|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2015:A290
(2015) 1 ΑΑΔ 919
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Πολιτική Έφεση Αρ. 280/12
28 Απριλίου, 2015
[EΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ., ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, Δ., ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ.]
ΜΕΤΑΞΥ:
ΤΑΜΕΙΟΥ ΠΡΟΝΟΙΑΣ ΤΩΝ ΠΙΛΟΤΩΝ ΚΑΙ
ΙΠΤΑΜΕΝΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ
ΚΥΠΡΙΑΚΩΝ ΑΕΡΟΓΡΑΜΜΩΝ ΛΤΔ
Εφεσειόντων/Εναγόντων
-και-
1. SUPHIRE HOLDINGS PUBLIC LTD κ.α.
Εφεσιβλήτων/Εναγομένων
...............
Αίτηση ημερ. 16.6.2014 για παράταση του χρόνου
καταχώρησης περιγράμματος αγόρευσης
Ντ. Βαρωσιώτου (κα) για Γ. Γεωργιάδη, για τους Αιτητές-Εφεσείοντες
Ν. Γεωργίου για Κ. Καλλή, για τους Καθ' ων η αίτηση-Εφεσίβλητους
........
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Μ. Χριστοδούλου.
.
A Π Ο Φ Α Σ Η
(Ex Tempore)
XΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, Δ.: Με απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας ημερ. 29.2.12, στην αγωγή 2160/05, επιδικάστηκε προς όφελος των εφεσειόντων-εναγόντων το ποσό των 3 εκατομμυρίων ευρώ (περίπου), πλέον τόκοι και έξοδα.
Οι εφεσείοντες, θεωρώντας ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο λανθασμένα δεν τους επιδίκασε επιπρόσθετο ποσό Λ.Κ.1.700.000 (περίπου), προσέβαλαν την πρωτόδικη απόφαση με τρεις λόγους έφεσης. Αντικείμενο όμως της παρούσας δεν είναι η εξέταση της ορθότητας της πρωτόδικης απόφασης. Αντικείμενο της παρούσας είναι το αίτημα των εφεσειόντων για παράταση του χρόνου καταχώρισης του περιγράμματος αγόρευσης τους κατά 25 ημέρες δυνάμει της Δ.57 θ.2 των περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικών Κανονισμών, η οποία βρίσκεται σε αρμονία με τον Καν. 12 του περί Εφέσεων (Προδικασία, Περιγράμματα Αγορεύσεων, Περιορισμός του Χρόνου των Προφορικών Αγορεύσεων και Συνοπτική Διαδικασία για την Απόρριψη Προδήλως Αβάσιμων Εφέσεων) Προδικαστικού Κανονισμού του 1996, ο οποίος έχει ως ακολούθως:
«Η προθεσμία για την υποβολή περιγραμμάτων αγορεύσεων μπορεί να παραταθεί από το Εφετείο, εφόσον κρίνεται ότι το επιβάλλει το συμφέρον της δικαιοσύνης.»
Η αίτηση καταχωρήθηκε στις 16.6.14, την ημέρα δηλαδή κατά την οποία έληγε η προθεσμία καταχώρισης του περιγράμματος αγόρευσης των εφεσειόντων και στη συνοδευτική ένορκη δήλωση δικαιολογείται η μη έγκαιρη καταχώριση του περιγράμματος στη βάση φόρτου εργασίας των δικηγόρων των εφεσειόντων. Διατυπώνεται προς τούτο και η θέση ότι σε περίπτωση έγκρισης του αιτήματος, καμιά βλάβη ή ανεπανόρθωτη ζημιά δεν θα επέλθει στους εφεσίβλητους-εναγόμενους.
Οι εφεσίβλητοι ενίστανται σθεναρώς στην έγκριση του αιτήματος, καταλογίζοντας στους εφεσείοντες καταχρηστική συμπεριφορά η οποία στοχεύει σε ταλαιπωρία των εφεσιβλήτων. Και αυτό, όπως ισχυρίζονται, γιατί ενώ είχε εκδοθεί τελική απόφαση εναντίον των εναγομένων 2 και 4 μόνο, οι εφεσείοντες όχι μόνο δεν απέσυραν ενδιάμεσο απαγορευτικό διάταγμα που εκδόθηκε στο πλαίσιο της πρωτόδικης διαδικασίας, αλλά πρόβαλαν και ένσταση σε σχετική αίτηση των εφεσιβλήτων ότι το εν λόγω διάταγμα είχε παύσει να ισχύει. Επιπρόσθετα, επέδειξαν κωλυσιεργία στην εκδίκαση της εν λόγω αίτησης και καταχώρισαν καταχρηστικώς και αίτηση επιβάρυνσης μετοχών με προφανή σκοπό την ταλαιπωρία των εφεσιβλήτων. Επομένως, ισχυρίζονται, η δικαιολογία που επικαλούνται για τη μη έγκαιρη καταχώριση του περιγράμματός τους δεν ευσταθεί αφού την ίδια στιγμή, εκκρεμούσης της έφεσης, είχαν χρησιμοποιήσει μια ανεπίτρεπτη τακτική ταλαιπωρίας των εφεσιβλήτων πρωτοδίκως.
Εξετάσαμε σε σύντομο διάλειμμα τις εκατέρωθεν γραπτές αγορεύσεις των ευπαιδεύτων συνηγόρων των μερών και όσα δια ζώσης πρόβαλαν κατά τη συζήτηση της αίτησης επ΄ ακροατηρίω. Κατά σταθερή, διαχρονικώς, νομολογία, η έγκριση ή μη αιτημάτων της εξεταζόμενης φύσεως εμπίπτει στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου, το οποίο αποφαίνεται συναφώς με γνώμονα το συμφέρον της δικαιοσύνης. Όπως εξάλλου προνοείται και στον προαναφερθέν Καν. 12. Προς τούτο είναι αρκετό να παραθέσουμε αυτούσιο το πιο κάτω απόσπασμα από την υπόθεση Κολλάτου ν. Παναγιώτου (2003) 1(Β) Α.Α.Δ.895, το οποίο επαναλήφθηκε και στην Μαυρονικόλα ν. Ανδρέου κ.α., Πολ. Εφ. 136/12 ημερ. 29.11.13:
«Το συμφέρον της δικαιοσύνης αποτελεί το γνώμονα για την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του δικαστηρίου να εγκρίνει την παράταση των προθεσμιών που τίθενται είτε από τους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας είτε από διαταγή του δικαστηρίου για τη λήψη διαδικαστικών μέτρων.
Στην αποτίμηση των συμφερόντων της δικαιοσύνης, προέχει η διασφάλιση δικαίας δίκης, η οποία συναρτάται τόσο με το δικαίωμα εκατέρου των διαδίκων να ακουστεί στην υπόθεσή του, όσο και με τη διεκπεραίωση της δίκης μέσα σε εύλογο χρόνο. Οι Θεσμοί έχουν ως κύριο αντικείμενο την καθιέρωση του θεσμικού πλαισίου για τη διασφάλιση δικαίας δίκης. Κάθε απόκλιση από αυτούς πρέπει να δικαιολογείται. γίνεται δεκτή, εφόσον δεν αντιστρατεύεται τα θέσμια της δικαίας δίκης, ως η περίπτωση της ηθελημένης αδιαφορίας για την τήρησή τους. Τα συμφέροντα του αντιδίκου, του διαδίκου που εξαιτείται την παράταση, λαμβάνονται υπόψη, όλως ιδιαίτερα, ο πιθανός επηρεασμός των ουσιαστικών, καθώς και των δικονομικών του δικαιωμάτων. Η τήρηση των διαδικαστικών κανόνων δεν αποτελεί αυτοσκοπό αλλά το μέσο για την επίτευξη δικαίας δίκης. Εφόσον παρέκκλιση από τα θέσμια δεν αναιρεί το σκοπό, αυτή αντιμετωπίζεται θετικά. Αντιμετωπίζεται αρνητικά, όταν αντιστρατεύεται τη διασφάλιση δικαίας δίκης, που εξυπακούει και την προστασία των δικαιωμάτων του αντιδίκου».
Υπό τα περιστατικά της υπόθεσης διαπιστώνουμε κατ΄ αρχάς ότι υπό το πρίσμα των όσων έθεσαν ενώπιον του Εφετείου οι εφεσίβλητοι, η δικαιολογία που επικαλούνται οι εφεσείοντες-ενάγοντες για τη μη έγκαιρη καταχώριση του περιγράμματος τους, δεν είναι ισχυρώς πειστική. Παρόλ΄ αυτά κρίνουμε πως θα πρέπει να ασκήσουμε τη διακριτική μας ευχέρεια επί του αιτήματος θετικά. Και αυτό στη βάση ότι αποδοχή εξαρχής της αίτησης θα επέφερε καθυστέρηση στην καταχώριση του περιγράμματος των εφεσειόντων μόνο για 25 ημέρες, χωρίς αυτό να προκαλεί ανεπανόρθωτη ζημία στους εφεσίβλητους και, δεύτερο, η έγκριση του αιτήματος είναι προς το συμφέρον την δικαιοσύνης αφού έτσι διασφαλίζεται η δίκαιη δίκη με τη δυνατότητα που θα δοθεί στους εφεσείοντες να αναπτύξουν με περίγραμμα τους λόγους έφεσης.
Μας απασχόλησε ιδιαίτερα το θέμα των εξόδων, το οποίο στην περίπτωση που δεν υπήρχε ένσταση θα επιδικάζονταν προφανώς προς όφελος των εφεσιβλήτων. Όμως, εξετάζοντας την ένορκη δήλωση που συνοδεύει την ένσταση, διαπιστώνουμε μια δικαιολογημένη εκ μέρους των εφεσιβλήτων στάση σ΄ ότι αφορά την τακτική των Εφεσειόντων να επιβαρύνουν δικονομικά την υπόθεση. Ενόψει τούτου, θεωρούμε ότι είναι δίκαιο υπό τις περιστάσεις όπως όλα τα έξοδα της διαδικασίας της αίτησης να τα επιβαρυνθούν οι Αιτητές-Εφεσείοντες.
Υπό το φως των πιο πάνω το αίτημα γίνεται αποδεκτό και παραχωρείται παράταση χρόνου 5 ημερών από σήμερα για καταχώρηση του περιγράμματος αγόρευσης των Εφεσειόντων. Σ΄ ότι αφορά τα έξοδα, εκ συμφώνου (τελικά) επιδικάζεται προς όφελος των εφεσιβλήτων και εναντίον των εφεσειόντων το ποσό των €2.000 πλέον ΦΠΑ.
Γ. ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.
Μ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, Δ.
Κ. ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ.
/ΕΠσ