|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2015:D30
(2015) 1 ΑΑΔ 34
26 Ιανουαρίου, 2015
[ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ/στής]
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟΝ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 & 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964 ΟΠΩΣ ΑΥΤΗ ΕΧΕΙ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΕΙ,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ ΙΛΙΝΑΣ ΝΤΟΥΚΙΝΑ,
KATOIKO ΛΕΜΕΣΟΥ, ΟΔΟΣ ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ ΑΡ. 1, 3075,
2ος ΟΡΟΦΟΣ, ΔΙΑΜ. 5, ΛΕΜΕΣΟΣ, ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΤΟΥ
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ CERTIORARI,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 16/12/2014 ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ ΣΕ ΜΟΝΟΜΕΡΗ ΑΙΤΗΣΗ ΗΜΕΡ. 12/12/2014, ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΩΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΟΝΙΚΗΣ ΜΕΡΙΜΝΑΣ
ΜΕ ΑΡ. 172/2014,
ΜΟΝΟΜΕΡΗΣ ΑΙΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΛΙΝΑ ΝΤΟΥΚΙΝΑ,
Αιτήτρια.
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 15/2015)
Προνομιακά εντάλματα ― Certiorari ― Αίτηση παραχώρησης άδειας για καταχώρηση αίτησης προς έκδοση διατάγματος της φύσεως Certiorari, με το οποίο να ακυρωνόταν προσωρινό διάταγμα Οικογενειακού Δικαστηρίου, που εκδόθηκε μονομερώς και αφορούσε επικοινωνία ανηλίκου με γονέα ― Απορριπτική κατάληξη λόγω ύπαρξης εναλλακτικών θεραπειών και απουσίας εξαιρετικών περιστάσεων.
Η αιτήτρια επιδίωξε την παραχώρηση άδειας για καταχώρηση αίτησης για έκδοση διατάγματος της φύσεως Certiorari, με το οποίο να ακυρωνόταν προσωρινό διάταγμα Οικογενειακού δικαστηρίου, που εκδόθηκε κατόπιν μονομερούς αίτησης στο πλαίσιο κυρίως αίτησης Γονικής μέριμνας.
Επικαλέστηκε παράβαση του περί πολιτικής δικονομίας νόμου, κεφ. 6, Άρθρο 9(3), του Άρθρου 30 του Συντάγματος, του Κανονισμού 8 του περί ανηλίκων και ασώτων τροποποιητικού διαδικαστικού κανονισμού του 1972, και των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης.
Το επίδικο διάταγμα εξεδόδη κατόπιν τρίτης στη σειρά μονομερούς αίτησης στο Οικογενειακό Δικαστήριο και με αυτό, ο αιτητής θα είχε επικοινωνία με το ανήλικο τέκνο του κάθε Πέμπτη από τις 1.30 μ.μ. μέχρι τις 2.30 μ.μ. στα Επαρχιακά Γραφεία του Τμήματος Κοινωνικής Ευημερίας στην παρουσία αρμόδιου κοινωνικού λειτουργού.
Αποτέλεσε περαιτέρω θέση της αιτήτριας, ότι υπήρχε κατάχρηση της διαδικασίας και δόλια και εσκεμμένη πρόθεση από μέρους του πρώην συζύγου της να της αποστερήσει το συνταγματικό της δικαίωμα να ακουστεί από το Δικαστήριο και να υπερασπίσει τα δικαιώματα της και αυτά του ανήλικου παιδιού της.
Σύμφωνα με άλλη εισήγηση του δικηγόρου της, οι προηγηθείσες δύο μονομερείς αιτήσεις με το ίδιο αντικείμενο, οι οποίες απεσύρθησαν σε προχωρημένο στάδιο της διαδικασίας, καθιστούσαν αναγκαίο για το Δικαστήριο να διατάξει την επίδοση της μονομερούς αίτησης και να μην εκδώσει το επίδικο διάταγμα χωρίς να ακούσει την αιτήτρια.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Οι σχετικές εισηγήσεις εξετάστηκαν υπό το φως των νομολογημένων αρχών που διέπουν το θέμα.
2. Το Οικογενειακό Δικαστήριο, στα πλαίσια άσκησης δικαιοδοσίας γονικής μέριμνας, εξέτασε μονομερή αίτηση για έκδοση διατάγματος επικοινωνίας πατέρα με το ανήλικο τέκνο του. Αφού άσκησε τη διακριτική εξουσία που έχει, αποφάσισε να εκδώσει το αιτούμενο διάταγμα μονομερώς.
3. Η έκδοση τέτοιου είδους διατάγματος μονομερώς, εμπίπτει στη διακριτική εξουσία του Δικαστηρίου. Ενδεχομένως στην παρούσα περίπτωση, η διακριτική ευχέρεια που έχει το Δικαστήριο να ασκήθηκε λανθασμένα, όπως ισχυρίστηκε η αιτήτρια.
4. Όμως, ακόμα και σε τέτοια περίπτωση, δε δικαιολογείτο η παροχή της αιτούμενης θεραπείας, εφόσον υπάρχει εναλλακτική θεραπεία.
5. Η υπόθεση ήταν ορισμένη ενώπιον του Οικογενειακού Δικαστηρίου την επόμενη ημέρα και η αιτήτρια θα μπορούσε να προβάλει τις θέσεις της καταχωρώντας σχετική ένσταση. Και βέβαια, σε περίπτωση απόρριψης των θέσεών της, υπάρχει ακολούθως το ένδικο μέσο της έφεσης.
6. Η ύπαρξη υπαλλακτικής θεραπείας στην απουσία εξαιρετικών περιστάσεων, όπως είναι η παρούσα περίπτωση, δε συνηγορούσε υπέρ της χορήγησης της αιτούμενης άδειας.
Η αίτηση για άδεια απορρίφθηκε.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Κωνσταντινίδη (2003) 1 Α.Α.Δ. 1298,
Περρέλα (Αρ. 2) (1995) 1 Α.Α.Δ. 692,
Hellenger Trading Ltd (2000) 1 Α.Α.Δ. 1965,
Μαρκίδης (2004) 1 Α.Α.Δ. 552,
Base Metal Trading Ltd v. Fastact Developments Ltd κ.ά. (2004) 1 Α.Α.Δ. 1535,
Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ κ.ά. (2012) 1 Α.Α.Δ. 878.
Αίτηση.
Χρ. Αδάμου, για την Αιτήτρια.
Cur. adv. vult.
ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ.: Με την παρούσα αίτηση ζητείται η ακόλουθη θεραπεία:
«Α. Την παραχώρηση άδειας για καταχώρηση αίτησης για έκδοση διατάγματος CERTIORARI με το οποίο να ακυρώνεται το προσωρινό διάταγμα του Οικογενειακού δικαστηρίου Λεμεσού, ημερομηνίας 16/12/2014, που εκδόθηκε κατόπιν μονομερούς αίτησης ημερ. 12/12/14 που καταχωρήθηκε μέσα στα πλαίσια της κυρίως αίτησης Γονικής μέριμνας με αρ. 172/2014, λόγω παράβασης του περί πολιτικής δικονομίας νόμου, κεφ. 6, Άρθρο 9(3), του Άρθρου 30 του Συντάγματος, του περί ανηλίκων και ασώτων τροποποιητικού διαδικαστικού κανονισμού του 1972, κανονισμός 8 και των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης.
Β. Την αναστολή της ισχύος του εν λόγω διατάγματος και/ή απόφασης μέχρι την ολοκλήρωση της εκδίκασης της αίτησης Certiorari.
Γ. Οποιαδήποτε άλλη συναφή προς τα εντάλματα CERTIORI θεραπεία.»
Τα γεγονότα που τέθηκαν ενώπιον μου έχουν ως ακολούθως:
Ο Μοχάμαντ Αλ Αμαρίν, πρώην σύζυγος της αιτήτριας, καταχώρησε στις 9.5.2014 την αίτηση γονικής μέριμνας με αρ. 172/2014 του Οικογενειακού Δικαστηρίου Λεμεσού. Την ίδια ημέρα καταχώρησε μονομερή αίτηση για επικοινωνία με το ανήλικο τέκνο του. Το Δικαστήριο διέταξε την επίδοση της στην άλλη πλευρά η οποία καταχώρησε ένσταση και η υπόθεση τελικά οδηγήθηκε σε ακρόαση, κατά την οποία ο εκεί αιτητής απέσυρε την αίτηση με έξοδα εναντίον του, μετά που παραιτήθηκε ο δικηγόρος του και προειδοποιήθηκε ο ίδιος από το Δικαστήριο ότι η ένορκη δήλωση του ήταν στα Αγγλικά ενώ ο ίδιος δήλωνε ότι δεν γνωρίζει την Αγγλική γλώσσα.
Ακολούθησε και δεύτερη μονομερής αίτηση στις 31.10.2014 για τον ίδιο σκοπό στην οποία παρουσιάστηκε ο δικηγόρος της αιτήτριας την ημέρα που τέθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου για εξέταση, ζήτησε και του δόθηκε χρόνος για καταχώρηση ένστασης. Και αυτή η αίτηση απεσύρθη στις 28.11.2014.
Ακολούθησε τρίτη μονομερής αίτηση η οποία καταχωρήθηκε στις 16.12.2014 όπου το Δικαστήριο εξέδωσε το ακόλουθο διάταγμα:
«1. Εκδοθεί και δια του παρόντος εκδίδεται προσωρινό Διάταγμα του Δικαστηρίου με το οποίο ρυθμίζεται η επικοινωνία του Αιτητή με το ανήλικο τέκνο του Άνταμ Αλ Αμαρίν, από την επίδοση του διατάγματος στην Καθ' ης η Αίτηση, ως ακολούθως:
Θα έχει επικοινωνία με το ανήλικο τέκνο του κάθε Πέμπτη από η ώρα 1.30μ.μ. μέχρι 2.30 μ.μ. στα Επαρχιακά Γραφεία του Τμήματος Κοινωνικής Ευημερίας στη Λεμεσό στην οδό Φραγκλίνου Ρούσβελτ, Μέγαρον Κοινωνικών Ασφαλίσεων, 4ος όροφος. Η επικοινωνία θα γίνεται στην παρουσία αρμόδιου κοινωνικού λειτουργού.
2. Η Καθ' ης η Αίτηση διατάττεται όπως μεταφέρει το ανήλικο τέκνο της στα Επαρχιακά Γραφεία του Τμήματος Κοινωνικής Ευημερίας στη Λεμεσό, κατά την πιο πάνω ημέρα και ώρες επικοινωνίας ώστε να καταστεί εφικτή η επικοινωνία του Αιτητή με το ανήλικο τέκνο του.
........................»
Το διάταγμα ορίστηκε εκ νέου για επίδοση σε άλλη ημερομηνία και, ακολούθως, στις 27.1.2015. Το εν λόγω διάταγμα επιδόθηκε στην αιτήτρια στις 15.1.2015.
Η αιτήτρια ισχυρίζεται ότι το εκδοθέν διάταγμα προσκρούει στον Καν. 8 των περί Ανηλίκων και Ασώτων τροποποιητικό Κανονισμό του 1972. Περαιτέρω, η πορεία που ακολουθήθηκε μετά την έκδοση του διατάγματος αποτελεί παράβαση του Άρθρου 9(3) του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου.
Αποτελεί θέση της αιτήτριας ότι υπάρχει κατάχρηση της διαδικασίας και δόλια και εσκεμμένη πρόθεση από μέρους του πρώην συζύγου της να της αποστερήσει το συνταγματικό της δικαίωμα να ακουστεί από το Δικαστήριο και να υπερασπίσει τα δικαιώματα της και αυτά του ανήλικου παιδιού της. Περαιτέρω, ισχυρίζεται ότι υπήρξε επίσης παραβίαση των αρχών φυσικής δικαιοσύνης, αφού δεν της δόθηκε δικαίωμα να ακουστεί πριν την έκδοση του διατάγματος.
Γίνεται επίσης αναφορά από την αιτήτρια σε αίτηση γονικής μέριμνας που καταχώρησε η ίδια υπ' αριθμό 198/2013 όπου εκδόθηκε εκ συμφώνου διάταγμα με το οποίο τροποποιείτο άλλο διάταγμα που εκδόθηκε στις 13.9.2011 υπό του Οικογενειακού Δικαστηρίου Λεμεσού έτσι ώστε ο πρώην σύζυγος της να παύσει να έχει οποιαδήποτε επικοινωνία με το ανήλικο τέκνο του. Όπως προκύπτει από τα επισυναπτόμενα έγγραφα, το εν λόγω διάταγμα εκδόθηκε όταν ο πρώην σύζυγος της βρισκόταν στη φυλακή.
Άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακού εντάλματος certiorari παρέχεται εκεί όπου αποκαλύπτεται εκ πρώτης όψεως συζητήσιμη υπόθεση και διαφαίνεται υπέρβαση ή έλλειψη δικαιοδοσίας, νομικό σφάλμα εμφανές στο πρακτικό, προκατάληψη ή συμφέρον από τα πρόσωπα που λαμβάνουν την απόφαση, δόλο ή ψευδορκία στη λήψη της απόφασης ή παραβίαση των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης (Κωνσταντινίδης (2003) 1 Α.Α.Δ. 1298, Περρέλα (Αρ. 2) (1995) 1 Α.Α.Δ. 692.)
Περαιτέρω, ακόμα και σε περιπτώσεις όπου υπάρχει εκ πρώτης όψεως συζητήσιμη υπόθεση η άδεια δεν δίδεται όπου προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή θεραπεία εκτός και αν καταδειχθούν επαρκώς εξαιρετικές περιστάσεις για παρέκκλιση από τον κανόνα (Hellenger Trading Ltd (2000) 1 Α.Α.Δ. 1965, Μαρκίδης (2004) 1 Α.Α.Δ. 552, Base Metal Trading Ltd v. Fastact Developments Ltd κ.ά. (2004) 1 Α.Α.Δ. 1535, Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ κ.ά. (2012) 1 Α.Α.Δ. 878.) Σε περιπτώσεις που το πρωτόδικο Δικαστήριο ασκεί διακριτική ευχέρεια μέσα στα πλαίσια της δικαιοδοσίας του, τότε η άσκηση διακριτικής ευχέρειας, δεν ελέγχεται με προνομιακό ένταλμα, εκτός εάν είναι εμφανές ότι ως αποτέλεσμα του τρόπου άσκησης της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου, παραβιάζονται τα συνταγματικά δικαιώματα του αιτητή, χωρίς αυτός να έχει άλλη θεραπεία ή αν υπάρχει υπαλλακτική θεραπεία, υπάρχουν εξαιρετικές περιστάσεις, οι οποίες συνηγορούν υπέρ της χορήγησης της άδειας για καταχώρηση Certiorari.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος της αιτήτριας περιόρισε τους λόγους που επικαλείται προς υποστήριξη της αίτησης σε δύο θέματα, ήτοι την παραβίαση των κανόνων φυσικής δικαιοσύνης και κατάχρηση εξουσίας. Στην ουσία, αυτό που ισχυρίστηκε είναι ότι οι προηγηθείσες δύο μονομερείς αιτήσεις με το ίδιο αντικείμενο, οι οποίες απεσύρθησαν σε προχωρημένο στάδιο της διαδικασίας, καθιστούσαν αναγκαίο για το Δικαστήριο να διατάξει την επίδοση της μονομερούς αίτησης και να μην εκδώσει το επίδικο διάταγμα χωρίς να ακούσει την αιτήτρια.
Εξέτασα τις εισηγήσεις του συνηγόρου στη βάση των γεγονότων που τέθηκαν ενώπιόν μου, υπό το φως των αρχών που διέπουν το θέμα, όπως παρατίθεται πιο πάνω.
Το Οικογενειακό Δικαστήριο, στα πλαίσια άσκησης δικαιοδοσίας γονικής μέριμνας, εξέτασε μονομερή αίτηση για έκδοση διατάγματος επικοινωνίας πατέρα με το ανήλικο τέκνο του. Αφού άσκησε τη διακριτική εξουσία που έχει, αποφάσισε να εκδώσει το αιτούμενο διάταγμα μονομερώς. Η έκδοση τέτοιου είδους διατάγματος μονομερώς εμπίπτει στη διακριτική εξουσία του Δικαστηρίου. Ενδεχομένως στην παρούσα περίπτωση η διακριτική ευχέρεια που έχει το Δικαστήριο να ασκήθηκε λανθασμένα, όπως ισχυρίζεται η αιτήτρια. Όμως, ακόμα και σε τέτοια περίπτωση δε δικαιολογείται η παροχή της αιτούμενης θεραπείας, εφόσον υπάρχει εναλλακτική θεραπεία. Η υπόθεση είναι ορισμένη ενώπιον του Οικογενειακού Δικαστηρίου αύριο και η αιτήτρια θα μπορεί να προβάλει τις θέσεις της καταχωρώντας σχετική ένσταση. Και βέβαια, σε περίπτωση απόρριψης των θέσεών της, υπάρχει ακολούθως το ένδικο μέσο της έφεσης. Η ύπαρξη υπαλλακτικής θεραπείας στην απουσία εξαιρετικών περιστάσεων, όπως είναι η παρούσα περίπτωση, δε συνηγορεί υπέρ της χορήγησης της αιτούμενης άδειας.
Η αίτηση απορρίπτεται.
Η αίτηση για άδεια απορρίπτεται.