|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ECLI:CY:AD:2014:D947
(2014) 1 ΑΑΔ 2784
10 Δεκεμβρίου, 2014
[ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ 33/1964
ΟΠΩΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗΚΕ,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΑΔΕΙΑΣ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ
ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΕΝΤΑΛΜΑ ΣΥΛΛΗΨΗΣ ΕΚΔΟΘΕΝ
ΥΠΟ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
ΣΤΙΣ 27 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2014 ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΣΕ ΤΟΝ
ΓΕΩΡΓΙΟ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ.
(Πολιτική Αίτηση 27/2014)
Προνομιακά εντάλματα ― Certiorari ― Αίτηση για παραχώρηση άδειας καταχώρισης αίτησης προς έκδοση προνομιακού εντάλματος Certiorari, με το οποίο να ακυρωνόταν ένταλμα σύλληψης που εκδόθηκε εναντίον του αιτητή από Επαρχιακό Δικαστήριο και εκτελέστηκε αυθημερόν ― Απορριπτική κατάληξη ― Η απόρριψη του παραπόνου του αιτητή σε άλλη αίτηση, ότι το IP address του εξασφαλίστηκε με παράνομο τρόπο προδιέγραφε και την τύχη της παρούσας αίτησης.
Ο αιτητής αιτήθηκε την παραχώρηση άδειας καταχώρισης αίτησης για έκδοση εντάλματος Certiorari, με το οποίο να ακυρωνόταν ένταλμα σύλληψης που εκδόθηκε εναντίον του από Επαρχιακό Δικαστήριο και το οποίο εκτελέστηκε αυθημερόν.
Τα γεγονότα που συνέθεταν την υπόθεση εκτίθενται σε απόφαση που δόθηκε από το Δικαστήριο στην Πολ. Αιτ. 25/14 για άδεια καταχώρισης αίτησης προς έκδοση εντάλματος Certiorari με το οποίο να ακυρωνόταν διάταγμα αποκάλυψης προσωπικών τους δεδομένων.
Ήταν ισχυρισμός του αιτητή στην παρούσα, ότι το ένταλμα σύλληψης που εκδόθηκε εναντίον του, το οποίο και εκτελέστηκε, ήταν προϊόν παράνομης παραβίασης των προσωπικών του δεδομένων καθότι το επίδικο ΙΡ address εξασφαλίστηκε κατόπιν παράνομης παρακολούθησης του απορρήτου της αλληλογραφίας του λόγω των δυνατοτήτων που δίνει στην αστυνομία συγκεκριμένο Πρόγραμμα, παράπονο που κρίθηκε ότι δεν ευσταθούσε.
Αποφαστίστηκε ότι:
1. Με βάση τις νομολογημένες αρχές περί ενεργοποίησης της δικαιοδοσίας των προνομιακών ενταλμάτων, ήταν προφανές ότι η αιτούμενη άδεια δεν μπορούσε να χορηγηθεί στη βάση ότι από το τηρηθέν πρακτικό του πρωτόδικου Δικαστηρίου διαφαινόταν έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας, δόλος, προκατάληψη και μη τήρηση των κανόνων φυσικής δικαιοσύνης.
2. Αυτό που προέκυπτε ήταν ότι οι αιτητές, μετά την απόφαση της Πλήρους Ολομέλειας στην Ησαΐας (κατωτέρω) απώλεσαν το κατ' εξοχήν σημαντικό στοιχείο που συνηγορούσε υπέρ της αποδοχής της αιτούμενης άδειας.
3. Η σχετική επιχειρηματολογία των αιτητών η οποία στράφηκε κατά της νομιμότητας του εν λόγω Προγράμματος παραβλέπει ότι οι κατ' ισχυρισμό (παράνομες) δυνατότητες του Προγράμματος είναι εκτός που πλαισίου της παρούσας διαδικασίας, η οποία περιορίζεται αποκλειστικά στη δυνατότητα του Προγράμματος για εντοπισμό του IP address του χρήστη Η/Υ που ανταλλάσσει αρχεία παιδικής πορνογραφίας και κατά συνέπεια οι οποιεσδήποτε άλλες δυνατότητες του Προγράμματος θα μπορούσαν να αποτελέσουν αντικείμενο εξέτασης μόνο στην περίπτωση που θα χρησιμοποιούνταν για άλλο (παράνομο) σκοπό.
4. Κάτω από αυτά τα δεδομένα δεν είχε έρεισμα η επιχειρηματολογία των καθ' ων η αίτηση ότι η αστυνομία χρησιμοποίησε παράνομες μεθόδους για εντοπισμό του IP address τους και επομένως το αίτημα τους για άδεια καταχώρισης αίτησης Certiorari οδηγείτο στην αποτυχία.
5. Όπως ήταν αντιληπτό, η απόρριψη του παραπόνου των αιτητών ότι το IP address τους εξασφαλίστηκε με παράνομο τρόπο προδιέγραφε και την τύχη της αίτησης.
Η αίτηση απορρίφθηκε.
Αίτηση.
Ρ. Βραχίμης, για Αιτητές.
Cur. adv. vult.
ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, Δ.: Με την παρούσα αίτηση ο αιτητής αποβλέπει σε άδεια για καταχώριση αίτησης για έκδοση εντάλματος Certiorari, με το οποίο να ακυρώνεται το ένταλμα σύλληψης που εκδόθηκε εναντίον του από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας στις 27.1.14 και το οποίο εκτελέστηκε αυθημερόν.
Τα γεγονότα που συνθέτουν την υπόθεση εκτίθενται σε απόφαση που δόθηκε από το Δικαστήριο αμέσως προηγουμένως στην Πολ. Αιτ. 25/14 των αιτητών για άδεια καταχώρισης αίτησης για έκδοση εντάλματος Certiorari με το οποίο να ακυρώνεται διάταγμα αποκάλυψης προσωπικών τους δεδομένων. Επαναλαμβάνονται και για τους σκοπούς της παρούσας.
«To Γραφείο Καταπολέμησης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος της Αστυνομίας Κύπρου (στο εξής «το Γραφείο») είναι μέλος του προγράμματος CPS (Child Protection System, στο εξής «το Πρόγραμμα»), στο οποίο είναι μέλη όλα τα Αστυνομικά Τμήματα που ασχολούνται με το διαδικτυακό έγκλημα ανά το παγκόσμιο.
Ο τρόπος λειτουργίας του Προγράμματος επιτρέπει στους αστυνομικούς την αναζήτηση των προσώπων που ανταλλάσσουν αρχεία παιδικής πορνογραφίας με τη χρήση προγραμμάτων αρχείων Peer 2 Peer (P2P), δηλαδή από χρήστη σε χρήστη.
Στις 11.1.14 αστυνομικός του Γραφείου εισήλθε στο Πρόγραμμα, όπου εντόπισε ότι οι κάτοχοι/χρήστες των ιδιωτικών διευθύνσεων πρωτοκόλλου διαδικτύου (internet protocol addresses, IP addresses) 164.215.31.87 και 109.110.251.249 κατέβασαν ή και αντάλλαξαν δεκάδες αρχεία με παιδικό πορνογραφικό υλικό. Ακολούθησαν διαδικτυακές εξετάσεις και αφού διαπιστώθηκε ότι οι διευθύνσεις ανήκαν στο διαδικτυακό παροχέα Cablenet, εξασφαλίστηκε (δικαστικό) διάταγμα για αποκάλυψη των τηλεπικοινωνιακών δεδομένων των δύο διευθύνσεων. Προέκυψε ότι κατά τον ουσιώδη χρόνο το IP address 164.215.31.87 ανήκε στον Ευάγγελο Λοϊζά (αιτητής 1) και το χρησιμοποιούσε ο γιος του Γεώργιος Κωνσταντίνου (αιτητής 2), εναντίον των οποίων εκδόθηκαν εντάλματα έρευνας της οικίας τους και με τη μαρτυρία που προέκυψε συνελήφθη στις 27.1.14 ο αιτητής 2».
Είναι ισχυρισμός του αιτητή ότι το ένταλμα σύλληψης που εκδόθηκε εναντίον του, το οποίο και εκτελέστηκε, ήταν προϊόν παράνομης παραβίασης των προσωπικών του δεδομένων καθότι το επίδικο ΙΡ address εξασφαλίστηκε κατόπιν παράνομης παρακολούθησης του απορρήτου της αλληλογραφίας του λόγω των δυνατοτήτων που δίνει στην αστυνομία το Πρόγραμμα, παράπονο που κρίθηκε ότι δεν ευσταθεί. Μεταφέρω σχετικά αυτούσιο το καταληκτικό απόσπασμα από την απόφαση που έδωσα αμέσως προηγουμένως στην Πολ. Αιτ. 25/14.
«Έχοντας υπόψη τις πιο πάνω νομικές αρχές είναι νομίζω προφανές ότι η αιτούμενη άδεια δεν μπορεί να χορηγηθεί στη βάση ότι από το τηρηθέν πρακτικό του πρωτόδικου Δικαστηρίου διαφαίνεται έλλειψη ή υπέρβαση δικαιοδοσίας, δόλος, προκατάληψη και μη τήρηση των κανόνων φυσικής δικαιοσύνης. Αυτό που προκύπτει είναι ότι οι αιτητές, μετά την απόφαση της Πλήρους Ολομέλειας στην Ησαΐα, απώλεσαν το κατ' εξοχήν σημαντικό στοιχείο που συνηγορούσε υπέρ της αποδοχής της αιτούμενης άδειας. Αφορούσε αυτό καθ' εαυτό το ΙΡ address το οποίο σύμφωνα με την Ησαΐα κ.ά. (Αρ. 1) (2012) 1 Α.Α.Δ. 1966 - όπου γίνεται αναφορά και στις υπόλοιπες αυθεντίες που επικαλέστηκαν αρχικά οι αιτητές - αποτελεί στοιχείο του απόρρητου της επικοινωνίας του χρήστη και ως προσωπικό δεδομένο μόνο μετά από δικαστικό διάταγμα μπορεί να αποκαλυφθεί. Αυτός εξάλλου ήταν και ο λόγος που διαφοροποίησαν ουσιωδώς (με τη συμπληρωματική ένορκη δήλωση) τη βάση του αιτήματος τους - μετά την έκδοση της απόφασης από την Πλήρη Ολομέλεια στην Ησαΐα - προωθώντας ουσιαστικά επιχειρηματολογία που στρέφεται κατά της νομιμότητας του Προγράμματος λόγω της δυνατότητας που παρέχει στους αστυνομικούς να έχουν πρόσβαση «. στο σύνολο των ηλεκτρονικών αρχείων τα οποία κατέβηκαν και αποθηκεύτηκαν μέσω των P2P δικτύων και τα οποία αποτελούν προσωπικά δεδομένα του χρήστη ή και των χρηστών των υπό διερεύνηση Η/Υ». Παραβλέπει όμως η επιχειρηματολογία αυτή ότι οι κατ' ισχυρισμό (παράνομες) δυνατότητες του Προγράμματος είναι εκτός που πλαισίου της παρούσας διαδικασίας, η οποία περιορίζεται αποκλειστικά στη δυνατότητα του Προγράμματος για εντοπισμό του IP address του χρήστη Η/Υ που ανταλλάσσει αρχεία παιδικής πορνογραφίας και κατά συνέπεια οι οποιεσδήποτε άλλες δυνατότητες του Προγράμματος θα μπορούσαν να αποτελέσουν αντικείμενο εξέτασης μόνο στην περίπτωση που θα χρησιμοποιούνταν για άλλο (παράνομο) σκοπό. Κάτω από αυτά τα δεδομένα δεν έχει έρεισμα η επιχειρηματολογία των καθ' ων η αίτηση ότι η αστυνομία χρησιμοποίησε παράνομες μεθόδους για εντοπισμό του IP address τους και επομένως το αίτημα τους για άδεια καταχώρισης αίτησης Certiorari αποτυγχάνει».
Όπως γίνεται αντιληπτό, η απόρριψη του παραπόνου των αιτητών ότι το IP address τους εξασφαλίστηκε με παράνομο τρόπο προδιαγράφει και την τύχη της αίτησης.
Η αίτηση απορρίπτεται.
Η αίτηση απορρίπτεται.