|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2015:A210
(2015) 1 ΑΑΔ 707
23 Μαρτίου, 2015
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Π., ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, ΛΙΑΤΣΟΣ, Δ/στές]
WHITE KNIGHT HOLDINGS PUBLIC
COMPANY LIMITED,
Εφεσείουσα,
ν.
ΗΒΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ,
Εφεσίβλητης.
(Πολιτική Έφεση Αρ. 140/2010)
Έφεση ― Εφεσείουσα υπό εκκαθάριση ― Απόρριψη έφεσης λόγω μη τήρησης τεθείσας από το Εφετείο προϋπόθεσης, όπως εξασφαλιστεί διάταγμα του Δικαστηρίου για τροποποίηση του τίτλου ώστε να αναγραφόταν ότι η εφεσείουσα ήταν, υπό εκκαθάριση, εταιρεία η οποία ενεργούσε διά του εκκαθαριστού της ― Αποτελούσε αναγκαίο διάβημα για προώθηση της έφεσης.
Εταιρείες ― Εκκαθάριση ― Εκκαθαριστής ο οποίος εγείρει αγωγή για υπό εκκαθάριση εταιρεία ― Έφεση ασκηθείσα υπό εταιρεία η οποία τέθηκε υπό εκκαθάριση ― Η ορθή διαδικασία ήταν να ζητηθεί άδεια για τροποποίηση του τίτλου ώστε, ως εφεσείουσα, να αναγράφεται η εφεσείουσα εταιρεία με την προσθήκη «υπό εκκαθάριση», διά του Εκκαθαριστού ― Εκκαθαριστής ο οποίος εγείρει αγωγή για υπό εκκαθάριση εταιρεία, θα πρέπει να το πράξει στο όνομα της εταιρείας ― Καμιά διαδικασία, (πλην εκείνων που είναι απαραίτητες για την εκκαθάρισή της), δεν μπορεί να εγερθεί από, υπό εκκαθάριση, εταιρεία, εκτός εάν εγείρεται με την εξουσιοδότηση του εκκαθαριστή ― Υπό εκκαθάριση εταιρεία, διά του εκκαθαριστού της, είναι ο ορθός ενάγων σε αγωγή εναντίον κατόχων αξιογράφων.
[Πλην των ως άνω αναφερομένων τίτλων, η απόφαση διαβάζεται στο σύνολο της.]
Η έφεση απορρίφθηκε με έξοδα.
Αναφερόμενη Υπόθεση:
Bank of Ethiopia v. National Bank of Egypt [1937] 3 All ER 8.
Έφεση.
Έφεση από την Εναγόμενη εναντίον της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού (Ψαρά-Μιλτιάδους, Π.Ε.Δ.), (Αγωγή Αρ. 257/2004), ημερομηνίας 17/3/2010.
Α. Αθανασιάδου (κα) για Γεωργιάδη και Πελίδη, για την Εφεσείουσα -Εναγόμενη αρ. 8.
Μ. Ιωάννου (κα), για την Εφεσίβλητη.
Εx tempore
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από τον Νικολάτο, Π..
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Π.: Η εφεσείουσα εταιρεία, όπως έγινε παραδεκτό ενώπιον του Δικαστηρίου, είναι υπό εκκαθάριση. Αυτό δηλώθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου για πρώτη φορά στις 22.10.2014. Εκ μέρους της εφεσείουσας εταιρείας - εναγομένης 8, είχε εμφανιστεί η κα Στυλιανού, δικηγόρος, για το γραφείο Γεωργιάδης και Πελίδης, η οποία αφού πληροφόρησε το Δικαστήριο για την έκδοση του διατάγματος εκκαθάρισης, ανέφερε ότι σύμφωνα με το Άρθρο 20, προφανώς εννοούσε το 220, του Κεφ. 113, θα έπρεπε να γίνουν σχετικές τροποποιήσεις. Ενόψει αυτών των γεγονότων, υπέβαλε η κα Στυλιανού, δεν μπορούσε να προχωρήσει η διαδικασία εκείνη την ημερομηνία και ουσιαστικά ζήτησε αναβολή. Το Εφετείο ενέκρινε το αίτημα και ανέβαλε την υπόθεση στις 26.11.2014 με οδηγίες να ειδοποιηθεί ο Επίσημος Παραλήπτης, προφανώς ως ο εκκαθαριστής της εταιρείας.
Στις 26.11.2014 και πάλι εμφανίστηκε η κα Στυλιανού για το γραφείο Γεωργιάδης και Πελίδης για την εφεσείουσα - εναγόμενη 8, η οποία δήλωσε ότι είχε επικοινωνήσει με τον Επίσημο Παραλήπτη, ο οποίος την πληροφόρησε ότι το προαναφερόμενο δικηγορικό γραφείο θα συνέχιζε να εκπροσωπεί την υπό εκκαθάριση εταιρεία. Τέθηκε όμως ζήτημα κατάθεσης τραπεζικής εγγύησης για τυχόν ασφάλεια εξόδων της άλλης πλευράς. Τον όρο αυτό τον είχε θέσει ο Επίσημος Παραλήπτης για να δώσει, προφανώς, την εξουσιοδότησή του στους προαναφερόμενους δικηγόρους να συνεχίσουν να εκπροσωπούν την υπό εκκαθάριση εταιρεία. Το Εφετείο ενέκρινε αίτημα αναβολής και όρισε την υπόθεση για τις 22.1.2015 για να δώσει την ευκαιρία ολοκλήρωσης των διαδικασιών που ήταν απαραίτητες για τη συνέχιση της ενώπιόν του διαδικασίας.
Στις 22.1.2015 επιλήφθηκε το παρόν Εφετείο της παρούσας υπόθεσης. Πληροφορήθηκε, το Εφετείο, ότι δεν είχε εξευρεθεί το ποσό των €1.000 που είχε τεθεί ως όρος από τον Εκκαθαριστή - Επίσημο Παραλήπτη για παροχή της εξουσιοδότησής του και ζητήθηκε και πάλι αναβολή για το σκοπό συμπλήρωσης των αναγκαίων διαδικασιών με σκοπό την προώθηση της έφεσης. Παρά την ύπαρξη ενστάσεως εκ μέρους της εφεσίβλητης - ενάγουσας, το Εφετείο ανέβαλε την υπόθεση για σήμερα 23.3.2015, παρατηρώντας όμως ότι, «αν μέχρι την επόμενη δικάσιμο δεν έχουν γίνει τα απαραίτητα διαβήματα για προώθηση της έφεσης, η έφεση θα υπόκειται σε απόρριψη».
Σήμερα έχουμε πληροφορηθεί, από την ευπαίδευτη συνήγορο της εφεσείουσας - εναγομένης 8, ότι έχει εξευρεθεί το ποσό των €1.000 και ότι ο Εκκαθαριστής - Επίσημος Παραλήπτης έχει δώσει τη συγκατάθεσή του για συνέχιση της διαδικασίας. Δεν έχει όμως γίνει μέχρι σήμερα ο,τιδήποτε ούτε και έχει ζητηθεί οποιαδήποτε άδεια ή διάταγμα του Δικαστηρίου για τροποποίηση του τίτλου της έφεσης ή για συνέχιση της προώθησης της έφεσης από την, υπό εκκαθάριση, εφεσείουσα εταιρεία διά του Εκκαθαριστού της Επίσημου Παραλήπτη.
Η ευπαίδευτη συνήγορος κα Αθανασιάδου, η οποία εμφανίστηκε σήμερα για την εφεσείουσα, εισηγήθηκε ότι δεν είναι απαραίτητη η τροποποίηση του τίτλου αλλά είναι αρκετό μόνο το γεγονός ότι ο Εκκαθαριστής έδωσε τη συγκατάθεσή του για συνέχιση της παρούσας διαδικασίας.
Η ευπαίδευτη συνήγορος της εφεσίβλητης, αντίθετα, υπέβαλε ότι θα έπρεπε να είχε γίνει τροποποίηση του τίτλου για να μπορέσει η έφεση να προχωρήσει, ότι ζητήθηκε πολλές φορές αναβολή αναφορικά με την παρούσα υπόθεση και ότι είναι ορθό και δίκαιο το Εφετείο να απορρίψει την έφεση σήμερα, εφόσον δεν έχει εκπληρωθεί η προϋπόθεση που το ίδιο το Εφετείο είχε θέσει κατά την προηγούμενη δικάσιμο, της συμπλήρωσης, δηλαδή, των απαραίτητων διαβημάτων για προώθηση της έφεσης.
Σε σύντομο διάλειμμα είχαμε την ευκαιρία να εξετάσουμε το ζήτημα που εγείρεται και, από τα όσα αναγράφονται στο The Annual Practice του 1958 και ειδικά στις σελίδες 23, 53 και 310, καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι η ορθή διαδικασία θα ήταν να ζητηθεί άδεια για τροποποίηση του τίτλου ώστε, ως εφεσείουσα, να αναγράφεται η εφεσείουσα εταιρεία με την προσθήκη «υπό εκκαθάριση», διά του Εκκαθαριστού - Επισήμου Παραλήπτου. Στη σελίδα 23 του προαναφερόμενου Annual Practice αναγράφεται ότι, εκκαθαριστής ο οποίος εγείρει αγωγή για υπό εκκαθάριση εταιρεία, θα πρέπει να το πράξει στο όνομα της εταιρείας. Δηλαδή θα πρέπει να αναγράφεται στο σχετικό δικόγραφο ότι το δικόγραφο εκδίδεται από την αιτήτρια υπό εκκαθάριση εταιρεία, της οποίας ο εκκαθαριστής είναι συγκεκριμένο πρόσωπο, καθώς και η διεύθυνσή του. Στη σελίδα 53 του προαναφερόμενου Annual Practice γίνεται αναφορά στην απόφαση Bank of Ethiopia v. National Bank of Egypt [1937] 3 All ER 8 και τονίζεται ότι καμιά διαδικασία, (πλην εκείνων που είναι απαραίτητες για την εκκαθάρισή της), δεν μπορεί να εγερθεί από, υπό εκκαθάριση, εταιρεία, εκτός εάν εγείρεται με την εξουσιοδότηση του εκκαθαριστή. Και στη σελίδα 310, του προαναφερόμενου συγγράμματος, αναγράφεται ότι, η υπό εκκαθάριση εταιρεία, διά του εκκαθαριστού της, είναι ο ορθός ενάγων σε αγωγή εναντίον κατόχων αξιογράφων.
Με βάση τα προαναφερόμενα θεωρούμε πως η ορθή και ενδεδειγμένη διαδικασία στην παρούσα υπόθεση θα ήταν η εξασφάλιση άδειας ή διατάγματος του Δικαστηρίου για τροποποίηση του τίτλου ώστε να αναγράφεται ότι η εφεσείουσα είναι, υπό εκκαθάριση, εταιρεία η οποία ενεργεί διά του εκκαθαριστού της. Αυτό δεν έγινε μέχρι σήμερα. Ήταν προϋπόθεση ότι θα γινόταν, την οποία έθεσε το παρόν Εφετείο κατά την προηγούμενη δικάσιμο, εφόσον ήταν αναγκαίο διάβημα για προώθηση της έφεσης. Υπό τις περιστάσεις, δεν βλέπουμε οποιοδήποτε λόγο για τον οποίο η διακριτική μας ευχέρεια δεν θα έπρεπε να ασκηθεί υπέρ της απόρριψης της έφεσης.
Κατά συνέπεια και για τους προαναφερόμενους λόγους η έφεση απορρίπτεται. Έξοδα υπέρ της εφεσίβλητης να υπολογισθούν από τον αρμόδιο Πρωτοκολλητή και να υποβληθούν για έγκριση από το Δικαστήριο.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.