Kabanovskaya Irina (2015) 1 ΑΑΔ 368

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΠΡΟΣΩΡΙΝΑ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ, ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΑΝ ΣΤΙΣ 22/12/2014 ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΜΟΝΟΜΕΡΗ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ ΕΝΑΓΟΝΤΩΝ ΗΜΕΡ. 18/12/14 ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ Ε.Δ. ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΑΡ. 7505/2014, OAO BANK SAINT PETERSBURG ν. 1. MEDIDEP CREATIONS LTD, 2. ACTRIS RESOURCES LTD, 3. ΜΑΡΙΑΣ ΜΥΛΩΝΑ, 4. IK INTERSTAR LTD, 5. IR MIKS HOLDING LTD, 6. MM SABA LTD, 7. IRINA RAZUMOVA, ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΗΠΤΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΗΣ Κ. EINAR WANHAINAN, 8. MARIANNA MASLENNIKOVA, 9. IRINA KABANOVSKAYA, 10. ΚΛΕΙΟΥΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ, 11. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΧΡ. ΚΥΡΟΥ, 12. ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΛΑΜΠΡΙΑΝΙΔΗ ΚΑΙ 13. ΑΝΔΡΟΥΛΑΣ ΠΑΝΑΓΗ,

ΚΑΙ

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 15 ΚΑΙ 30 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ.

(Πολιτική Αίτηση Αρ. 25/2015)

Προνομιακά εντάλματα ― Certiorari ― Αίτηση παραχώρησης άδειας καταχώρησης αίτησης προς έκδοση προνομιακού εντάλματος της φύσεως Certiorari, για ακύρωση σωρείας προσωρινών διαταγμάτων που εκδόθηκαν σε αγωγή ― H προνομιακή δικαιοδοσία δεν προσφέρεται προς μεταφορά θεμάτων ουσίας από το Επαρχιακό στο Ανώτατο Δικαστήριο, ώστε το τελευταίο να καταστεί κριτής της ουσιαστικής θεματολογίας ― Τέτοια ζητήματα εμπίπτουν στη σφαίρα εξέτασης τυχόν έφεσης.

Προνομιακά εντάλματα ― Certiorari ― Εφαρμοστέες αρχές ―- Ποιες οι προϋποθέσεις ενεργοποίησης της δικαιοδοσίας προνομιακών ενταλμάτων.

Προνομιακά εντάλματα ― Certiorari ― Κατάχρηση διαδικασίας ― Πότε η εμφάνιση σε Επαρχιακό Δικαστήριο και η ζήτηση χρόνου καταχώρησης ένστασης σε αίτηση, με την ταυτόχρονη προώθηση αίτησης χορήγησης άδειας για καταχώρηση αίτησης προς έκδοση προνομιακού εντάλματος, θεωρείται κατάχρηση διαδικασίας.

Με την αίτηση επιδιώχθηκε η μεταφορά στο Ανώτατο Δικαστήριο όλων των πρακτικών Αγωγής με στόχο την ακύρωση των εκδοθέντων στο πλαίσιο αυτής μονομερώς προσωρινών διαταγμάτων στις 22.12.2014 και όπως τα εν λόγω διατάγματα αναστέλλονταν μέχρι την αποπεράτωση της παρούσας διαδικασίας.

Η έκθεση γεγονότων που είχε καταχωρηθεί, ανέφερε μεταξύ άλλων ότι είχαν προκύψει διαφορές αναφορικά με τρία δάνεια που παραχωρήθηκαν από την ενάγουσα τράπεζα σε τρίτους πρωτοφειλέτες τα οποία και εγγυήθηκαν οι εναγόμενες 7 έως 9, μεταξύ των οποίων και η εναγόμενη 9, που είναι η παρούσα αιτήτρια. Εναντίον των πρωτοφειλετών και των ως άνω εγγυητριών κινήθηκαν νομικές διαδικασίες στη Ρωσία και στη Σουηδία και εκδόθηκαν εκεί αποφάσεις ως συνέπεια των οποίων λήφθηκαν διάφορα μέτρα εκτέλεσης περιλαμβανομένης και της έκδοσης ταξιδιωτικής απαγόρευσης στην αιτήτρια.

Η επίδικη Αγωγή δεν στρέφεται εναντίον των πρωτοφειλετών, αλλά αξιώνονται θεραπείες εναντίον των εγγυητριών και άλλων προσώπων που η ενάγουσα τράπεζα ισχυρίζεται ότι συνδέονται με αυτές.

Στη βάση των πιο πάνω, σύμφωνα πάντα με την έκθεση, το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας εξέδωσε σωρεία διαταγμάτων που σχετίζονταν με τον διορισμό ενδιάμεσου Παραλήπτη των περιουσιακών στοιχείων της εναγομένης 1, τα οποία ελέγχονται και/ή ανήκουν στις εναγόμενες 7, 8 και 9, διάταγμα Anton Piller εναντίον της ίδιας εναγομένης, διατάγματα απαγορευτικά της αποξένωσης οποιωνδήποτε περιουσιακών στοιχείων των εναγομένων 1, 2, 7 έως 9, οπουδήποτε στην Κύπρο ή στο εξωτερικό, διατάγματα απαγορεύοντα την αλλαγή στη μετοχική δομή ή τους διοικητικούς συμβούλους των εναγομένων 1 και 2, καθώς και απαγόρευση της καταστροφής οποιωνδήποτε στοιχείων (αυτά απευθύνονται προς όλους τους εναγόμενους 1-13), και διατάγματα τύπου Norwich Pharmacal και Mareva εναντίον διαφόρων εναγομένων και τέλος διάταγμα Banker´s Trust εναντίον κάθε τράπεζας ή άλλου τραπεζικού ιδρύματος στα οποία θα επιδοθούν τα διατάγματα. Τα διατάγματα που απευθύνονταν μεταξύ άλλων και προς την αιτήτρια, όριζαν ως χρόνο συμμόρφωσης τις τέσσερεις και επτά ημέρες ανάλογα με τον τύπο του διατάγματος.

Οι αιτούμενες θεραπείες στηρίχθηκαν ως εξής:

α) Η απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας να επιτρέψει με το διάταγμα υποκατάστατης επίδοσης ημερ. 8.1.2015, την καταχώρηση εμφάνισης εντός 45 ημερών από την επίδοση, αντιφάσκει και/ή δεν συνάδει με την απόφαση του ιδίου Δικαστηρίου όπως στα προσωρινώς εκδοθέντα διατάγματα ημερ. 22.12.2014, οφείλεται συμμόρφωση από την αιτήτρια εντός τεσσάρων και επτά ημερών αντίστοιχα μετά την επίδοση τους. Τούτο συνιστούσε νομική πλάνη καταφανή από το πρακτικό και ή λήφθηκε με έλλειψη και/ή υπέρβαση δικαιοδοσίας.

β) Η αναγκαιότητα συμμόρφωσης με τα διατάγματα πριν από την επίδοση του κλητηρίου εντάλματος παραβιάζει το δικαίωμα της αιτήτριας για δίκαιη δίκη.

γ) Δημιουργείτο αδυναμία λήψης έγκαιρης νομικής συμβουλής και συμμόρφωσης με τις προθεσμίες που τέθηκαν λόγω του τεράστιου όγκου εγγράφων και πληροφοριών που ζητούνται πλείστα εκ των οποίων βρίσκονται στα χέρια τρίτων στην Κύπρο, η δε αιτήτρια, ούσα στη Ρωσία, τελεί υπό αδυναμία εφόσον υπάρχει σε βάρος της ταξιδιωτική απαγόρευση.

δ) Τα επίδικα διατάγματα στρέφονταν εναντίον προσώπων που δεν είναι διάδικοι στην Αγωγή, ενώ αφορούν και ζητήματα που ήδη εκδικάστηκαν και αποφασίστηκαν στις νομικές διαδικασίες στη Ρωσία και τη Σουηδία.

ε) Τα διατάγματα και η έκδοση τους συνιστούν νομική πλάνη επειδή εξασφαλίστηκαν ως αυτοσκοπός για αλίευση μαρτυρίας εφόσον οι πρωτοφειλέτες δεν προσετέθηκαν ως εναγόμενοι στην αγωγή. Ούτε εφαρμόζονται οι προϋποθέσεις για έκδοση διαταγμάτων τύπου Norwich Pharmacal, τα δε διατάγματα είναι γενικά και αόριστα.

Αποφασίστηκε ότι:

1. Καθίστατο φανερό ότι η παρούσα περίπτωση δεν ήταν κατάλληλη, ούτε προσφερόταν για την παροχή άδειας. Τα εδώ δεδομένα δεν ικανοποιούσαν στο ελάχιστο τις προϋποθέσεις παροχής άδειας.

2. Το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας ενήργησε καθηκόντως επί τη υποβολή μονομερούς αιτήσεως και έκρινε ότι δικαιολογείτο η έκδοση των αιτηθέντων διαταγμάτων.

3. Είχε προς τούτο βέβαια δικαιοδοσία. Το βασικό παράπονο της αιτήτριας περί υπέρβασης δικαιοδοσίας ήταν ανυπόστατο. Δεν υπήρχε εγγενής αντιφατικότητα μεταξύ της δυνατότητας καταχώρησης εμφάνισης στην αγωγή εντός 45 ημερών από την επίδοση στην αιτήτρια της ειδοποίησης του κλητηρίου και της συμμόρφωσης της αιτήτριας με τα εκδοθέντα διατάγματα εντός 4 και 7 ημερών αντίστοιχα και πάλι, βεβαίως, από την επίδοση τους.

4. Τα διατάγματα που αφορούν τις προθεσμίες των 4 και 7 ημερών, αντίστοιχα, θα ενεργοποιούνταν από την επίδοση τους.

5. Η αιτήτρια δεν είχε λόγο να παραπονείται ως προς την στέρηση οποιωνδήποτε δικαιωμάτων της. Κατ' αρχάς, ενώ παραπονείται, καταχώρησε από μόνη της εμφάνιση στην αγωγή έστω και αν δεν της επιδόθηκε η ειδοποίηση του κλητηρίου εντάλματος.

6. Η αιτήτρια, επομένως, έχει τη δυνατότητα ενεργοποίησης όλων των πιθανών διαβημάτων που δικαιούται ως εναγόμενη και ως καθ' ης η αίτηση. Δικαιούτο να καταχωρήσει ένσταση στην έκδοση των διαταγμάτων και να τα αμφισβητήσει.

7. Αυτό δήλωσε ο συνήγορος της ότι έπραξε στην ουσία. Και βεβαίως ενώ η αιτήτρια είχε τη βούληση να παρουσιαστεί στις 9.2.2015 με σκοπό να καταχωρήσει ένσταση στα προσωρινά διατάγματα, ταυτόχρονα καταχώρησε στις 4.2.2015 την παρούσα αίτηση. Αυτό αποτελεί αναμφίβολα κατάχρηση διαδικασίας.

8. Μετέπειτα, η αιτήτρια δικαιούτο να υποβάλει αίτηση παράτασης του χρόνου συμμόρφωσης μέχρι να εξεταστεί η νομιμότητα ή ορθότητα των εκδοθέντων διαταγμάτων αντιμετωπίζοντας έτσι και την κατ' ισχυρισμόν αδυναμία της να συμμορφωθεί λόγω του σύντομου του χρόνου. Η διαδικασία είναι σε εξέλιξη και αυτό προσφέρει το εναλλακτικό ένδικο μέσο καταρρίπτοντας τις προς το αντίθετο θέσεις της αιτήτριας.

9. Ούτε εξαιρετικές περιστάσεις διαγιγνώσκονταν. Είναι πρόδηλο ότι τα γεγονότα που προβάλλονται στην ένορκη δήλωση Deneikin που υποστηρίζει τα εκδοθέντα διατάγματα είναι ιδιαιτέρως περίπλοκα. Αναμφίβολα αυτά πρέπει να εξεταστούν στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας, το οποίο και εξέδωσε τα διατάγματα.

10. H προνομιακή δικαιοδοσία δεν προσφέρεται προς μεταφορά θεμάτων ουσίας από το Επαρχιακό στο Ανώτατο Δικαστήριο, ώστε το τελευταίο να καταστεί κριτής της ουσιαστικής θεματολογίας. Τέτοια ζητήματα εμπίπτουν στη σφαίρα εξέτασης τυχόν έφεσης.

Η αίτηση απορρίφθηκε.

Αναφερόμενες Υποθέσεις:

Global Consolidator Public Ltd (2006) 1 Α.Α.Δ. 464,

Perella (1995) 1 Α.Α.Δ. 692,

Κωνσταντινίδης (2003) 1 Α.Α.Δ. 1298,

Βase Metal Trading Ltd v. Fastact Developments Ltd κ.ά. (2004) 1 Α.Α.Δ. 1535,

Hellenger Trading Ltd (2000) 1 Α.Α.Δ. 1965,

Μαρκίδης (2004) 1 Α.Α.Δ. 552,

Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας (Αρ. 1) (2012) 1 Α.Α.Δ. 2499,

Τσιαντή κ.ά. (2010) 1 Α.Α.Δ. 773,

Starport Nominees Ltd κ.ά. (Αρ. 1) (2010) 1 Α.Α.Δ. 1272,

Χατζηαλεξάνδρου (2000) 1 Α.Α.Δ. 1366,

Ritchie κ.ά. (2008) 1 Α.Α.Δ. 639,

Κοσμά (2014) 1 , ECLI:CY:AD:2014:D218Α.Α.Δ. 698.

Aίτηση.

Α. Γεωργιάδης, για την Αιτήτρια.

Cur. adv. vult.

ΝΑΘΑΝΑΗΛ, Δ.: Επιδιώκεται η μεταφορά στο Ανώτατο Δικαστήριο όλων των πρακτικών της Αγωγής υπ' αρ. 7505/14 με στόχο την ακύρωση των εκεί εκδοθέντων μονομερώς προσωρινών διαταγμάτων στις 22.12.2014 και όπως τα εν λόγω διατάγματα ανασταλούν μέχρι την αποπεράτωση της παρούσας διαδικασίας.

Η έκθεση γεγονότων που έχει καταχωρηθεί αναφέρει ότι η αιτήτρια δραστηριοποιείται στο χώρο της διεύθυνσης και λειτουργίας γυμναστηρίων και αθλητικών κέντρων και εναντίον της αιτήτριας, καθώς και άλλων δώδεκα ατόμων, καταχωρήθηκε η πιο πάνω Αγωγή από την ΟΑΟ Bank Saint Petersburg, η οποία τράπεζα καταχώρησε Γενικώς Οπισθογραφημένο Κλητήριο Ένταλμα στις 18.12.2014, καθώς και μονομερή αίτηση με την οποία εκδόθηκαν τα διατάγματα των οποίων επιδιώκεται η ακύρωση με την παρούσα προνομιακή αίτηση. Καταγράφεται επίσης ότι σύμφωνα με την ένορκη δήλωση κάποιου Sergei Deneikin, ο οποίος ορκίστηκε υποστηρικτικά της μονομερούς αίτησης προς έκδοση των προνομιακών διαταγμάτων, είχαν προκύψει διαφορές αναφορικά με τρία δάνεια που παραχωρήθηκαν από την ενάγουσα τράπεζα σε τρίτους πρωτοφειλέτες τα οποία και εγγυήθηκαν οι εναγόμενες 7 έως 9, μεταξύ των οποίων και η εναγόμενη 9, που είναι η παρούσα αιτήτρια. Εναντίον των πρωτοφειλετών και των ως άνω εγγυητριών κινήθηκαν νομικές διαδικασίες στη Ρωσία και στη Σουηδία και εκδόθηκαν εκεί αποφάσεις ως συνέπεια των οποίων λήφθηκαν διάφορα μέτρα εκτέλεσης περιλαμβανομένης και της έκδοσης ταξιδιωτικής απαγόρευσης στην αιτήτρια. Σημειώνεται περαιτέρω ότι η Αγωγή υπ' αρ. 7505/14 δεν στρέφεται εναντίον των πρωτοφειλετών, αλλά αξιώνονται θεραπείες εναντίον των εγγυητριών και άλλων προσώπων που η ενάγουσα τράπεζα ισχυρίζεται ότι συνδέονται με αυτές. Κατά την ενάγουσα τράπεζα προέκυψε νέο αγώγιμο δικαίωμα που στοιχειοθετείται από νέους ισχυρισμούς και αποδεικτικά στοιχεία και που παραπέμπουν στην ύπαρξη πραγματικού κινδύνου διασκορπισμού περιουσιακών στοιχείων και σε δόλιες προθέσεις πίσω από τις αποξενώσεις.

Στη βάση των πιο πάνω, σύμφωνα πάντα με την έκθεση, το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας εξέδωσε σωρεία διαταγμάτων που σχετίζονται με τον διορισμό ενδιάμεσου Παραλήπτη των περιουσιακών στοιχείων της εναγομένης 1, τα οποία ελέγχονται και/ή ανήκουν στις εναγόμενες 7, 8 και 9, διάταγμα Anton Piller εναντίον της ίδιας εναγομένης, διατάγματα απαγορευτικά της αποξένωσης οποιωνδήποτε περιουσιακών στοιχείων των εναγομένων 1, 2, 7 έως 9, οπουδήποτε στην Κύπρο ή στο εξωτερικό, διατάγματα απαγορεύοντα την αλλαγή στη μετοχική δομή ή τους διοικητικούς συμβούλους των εναγομένων 1 και 2, καθώς και απαγόρευση της καταστροφής οποιωνδήποτε στοιχείων (αυτά απευθύνονται προς όλους τους εναγόμενους 1-13), και διατάγματα τύπου Norwich Pharmacal και Mareva εναντίον διαφόρων εναγομένων διατάσσοντας αυτούς να δώσουν με ένορκη δήλωση αποκάλυψης τους τελικούς δικαιούχους των περιουσιακών στοιχείων, πληροφορίες για ανά το παγκόσμιο περιουσιακά στοιχεία πέραν των €5.000, όλους τους σχετικούς τραπεζικούς λογαριασμούς, αποκάλυψη όλων των εγγράφων που υποστηρίζουν τις πληροφορίες που θα αποκαλυφθούν και τέλος διάταγμα Banker´s Trust εναντίον κάθε τράπεζας ή άλλου τραπεζικού ιδρύματος στα οποία θα επιδοθούν τα διατάγματα. Τα διατάγματα που απευθύνονται μεταξύ άλλων και προς την αιτήτρια, ορίζουν ως χρόνο συμμόρφωσης τις τέσσερεις και επτά ημέρες ανάλογα με τον τύπο του διατάγματος.

Η έκθεση συνεχίζει να πληροφορήσει το Δικαστήριο ότι η ενάγουσα τράπεζα καταχώρησε και αίτηση υποκατάστατης επίδοσης του κλητηρίου εντάλματος και των διαταγμάτων που εκδόθηκαν, με βάση τη διαδικασία της Συνθήκης της Χάγης και της Συνθήκης Δημοκρατίας-ΕΣΣΔ, διατάσσοντας τους εναγομένους, περιλαμβανομένης της αιτήτριας, όπως καταχωρήσουν σημείωμα εμφάνισης εντός 45 ημερών από την επίδοση του κλητηρίου που θα επιτευχθεί μέσω υπηρεσιών ταχυμεταφορών και/ή των αρμοδίων εμπλεκομένων υπηρεσιών. Προστίθεται στην έκθεση ότι τα προσωρινά διατάγματα ημερ. 22.12.2014 επιδόθηκαν στην αιτήτρια - εναγομένη 9 - με υπηρεσία ταχυμεταφορών στις 12.1.2015, ενώ δεν της είχε ακόμη επιδοθεί (προφανώς εννοώντας μέχρι την ημερομηνία καταχώρησης της υπό κρίση αίτησης στις 4.2.2015), η ειδοποίηση του κλητηρίου εντάλματος.

Οι θεραπείες που επιδιώκονται με την υπό συζήτηση αίτηση στηρίζονται στα εξής: Η απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας να επιτρέψει με το διάταγμα υποκατάστατης επίδοσης ημερ. 8.1.2015, την καταχώρηση εμφάνισης εντός 45 ημερών από την επίδοση, αντιφάσκει και/ή δεν συνάδει με την απόφαση του ιδίου Δικαστηρίου όπως στα προσωρινώς εκδοθέντα διατάγματα ημερ. 22.12.2014, οφείλεται συμμόρφωση από την αιτήτρια εντός τεσσάρων και επτά ημερών αντίστοιχα μετά την επίδοση τους. Αυτή η αντίφαση πριν καν να επιδοθεί στην αιτήτρια η ειδοποίηση του κλητηρίου εντάλματος «.. συνιστά νομική πλάνη καταφανή από το πρακτικό και ή λήφθηκε με έλλειψη και/ή υπέρβαση δικαιοδοσίας και/ή στερείται αιτιολογίας.». Περαιτέρω θεωρείται ότι η αναγκαιότητα συμμόρφωσης με τα διατάγματα πριν την επίδοση του κλητηρίου εντάλματος παραβιάζει το δικαίωμα της αιτήτριας για δίκαιη δίκη, και πρόσβασης στη δικαιοσύνη, καθώς και το δικαίωμα της να πληροφορηθεί τους λόγους για τους οποίους καλείται να εμφανισθεί ενώπιον του Δικαστηρίου. Υπάρχει, περαιτέρω, αδυναμία λήψης έγκαιρης νομικής συμβουλής και συμμόρφωσης με τις προθεσμίες που τέθηκαν λόγω του τεράστιου όγκου εγγράφων και πληροφοριών που ζητούνται πλείστα εκ των οποίων βρίσκονται στα χέρια τρίτων στην Κύπρο, η δε αιτήτρια, ούσα στη Ρωσία, τελεί υπό αδυναμία εφόσον υπάρχει σε βάρος της ταξιδιωτική απαγόρευση.

Περαιτέρω, τα διατάγματα ημερ. 22.12.2014 στρέφονται εναντίον προσώπων που δεν είναι διάδικοι στην Αγωγή, ενώ αφορούν και ζητήματα που ήδη εκδικάστηκαν και αποφασίστηκαν στις νομικές διαδικασίες στη Ρωσία και τη Σουηδία. Τα διατάγματα και η έκδοση τους συνιστούν νομική πλάνη επειδή εξασφαλίστηκαν ως αυτοσκοπός για αλίευση μαρτυρίας εφόσον οι πρωτοφειλέτες δεν προσετέθηκαν ως εναγόμενοι στην αγωγή. Ούτε όμως εφαρμόζονται οι προϋποθέσεις για έκδοση διαταγμάτων τύπου Norwich Pharmacal, τα δε διατάγματα είναι γενικά και αόριστα με έλλειψη λεκτικού ειρμού, ενώ η ένορκη δήλωση Deneikin δεν αποκαλύπτει σοβαρό ζήτημα προς εκδίκαση, αγώγιμο δικαίωμα ή θεραπεία.

Η αίτηση υποστηρίζεται από ένορκη δήλωση δικηγόρου εργαζομένης στο γραφείο των δικηγόρων της αιτήτριας και επαναλαμβάνει στην ουσία το περιεχόμενο της έκθεσης.

Κατά τη συζήτηση της αίτησης και αφού διορθώθηκαν με άδεια του Δικαστηρίου λανθασμένες αναφορές στο όνομα της αιτήτριας στην έκθεση, διεφάνη όπως αναφέρεται στην παράγραφο 1(θ) της έκθεσης, ότι τα διατάγματα είχαν οριστεί επιστρεπτέα από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας στις 19.1.2015 και μετέπειτα στις 9.2.2015, λόγω μη επίδοσης τους σ' όλους τους εναγομένους. Ο συνήγορος της αιτήτριας ερωτούμενος ως προς το αποτέλεσμα της διαδικασίας κατά τη δεύτερη ημερομηνία, πληροφόρησε το Δικαστήριο ότι δόθηκε νέα ημερομηνία για εμφάνιση ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας στις 9.3.2015, για καταχώρηση ένστασης. Κατά τα υπόλοιπα, ο συνήγορος επέμενε ότι υπάρχει υπέρβαση της δικαιοδοσίας του Επαρχιακού Δικαστηρίου με την έκδοση αντιφατικών διαταγμάτων και ζήτησε την παροχή της άδειας με αναφορά σε νομολογία θεωρώντας ότι δεν υπάρχει άλλο καταλληλότερο ένδικο μέσο, και εν πάση περιπτώσει υπάρχουν εξαιρετικές περιστάσεις.

Είναι γνωστό ότι όλα τα προνομιακά εντάλματα χορηγούνται κατ' εξαίρεση εφόσον αποτελούν προνόμιο και αντλούν την υπόσταση τους από το κατάλοιπο της εξουσίας για έλεγχο των κατωτέρων Δικαστηρίων, εκεί όπου από το πρακτικό της σχετικής απόφασης διαπιστώνεται έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας, έκδηλη πλάνη περί το νόμο, προκατάληψη ή συμφέρον, δόλος ή ψευδορκία στη λήψη της απόφασης ή παραβίαση των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης. Τα προνομιακά εντάλματα δεν είχαν ποτέ και ούτε έχουν σκοπό να υποκαταστήσουν το ένδικο μέσο της έφεσης, (Αναφορικά με την αίτηση της Global Consolidator Public Ltd (2006) 1 Α.Α.Δ. 464). Περαιτέρω, ακόμη και αν υπάρχει εκ πρώτης όψεως συζητήσιμη υπόθεση, η άδεια δεν δίδεται όπου προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή θεραπεία εκτός και αν καταδειχθούν επαρκώς εξαιρετικές περιστάσεις για παρέκκλιση από τον κανόνα, (δέστε σχετικά τις υποθέσεις Αναφορικά με τον Genaro Perella (1995) 1 Α.Α.Δ. 692, Aίτηση του Αλέκου Κωνσταντινίδη (2003) 1 Α.Α.Δ. 1298, Base Metal Trading Ltd v. Fastact Developments Ltd κ.ά. (2004) 1 Α.Α.Δ. 1535, Hellenger Trading Ltd (2000) 1 Α.Α.Δ. 1965 και Μαρκίδης (2004) 1 Α.Α.Δ. 552.).

Καθίσταται φανερό ότι η παρούσα περίπτωση δεν είναι κατάλληλη, ούτε προσφέρεται για την παροχή άδειας. Τα εδώ δεδομένα δεν ικανοποιούν στο ελάχιστο τις προϋποθέσεις παροχής άδειας. Το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας ενήργησε καθηκόντως επί τη υποβολή μονομερούς αιτήσεως και έκρινε ότι δικαιολογείτο η έκδοση των αιτηθέντων διαταγμάτων. Είχε προς τούτο βέβαια δικαιοδοσία. Το βασικό παράπονο της αιτήτριας περί υπέρβασης δικαιοδοσίας είναι ανυπόστατο. Δεν υπάρχει εγγενής αντιφατικότητα μεταξύ της δυνατότητας καταχώρησης εμφάνισης εντός 45 ημερών από την επίδοση στην αιτήτρια της ειδοποίησης του κλητηρίου και της συμμόρφωσης της αιτήτριας με τα εκδοθέντα διατάγματα εντός 4 και 7 ημερών αντίστοιχα και πάλι, βεβαίως, από την επίδοση τους. Τα διατάγματα που εκδόθηκαν στις 22.12.2014 και που αφορούν, μεταξύ άλλων, την υποχρέωση της αιτήτριας, ως εναγομένης 9 στην αγωγή, να πληροφορήσει γραπτώς τους Κύπριους δικηγόρους των αιτητών εντός 4 ημερών για περιουσιακά στοιχεία που κατέχει και τραπεζικούς λογαριασμούς κλπ., και εντός 7 ημερών να ετοιμάσει ένορκη δήλωση σχετικά με τις πιο πάνω πληροφορίες, αφορούν σε θεματολογία που σχετίζεται με αποκάλυψη στοιχείων αναγκαίων για τους ενάγοντες και δεν έχουν σχέση με την εντός 45 ημερών προθεσμία εμφάνισης της αιτήτριας στην ίδια την αγωγή. Τα διατάγματα που αφορούν τις προθεσμίες των 4 και 7 ημερών, αντίστοιχα, θα ενεργοποιούνταν από την επίδοση τους.

Η αιτήτρια δεν έχει λόγο να παραπονείται ως προς την στέρηση οποιωνδήποτε δικαιωμάτων της. Κατ΄ αρχάς, ενώ παραπονείται, καταχώρησε από μόνη της εμφάνιση στην αγωγή έστω και αν δεν της επιδόθηκε η ειδοποίηση του κλητηρίου εντάλματος και αυτό αναφέρεται στην παράγραφο 16 της υποστηρικτικής ένορκης δήλωσης της δικηγόρου Μαριλένας Πατσαλίδου, όπου λέγει ότι καταχώρησε σημείωμα εμφάνισης στην αγωγή «παρόλο που δεν της επιδόθηκε μέχρι σήμερα η ειδοποίηση του κλητηρίου εντάλματος». Άρα έχει υποταχθεί στη δικαιοδοσία του Δικαστηρίου αυτόβουλα. Στην προηγούμενη παράγραφο 15 δηλώνεται ότι η αιτήτρια έδωσε οδηγίες στους δικηγόρους που παρουσιάζουν την παρούσα αίτηση να «εμφανιστούν για λογαριασμό της στις 9.2.2015», όταν ορίστηκαν τα διατάγματα εκ νέου λόγω μη επίδοσης τους σε όλους τους εναγόμενους.

Η αιτήτρια, επομένως, έχει τη δυνατότητα ενεργοποίησης όλων των πιθανών διαβημάτων που δικαιούται ως εναγόμενη και ως καθ' ης η αίτηση. Δικαιούται να καταχωρήσει ένσταση στην έκδοση των διαταγμάτων και να τα αμφισβητήσει. Αυτό δήλωσε ο συνήγορος της ότι έπραξε στην ουσία στις 9.2.2015, όταν ανεφέρθη στην πρόθεση του να καταχωρήσει ένσταση. Και βεβαίως ενώ η αιτήτρια είχε τη βούληση να παρουσιαστεί στις 9.2.2015 με σκοπό να καταχωρήσει ένσταση στα προσωρινά διατάγματα, ταυτόχρονα καταχώρησε στις 4.2.2015 την παρούσα αίτηση. Αυτό αποτελεί αναμφίβολα κατάχρηση διαδικασίας. Όπως λέχθηκε στη Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας (Αρ. 1) (2012) 1 Α.Α.Δ. 2499, «.. δεν είναι δυνατόν για τον Γενικό Εισαγγελέα από τη μια να εμφανίζεται στο Επαρχιακό Δικαστήριο ζητώντας χρόνο για καταχώρηση ένστασης και από την άλλη να επιδιώκει τη χορήγηση άδειας για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος.».

Μετέπειτα, η αιτήτρια δικαιούται να υποβάλει αίτηση παράτασης του χρόνου συμμόρφωσης μέχρι να εξεταστεί η νομιμότητα ή ορθότητα των εκδοθέντων διαταγμάτων αντιμετωπίζοντας έτσι και την κατ' ισχυρισμόν αδυναμία της να συμμορφωθεί λόγω του σύντομου του χρόνου. Η διαδικασία είναι σε εξέλιξη και αυτό προσφέρει το εναλλακτικό ένδικο μέσο καταρρίπτοντας τις προς το αντίθετο θέσεις της αιτήτριας. Ούτε εξαιρετικές περιστάσεις διαγιγνώσκονται. Ουδέν ουσιαστικό αναφέρει η αιτήτρια στην υπό κρίση αίτηση παρά μόνο δηλώνει τη θέση της ότι υπάρχουν εξαιρετικές περιστάσεις λόγω των γεγονότων που καταγράφονται. Αυτά δεν ταξινομούνται, ούτε θεωρούνται ως εξαιρετικές περιστάσεις. Είναι πρόδηλο ότι τα γεγονότα που προβάλλονται στην ένορκη δήλωση Deneikin που υποστηρίζει τα εκδοθέντα διατάγματα είναι ιδιαιτέρως περίπλοκα. Αρκεί να λεχθεί ότι η ένορκη δήλωση εκτείνεται σε 133 σελίδες και 267 παραγράφους. Επισυνάπτονται 70 τεκμήρια, η δε ένορκη αυτή η μαρτυρία παραπέμπει με μεγάλη λεπτομέρεια στις δημιουργηθείσες διαφορές μεταξύ των διαδίκων, στις διαδικασίες στη Ρωσία και Σουηδία, στα κατ' ισχυρισμόν δρώμενα ως προς τα όσα δικαιολογούσαν την έγερση της αγωγής στη Δημοκρατία και, ακόμη, περιλαμβάνει απαντήσεις σε τυχόν υπερασπίσεις των εναγομένων ως προς την καταλληλότητα της Κυπριακής δικαιοδοσίας, την καθυστέρηση στην έγερση της αγωγής στη Κύπρο, τα όσα ηγέρθηκαν και αποφασίστηκαν στις αγωγές του εξωτερικού, κλπ..

Κάποια από τα θέματα αυτά τα επισημαίνει η αιτήτρια για να επιτύχει εδώ τη χορήγηση άδειας. Αναμφίβολα αυτά πρέπει να εξεταστούν στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας, το οποίο και εξέδωσε τα διατάγματα. Όπως υποδείχθηκε στο συνήγορο κατά τη συζήτηση της αίτησης, η προνομιακή δικαιοδοσία δεν προσφέρεται προς μεταφορά θεμάτων ουσίας από το Επαρχιακό στο Ανώτατο Δικαστήριο, ώστε το τελευταίο να καταστεί κριτής της ουσιαστικής θεματολογίας. Τέτοια ζητήματα εμπίπτουν στη σφαίρα εξέτασης τυχόν έφεσης.

Επομένως ζητήματα όπως η μη έγερση αγωγής εναντίον των πρωτοφειλετών, η ενδεχόμενη αποκάλυψη προσωπικών δεδομένων της αιτήτριας λόγω συμμόρφωσης άλλων εναγομένων στην αγωγή με τα διατάγματα, (υποδείχθηκε βεβαίως στο συνήγορο ότι οι άλλοι εναγόμενοι δεν έχουν υποβάλει παρόμοιο αίτημα για χορήγηση άδειας κατά προνόμιο), και οι προϋποθέσεις έκδοσης διαταγμάτων τύπου Norwich Pharmacal και Mareva, αντιμετωπίζονται στο ίδιο το forum που εξέδωσε τα διατάγματα και με γρήγορη εκδίκαση των διαταγμάτων και της ίδιας της αγωγής, (δέστε Τσιαντή κ.ά. (2010) 1 Α.Α.Δ. 773 και Starport Nominees Ltd κ.ά. (Αρ. 1) (2010) 1 Α.Α.Δ. 1272).

Ο συνήγορος παρέπεμψε σε νομολογία για την αντιφατικότητα διαταγμάτων που αποτελεί ένα είδος υπέρβασης εξουσίας ώστε να δικαιολογείται η χορήγηση άδειας, (Αναφορικά με την Αίτηση του Αλέξανδρου Χ"Αλεξάνδρου (2000) 1 Α.Α.Δ. 1366, Αναφορικά με την Αίτηση του Russell Ritchie κ.ά. (2008) 1 Α.Α.Δ. 639 και Αναφορικά με την Αίτηση του Μάριου Κοσμά (2014) 1 Α.Α.Δ. 698, ECLI:CY:AD:2014:D218). Υπεδείχθη όμως στον συνήγορο ότι εδώ δεν υπάρχει αντιφατικότητα στην έννοια των πιο πάνω αποφάσεων όπου υπήρχαν αντιφατικά ή αναιρετικά διατάγματα εκδοθέντα από διαφορετικά Δικαστήρια, ή σε διαφορετικές διαδικασίες με τα διατάγματα να αντέφασκαν ή και να αντικρούονταν μεταξύ τους ώστε ο εναγόμενος να μην γνωρίζει πώς και σε ποιο διάταγμα να συμμορφωθεί. Εδώ το ίδιο το Δικαστήριο εξέδωσε όχι αντιφατικά διατάγματα, αλλά διατάγματα εντός της ίδιας αγωγής ρυθμίζοντας με ανάλογο τρόπο, διαφορετικά αιτήματα και αξιώσεις.

Η αίτηση απορρίπτεται.

Η αίτηση απορρίπτεται.

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο

	CyLaw \| Αναφορικά μ'εμάς \| Επικοινωνία