως.
3. Συναφώς, οι αιτητές δεν παρέμεναν χωρίς θεραπεία, συνεπώς θα ήταν εφικτό να ασκήσουν αυτή τη δυνατότητα που τους προσφερόταν από τους Θεσμούς.
4. Αναφορικά με το θέμα της επιδόσεως δεν στοιχειοθετείτο πού έγινε η επίδοση στον Ανδρέα Σαβουλλή, ο οποίος ήταν αποδεκτό ότι είναι ένας εκ των Διευθυντών της εταιρείας έτσι ώστε να στοιχειοθετείτο ότι η εν λόγω επίδοση ήταν λανθασμένη.
5. Ένα άλλο στοιχείο που θα οδηγούσε στην απόρριψη της αιτήσεως ήταν η παρατηρηθείσα από τους αιτητές καθυστέρηση στην υποβολή της παρούσας αίτησης.
6. Ήταν φανερό ότι οι αιτητές προσέφυγαν στο Δικαστήριο, με την παρούσα αίτηση, όταν εκδόθηκε ένταλμα κατάσχεσης κινητών που προσδιόριζε τη διαδικασία πώλησης με δημόσιο πλειστηριασμό των αντικειμένων της κατάσχεσης την 19 Μαρτίου 2015.
7. Τότε μόνο οι αιτητές προσέφυγαν στο Δικαστήριο, γεγονός που καταδεικνύει ότι άλλος ήταν ο σκοπός για τον οποίο προσέφυγαν τελικώς στο Δικαστήριο με την παρούσα αίτηση για προνομιακό ένταλμα.
8. Συνακόλουθα δεν προέκυπτε στοιχειοθέτηση εκ πρώτης όψεως υπόθεση με την οποία να τεκμηριωνόταν η απαραίτητη αιτιολόγηση και στοιχεία για την παραχώρηση άδειας.
Η αίτηση για άδεια απορρίφθηκε.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Λυσιώτης (1986) 1 Α.Α.Δ. 1696,
Global Consolidator Public Ltd (2006) 1 Α.Α.Δ. 464,
Hellenger Trading Ltd (2000) 1 A.Α.Δ. 1965,
Mainland Global Investments Ltd (2012) 1 Α.Α.Δ. 2471.
Aίτηση.
Π. Χαραλάμπους (κα) για Ε. Ευσταθίου, για τους Αιτητές.
Cur. adv. vult.
ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.: Στο πλαίσιο αιτήσεως ενώπιον του Δικαστηρίου Ελέγχου Ενοικιάσεων και συγκεκριμένα στην αίτηση Ε33/2012 εκδόθηκε, στις 8 Οκτωβρίου 2014, ένα, εκ συμφώνου, διάταγμα δυνάμει του οποίου οι αιτητές, στην παρούσα διαδικασία, είχαν συμφωνήσει ότι θα εκκενώσουν και παραδώσουν στους ιδιοκτήτες της οικοδομής ελεύθερη την κατοχή του υποστατικού που βρίσκεται στην οδό Καλλιπόλεως 43 στη Λευκωσία. Ταυτοχρόνως, εκδόθηκε απόφαση για οφειλόμενα ενοίκια, ενδιάμεσα οφέλη και δικηγορικά έξοδα.
Το εν λόγω διάταγμα εξώσεως και η απόφαση για την πληρωμή των οφειλόμενων ενοικίων, υπόκειτο σε αναστολή, υπό τον όρο ότι οι καθ' ων η αίτηση - νυν αιτητές θα κατέβαλλαν συγκεκριμένα ποσά τα οποία είχαν συμφωνηθεί. Περαιτέρω, συμφωνήθηκε ότι παράλειψη καταβολής οποιασδήποτε δόσεως θα καθιστούσε το διάταγμα άμεσα εκτελεστό. Στο συγκεκριμένο διάταγμα υπήρχε και σχετική οπισθογράφηση, για την οποία θα αναφερθώ σε μεταγενέστερο στάδιο.
Όπως είναι αποδεκτό από τους αιτητές, παρέλειψαν να συμμορφωθούν με τους όρους του διατάγματος αναστολής. Ως εκ τούτου, οι ιδιοκτήτες του υποστατικού είχαν προχωρήσει, με μονομερή αίτηση ημερομηνίας 14 Ιανουαρίου 2015, διεκδικώντας την έκδοση εντάλματος εκκένωσης και παράδοσης του εν λόγω υποστατικού. Το διάταγμα εξεδόθη στις 21 Ιανουαρίου 2015. Παράλληλα, εκδόθηκε και ένταλμα κατάσχεσης κινητών για αντικείμενα τα οποία προσδιορίζονται στην αίτηση.
Σύμφωνα με τα γεγονότα που περιγράφονται στην ένορκη δήλωση και στην έκθεση γεγονότων, οι διευθυντές της εταιρείας των αιτητών είναι οι Ανδρέας Σαβουλλής και Jeffrey Charles Luff. Το διάταγμα έξωσης, που εκδόθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2014, έγινε στην παρουσία του διευθυντή της εταιρείας Ανδρέα Σαβουλλή. Το εν λόγω διάταγμα, αναφέρεται στα γεγονότα, δεν επιδόθηκε στο εγγεγραμμένο γραφείο της εταιρείας, αλλά επιδόθηκε στις 15 Νοεμβρίου 2014 στον Ανδρέα Σαβουλλή ως διευθυντή της εταιρείας των αιτητών. Το διάταγμα έξωσης ημερομηνίας 8 Οκτωβρίου 2014 δεν προέβλεπε χρόνο συμμόρφωσης, αλλά μόνο χρόνο εκτέλεσης.
Αυτή η παρατυπία σε συνδυασμό με την απουσία επίδοσης του διατάγματος στο εγγεγραμμένο γραφείο της εταιρείας, θα έπρεπε, όπως εισηγούνται οι αιτητές, να είχε αποτρέψει το πρωτόδικο δικαστήριο από του να προχωρήσει και να αποδεχθεί την αίτηση για έκδοση εντάλματος ανάκτησης κατοχής και να αποφύγει να εκδώσει προς τούτο το σχετικό διάταγμα.
Οι αιτητές καταχώρισαν την παρούσα διαδικασία διεκδικώντας τη χορήγηση αδείας για την καταχώριση αιτήσεως για έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari.
Κατά το στάδιο της πρώτης εμφάνισης ενώπιον μου είχα αναφέρει την προσφερόμενη δυνατότητα προσπάθειας παραμερισμού του συγκεκριμένου, μονομερώς εκδοθέντος, διατάγματος. Σε μεταγενέστερο στάδιο με την εμπεριστατωμένη γραπτή αγόρευση της η ευπαίδευτη συνήγορος επικεντρώθηκε σε δύο στοιχεία. Το πρώτο ήταν η μη τήρηση από πλευράς του πρωτόδικου δικαστηρίου του δικονομικού δικαίου με την αντικανονική χορήγηση αδείας για έκδοση εντάλματος κατοχής, ενόψει της επιτακτικής πρόνοιας της Δ.43Α των περί Πολιτικής Δικονομίας Θεσμών. Η απουσία προσδιορισμού του χρόνου συμμόρφωσης προς το διάταγμα καθιστά, κατά την εισήγηση της κας Χαραλάμπους, το διάταγμα άκυρο και ως εκ τούτου, θα πρέπει να χορηγηθεί η αιτούμενη άδεια. Περαιτέρω, η συνήγορος αναφέρθηκε στην απουσία επίδοσης του διατάγματος στο εγγεγραμμένο γραφείο της εταιρείας, που καθιστά τη διαδικασία νομικά μεμπτή και το διάταγμα, όπως ανέφερε, ανεφάρμοστο κατά παράβαση της Δ.42Α των περί Πολιτικής Δικονομίας Θεσμών καθότι, απουσιάζει η οπισθογράφηση και η συνακόλουθη προειδοποίηση για επιβολή κυρώσεων.
Το έτερο σκέλος της επιχειρηματολογίας της ευπαιδεύτου συνηγόρου επικεντρώθηκε στην προσφερόμενη διαδικασία εναλλακτικού ένδικου μέσου. Η κα Χαραλάμπους υποστήριξε ότι δεν προσφέρεται η δυνατότητα της Δ.48, θ. 8(4) ώστε ένα ομοιόβαθμο δικαστήριο να παραμερίσει διάταγμα άλλου ομοιόβαθμου δικαστηρίου. Τέλος, η συνήγορος υποστήριξε ότι και αν ακόμη δεν ισχύουν τα πιο πάνω, υπάρχουν εξαιρετικές περιστάσεις οι οποίες δικαιολογούν τη χορήγηση αδείας λαμβάνοντας υπόψη τη μεγάλη επένδυση στην οποία είχαν προβεί οι αιτητές σε επίπλωση, εξοπλισμό του κτιρίου, στο οποίο στεγάζεται η επιχείρηση τους, και υπερβαίνει, όπως αναφέρθηκε, τις €600.000.
Το θέμα που αναφύεται είναι αν, εκ πρώτης όψεως, οι αιτητές έχουν τεκμηριώσει και αιτιολογήσει την παραχώρηση αδείας για την καταχώριση προνομιακού εντάλματος Certiorari. Τα προνομιακά εντάλματα παραχωρούνται κατ' εξαίρεση, όταν από το ίδιο το πρακτικό διαπιστωθεί έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας ή έκδηλη πλάνη περί το Νόμο ή παραβίαση κανόνων φυσικής δικαιοσύνης. (Βλ. Λυσιώτης (1986) 1 Α.Α.Δ. 1696). Επίσης σχετική είναι η υπόθεση Global Consolidator Public Ltd (2006) 1 Α.Α.Δ. 464. Στην υπόθεση Hellenger Trading Ltd (2000) 1 A.Α.Δ. 1965 σημειώνεται ότι, και αν ακόμα στοιχειοθετηθεί εκ πρώτης όψεως υπόθεση η άδεια δεν χορηγείται στις περιπτώσεις όπου προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο θεραπείας εκτός όπου καταδεικνύεται με επάρκεια η ύπαρξη εξαιρετικών περιστάσεων.
Κατά το στάδιο της συζήτησης της υπόθεσης είχα παραπέμψει την ευπαίδευτη συνήγορο στην υπόθεση Mainland Global Investments Ltd (2012) 1(Γ) Α.Α.Δ. 2471, όπου ο Δικαστής Νικολάτος, όπως ήταν τότε, ασχολήθηκε με ακριβώς το ίδιο θέμα. Στην εν λόγω υπόθεση είχε εκδοθεί διάταγμα για παράδοση του ξενοδοχείου Crusader Beach Hotel στη Λεμεσό χωρίς να αναγράφεται ο χρόνος εντός του οποίου θα έπρεπε να γίνει συμμόρφωση με το διάταγμα. Ο αδελφός Δικαστής είχε, αναλύοντας επί τούτου τη νομολογία, καταλήξει στο συμπέρασμα ότι υπήρχε η δυνατότητα εναλλακτικής θεραπείας με βάση τη Δ.48, θ. 8(4) των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας όπου, οι τότε αιτητές, θα είχαν τη δυνατότητα να υποβάλουν αίτηση στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού με σκοπό τον παραμερισμό του προσβαλλόμενου εκδοθέντος εντάλματος, καθότι τούτο είχε εκδοθεί μονομερώς. Η εν λόγω Διαταγή προσφέρει τη δυνατότητα παραμερισμού ενός μονομερώς εκδοθέντος διατάγματος με αίτηση διά κλήσεως.
Παρατηρώ συναφώς ότι οι αιτητές δεν παραμένουν χωρίς θεραπεία, συνεπώς θα ήταν εφικτό να ασκήσουν αυτή τη δυνατότητα που τους προσφέρεται από τους Θεσμούς.
Αναφορικά με το θέμα της επιδόσεως δεν στοιχειοθετείται πού έγινε η επίδοση στον Ανδρέα Σαβουλλή, ο οποίος είναι αποδεκτό ότι είναι ένας εκ των Διευθυντών της εταιρείας έτσι ώστε να στοιχειοθετηθεί ότι η εν λόγω επίδοση ήταν λανθασμένη.
Ένα άλλο στοιχείο που θα με οδηγούσε στην απόρριψη της αιτήσεως είναι η παρατηρηθείσα από τους αιτητές καθυστέρηση στην υποβολή της παρούσας αίτησης. Το διάταγμα έξωσης επεδόθη στον εν λόγω Ανδρέα Σαβουλλή, ως διευθυντή της εταιρείας των αιτητών, στις 14 Νοεμβρίου 2014. Παρόλο που υπήρχε ισχυρισμός περί αντικανονικότητας, ουδέν έπραξαν οι αιτητές. Η άδεια για έκδοση διατάγματος ανάκτησης κατοχής εκδόθηκε στις 21 Ιανουαρίου 2015. Είναι φανερό ότι οι αιτητές προσέφυγαν στο Δικαστήριο, με την παρούσα αίτηση, όταν εκδόθηκε ένταλμα κατάσχεσης κινητών που προσδιόριζε τη διαδικασία πώλησης με δημόσιο πλειστηριασμό των αντικειμένων της κατάσχεσης την 19 Μαρτίου 2015. Τότε μόνο οι αιτητές προσέφυγαν στο Δικαστήριο, γεγονός που καταδεικνύει ότι άλλος ήταν ο σκοπός για τον οποίο προσέφυγαν τελικώς στο Δικαστήριο με την παρούσα αίτηση για προνομιακό ένταλμα.
Με γνώμονα τα πιο πάνω δεν έχω πεισθεί ότι οι αιτητές έχουν, εκ πρώτης όψεως, τεκμηριώσει και αιτιολογήσει τα απαραίτητα στοιχεία για την παραχώρηση αδείας και ως εκ τούτου, η αίτηση απορρίπτεται.
Η αίτηση για άδεια απορρίπτεται.