|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2015:D1
(2015) 1 ΑΑΔ 1
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Αίτηση Αρ. 220/2014)
5 Ιανουαρίου 2015
(Τ.Θ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ.)
ΑΦΟΡΑ ΑΙΤΗΣΗ MAXIM NOGTKOV ΑΠΟ ΤΗ ΡΩΣΙΑ ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ CERTIORARI ΚΑΙ/Ή PROHIBITION ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΑΙ
ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΑΓΩΓΗ ΑΡ. 7619/2014 ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
ΚΑΙ
ΑΦΟΡΑ ΠΡΟΣΩΡΙΝΟ ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΗΜΕΡ. 30.12.2014 ΜΕ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΔΙΑΤΑΧΘΗΚΕ Η A.T.S. SERVICES LTD, ΩΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΤΗΣ TRELLAS ENTERPRISES LTD, ΝΑ ΕΓΓΡΑΨΕΙ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ NORTH FINANCIAL OVERSEAS CORP ΤIΣ 39623 ΜΕΤΟΧΕΣ ΤΟΥ ΑΙΤΗΤΗ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΗΣ TRELLAS ENTERPRISES LTD (ΤΟ «ΔΙΑΤΑΓΜΑ»)
-----------------------
Α. Χαβιαρας και Μ. Παναγίδης, για τον αιτητή.
--------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ: Η υπόθεση του αιτητή έχει σε αδρές γραμμές ως ακολούθως:
Ο αιτητής ενεχυρίασε αριθμό μετοχών που κατέχει στην εταιρεία Trellas Enterprises Ltd ("Trellas") προς εξασφάλιση δανείων της εταιρείας North Financial Overseas Corporation ("N.F.O.C.") προς την Trellas. Η N.F.O.C. καταχώρισε εναντίον της εταιρείας A.T.S. Services Ltd ("A.T.S."), που είναι ο γραμματέας της Trellas, την αγωγή 7969/2014 Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας επιδιώκοντας, μεταξύ άλλων, να εγγραφεί ως ο ιδιοκτήτης των εν λόγω μετοχών δυνάμει του ενεχύρου.
Στα πλαίσια της εν λόγω αγωγής το Επαρχιακό Δικαστήριο εξέδωσε στις 30.12.2014, κατόπιν μονομερούς αιτήσεως της ενάγουσας N.F.O.C., προσωρινό διάταγμα με το οποίο διατάχθηκε η εναγόμενη A.T.S. όπως λάβει κάθε απαραίτητο μέτρο ούτως ώστε οι εν λόγω μετοχές να μεταβιβαστούν επ΄ονόματι της ενάγουσας. Το διάταγμα ορίστηκε επιστρεπτέο στις 9.1.2015. Αυτά, χωρίς να είναι διάδικος η Trellas και ο ιδιοκτήτης των μετοχών, ο νυν αιτητής.
Με την παρούσα αίτηση ο αιτητής ζητά άδεια για να καταχωρίσει αίτηση για την έκδοση προνομιακού διατάγματος certiorari για ακύρωση του εν λόγω προσωρινού διατάγματος και αναστολή του μέχρι να αποφασιστεί η αίτηση δια κλήσεως. Οι λόγοι τους οποίους επικαλείται ο αιτητής για ακύρωση του διατάγματος είναι οι ακόλουθοι:
1. Προφανές νομικό σφάλμα, επί τω ότι εκδόθηκε προστακτικό διάταγμα προς αποξένωση περιουσιακού στοιχείου σε βάρος προσώπου που δεν ήταν διάδικος.
2. Παράβαση της φυσικής δικαιοσύνης επί τω ότι υπό τέτοιες περιστάσεις δεν ακούστηκε η πλευρά του αιτητή.
3. Ενώ η αγωγή 7619/2014 αφορά διαφορά μεταξύ της N.F.O.C. και του αιτητή σε σχέση με το ιδιοκτησιακό καθεστώς των μετοχών στο κεφάλαιο της Trellas, ούτε η Trellas ούτε ο αιτητής κατέστησαν διάδικοι.
4. Το διάταγμα στρέφεται κατά αναρμοδίου οργάνου, εφόσον αποκλειστική αρμοδιότητα έχει το διοικητικό συμβούλιο.
5. Το διάταγμα συγκρούεται με διάταγμα του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας στη Γενική Αίτηση Αρ. 1037/2014 όπου ο νυν αιτητής διατάχθηκε να μην αποξενώσει περιουσιακά του στοιχεία μέχρις ότου περατωθεί σχετική διαιτησία στο Λονδίνο μεταξύ της N.F.O.C. και του αιτητή.
6. Προφανές νομικό σφάλμα, διότι στο διάταγμα δεν καθορίζεται προθεσμία εντός της οποίας η εναγόμενη οφείλει να συμμορφωθεί, κατά παράβαση της Δ.34 θ. 5.
7. Η ενάγουσα, για λόγους που εξηγούνται και παρατίθενται στην αίτηση ως δύο αυτοτελείς λόγοι, ενήργησε κατά παράβαση της αναμενόμενης καλής πίστης ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου.
Η εμβέλεια του προνομιακού διατάγματος certiorari είναι περιορισμένη. Καλύπτει περιπτώσεις υπέρβασης ή έλλειψης δικαιοδοσίας, πρόδηλης πλάνης περί το νόμο, προκατάληψης ή συμφέροντος από το πρόσωπο που λαμβάνει την απόφαση, ή τη λήψη απόφασης με δόλο ή ψευδορκία. Υπέρβαση δικαιοδοσίας ή νόσφιση εξουσίας θεωρείται και η περίπτωση που η δικαστική απόφαση παραβιάζει συνταγματική αρχή (Βλ. Προνομιακά Εντάλματα, Π. Αρτέμης, σελ. 122-123). Είναι φανερό ότι δεν θα μπορούσαν όλοι οι προβαλλόμενοι ως άνω λόγοι να αποτελέσουν αντικείμενο της παρούσας διαδικασίας, κάτι που ανεγνώρισε ο ευπαίδευτος δικηγόρος του αιτητή και περιόρισε ως εκ τούτου του αίτηση στους λόγους που ταξινομήθηκαν ανωτέρω υπ΄αριθμό 1, 2, 3, 5 και 6.
Οι τρεις πρώτοι λόγοι αποτελούν διαφορετικές πτυχές του ιδίου κατ΄ουσίαν φαινομένου, ότι δηλαδή διατάχθηκε η αποξένωση περιουσιακού στοιχείου του αιτητή χωρίς ο ίδιος να είναι διάδικος και χωρίς να του δοθεί η ευκαιρία να ακουστεί. Η κατάσταση αυτή θέτει όντως προς περαιτέρω συζήτηση θέμα πρόδηλου νομικού σφάλματος, αλλά και παράβασης των αρχών της φυσικής δικαιοσύνης. Πέραν τούτου, ο λόγος υπ΄αριθμό 6 θέτει προς περαιτέρω συζήτηση θέμα πρόδηλου σφάλματος σε σχέση με επιτακτική πρόνοια της Δ.34 κ. 5 περί καθορισμού χρόνου. Δεν παραβλέπω ότι στην οπισθογράφηση του διατάγματος προστέθηκε η λέξη «ΑΜΕΣΩΣ», η οποία, όμως, δεν περιλαμβάνεται στο ίδιο το σώμα του διατάγματος όπως τούτο εκδόθηκε από το Δικαστή. Για τους άλλους λόγους δεν θεωρώ ότι τίθεται ζήτημα προνομιακού εντάλματος.
Εκείνο που έχει ουσιαστικά προβληματίσει το Δικαστήριο είναι το πώς θα μπορούσε να επηρεάσει τα πράγματα η δυνατότητα παρέμβασης του αιτητή επηρεαζομένου από το διάταγμα, επί τη βάσει της Δ.48 κ. 8(4). Όπως εξηγήθηκε από τον Κωνσταντινίδη, Δ., στην υπόθεση Νικολαΐδου ν. Αττίπα κ.α. (1999) 1 Α.Α.Δ. 1620, με τη Δ.48 κ. 8(4) παρέχεται η δυνατότητα επανεξέτασης θέματος που ρυθμίστηκε ex parte, όταν εκείνος που επηρεάζεται επιθυμεί να ασκήσει το θεμελιώδες δικαίωμα του να ακουστεί, με σκοπό την ακύρωση ή τη διαφοροποίησή του.
Όπως επαναλήφθηκε πρόσφατα στην υπόθεση Τράπεζας Κύπρου Δημόσιας Εταιρείας Λτδ, Πολ. Έφ. 2/2009, ημερ. 14.5.2012, εάν, παρά το διαπιστούμενο σφάλμα, προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο, ο αιτητής θα πρέπει να καταδείξει ότι συντρέχουν εξαιρετικές περιστάσεις ώστε να είναι θεμιτή η προσφυγή στο κατάλοιπο αυτό της εξουσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Η ύπαρξη εναλλακτικής θεραπείας δεν είναι, ως κανόνας, απαγορευτική, αλλά είναι ζήτημα που συνεκτιμάται υπό το φως της σχετικής νομολογίας στην άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του δικαστηρίου.
Ο ευπαίδευτος δικηγόρος του αιτητή εισηγήθηκε ότι συντρέχουν εξαιρετικές περιστάσεις. Τέτοια περίσταση μπορεί να θεωρηθεί η παραβίαση συνταγματικού δικαιώματος, όπως υπάρχει εν προκειμένω ισχυρισμός. Ειδικότερα, σε σχέση με την παράλειψη προσδιορισμού του χρόνου συμμόρφωσης, ο ευπαίδευτος δικηγόρος του αιτητή παρέπεμψε σε νομολογία σύμφωνα με την οποία ο καθορισμός του χρόνου αποτελεί συστατικό στοιχείο της εγκυρότητας του διατάγματος (Νικολαΐδου ν. Αττίπα κ.α. (ανωτέρω). Δεν παραβλέπω ότι το επίδικο διάταγμα δεν στρέφεται ευθέως εναντίον του αιτητή, αλλά δεν παύει να αφορά κατά τρόπο άμεσο την περιουσία του.
Έχοντας κατά νου τα προβαλλόμενα ως σφάλματα, την επιχειρηματολογία περί της καταλληλότητας της θεραπείας και τη σχετική νομολογία, καταλήγω, ότι είναι η κατάλληλη περίπτωση να δοθεί άδεια, ακόμα και αν θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι υπάρχει εναλλακτική θεραπεία. Εν πάση περιπτώσει, θεωρώ ότι η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου θα μπορούσε να ασκηθεί κατά καλύτερο τρόπο εάν ακουστούν και οι δύο πλευρές, όπως ήταν και η προσέγγιση που ακολουθήθηκε στην υπόθεση In Re Costas Xenophontos (1987) 1 C.L.R. 376.
Υπό το φως όλων των ανωτέρω δίδεται άδεια για καταχώριση αίτησης προς έκδοση διατάγματος certiorari αναφορικά με τους λόγους που απαριθμούνται στην αίτηση ως 3.1, 3.2, 3.3 και 3.6.
Η αίτηση να καταχωριστεί εντός 4 ημερών και να επιδοθεί το συντομότερο δυνατό. Οι καθ΄ων η αίτηση μπορούν να καταχωρίσουν ένσταση εντός 7 ημερών. Η αίτηση να τεθεί ενώπιον του Δικαστηρίου για περαιτέρω οδηγίες στις 21.1.2015 και ώρα 9.00. Στο μεταξύ η εκτέλεση του υπό αναθεώρηση διατάγματος ημερομηνίας 30.12.2014 στην αγωγή 7969/2014 αναστέλλεται μέχρι την εκδίκαση της δια κλήσεως αίτησης ή μέχρι άλλης διαταγής του Δικαστηρίου.
Τ.Θ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ.
/ΚΧ¨Π