|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2015:D199
(2015) 1 ΑΑΔ 662
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΙΤΗΣΗ ΑΡ. 215/2014
19 Mαρτίου, 2015
[Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ/ΣΤΗΣ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964 (Ν. 33/64), ΟΠΩΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΉΘΗΚΕ
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 12, 15, 16, 30 ΚΑΙ 35 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 6 ΚΑΙ 8 ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΑΣΠΙΣΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 27 ΚΑΙ 28 ΤΟΥ ΚΕΦ. 155
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΕΝΤΑΛΜΑ ΕΡΕΥΝΑΣ ΠΟΥ ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ ΤΗΝ 29/10/2014 ΣΤΗ ΒΑΣΗ ΤΗΣ ΕΝΟΡΚΗΣ ΔΗΛΩΣΗΣ ΤΟΥ ΑΣΤΥΝ. ΣΤΕΛΙΟΥ ΚΟΥΣΙΑΠΠΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ ΣΤΑΘΜΟ ΑΡΑΔΙΠΠΟΥ ΤΗΣ ΛΑΡΝΑΚΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΕΥΝΑ ΤΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ΤΟΥ ΑΙΤΗΤΗ
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑ ΚΤΩΡΗ ΑΠΟ ΤΗ ΛΑΡΝΑΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΟΙΑΚΟΥ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ ΦΥΣΕΩΣ CERTIORARI
......
Μ. Χριστοδούλου για Γ. Πολυχρόνη, για τον αιτητή
Π. Ευθυβούλου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση
..........
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ: Το Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας εξέδωσε στις 29/10/14 ένταλμα έρευνας της οικίας του αιτητή που βρίσκεται στην οδό Ορθοδοξίας 9, Αραδίππου.
Η έκδοση του στηρίχθηκε σε ένορκη δήλωση του αστ. 3560 Στέλιου Κουσιάππα του Αστυνομικού Σταθμού Αραδίππου. Σύμφωνα με αυτόν υπήρχε μαρτυρία που δημιουργούσε εύλογη υποψία ότι ο αιτητής και ακόμη ένα πρόσωπο, ονόματι Παναγιώτης Ανδρέου ενέχοντο σε υπόθεση (1) Συνωμοσίας προς διάπραξη κακουργήματος και (2) εμπρησμού, αδικήματα που διαπράχθησαν κατά το μήνα Οκτώβριο 2014 και στις 28/10/14 στην Αραδίππου. Η υπόνοια στηρίχθηκε στα ακόλουθα γεγονότα.
Στις 25/10/14 έγινε καταγγελία του πατέρα του αιτητή ότι μεταξύ 24-25/10/14 κλάπηκε από ανοικτό χώρο στάθμευσης της οικίας του αιτητή το υπ' αρ. εγγραφής KVD 425, Porsche Cayenne, όχημα του αιτητή. Ο τελευταίος βρισκόταν στο εξωτερικό μέχρι την 27/10/14. Αστυφύλακες που μετέβησαν επιτόπου διαπίστωσαν ότι στο έδαφος του χώρου στάθμευσης ως άνω υπήρχαν σπασμένα γυαλιά ενώ από περιμετρικό έλεγχο της οικίας του αιτητή δεν εντοπίσθηκε παραβίαση της. Ο αιτητής σε τηλεφωνική επικοινωνία του ανέφερε ότι δεν έχει διαφορές με οποιοδήποτε όπως ούτε υποψιάζεται κανένα. Στις 28/10/14 το όχημα ως άνω ανευρέθηκε σε ανοικτό χώρο περιοχής της Αραδίππου καμένο. Όπως διαπίστωσε η αστυνομία η φωτιά τέθηκε κακόβουλα αφού τοποθετήθηκε στο εσωτερικό του μια αναμμένη φωτοβολίδα. Το όχημα καταστράφηκε ολοσχερώς.
Σχετικά με το όχημα διαπιστώθηκε ότι αυτό ήταν διαγραμμένο από 31/12/13 αφού έληξε η άδεια κυκλοφορίας του από 31/12/2010. Ο αιτητής σε γραπτή κατάθεση του ανέφερε μεταξύ άλλων ότι αγόρασε το όχημα το έτος 2009 για €33.000 αφού εξασφάλισε δάνειο από τράπεζα. Μεταξύ Μαρτίου-Μαϊου 2013 λόγω αδυναμίας του να πληρώνει τις δόσεις του δανείου συμφώνησε να το πωλήσει στον Παναγιώτη Ανδρέου, που ήταν ο δεύτερος ύποπτος, ο οποίος ανέλαβε να συνεχίσει να πληρώνει τις δόσεις για αποπληρωμή του δανείου, ότε και θα γινόταν η μεταβίβαση του οχήματος επ' ονόματι του. Ο αιτητής παρέδωσε στον 2ο ύποπτο τα δυο κλειδιά του οχήματος. Λόγω μη τήρησης της συμφωνίας εκ μέρους του 2ου υποπτου, ο αιτητής στις 12/9/14 πήρε το όχημα πίσω, «παίρνοντας μόνο το ένα κλειδί ενώ βρέθηκε εντός του οχήματος το κλειδί (μεταλλικό μέρος), χωρίς το ενσωματωμένο τηλεχειριστήριο». Ο αιτητής ανέφερε ότι κατά το χρόνο της κλοπής του οχήματος, τα δυο κλειδιά του βρίσκονταν σε κλειδοθήκη εντός της οικίας του. Από εξετάσεις που έγιναν διαπιστώθηκε ότι ο 2ος ύποπτος στις 21/6/13 παρήγγειλε και έλαβε από την αντιπροσωπεία της Porsche ένα επιπλέον κλειδί με ενσωματωμένο τηλεχειριστήριο για το πιο πάνω όχημα. Σύμφωνα με τον τεχνικό της αντιπροσωπείας Porsche το συγκεκριμένο μοντέλο οχήματος δεν μπορεί να τεθεί σε λειτουργία και να ξεκινήσει αν δεν τοποθετηθεί στην μίζα το κλειδί με το ενσωματωμένο τηλεχειριστήριο, στο οποίο υπάρχει μικροτσίπ, και το οποίο προηγουμένως πρέπει να συγχρονίζεται με τον εγκέφαλο του οχήματος, αφού αυτό διέθετε σύστημα immobilizer.
Το όχημα ήταν ασφαλισμένο για περιεκτική κάλυψη έναντι του ποσού των 40.000 στην εταιρεία «ΑΤLANTIC».
Ο όρκος του αστυφύλακα καταλήγει με τις ακόλουθες δυο παραγράφους:
«Όπως αναφέρθηκε πιο πάνω ο 1ος ύποπτος αδυνατούσε να αποπληρώσει τις δόσεις του δανείου που σύναψε για αγορά του οχήματος, ενώ από την καταστροφή του οχήματος θα επωφεληθεί αποκλειστικά ο ίδιος από την αποζημίωση από την ασφαλιστική εταιρεία.
Με βάση τα πιο πάνω και για συμπλήρωση των Αστυνομικών εξετάσεων, για αποφυγή επηρεασμού μαρτυρίας, και αποφυγή ή καταστροφής τεκμηρίων, όπως κλειδί του οχήματος και φωτοβολίδες, αιτούμαι από το Σεβαστό σας Δικαστήριο την έκδοση ενταλμάτων συλλήψεως και έρευνας τόσο της οικίας και υποστατικών των υπόπτων και των οχημάτων τους.»
Ο αιτητής αφού εξασφάλισε τη σχετική άδεια καταχώρησε την υπό εξέταση αίτηση. Στην έκθεση που συνοδεύει την αίτηση αναφέρονται επτά συνολικά λόγοι εκ των οποίων όμως οι δυο (οι υπ' αρ. 2 και 3) αναφέρονται σε έκδοση εντάλματος σύλληψης και συνεπώς δεν αφορούν την παρούσα αίτηση. Οι λόγοι υπ' αρ. 1, 4, 5 και 6 ουσιαστικά βασίζονται στην ανεπάρκεια των στοιχείων τα οποία τέθησαν ενώπιον του Δικαστού προκειμένου να δημιουργηθεί το συμπέρασμα εύλογης υπόνοιας ως απαιτείται από το νόμο. Ο υπ' αρ 7 λόγος αναφέρεται σε έκδοση του προσβαλλόμενου διατάγματος έρευνας ως αποτέλεσμα δόλου και/ή απόκρυψης ουσιωδών γεγονότων.
Οι καθ' ων η αίτηση με την καταχωρηθείσα ένσταση τους προβάλλουν ότι το ένταλμα εξεδόθη στα πλαίσια της δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου, είναι καθ' όλα έγκυρο, νομότυπο, δεόντως αιτιολογημένο και δεν παρουσιάζεται κατάχρηση της δικαστικής διαδικασίας εκ μέρους της Αστυνομίας, δεν υπάρχει απόκρυψη ουσιωδών γεγονότων αλλά ούτε και παραβιάσθηκαν οιαδήποτε δικαιώματα του αιτητή.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή κατά τη συζήτηση της αίτησης εισηγήθηκε ότι το ένταλμα δεν ήταν επαρκώς δικαιολογημένο, τα στοιχεία που τέθηκαν ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου ήταν γενικά, αόριστα και ανεπαρκή να δημιουργήσουν «εύλογο υποψία» και δεν αποκαλύπτεται το αδίκημα του εμπρησμού σύμφωνα με το άρθρο 315 του Κεφ. 154 δεδομένου ότι ο αιτητής είναι ο ιδιοκτήτης του καμένου οχήματος. Επίσης εισηγήθηκε ότι δεν αποκαλύφθηκε στο πρωτόδικο Δικαστήριο το γεγονός ότι ο αιτητής στο στάδιο εκείνο δεν υπέβαλε απαίτηση στην ασφαλιστική εταιρεία για την καταστροφή του οχήματος του. Τέλος ήταν η θέση του ότι η υποβολή της αίτησης στο πρωτόδικο Δικαστήριο γι' έκδοση του προσβαλλόμενου διατάγματος ήταν καταχρηστική καθ' ότι ασκήθηκε καταπιεστικά από την αστυνομία.
Αντίθετες θέσεις εξέφρασε η ευπαίδευτη συνήγορος των καθ' ων η αίτηση. Εισηγήθηκε μεταξύ άλλων ότι από τον όρκο του αστυφύλακα Κουσιάππα φαινόταν ότι η Τράπεζα ήταν συνιδιοκτήτης του οχήματος και συνεπώς αποκαλύπτεται το αδίκημα του εμπρησμού. Επίσης ότι απ' αυτό φαίνεται ξεκάθαρα το κίνητρο του αιτητή που ήταν η είσπραξη του ασφαλιζομένου ποσού και ότι υπήρχε τρίτο κλειδί το οποίο η αστυνομία σκοπούσε με το ένταλμα έρευνας ν' ανεύρει και τούτο διότι σύμφωνα με τη διαθέσιμη μαρτυρία το όχημα δεν μπορούσε να κινηθεί παρά με το κλειδί του. Η αστυνομία σύμφωνα με την ευπαίδευτο συνήγορο κινήθηκε τάχιστα με γνήσια υπόνοια εναντίον και των δυο εμπλεκομένων προσώπων.
Προκειμένου να εκδοθεί ένταλμα έρευνας με βάση το άρθρο 27 της Ποινικής Δικονομίας, Κεφ. 155 θα πρέπει να στοιχειοθετηθεί η ύπαρξη εύλογης αιτίας συναρτημένης προς τα αντικείμενα για τα οποία επιδιώκεται η ανεύρεση ώστε να τεκμηριώνεται η απαραίτητη προϋπόθεση δικαιοδοτικής φύσεως.
Το ένταλμα έρευνας, εξ ορισμού στοχεύει στην ανεύρεση και κατάσχεση πραγμάτων. Σύμφωνα με το άρθρο 27 του Κεφ. 155, είναι η εύλογη αιτία πως σε οποιοδήποτε τόπο υπάρχει,
«οτιδήποτε στο οποίο ή σε σχέση με το οποίο διαπράχθηκε ποινικό αδίκημα ή υπάρχει υποψία ότι διαπράχθηκε
ή
οτιδήποτε για το οποίο υπάρχει εύλογη αιτία να πιστεύεται ότι θα παρέχει απόδειξη ως προς τη διάπραξη ποινικού αδικήματος
ή
οτιδήποτε για το οποίο υπάρχει εύλογη αιτία να πιστεύεται ότι προορίζεται να χρησιμοποιηθεί για το σκοπό διάπραξης ποινικού αδικήματος.»
που ενεργοποιεί τη δικαιοδοσία για την έκδοση εντάλματος έρευνας προς ανεύρεση και κατάσχεση «τέτοιου πράγματος». (βλ. Σύνδεσμος για την Πρόληψη της Βίας στα Γήπεδα (1997) 1 Α.Α.Δ. 1014).
Εξετάζοντας τον όρκο επί του οποίου στηρίχτηκε το πρωτόδικο Δικαστήριο δεν έχει παρά να παρατηρήσω ότι είναι αποσπασματικά που αναφέρονται ορισμένα πράγματα. Υπάρχει παράλειψη να λεχθεί ότι συνιδιοκτήτης του οχήματος είναι και Τράπεζα. Απεναντίας εκείνο που αφήνεται να νοηθεί είναι ότι ιδιοκτήτης είναι ο αιτητής ο οποίος συνήψε δάνειο γι' αγορά του. Δυο κλειδιά του οχήματος σύμφωνα με την πληροφόρηση του αιτητή προς την Αστυνομία ευρίσκοντο στην οικία του. Για το τρίτο κλειδί που παραγγέλθηκε και αγοράστηκε από τον 2ο ύποπτο ουδεμία σχέση παρουσιάζεται του αιτητή με αυτό. Όπως επίσης ουδεμία σχέση ή σύνδεση αποκαλύπτεται μεταξύ του 2ου ύποπτου και αιτητή αναφορικά με τα κατ' ισχυρισμό διερευνώμενα αδικήματα. Γίνεται μόνο αναφορά στη συμφωνία τους για πώληση του οχήματος. Περαιτέρω στον όρκο ουδεμία σύνδεση γίνεται του αιτητή με φωτοβολίδα/ες.
Συνοψίζοντας όλα τα πιο πάνω παρατηρώ ότι δεν προβάλλεται ουδεμία εμπλοκή του αιτητή στα υπό διερεύνηση αδικήματα και ουδεμία σύνδεση του με τα αντικείμενα που αφορούσε το ένταλμα έρευνας παρά μόνο όπως το έθεσε και η κα Ευθυβούλου «ότι είχε κίνητρο». Αυτό όμως, σύμφωνα με τη νομολογία, από μόνο του δεν είναι αρκετό. Επίσης η «συμπλήρωση των Αστυνομικών εξετάσεων» που επικαλείται ο αστυφύλακας στον όρκο προκειμένου να στηρίξει το αίτημα για έκδοση του εντάλματος έρευνας είναι λόγος άγνωστος στο Νόμο. Αποτελεί προϋπόθεση δικαιοδοτικής φύσης η ύπαρξη εύλογης αιτίας συναρτημένης προς πράγματα, στην ανεύρεση και παραλαβή των οποίων νοείται να στοχεύει το ένταλμα έρευνας. Εδώ δεν τέθηκε τέτοιο υπόβαθρο και δεν πληρώθηκε η αναγκαία αυτή προϋπόθεση.
Ενόψει επιτυχίας αυτού του λόγου, δεν θα προχωρήσω στην εξέταση των άλλων λόγων επί των οποίων στηρίζεται η αίτηση.
Η αίτηση επιτυγχάνει. Εκδίδεται ένταλμα της φύσης certiorari και ακυρώνεται το εκδοθέν ένταλμα έρευνας. Καμιά διαταγή για έξοδα.
Λ. Παρπαρίνος,
Δ.
/ΚΑΣ